Dzieje 20
1 A gdy się on rozruch uciszył, zwoławszy Paweł uczniów i z nimi się pożegnawszy, wyszedł stamtąd, aby szedł do Macedonii.
ଇତ୍ଥଂ କଲହେ ନିୱୃତ୍ତେ ସତି ପୌଲଃ ଶିଷ୍ୟଗଣମ୍ ଆହୂଯ ୱିସର୍ଜନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ମାକିଦନିଯାଦେଶଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
2 A przeszedłszy one strony i napomniawszy je szerokiemi słowy, przyszedł do Grecyi.
ତେନ ସ୍ଥାନେନ ଗଚ୍ଛନ୍ ତଦ୍ଦେଶୀଯାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ବହୂପଦିଶ୍ୟ ଯୂନାନୀଯଦେଶମ୍ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍|
3 A tam zamieszkawszy przez trzy miesiące, gdzie nań Żydowie zasadzkę uczynili, gdy miał płynąć do Syryi, umyślił się powrócić przez Macedoniję.
ତତ୍ର ମାସତ୍ରଯଂ ସ୍ଥିତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସୁରିଯାଦେଶଂ ଯାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ, କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଗୁପ୍ତା ଅତିଷ୍ଠନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ସ ପୁନରପି ମାକିଦନିଯାମାର୍ଗେଣ ପ୍ରତ୍ୟାଗନ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତୱାନ୍|
4 I puścił się z nim aż do Azyi Sopater, Bereeńczyk, a z Tesalończyków Arystarchus i Sekundus, i Gajus Derbejczyk, i Tymoteusz;
ବିରଯାନଗରୀଯସୋପାତ୍ରଃ ଥିଷଲନୀକୀଯାରିସ୍ତାର୍ଖସିକୁନ୍ଦୌ ଦର୍ବ୍ବୋନଗରୀଯଗାଯତୀମଥିଯୌ ଆଶିଯାଦେଶୀଯତୁଖିକତ୍ରଫିମୌ ଚ ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଆଶିଯାଦେଶଂ ଯାୱଦ୍ ଗତୱନ୍ତଃ|
5 A z Azyjatczyków Tychykus i Trofimus, którzy wprzód poszedłszy, czekali nas w Troadzie.
ଏତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଽଗ୍ରସରାଃ ସନ୍ତୋ ଽସ୍ମାନ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତ୍ରୋଯାନଗରେ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
6 A my po dniach przaśników odpłynęliśmy z Filipowa i przyszliśmy do nich do Troady za pięć dni, gdzieśmy zamieszkali siedm dni.
କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱଦିନେ ଚ ଗତେ ସତି ୱଯଂ ଫିଲିପୀନଗରାତ୍ ତୋଯପଥେନ ଗତ୍ୱା ପଞ୍ଚଭି ର୍ଦିନୈସ୍ତ୍ରୋଯାନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ର ସପ୍ତଦିନାନ୍ୟୱାତିଷ୍ଠାମ|
7 Tedy pierwszy dzień po sabacie, gdy się uczniowie zgromadzili na łamanie chleba, Paweł rozmawiał z nimi, mając iść precz nazajutrz, i przedłużył mowę aż do północy.
ସପ୍ତାହସ୍ୟ ପ୍ରଥମଦିନେ ପୂପାନ୍ ଭଂକ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟେଷୁ ମିଲିତେଷୁ ପୌଲଃ ପରଦିନେ ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ସନ୍ ତଦହ୍ନି ପ୍ରାଯେଣ କ୍ଷପାଯା ଯାମଦ୍ୱଯଂ ଯାୱତ୍ ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଧର୍ମ୍ମକଥାମ୍ ଅକଥଯତ୍|
8 A było wiele lamp na onej sali, gdzie byli zgromadzeni.
ଉପରିସ୍ଥେ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରକୋଷ୍ଠେ ସଭାଂ କୃତ୍ୱାସନ୍ ତତ୍ର ବହୱଃ ପ୍ରଦୀପାଃ ପ୍ରାଜ୍ୱଲନ୍|
9 Tam siedząc niektóry młodzieniec, imieniem Eutychus, w oknie, będąc ciężkim snem zdjęty, gdy tak Paweł długo mówił, snem zmorzony padł na dół z trzeciego piętra i podniesiony jest umarły.
ଉତୁଖନାମା କଶ୍ଚନ ଯୁୱା ଚ ୱାତାଯନ ଉପୱିଶନ୍ ଘୋରତରନିଦ୍ରାଗ୍ରସ୍ତୋ ଽଭୂତ୍ ତଦା ପୌଲେନ ବହୁକ୍ଷଣଂ କଥାଯାଂ ପ୍ରଚାରିତାଯାଂ ନିଦ୍ରାମଗ୍ନଃ ସ ତସ୍ମାଦ୍ ଉପରିସ୍ଥତୃତୀଯପ୍ରକୋଷ୍ଠାଦ୍ ଅପତତ୍, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତଂ ମୃତକଲ୍ପଂ ଧୃତ୍ୱୋଦତୋଲଯନ୍|
10 A Paweł zstąpiwszy na dół, przypadł nań, a ujrzawszy go, rzekł: Nie trwożcie się; boć w nim jest dusza jego.
ତତଃ ପୌଲୋଽୱରୁହ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ପତିତ୍ୱା ତଂ କ୍ରୋଡେ ନିଧାଯ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯଂ ୱ୍ୟାକୁଲା ମା ଭୂତ ନାଯଂ ପ୍ରାଣୈ ର୍ୱିଯୁକ୍ତଃ|
11 A wstąpiwszy zasię, łamał chleb i jadł, i kazał im długo aż do świtania; potem odszedł precz.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ପୁନଶ୍ଚୋପରି ଗତ୍ୱା ପୂପାନ୍ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ପ୍ରଭାତଂ ଯାୱତ୍ କଥୋପକଥନେ କୃତ୍ୱା ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
12 I przywiedli onego młodzieńca żywego, i byli nader ucieszeni.
ତେ ଚ ତଂ ଜୀୱନ୍ତଂ ଯୁୱାନଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗତ୍ୱା ପରମାପ୍ୟାଯିତା ଜାତାଃ|
13 A my przyszedłszy wprzód do okrętu, puściliśmy się do Assonu, abyśmy stamtąd wzięli Pawła; albowiem tak był postanowił, mając sam pieszo iść.
ଅନନ୍ତରଂ ୱଯଂ ପୋତେନାଗ୍ରସରା ଭୂତ୍ୱାସ୍ମନଗରମ୍ ଉତ୍ତୀର୍ୟ୍ୟ ପୌଲଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ମତିମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ ଯତଃ ସ ତତ୍ର ପଦ୍ଭ୍ୟାଂ ୱ୍ରଜିତୁଂ ମତିଂ କୃତ୍ୱେତି ନିରୂପିତୱାନ୍|
14 A gdy się z nami zszedł w Assonie, wziąwszy go, przyjechaliśmy do Mityleny.
ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍ରାସ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତସ୍ମିନ୍ ମିଲିତେ ସତି ୱଯଂ ତଂ ନୀତ୍ୱା ମିତୁଲୀନ୍ୟୁପଦ୍ୱୀପଂ ପ୍ରାପ୍ତୱନ୍ତଃ|
15 A stamtąd odpłynąwszy, drugiego dnia przyszliśmy przeciw Chyju, a trzeciego dnia przypłynęliśmy do Samu, a pomieszkawszy w Trogillu, nazajutrz przyszliśmy do Miletu.
ତସ୍ମାତ୍ ପୋତଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ପରେଽହନି ଖୀଯୋପଦ୍ୱୀପସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଏକେନାହ୍ନା ସାମୋପଦ୍ୱୀପଂ ଗତ୍ୱା ପୋତଂ ଲାଗଯିତ୍ୱା ତ୍ରୋଗୁଲ୍ଲିଯେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ମିଲୀତନଗରମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ|
16 Albowiem Paweł umyślił był minąć Efez, aby mu nie przyszło czasu trawić w Azyi, bo się kwapił, jeźliby mu można, aby na dzień świąteczny był w Jeruzalemie.
ଯତଃ ପୌଲ ଆଶିଯାଦେଶେ କାଲଂ ଯାପଯିତୁମ୍ ନାଭିଲଷନ୍ ଇଫିଷନଗରଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯାତୁଂ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍; ଯସ୍ମାଦ୍ ଯଦି ସାଧ୍ୟଂ ଭୱତି ତର୍ହି ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ପଞ୍ଚାଶତ୍ତମଦିନେ ସ ଯିରୂଶାଲମ୍ୟୁପସ୍ଥାତୁଂ ମତିଂ କୃତୱାନ୍|
17 Tedy z Miletu posławszy do Efezu, przyzwał do siebie starszych zborowych.
ପୌଲୋ ମିଲୀତାଦ୍ ଇଫିଷଂ ପ୍ରତି ଲୋକଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ସମାଜସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନାନ୍ ଆହୂଯାନୀତୱାନ୍|
18 Którzy gdy do niego przyszli, rzekł im: Wy wiecie od pierwszego dnia, któregom przyszedł do Azyi, jakom z wami po wszystek czas był,
ତେଷୁ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଉପସ୍ଥିତେଷୁ ସ ତେଭ୍ୟ ଇମାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍, ଅହମ୍ ଆଶିଯାଦେଶେ ପ୍ରଥମାଗମନମ୍ ଆରଭ୍ୟାଦ୍ୟ ଯାୱଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସ୍ଥିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱସମଯେ ଯଥାଚରିତୱାନ୍ ତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ;
19 Służąc Panu ze wszelką uniżonością i z wielą łez i pokus, które na mię przychadzały z zasadzek żydowskich.
ଫଲତଃ ସର୍ୱ୍ୱଥା ନମ୍ରମନାଃ ସନ୍ ବହୁଶ୍ରୁପାତେନ ଯିହୁଦୀଯାନାମ୍ କୁମନ୍ତ୍ରଣାଜାତନାନାପରୀକ୍ଷାଭିଃ ପ୍ରଭୋଃ ସେୱାମକରୱଂ|
20 Jakom się nie schraniał niczego, co by było pożyteczne, abym wam nie oznajmił i nie uczył was jawnie i po domach.
କାମପି ହିତକଥାଂ ନ ଗୋପାଯିତୱାନ୍ ତାଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ସପ୍ରକାଶଂ ଗୃହେ ଗୃହେ ସମୁପଦିଶ୍ୟେଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ମନଃ ପରାୱର୍ତ୍ତନୀଯଂ ପ୍ରଭୌ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ୱିଶ୍ୱସନୀଯଂ
21 Świadectwo wydawając i Żydom, i Grekom o pokucie ku Bogu i o wierze w Pana naszego Jezusa Chrystusa.
ଯିହୂଦୀଯାନାମ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନାଞ୍ଚ ସମୀପ ଏତାଦୃଶଂ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦାମି|
22 A oto teraz ja będąc związany duchem, idę do Jeruzalemu, nie wiedząc co tam na mię przyjść ma.
ପଶ୍ୟତ ସାମ୍ପ୍ରତମ୍ ଆତ୍ମନାକୃଷ୍ଟଃ ସନ୍ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ଯାତ୍ରାଂ କରୋମି, ତତ୍ର ମାମ୍ପ୍ରତି ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତାନ୍ୟହଂ ନ ଜାନାମି;
23 Tylko że Duch Święty po miastach świadczy, powiadając, że mię więzienie i uciski czekają.
କିନ୍ତୁ ମଯା ବନ୍ଧନଂ କ୍ଲେଶଶ୍ଚ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟ ଇତି ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ନଗରେ ନଗରେ ପ୍ରମାଣଂ ଦଦାତି|
24 Wszakże ja na nic nie dbam i nie jest mi tak droga dusza moja, bym tylko bieg mój z radością wykonał i posługę, którąm wziął od Pana Jezusa na oświadczenie Ewangielii łaski Bożej.
ତଥାପି ତଂ କ୍ଲେଶମହଂ ତୃଣାଯ ନ ମନ୍ୟେ; ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହୱିଷଯକସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁଂ, ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋଃ ସକାଶାଦ ଯସ୍ୟାଃ ସେୱାଯାଃ ଭାରଂ ପ୍ରାପ୍ନୱଂ ତାଂ ସେୱାଂ ସାଧଯିତୁଂ ସାନନ୍ଦଂ ସ୍ୱମାର୍ଗଂ ସମାପଯିତୁଞ୍ଚ ନିଜପ୍ରାଣାନପି ପ୍ରିଯାନ୍ ନ ମନ୍ୟେ|
25 A teraz oto ja wiem, że już więcej nie oglądacie oblicza mojego wy wszyscy, między którymim chodził, każąc królestwo Boże.
ଅଧୁନା ପଶ୍ୟତ ଯେଷାଂ ସମୀପେଽହମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ଭ୍ରମଣଂ କୃତୱାନ୍ ଏତାଦୃଶା ଯୂଯଂ ମମ ୱଦନଂ ପୁନ ର୍ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ ଏତଦପ୍ୟହଂ ଜାନାମି|
26 Przetoż oświadczam się wam dnia dzisiejszego, żem ja jest czysty od krwi wszystkich.
ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅହମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଆଦେଶାନ୍ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ନ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତେ|
27 Albowiem nie chroniłem się, żebym wam nie miał oznajmić wszelkiej rady Bożej.
ଅହଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ରକ୍ତପାତଦୋଷାଦ୍ ଯନ୍ନିର୍ଦୋଷ ଆସେ ତସ୍ୟାଦ୍ୟ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସାକ୍ଷିଣଃ କରୋମି|
28 Pilnujcież tedy samych siebie i wszystkiej trzody, w której was Duch Święty postanowił biskupami, abyście paśli zbór Boży, którego nabył przez własną krew.
ଯୂଯଂ ସ୍ୱେଷୁ ତଥା ଯସ୍ୟ ୱ୍ରଜସ୍ୟାଧ୍ୟକ୍ଷନ୍ ଆତ୍ମା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିଧାଯ ନ୍ୟଯୁଙ୍କ୍ତ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ସାୱଧାନା ଭୱତ, ଯ ସମାଜଞ୍ଚ ପ୍ରଭୁ ର୍ନିଜରକ୍ତମୂଲ୍ୟେନ କ୍ରୀତୱାନ ତମ୍ ଅୱତ,
29 Boć ja to wiem, że po odejściu mojem wnijdą między was wilcy okrutni, którzy trzodzie folgować nie będą.
ଯତୋ ମଯା ଗମନେ କୃତଏୱ ଦୁର୍ଜଯା ୱୃକା ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ୱ୍ରଜଂ ପ୍ରତି ନିର୍ଦଯତାମ୍ ଆଚରିଷ୍ୟନ୍ତି,
30 A z was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby za sobą pociągnęli uczniów.
ଯୁଷ୍ମାକମେୱ ମଧ୍ୟାଦପି ଲୋକା ଉତ୍ଥାଯ ଶିଷ୍ୟଗଣମ୍ ଅପହନ୍ତୁଂ ୱିପରୀତମ୍ ଉପଦେକ୍ଷ୍ୟନ୍ତୀତ୍ୟହଂ ଜାନାମି|
31 Przetoż czujcie, pomnąc, żem przez trzy lata w nocy i we dnie nie przestawał napominać ze łzami każdego z was.
ଇତି ହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ସଚୈତନ୍ୟାଃ ସନ୍ତସ୍ତିଷ୍ଟତ, ଅହଞ୍ଚ ସାଶ୍ରୁପାତଃ ସନ୍ ୱତ୍ସରତ୍ରଯଂ ଯାୱଦ୍ ଦିୱାନିଶଂ ପ୍ରତିଜନଂ ବୋଧଯିତୁଂ ନ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତେ ତଦପି ସ୍ମରତ|
32 A teraz, bracia! poruczam was Bogu i słowu łaski jego, który może pobudować i dać wam dziedzictwo między wszystkimi poświęconymi.
ଇଦାନୀଂ ହେ ଭ୍ରାତରୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିଷ୍ଠାଂ ଜନଯିତୁଂ ପୱିତ୍ରୀକୃତଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେଽଧିକାରଞ୍ଚ ଦାତୁଂ ସମର୍ଥୋ ଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହସ୍ୟ ଯୋ ୱାଦଶ୍ଚ ତଯୋରୁଭଯୋ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ସମାର୍ପଯମ୍|
33 Srebra albo złota, albo szaty nie pożądałem od nikogo.
କସ୍ୟାପି ସ୍ୱର୍ଣଂ ରୂପ୍ୟଂ ୱସ୍ତ୍ରଂ ୱା ପ୍ରତି ମଯା ଲୋଭୋ ନ କୃତଃ|
34 Owszem sami wiecie, że moim potrzebom i tych, którzy są ze mną, służyły te ręce,
କିନ୍ତୁ ମମ ମତ୍ସହଚରଲୋକାନାଞ୍ଚାୱଶ୍ୟକୱ୍ୟଯାଯ ମଦୀଯମିଦଂ କରଦ୍ୱଯମ୍ ଅଶ୍ରାମ୍ୟଦ୍ ଏତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|
35 Wszystkomci wam okazał, iż tak pracując, musimy podejmować słabe, a pamiętać na słowa Pana Jezusowe, że on rzekł: Szczęśliwsza jest rzecz dawać, niżeli brać.
ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ଗ୍ରହଣଦ୍ ଦାନଂ ଭଦ୍ରମିତି ଯଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ତତ୍ ସ୍ମର୍ତ୍ତୁଂ ଦରିଦ୍ରଲୋକାନାମୁପକାରାର୍ଥଂ ଶ୍ରମଂ କର୍ତ୍ତୁଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଉଚିତମ୍ ଏତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ଯୁଷ୍ମାନହମ୍ ଉପଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
36 A to powiedziawszy, klęknął na kolana swoje i modlił się z nimi wszystkimi.
ଏତାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ସର୍ୱୈଃ ସହ ପ୍ରାର୍ଥଯତ|
37 I stał się wielki płacz wszystkich, a upadając na szyję Pawłową, całowali go;
ତେନ ତେ କ୍ରନ୍ଦ୍ରନ୍ତଃ
38 Smucąc się bardzo, najwięcej tych słów, które im rzekł, że już więcej nie mieli oglądać oblicza jego. I prowadzili go do okrętu.
ପୁନ ର୍ମମ ମୁଖଂ ନ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ ୱିଶେଷତ ଏଷା ଯା କଥା ତେନାକଥି ତତ୍କାରଣାତ୍ ଶୋକଂ ୱିଲାପଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା କଣ୍ଠଂ ଧୃତ୍ୱା ଚୁମ୍ବିତୱନ୍ତଃ| ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ତଂ ପୋତଂ ନୀତୱନ୍ତଃ|
