Dzieje 22

1 Mężowie bracia i ojcowie! słuchajcie mojej, którą teraz do was czynię, obrony.

Brethren and fathers, hear my defense, which I now make before you.

2 A gdy usłyszeli, iż do nich rzecz czynił żydowskim językiem, tem się bardziej uciszyli. I rzekł:

When they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they kept the greater silence. And he said:

3 Jamci jest mąż Żyd, urodzony w Tarsie Cylicyjskim, lecz wychowany w mieście tem u nóg Gamalijelowych, wyćwiczony dostatecznie w zakonie ojczystym, gorliwym będąc miłośnikiem Bożym, jako wy wszyscy dziś jesteście.

I am a Jew, born in Tarsus of Cilicia, yet educated in this city, at the feet of Gamaliel, and instructed according to the strict discipline of the law of our fathers, being zealous for God, as you all are this day.

4 Którym prześladował tę drogę aż na śmierć, wiążąc i podawając do więzienia i męże, i niewiasty,

And I persecuted this way to the death, binding and delivering into prison both men and women,

5 Jako mi tego i najwyższy kapłan jest świadkiem, i wszyscy starsi, od których też list wziąwszy do braci, jechałem do Damaszku, abym i te, którzy tam byli, związane przywiódł do Jeruzalemu, aby byli karani.

as the chief priest and the whole body of elders will testify for me. From them I also received letters to the brethren, and went to Damascus, to bring those, also, who were there, bound to Jerusalem, that they might be punished.

6 I stało się, gdym jechał i gdym się przybliżał do Damaszku o południu, że z nagła ogarnęła mię światłość wielka z nieba.

But it came to pass, that, as I was on my journey, and was drawing near to Damascus, about midday, there suddenly shone from heaven a great light round about me;

7 I upadłem na ziemię, a usłyszałem głos mówiący do mnie: Saulu! Saulu! czemu mię prześladujesz?

and I fell to the ground, and heard a voice saying to me, Saul, Saul, why do you persecute me?

8 A jam odpowiedział: Ktoś jest, Panie? I rzekł do mnie: Jam jest Jezus Nazareński, którego ty prześladujesz.

And I answered, Who art thou Lord? And he said to me, I am Jesus the Nazarene, whom you persecute.

9 A ci, którzy byli ze mną, acz widzieli światłość i polękli się, ale głosu nie słyszeli onego, który ze mną mówił.

They who were with me saw the light, and were afraid, but did not understand the voice of him who spoke to me.

10 I rzekłem: Cóż uczynię, Panie? A Pan rzekł do mnie: Wstań; idź do Damaszku, a tam ci powiedzą o wszystkiem, co postanowiono, abyś ty uczynił.

And I said, What shall I do, Lord? And the Lord said to me, Arise, and go into Damascus, and there you shall be told of all things that are appointed for you to do.

11 A gdym nie widział przed jasnością światłości onej, będąc prowadzony za rękę od tych, co ze mną byli, przyszedłem do Damaszku.

And as I could not see for the glory of that light, I was led by the hand by those who were with me, and went into Damascus.

12 Tam niejaki Ananijasz, mąż pobożny według zakonu, mając świadectwo od wszystkich Żydów tam mieszkających,

And one Ananias, a devout man according to the law, who had a good report from all the Jews that dwelt there,

13 Przyszedłszy do mnie i przystąpiwszy, rzekł mi: Saulu bracie, przejrzyj! A jam tejże godziny wejrzał na niego.

came to me, and standing by me, said, Brother Saul, receive your sight. And the same hour I looked upon him.

14 A on rzekł: Bóg ojców naszych obrał cię, abyś poznał wolę jego, a iżbyś oglądał onego sprawiedliwego i słuchał głosu z ust jego.

And he said, The God of our fathers has chosen you, that you should know his will, and see the Just One, and hear the voice of his mouth;

15 Albowiem mu będziesz świadkiem u wszystkich ludzi tego, coś widział i słyszał.

for you shall be his witness to all men of what you have seen and heard.

16 Przetoż teraz cóż odwłaczasz? Wstań, a ochrzcij się, a omyj grzechy twoje, wzywając imienia Pańskiego.

And now, why do you delay? Arise, and be immersed, and wash away your sins, calling on the name of the Lord.

17 I stało się potem, gdym się wrócił do Jeruzalemu, a modliłem się w kościele, żem był w zachwyceniu.

And it came to pass, after I had returned to Jerusalem, and while I was praying in the temple, that I was in a trance,

18 I widziałem go mówiącego do siebie: Spiesz się; a wynijdź rychło z Jeruzalemu, ponieważ świadectwa twego nie przyjmą o mnie.

and saw him saying to me, Make haste, and depart quickly from Jerusalem, for they will not receive your testimony concerning me.

19 A jam rzekł: Panie! onić wiedzą, żemci ja podawał do więzienia i bijał w bóżnicach te, którzy wierzyli w cię.

And I said, Lord, they themselves know that I threw into prison, and scourged, in every synagogue, those who believed on thee;

20 I gdy wylewano krew Szczepana, świadka twojego, jam też przy tem stał i zezwalałem na zabicie jego, i strzegłem szat tych, którzy go zabijali.

and that when the blood of Stephen, thy witness, was shed, I also stood by and approved, and kept the clothing of those who slew him.

21 I rzekł do mnie: Idźże, boć ja cię do pogan daleko poślę.

And he said to me, Depart, for I will send you far off to the Gentiles.

22 A słuchali go aż do tego słowa; i podnieśli głos swój, mówiąc: Zgładź z ziemi takiego; bo nie słuszna, aby miał żyć.

And they heard him to this word, and lifted up their voice, saying: Away with such a man from the earth! for it is not fit that he should live.

23 A gdy oni wołali i miotali szaty, i ciskali proch na powietrze,

And as they were crying out, and tossing off their clothes, and throwing dust into the air,

24 Rozkazał go hetman wieść do obozu i kazał go biczami spróbować, żeby się dowiedział, dla której by przyczyny nań tak wołano.

the officer commanded him to be led into the fortress, and gave orders that he should be examined by scourging, that he might know for what cause they so cried out against him.

25 A gdy go rozciągniono, aby go biczami bito, rzekł Paweł do setnika, który tuż stał: Izali się wam godzi człowieka Rzymianina nieosądzonego biczami bić?

But Paul said to the centurion who stood by, as he caused him to be bent forward to the straps: Is it lawful for you to scourge a man who is a Roman, and uncondemned?

26 Co usłyszawszy setnik, przystąpiwszy do hetmana, powiedział mu, mówiąc: Patrz, co czynisz; boć ten człowiek jest Rzymianinem.

And when the centurion heard that, he went out and told it to the officer, saying: What are you about to do? for this man is a Roman.

27 A przystąpiwszy hetman, rzekł mu: Powiedz mi, jeźliś ty jest Rzymianinem? A on rzekł: Tak jest.

And the officer came and said to him: Tell me, are you a Roman? He answered: Yes.

28 I odpowiedział hetman: Jam za wielką summę tego miejskiego prawa dostał. A Paweł rzekł: A jam się Rzymianinem i urodził.

And the officer answered: With a great Bum did I purchase this citizenship. And Paul replied: But I was born a citizen.

29 A wnetże odstąpili od niego ci, którzy go mieli wziąć na próby. Do tego i hetman się bał, dowiedziawszy się, że był Rzymianinem, a iż go był kazał związać.

Then, those who were about to examine him, immediately departed from him. And the officer was afraid, when he learned that he was a Roman, and because he had bound him.

30 A tak nazajutrz chcąc się pewnie dowiedzieć tego, o co by był oskarżony od Żydów, uwolnił go od onych związek i rozkazał się zejść przedniejszym kapłanom i wszystkiej radzie ich, a wywiódłszy Pawła, stawił go przed nimi.

And, on the next day, wishing to know certainly why he was accused by the Jews, he loosed him, and commanded the chief priests and all the Sanhedrim to meet together. And he brought Paul down, and placed him before them.