< Dzieje 22 >

1 Mężowie bracia i ojcowie! słuchajcie mojej, którą teraz do was czynię, obrony.
ⲁ̅ϫⲉ ⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲁⲉⲓⲟⲧⲉ ⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲧⲁⲁⲡⲟⲗⲟⲅⲓⲁ ⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲧⲉⲛⲟⲩ ϣⲁⲣⲱⲧⲛ̅.
2 A gdy usłyszeli, iż do nich rzecz czynił żydowskim językiem, tem się bardziej uciszyli. I rzekł:
ⲃ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲇⲉ ϫⲉ ⲉϥⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲧϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲕⲁⲣⲱⲟⲩ ⲛ̅ϩⲟⲩⲟ. ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ
3 Jamci jest mąż Żyd, urodzony w Tarsie Cylicyjskim, lecz wychowany w mieście tem u nóg Gamalijelowych, wyćwiczony dostatecznie w zakonie ojczystym, gorliwym będąc miłośnikiem Bożym, jako wy wszyscy dziś jesteście.
ⲅ̅ϫⲉ ⲁⲛⲅ̅ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛ̅ⲓ̈ⲟⲩⲇⲁⲓ̈. ⲉⲁⲩϫⲡⲟⲓ̈ ϩⲛ̅ⲧⲁⲣⲥⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲕⲓⲗⲓⲕⲓⲁ ⲉⲁⲩⲥⲁⲛⲟⲩϣⲧ̅ ⲇⲉ ϩⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲁⲩⲡⲁⲓⲇⲉⲩⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈ ϩⲛ̅ⲟⲩⲱⲣϫ̅ ϩⲁⲣⲁⲧϥ̅ ⲛ̅ⲅⲁⲙⲁⲗⲓⲏⲗ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲛ̅ⲛⲁⲉⲓⲟⲧⲉ. ⲉⲓ̈ⲟ ⲛ̅ⲣⲉϥⲕⲱϩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲟ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲙ̅ⲡⲟⲟⲩ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲧⲏⲣⲧⲛ̅.
4 Którym prześladował tę drogę aż na śmierć, wiążąc i podawając do więzienia i męże, i niewiasty,
ⲇ̅ⲁⲓ̈ⲇⲓⲱⲕⲉ ⲛ̅ⲥⲁⲧⲉⲓ̈ϩⲓⲏ ϣⲁϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲡⲙⲟⲩ. ⲉⲓ̈ⲙⲟⲩⲣ ⲛ̅ⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϩⲓⲟⲙⲉ ⲉⲓ̈ⲛⲟⲩϫⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉϣⲧⲉⲕⲱⲟⲩ.
5 Jako mi tego i najwyższy kapłan jest świadkiem, i wszyscy starsi, od których też list wziąwszy do braci, jechałem do Damaszku, abym i te, którzy tam byli, związane przywiódł do Jeruzalemu, aby byli karani.
ⲉ̅ⲛ̅ⲑⲉ ⲟⲛ ⲉⲣⲉⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲣ̅ⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ⲛⲁⲓ̈ ⲙⲛ̅ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ. ⲛⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ϫⲓ ⲛ̅ϩⲉⲛⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲧⲟⲩ. ⲁⲓ̈ⲃⲱⲕ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ⲉⲧⲣⲁⲉⲓⲛⲉ ⲟⲛ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉⲑⲓ̅ⲗ̅ⲏ̅ⲙ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲧⲓⲙⲱⲣⲓ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ.
6 I stało się, gdym jechał i gdym się przybliżał do Damaszku o południu, że z nagła ogarnęła mię światłość wielka z nieba.
ⲋ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈ ⲉⲓ̈ⲙⲟⲟϣⲉ. ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲓϩⲱⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩ ⲙ̅ⲙⲉⲉⲣⲉ. ⲁⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ϣⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲱⲓ̈ ϩⲛ̅ⲟⲩϣⲥⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲡⲉ.
7 I upadłem na ziemię, a usłyszałem głos mówiący do mnie: Saulu! Saulu! czemu mię prześladujesz?
ⲍ̅ⲁⲓ̈ϩⲉ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲙ̅ⲡⲕⲁϩ. ⲁⲩⲱ ⲁⲓ̈ⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲁⲓ̈ ϫⲉ ⲥⲁⲩⲗⲉ ⲥⲁⲩⲗⲉ ⲁϩⲣⲟⲕ ⲕⲡⲏⲧ ⲛ̅ⲥⲱⲓ̈.
8 A jam odpowiedział: Ktoś jest, Panie? I rzekł do mnie: Jam jest Jezus Nazareński, którego ty prześladujesz.
ⲏ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲁⲓ̈ⲟⲩⲱϣⲃ̅ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲕ̅ⲛⲓⲙ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ. ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ̈ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲓ̅ⲥ̅ ⲡⲛⲁⲍⲱⲣⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲧⲕⲡⲏⲧ ⲛ̅ⲥⲱϥ.
9 A ci, którzy byli ze mną, acz widzieli światłość i polękli się, ale głosu nie słyszeli onego, który ze mną mówił.
ⲑ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲓ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲛⲟⲩϩⲟⲧⲉ. ⲙ̅ⲡⲟⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲥⲙⲏ ⲙ̅ⲡⲉⲧϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲓ̈.
10 I rzekłem: Cóż uczynię, Panie? A Pan rzekł do mnie: Wstań; idź do Damaszku, a tam ci powiedzą o wszystkiem, co postanowiono, abyś ty uczynił.
ⲓ̅ⲡⲉϫⲁⲓ̈ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲟⲩ ⲡⲉϯⲛⲁⲁⲁϥ. ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ̈ ϫⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅ̅ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ. ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲕ ϩⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉⲧⲃⲉϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ⲧⲟϣⲟⲩ ⲛⲁⲕ ⲉⲁⲁⲩ.
11 A gdym nie widział przed jasnością światłości onej, będąc prowadzony za rękę od tych, co ze mną byli, przyszedłem do Damaszku.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲓⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲁⲓ̈ⲗⲟ ⲉⲓ̈ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲁⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲁⲩϫⲓⲙⲟⲉⲓⲧ ⲇⲉ ϩⲏⲧ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲧⲛⲙ̅ⲙⲁⲓ̈ ⲁⲓ̈ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ.
12 Tam niejaki Ananijasz, mąż pobożny według zakonu, mając świadectwo od wszystkich Żydów tam mieszkających,
ⲓ̅ⲃ̅ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲁⲛⲁⲛⲓⲁⲥ ⲟⲩⲣⲉϥⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ⲕⲁⲧⲁⲡⲛⲟⲙⲟⲥ. ⲉⲩⲣ̅ⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ϩⲁⲣⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲛ̅ⲓ̈ⲟⲩⲇⲁⲓ̈ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲟⲩⲏϩ ϩⲛ̅ⲇⲁⲙⲁⲥⲕⲟⲥ.
13 Przyszedłszy do mnie i przystąpiwszy, rzekł mi: Saulu bracie, przejrzyj! A jam tejże godziny wejrzał na niego.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁϥⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲓ̈ ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ̅ ϩⲓϫⲱⲓ̈ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ̈. ϫⲉ ⲥⲁⲩⲗⲉ ⲡⲁⲥⲟⲛ ⲁⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ. ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁⲓ̈ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ.
14 A on rzekł: Bóg ojców naszych obrał cię, abyś poznał wolę jego, a iżbyś oglądał onego sprawiedliwego i słuchał głosu z ust jego.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ̈ ϫⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁϥⲛⲉϩⲕ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲥⲟⲩⲛ̅ⲡⲉϥⲟⲩⲱϣ. ⲁⲩⲱ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ. ⲁⲩⲱ ⲉⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲩⲥⲙⲏ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲣⲱϥ.
15 Albowiem mu będziesz świadkiem u wszystkich ludzi tego, coś widział i słyszał.
ⲓ̅ⲉ̅ϫⲉ ⲕⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲁϥ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ⲛ̅ⲛⲁϩⲣⲛ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲙ ⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲕⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲕⲥⲟⲧⲙⲟⲩ.
16 Przetoż teraz cóż odwłaczasz? Wstań, a ochrzcij się, a omyj grzechy twoje, wzywając imienia Pańskiego.
ⲓ̅ⲋ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲕ̅ⲛⲁⲁⲁϥ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅ̅ϫⲓⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲙⲁ ⲛⲅ̅ⲉⲓⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲛⲉⲕⲛⲟⲃⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲅ̅ⲉⲡⲓⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙ̅ⲡⲉϥⲣⲁⲛ.
17 I stało się potem, gdym się wrócił do Jeruzalemu, a modliłem się w kościele, żem był w zachwyceniu.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲓⲕⲧⲟⲓ̈ ⲉⲑⲓ̅ⲗ̅ⲏ̅ⲙ. ⲁⲩⲱ ⲉⲓ̈ϣⲗⲏⲗ ϩⲙ̅ⲡⲉⲣⲡⲉ. ⲁⲓ̈ϣⲱⲡⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩⲉⲕⲥⲧⲁⲥⲓⲥ.
18 I widziałem go mówiącego do siebie: Spiesz się; a wynijdź rychło z Jeruzalemu, ponieważ świadectwa twego nie przyjmą o mnie.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲓ̈ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲁⲓ̈ ϫⲉ ϭⲉⲡⲏ ⲁⲙⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲑⲓ̅ⲗ̅ⲏ̅ⲙ. ϫⲉ ⲥⲉⲛⲁϫⲓⲙⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ⲁⲛ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲧⲕ̅ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧ.
19 A jam rzekł: Panie! onić wiedzą, żemci ja podawał do więzienia i bijał w bóżnicach te, którzy wierzyli w cię.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲡⲉϫⲁⲓ̈ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲥⲉⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲉⲓ̈ⲱⲧⲡ̅ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲁⲩⲱ ⲉⲧϩⲓⲟⲩⲉ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲕ.
20 I gdy wylewano krew Szczepana, świadka twojego, jam też przy tem stał i zezwalałem na zabicie jego, i strzegłem szat tych, którzy go zabijali.
ⲕ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ⲉⲩⲛⲁⲡⲱϩⲧ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲛ̅ⲥⲧⲉⲫⲁⲛⲟⲥ ⲡⲉⲕⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ. ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲛⲉⲓ̈ⲁϩⲉⲣⲁⲧ ⲉⲓ̈ⲥⲩⲛⲉⲩⲇⲟⲕⲓ ⲁⲩⲱ ⲉⲓ̈ϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛϩⲟⲓ̈ⲧⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲛⲁϩⲱⲧⲃ̅ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
21 I rzekł do mnie: Idźże, boć ja cię do pogan daleko poślę.
ⲕ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲓ̈ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ϫⲉ ⲉⲓ̈ⲛⲁϫⲟⲟⲩⲕ ⲁⲛⲟⲕ ⲉϩⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲩⲟⲩⲏⲩ.
22 A słuchali go aż do tego słowa; i podnieśli głos swój, mówiąc: Zgładź z ziemi takiego; bo nie słuszna, aby miał żyć.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲙ̅ⲙⲏⲏϣⲉ ϣⲁⲡⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓϩⲣⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ϥⲓⲡⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ⲙⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓϫⲙ̅ⲡⲕⲁϩ. ⲛ̅ϣϣⲉ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲱⲛϩ̅.
23 A gdy oni wołali i miotali szaty, i ciskali proch na powietrze,
ⲕ̅ⲅ̅ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϥⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲛⲉⲩϩⲟⲓ̈ⲧⲉ. ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲛⲉϫϣⲟⲉⲓϣ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲡⲁⲏⲣ.
24 Rozkazał go hetman wieść do obozu i kazał go biczami spróbować, żeby się dowiedział, dla której by przyczyny nań tak wołano.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲇⲉ ⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲉϫⲓⲧϥ̅ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ. ⲉⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲉϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ϩⲉⲛⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ. ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲁϣ ⲛ̅ⲗⲟⲓ̈ϭⲉ ⲉⲛⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ϩⲉ.
25 A gdy go rozciągniono, aby go biczami bito, rzekł Paweł do setnika, który tuż stał: Izali się wam godzi człowieka Rzymianina nieosądzonego biczami bić?
ⲕ̅ⲉ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲟⲙⲛ̅ⲧϥ̅ ⲇⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲟⲩⲥ. ⲡⲉϫⲁϥ ⲛ̅ϭⲓⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙ̅ⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ̅ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲥⲧⲟ ⲛⲏⲧⲛ̅ ⲉϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛ̅ϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲉⲙⲛ̅ⲛⲟⲃⲉ ⲉⲣⲟϥ.
26 Co usłyszawszy setnik, przystąpiwszy do hetmana, powiedział mu, mówiąc: Patrz, co czynisz; boć ten człowiek jest Rzymianinem.
ⲕ̅ⲋ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ. ⲁϥϯⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ̈ ⲉⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥⲧⲁⲙⲟϥ ϫⲉ ⲁⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲕ̅ⲛⲁⲁⲁϥ. ⲡⲉⲓ̈ⲣⲱⲙⲉ ⲅⲁⲣ ⲟⲩϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ.
27 A przystąpiwszy hetman, rzekł mu: Powiedz mi, jeźliś ty jest Rzymianinem? A on rzekł: Tak jest.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁϥϯⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ̈ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥϫⲛⲟⲩϥ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲟⲕ ⲛ̅ⲧⲕ̅ⲟⲩϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲉϩⲉ.
28 I odpowiedział hetman: Jam za wielką summę tego miejskiego prawa dostał. A Paweł rzekł: A jam się Rzymianinem i urodził.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲇⲉ ⲟⲩⲱϣⲃ̅ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓ̈ϯⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲭⲣⲏⲙⲁ ϩⲁⲧⲉⲓ̈ⲡⲟⲗⲓⲧⲓⲁ. ⲡⲉϫⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲩϫⲡⲟⲓ̈ ⲛ̅ϩⲏⲧⲥ̅.
29 A wnetże odstąpili od niego ci, którzy go mieli wziąć na próby. Do tego i hetman się bał, dowiedziawszy się, że był Rzymianinem, a iż go był kazał związać.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲥⲁϩⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲧⲛⲁϩⲉⲇⲁⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ. ⲁⲩⲱ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ. ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲉⲁϥⲙⲟⲣϥ̅ ⲡⲉ. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲃⲟⲗϥ̅ ⲉⲃⲟⲗ.
30 A tak nazajutrz chcąc się pewnie dowiedzieć tego, o co by był oskarżony od Żydów, uwolnił go od onych związek i rozkazał się zejść przedniejszym kapłanom i wszystkiej radzie ich, a wywiódłszy Pawła, stawił go przed nimi.
ⲗ̅ⲙ̅ⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲡⲱⲣϫ̅. ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲥⲉⲕⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲓ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲛ̅ⲓ̈ⲟⲩⲇⲁⲓ̈. ⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲛ̅ϭⲓⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ. ⲁⲩⲱ ⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲧⲏⲣϥ̅. ⲁϥϫⲓⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁϥⲧⲁϩⲟϥ ⲉⲣⲁⲧϥ̅ ϩⲛ̅ⲧⲉⲩⲙⲏⲧⲉ.

< Dzieje 22 >