< Dzieje 23 >

1 A Paweł pilnie patrząc na onę radę rzekł: Mężowie bracia! ja ze wszystkiego sumienia dobrego chodziłem przed Bogiem aż do dnia tego.
Pawl mah lokcaekkungnawk khet pacoengah, Kaminawk, nawkamyanawk, Sithaw ih tok hae vaihni ni khoek to poek toenghaih hoiah ni ka sak, tiah a naa.
2 Tedy Ananijasz, najwyższy kapłan, rozkazał go tym, którzy przy nim stali, bić w gębę.
To lok to thaih naah kalen koek qaima Ananias mah, anih taengah angdoe kami khaeah, Pawl ih pakha to boh pae hanah lokpaek.
3 Tedy rzekł Paweł do niego: Uderzy cię Bóg, ściano pobielana! i ty siedzisz, sądząc mię według zakonu, a rozkazujesz mię bić przeciwko zakonowi?
To naah Pawl mah, Nang, rong kanglung hoi nok ih tapang! Sithaw mah nang ni bop lat tih: daan baktiah kai lokcaek han ih na ai maw toah nang hnut, tipongah daan ai ah kai boh han ih lok na paek loe? tiah a naa.
4 Zatem ci, którzy tam stali, rzekli: Najwyższemu kapłanowi Bożemu złorzeczysz?
To naah Pawl taengah angdoe kaminawk mah, Sithaw kami, kalen koek qaima to hae tiah zoeh sai maw? tiah a naa o.
5 A Paweł rzekł: Nie wiedziałem, bracia! żeby był najwyższym kapłanem; bo napisano: Książęciu ludu twego złorzeczyć nie będziesz.
Pawl mah, Nawkamyanawk, anih loe kalen koek qaima ni, tiah ka panoek ai pongah ni: nangmacae ukkungnawk to zoeh hmah, tiah tarik ih oh khoep bae, tiah a naa.
6 A poznawszy Paweł, że ich jedna część była Saduceuszów a druga Faryzeuszów, zawołał w onej radzie: Mężowie bracia! jam jest Faryzeusz, syn Faryzeusza: o nadzieję i o powstanie umarłych mię tu dziś sądzą.
Toe toah kaom thoemto kaminawk loe Sadusi kami ah oh o, kalah thoemto kaminawk loe Farasi ah oh o, tiah Pawl mah panoek naah, Kaminawk, nawkamyanawk, kai loe Farasi capa ah ka oh pongah, Farasi ah ka oh: kadueh kami angthawk lethaih nuiah oephaih ka tawnh pongah, vaihi lokcaekhaih ahmuen ah kang doet, tiah a naa.
7 A gdy on to mówił, wszczął się rozruch między Faryzeuszami i Saduceuszami, i rozerwało się ono mnóstwo.
To lok a thuih pacoengah, Farasinawk hoi Sadusinawk lok angaek o moe, abu hnetto ah ampraek o.
8 Albowiem Saduceuszowie mówią, iż nie masz zmartwychwstania, ani Anioła, ani ducha; ale Faryzeuszowie to oboje wyznawają.
Sadusinawk mah loe kadueh kami angthawk lethaih om ai, van kami doeh om ai, pakhra doeh om ai, tiah thuih o; toe Farasinawk mah loe to hmuennawk to oh, tiah tang o.
9 I wszczęło się wołanie wielkie. A powstawszy nauczeni w Piśmie z strony Faryzeuszów, spierali się mówiąc: Niceśmy złego nie znaleźli w tym człowieku; i jeźli mu co powiedział duch albo Anioł, nie walczmyż z Bogiem.
To pacoengah angzoehhaih lok to oh, nihcae thung ih ca tarik thoemto Farasi kaminawk loe angthawk o moe, lok aek pae o; nihcae mah, Hae kami zaehaih tidoeh om ai: muithla mah maw, van kami mah maw, lokthui pae nahaeloe kawbangmaw na tih o han? To pongah Sithaw koeh ai ih hmuen baktiah angzoeh o hma si, tiah a naa o.
10 A gdy się wszczął wielki rozruch, obawiając się hetman, aby Pawła między sobą nie rozszarpali, rozkazał iść żołnierzom na dół, a wydrzeć go z pośrodku ich i odwieść do obozu.
Lokpung o parai pongah, Pawl to naeh o ueloe, taprawt o pat tih boeh, tiah misatuh angraeng mah zit pongah, misatuh kaminawk to patoeh tathuk, Pawl to nihcae salak hoiah tha hoi zaehsak moe, misatuh kaminawk ohhaih ahmuen ah caeh haih ving hanah lok a paek.
11 A drugiej nocy stanąwszy przy nim Pan, rzekł: Bądź dobrego serca, Pawle! albowiem jakoś o mnie świadczył w Jeruzalemie, tak musisz świadczyć i w Rzymie.
To na aqum ah Angraeng Pawl taengah angdoet pae, Poek caksak ah, Jerusalem vangpui ah kai nang doet haih baktih toengah, Rom vangpui ah doeh nang doet haih han oh, tiah a naa.
12 A gdy był dzień, zszedłszy się niektórzy z Żydów, zawiązali się klątwą, mówiąc: Że nie mieli jeść ani pić, ażby Pawła zabili.
Khawnbang phak naah thoemto Judahnawk loe nawnto amkhueng o, Pawl hum ai karoek to buhcaak han ai ah, lokkamhaih a sak o.
13 A było ich więcej niż czterdzieści, którzy to przysiężenie uczynili.
Pawl hum han pacaeng kaminawk loe quipalito pong pop o.
14 Którzy przyszedłszy do przedniejszych kapłanów i do starszych, rzekli: Klątwąśmy się zawiązali, że nic nie ukusimy, ażbyśmy Pawła zabili.
Nihcae loe kalen koek qaima hoi kacoehtanawk khaeah caeh o moe, Pawl ka hum o ai karoek to buhcaak han ai ah lokkamhaih ka sak o boeh, tiah a naa o.
15 Przetoż wy teraz dajcie znać hetmanowi z pozwoleniem wszystkiej rady, aby go jutro do was wywiódł, jakobyście się chcieli dostateczniej wywiedzieć o sprawach jego, a my, pierwej niż tu przyjdzie, jesteśmy gotowi go zabić.
To pongah vaihi nangcae lokcaek kaminawk, Hae kami kawng kahoih ah ka panoek o thai hanah, khawnbangah anih nangcae khae patoeh let hanah, misatuh angraeng khaeah hni oh: Pawl nangcae khae pha ai naah anih hum hanah kam sak o coek boeh, tiah a naa o.
16 A gdy usłyszał siostrzeniec Pawła o tej zasadzce, przyszedł, a wszedłszy do obozu, oznajmił to Pawłowi.
Pawl hum hanah nihcae mah loklam ah angang o boeh, tiah Pawl tanuh ih capa mah thaih naah, misatuh kaminawk ohhaih ahmuen ah caeh moe, Pawl khaeah thuih pae.
17 Tedy Paweł zawoławszy jednego z setników, rzekł: Zaprowadź tego młodzieńca do hetmana, bo mu coś ma powiedzieć.
To naah Pawl mah cumvaito ukkung misatuh to kawk moe, Hae thendoeng hae misatuh angraeng khaeah caeh haih ah: anih khaeah lok maeto thuih han a tawnh, tiah a naa.
18 A tak on wziąwszy go, wiódł go do hetmana i rzekł: Paweł więzień, zawoławszy mię, prosił, abym tego młodzieńca przywiódł do ciebie, któryć ma coś powiedzieć.
To pongah misatuh ukkung mah anih to misatuh angraeng khaeah caeh haih; thongim krah Pawl mah kai ang kawk moe, hae thendoeng mah nang khaeah lokthuih han a tawnh, to pongah nang khaeah caeh haih ah, tiah ang hnik, tiah a naa.
19 Tedy hetman wziąwszy go za rękę i ustąpiwszy na stronę, wywiadywał się: Cóż to jest, co mi masz powiedzieć?
Misatuh angraeng mah thendoeng to ban ah patawnh, ahmuen kalah bangah caeh haih moe, tamquta hoi lok a dueng, tih lok maw thuih han na tawnh? tiah a naa.
20 A on rzekł: Postanowili Żydowie prosić cię, abyś jutro wywiódł Pawła przed radę, jakoby się chcieli co dostateczniejszego wywiedzieć o nim.
To naah anih mah, Judahnawk mah khawnbangah Pawl to kamnoekta ah lokdueng han koeh o pongah, anih to lokcaekhaih ahmuen ah caeh haih tathuk hanah nang khaeah hni si, tiah lokthuih o boeh.
21 Ale ty nie pozwalaj im tego; bo się nań nasadziło z nich więcej niż czterdzieści mężów, którzy się klątwą zawiązali, iż nie mają ani jeść ani pić, ażby go zabili; i są już w pogotowiu, czekając od ciebie odpowiedzi.
Toe Pawl hae nihcae khaeah patoeh hmah: tipongah tih nahaeloe kami quipalito pong kapop kaminawk loe Pawl hum ai karoek to buhcaak o han ai ah, lokkamhaih sak o moe, anih to loklam ah angang o boeh: vaihi nang ih lok ni a zing o, tiah a naa.
22 Tedy hetman odprawił onego młodzieńca, przykazawszy mu, aby tego przed nikim nie powiadał, iż mu to oznajmił.
Misatuh angraeng mah to thendoeng khaeah, Kai khae nang thuih ih hmuennawk hae minawk khaeah thuih hmah, tiah thuih pae pacoengah, anih to amlaem sak.
23 A zawoławszy dwóch niektórych z setników, rzekł: Nagotujcie dwieście żołnierzy, aby szli aż do Cezaryi; do tego siedmdziesiąt jezdnych i dwieście drabantów na trzecią godzinę w nocy;
Anih mah misatuh cumvaito ukkung kami hnetto kawk moe, misatuh cumvai hnetto, hrang angthueng misatuh quitarukto, tayae sin misatuh cumvai hnettonawk to vaiduem atue thumto naah Caesarea ah caeh han amsak o coek ah, tiah lokpaek.
24 Nagotować też bydlęta, aby wsadziwszy Pawła na nie, zdrowo go zaprowadzono do Feliksa starosty;
Prae ukkung Filix khaeah, Pawl kahoihah phak thai hanah, hrang to suem pae o coek ah, tiah a naa.
25 Napisawszy list w ten sposób:
Misatuh angraeng mah atlim bang ih baktiah;
26 Klaudyjusz Lizyjasz najmożniejszemu staroście Feliksowi zdrowia życzy.
Klaudias Lisias mah, kahoih koek Prae ukkung angraeng Filix khaeah, Bansinhaih ca kang pat.
27 Tego męża pojmanego od Żydów, gdy już od nich miał być zabity, przypadłszy z rotą, odjąłem go, dowiedziawszy się, iż jest Rzymianinem.
Hae kami loe Judahnawk mah naeh o moe, hum han thuih o boeh: anih loe Rom kami ah oh, tiah ka panoek naah, misatuh kaminawk hoi ka caeh o moe, anih to ka pahlong o.
28 A chcąc wiedzieć przyczynę, dla której by nań skarżyli, wywiodłem go przed ich radę;
Tipong maw anih zaehaih a net o, tiah panoek han ka koeh pongah, angmacae lokcaekhaih hma ah kang doetsak:
29 I znalazłem, że nań skarżą o jakieś gadki z strony zakonu ich, a że nie ma żadnej winy, dla której by był godzien śmierci albo więzienia.
to tiah zae nethaih loe angmacae ih daan hoi kasaeng hmuen ah oh, tiah ka panoek, to pongah anih loe thong pakhrak moe, paduek han krah ai, tiah ka hnuk.
30 A gdy mi powiedziano o zasadzce, którą mieli uczynić Żydzi na tego męża, zarazem go posłał do ciebie, opowiedziawszy też tym, co nań skarżyli, aby przed tobą mówili to, co by przeciwko niemu mieli. Miej się dobrze.
Anih to hum hanah angang o, tiah ang thuih o pongah, nang khaeah karangah kang patoeh; anih zaehaih net kaminawk mah doeh anih kawng nang khaeah thuih o hanah, kang patoeh roep, ngantui nasoe, tiah ca tarik pae.
31 Żołnierze tedy tak, jako im było rozkazano, wziąwszy Pawła, prowadzili go nocą do Antypatrydy.
To pongah misatuh angraeng mah paek ih lok baktih toengah, misatuh kaminawk mah Pawl to lak o moe, khoving ah Antipatris vangpui ah caeh o haih.
32 A nazajutrz, zostawiwszy jezdne, aby z nim jechali, wrócili się do obozu.
Hrang angthueng misatuh kaminawk loe khawnbangah Pawl hoi nawnto caeh o, khok hoiah kacaeh misatuh kaminawk loe angmacae ohhaih ahmuen ah amlaem o let:
33 Którzy przyjechawszy do Cezaryi, a oddawszy list staroście, stawili przed nim i Pawła.
hrang angthueng kaminawk Caesarea vangpui phak o naah, prae ukkung angraeng khaeah ca to paek o moe, Pawl to anih hma ah aap o.
34 A starosta list przeczytawszy, spytał go, z której by był krainy, a zrozumiawszy, że był z Cylicyi,
Prae ukkung mah ca to kroek pacoengah, naa bang prae ah kaom kami maw? tiah lok a dueng. Anih mah Cilicia ah kaom kami ni, tiah panoek naah;
35 Rzekł: Będę cię słuchał, gdy też przybędą ci, którzy na cię skarżą. I rozkazał go strzec na ratuszu Herodowym.
Anih khaeah, Na zaehaih net kaminawk phak o naah, nang kawng to thui si, tiah a naa. To pacoengah Pawl to a ohhaih Herod lokcaekhaih im ah kahoihah suek o hanah lok a paek.

< Dzieje 23 >