< Dzieje 19 >

1 I stało się, gdy Apollos był w Koryncie, iż Paweł obszedłszy górne krainy, przyszedł do Efezu; a znalazłszy tam niektórych uczniów,
கரிந்த²நக³ர ஆபல்லஸ​: ஸ்தி²திகாலே பௌல உத்தரப்ரதே³ஸை²ராக³ச்ச²ந் இபி²ஷநக³ரம் உபஸ்தி²தவாந்| தத்ர கதிபயஸி²ஷ்யாந் ஸாக்ஷத் ப்ராப்ய தாந் அப்ரு’ச்ச²த்,
2 Rzekł do nich: Izaliście wzięli Ducha Świętego, uwierzywszy? A oni mu rzekli: Owszemeśmy ani słyszeli, jeźli jest Duch Święty.
யூயம்’ விஸ்²வஸ்ய பவித்ரமாத்மாநம்’ ப்ராப்தா ந வா? ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் பவித்ர ஆத்மா தீ³யதே இத்யஸ்மாபி⁴​: ஸ்²ருதமபி நஹி|
3 Tedy rzekł do nich: W cóżeście tedy ochrzczeni? A oni rzekli: W chrzest Janowy.
ததா³ ஸா(அ)வத³த் தர்ஹி யூயம்’ கேந மஜ்ஜிதா அப⁴வத? தே(அ)கத²யந் யோஹநோ மஜ்ஜநேந|
4 Zatem rzekł Paweł: Janci chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludowi, aby w onego, który miał przyjść po nim, uwierzyli, to jest w Jezusa Chrystusa.
ததா³ பௌல உக்தவாந் இத​: பரம்’ ய உபஸ்தா²ஸ்யதி தஸ்மிந் அர்த²த யீஸு²க்²ரீஷ்டே விஸ்²வஸிதவ்யமித்யுக்த்வா யோஹந் மந​: பரிவர்த்தநஸூசகேந மஜ்ஜநேந ஜலே லோகாந் அமஜ்ஜயத்|
5 A usłyszawszy to, ochrzczeni są w imię Pana Jezusowe.
தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நா மஜ்ஜிதா அப⁴வந்|
6 A gdy na nie włożył Paweł ręce, zstąpił na nie Duch Święty i mówili językami i prorokowali.
தத​: பௌலேந தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு கரே(அ)ர்பிதே தேஷாமுபரி பவித்ர ஆத்மாவரூட⁴வாந், தஸ்மாத் தே நாநாதே³ஸீ²யா பா⁴ஷா ப⁴விஷ்யத்கதா²ஸ்²ச கதி²தவந்த​: |
7 A było wszystkich mężów około dwunastu.
தே ப்ராயேண த்³வாத³ஸ²ஜநா ஆஸந்|
8 A wszedłszy do bóżnicy, mówił bezpiecznie przez trzy miesiące, nauczając i namawiając ich do królestwa Bożego.
பௌலோ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ க³த்வா ப்ராயேண மாஸத்ரயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யஸ்ய விசாரம்’ க்ரு’த்வா லோகாந் ப்ரவர்த்ய ஸாஹஸேந கதா²மகத²யத்|
9 A gdy się niektórzy zatwardzili, a wierzyć nie chcieli, źle mówiąc o tej drodze Bożej przed mnóstwem, odstąpiwszy od nich, odłączył ucznie, na każdy dzień ucząc w szkole niektórego Tyranna.
கிந்து கடி²நாந்த​: கரணத்வாத் கியந்தோ ஜநா ந விஸ்²வஸ்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமக்ஷம் ஏதத்பத²ஸ்ய நிந்தா³ம்’ கர்த்தும்’ ப்ரவ்ரு’த்தா​: , அத​: பௌலஸ்தேஷாம்’ ஸமீபாத் ப்ரஸ்தா²ய ஸி²ஷ்யக³ணம்’ ப்ரு’த²க்க்ரு’த்வா ப்ரத்யஹம்’ துராந்நநாம்ந​: கஸ்யசித் ஜநஸ்ய பாட²ஸா²லாயாம்’ விசாரம்’ க்ரு’தவாந்|
10 A to się działo przez dwa lata, tak iż wszyscy, którzy mieszkali w Azyi, słuchali słowa Pana Jezusowego, tak Żydowie, jako i Grekowie.
இத்த²ம்’ வத்ஸரத்³வயம்’ க³தம்’ தஸ்மாத்³ ஆஸி²யாதே³ஸ²நிவாஸிந​: ஸர்வ்வே யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யலோகாஸ்²ச ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²​: கதா²ம் அஸ்²ரௌஷந்|
11 A nie lada cuda czynił Bóg przez ręce Pawłowe;
பௌலேந ச ஈஸ்²வர ஏதாத்³ரு’ஸா²ந்யத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந்
12 Tak iż na chore przynoszono chustki albo przepaski od ciała jego, i odchodziły od nich choroby, i duchowie źli wychodzili z nich.
யத் பரிதே⁴யே கா³த்ரமார்ஜநவஸ்த்ரே வா தஸ்ய தே³ஹாத் பீடி³தலோகாநாம் ஸமீபம் ஆநீதே தே நிராமயா ஜாதா அபவித்ரா பூ⁴தாஸ்²ச தேப்⁴யோ ப³ஹிர்க³தவந்த​: |
13 Tedy niektórzy z biegunów żydowskich, którzy się bawili zaklinaniem, ważyli się wzywać imienia Pana Jezusowego nad tymi, którzy mieli duchy złe, mówiąc: Poprzysięgamy was przez Jezusa, którego Paweł opowiada.
ததா³ தே³ஸா²டநகாரிண​: கியந்தோ யிஹூதீ³யா பூ⁴தாபஸாரிணோ பூ⁴தக்³ரஸ்தநோகாநாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரபே⁴ ர்யீஸோ² ர்நாம ஜப்த்வா வாக்யமித³ம் அவத³ந், யஸ்ய கதா²ம்’ பௌல​: ப்ரசாரயதி தஸ்ய யீஸோ² ர்நாம்நா யுஷ்மாந் ஆஜ்ஞாபயாம​: |
14 A było ich siedm synów jednego Żyda, imieniem Scewas, najwyższego kapłana, którzy to czynili.
ஸ்கிவநாம்நோ யிஹூதீ³யாநாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய ஸப்தபி⁴​: புத்தைஸ்ததா² க்ரு’தே ஸதி
15 Tedy odpowiedziawszy duch zły, rzekł: Znam Jezusa i wiem co Paweł; ale wy coście zacz?
கஸ்²சித்³ அபவித்ரோ பூ⁴த​: ப்ரத்யுதி³தவாந், யீஸு²ம்’ ஜாநாமி பௌலஞ்ச பரிசிநோமி கிந்து கே யூயம்’?
16 A rzuciwszy się na nie człowiek on, w którym był duch zły, a opanowawszy je, zmocnił się przeciwko nim, tak iż nadzy i zranieni wybiegli z onego domu.
இத்யுக்த்வா ஸோபவித்ரபூ⁴தக்³ரஸ்தோ மநுஷ்யோ லம்ப²ம்’ க்ரு’த்வா தேஷாமுபரி பதித்வா ப³லேந தாந் ஜிதவாந், தஸ்மாத்தே நக்³நா​: க்ஷதாங்கா³ஸ்²ச ஸந்தஸ்தஸ்மாத்³ கே³ஹாத் பலாயந்த|
17 I było to wiadomo wszystkim, i Żydom i Grekom, którzy mieszkali w Efezie; i przypadł strach na nie wszystkie, i było uwielbione imię Pana Jezusowe.
ஸா வாக்³ இபி²ஷநக³ரநிவாஸிநஸம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ லோகாநாஞ்ச ஸ்²ரவோகோ³சரீபூ⁴தா; தத​: ஸர்வ்வே ப⁴யம்’ க³தா​: ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ² ர்நாம்நோ யஸோ² (அ)வர்த்³த⁴த|
18 A wiele tych, którzy uwierzyli, przychodziło, wyznawając i oznajmując sprawy swoje.
யேஷாமநேகேஷாம்’ லோகாநாம்’ ப்ரதீதிரஜாயத த ஆக³த்ய ஸ்வை​: க்ரு’தா​: க்ரியா​: ப்ரகாஸ²ரூபேணாங்கீ³க்ரு’தவந்த​: |
19 I wiele z tych, którzy się naukami niepotrzebnemi parali, zniósłszy księgi, spalili je przed wszystkimi, a obrachowawszy cenę ich, znaleźli tego pięćdziesiąt tysięcy srebrników.
ப³ஹவோ மாயாகர்ம்மகாரிண​: ஸ்வஸ்வக்³ரந்தா²ந் ஆநீய ராஸீ²க்ரு’த்ய ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமக்ஷம் அதா³ஹயந், ததோ க³ணநாம்’ க்ரு’த்வாபு³த்⁴யந்த பஞ்சாயுதரூப்யமுத்³ராமூல்யபுஸ்தகாநி த³க்³தா⁴நி|
20 Tak potężnie rosło słowo Pańskie i zmacniało się.
இத்த²ம்’ ப்ரபோ⁴​: கதா² ஸர்வ்வதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்ய ப்ரப³லா ஜாதா|
21 A gdy się to dokonało, postanowił Paweł w duchu, aby przeszedłszy Macedoniję i Achaję, szedł do Jeruzalemu, mówiąc: Iż potem, gdy tam będę, muszę i Rzym widzieć.
ஸர்வ்வேஷ்வேதேஷு கர்ம்மஸு ஸம்பந்நேஷு ஸத்ஸு பௌலோ மாகித³நியாகா²யாதே³ஸா²ப்⁴யாம்’ யிரூஸா²லமம்’ க³ந்தும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வா கதி²தவாந் தத்ஸ்தா²நம்’ யாத்ராயாம்’ க்ரு’தாயாம்’ ஸத்யாம்’ மயா ரோமாநக³ரம்’ த்³ரஷ்டவ்யம்’|
22 A posławszy do Macedonii dwóch z tych, którzy mu służyli, Tymoteusza i Erasta, sam do czasu został w Azyi.
ஸ்வாநுக³தலோகாநாம்’ தீமதி²யேராஸ்தௌ த்³வௌ ஜநௌ மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ ப்ரதி ப்ரஹித்ய ஸ்வயம் ஆஸி²யாதே³ஸே² கதிபயதி³நாநி ஸ்தி²தவாந்|
23 A pod on czas stał się rozruch niemały około drogi Bożej.
கிந்து தஸ்மிந் ஸமயே மதே(அ)ஸ்மிந் கலஹோ ஜாத​: |
24 Albowiem niektóry złotnik, imieniem Demetryjusz, który robił kościoły srebrne Dyjany, niemały zysk przywodził rzemieślnikom;
தத்காரணமித³ம்’, அர்த்திமீதே³வ்யா ரூப்யமந்தி³ரநிர்ம்மாணேந ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸி²ல்பிநாம்’ யதே²ஷ்டலாப⁴ம் அஜநயத் யோ தீ³மீத்ரியநாமா நாடீ³ந்த⁴ம​:
25 Które zgromadziwszy i inne, którzy takież rzemiosło robili, rzekł: Mężowie! wiecie, iż z tego rzemiosła mamy dostatki nasze.
ஸ தாந் தத்கர்ம்மஜீவிந​: ஸர்வ்வலோகாம்’ஸ்²ச ஸமாஹூய பா⁴ஷிதவாந் ஹே மஹேச்சா² ஏதேந மந்தி³ரநிர்ம்மாணேநாஸ்மாகம்’ ஜீவிகா ப⁴வதி, ஏதத்³ யூயம்’ வித்த²;
26 A widzicie i słyszycie, że nie tylko w Efezie, ale mało nie po wszystkiej Azyi ten Paweł namówił i odwrócił wielki lud, mówiąc: Że to nie są bogowie, którzy są rękami uczynieni.
கிந்து ஹஸ்தநிர்ம்மிதேஸ்²வரா ஈஸ்²வரா நஹி பௌலநாம்நா கேநசிஜ்ஜநேந கதா²மிமாம்’ வ்யாஹ்ரு’த்ய கேவலேபி²ஷநக³ரே நஹி ப்ராயேண ஸர்வ்வஸ்மிந் ஆஸி²யாதே³ஸே² ப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயித்வா ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸே²முஷீ பராவர்த்திதா, ஏதத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்த்³ரு’ஸ்²யதே ஸ்²ரூயதே ச|
27 Przetoż nam się obawiać potrzeba, aby nie tylko rzemiosło nasze w lekkie poważenie nie przyszło, ale aby i kościół wielkiej bogini Dyjany za nic nie był poczytany, a żeby nie przyszło do skazy dostojeństwo jej, którą wszystka Azyja i wszystek świat chwali.
தேநாஸ்மாகம்’ வாணிஜ்யஸ்ய ஸர்வ்வதா² ஹாநே​: ஸம்ப⁴வநம்’ கேவலமிதி நஹி, ஆஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தை² ர்வா ஸர்வ்வஜக³த்ஸ்தை² ர்லோகை​: பூஜ்யா யார்திமீ மஹாதே³வீ தஸ்யா மந்தி³ரஸ்யாவஜ்ஞாநஸ்ய தஸ்யா ஐஸ்²வர்ய்யஸ்ய நாஸ²ஸ்ய ச ஸம்பா⁴வநா வித்³யதே|
28 A słuchając tego i będąc pełni gniewu, krzyknęli, mówiąc: Wielka jest Dyjana Efeska!
ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே மஹாக்ரோதா⁴ந்விதா​: ஸந்த உச்சை​: காரம்’ கதி²தவந்த இபி²ஷீயாநாம் அர்த்திமீ தே³வீ மஹதீ ப⁴வதி|
29 I było pełno po wszystkiem mieście zamieszania, i wpadli jednomyślnie na plac, porwawszy Gaja i Arystarcha, Macedończyki, podróżne towarzysze Pawłowe.
தத​: ஸர்வ்வநக³ரம்’ கலஹேந பரிபூர்ணமப⁴வத், தத​: பரம்’ தே மாகித³நீயகா³யாரிஸ்தார்க²நாமாநௌ பௌலஸ்ய த்³வௌ ஸஹசரௌ த்⁴ரு’த்வைகசித்தா ரங்க³பூ⁴மிம்’ ஜவேந தா⁴விதவந்த​: |
30 A gdy Paweł chciał wnijść do pospólstwa, nie dopuścili mu uczniowie.
தத​: பௌலோ லோகாநாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ யாதும் உத்³யதவாந் கிந்து ஸி²ஷ்யக³ணஸ்தம்’ வாரிதவாந்|
31 A niektórzy też z przedniejszych mężów Azyjackich, będąc mu przyjaciołmi, posławszy do niego, prosili go, aby nie wychodził na plac.
பௌலஸ்யத்மீயா ஆஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தா²​: கதிபயா​: ப்ரதா⁴நலோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபம்’ நரமேகம்’ ப்ரேஷ்ய த்வம்’ ரங்க³பூ⁴மிம்’ மாகா³ இதி ந்யவேத³யந்|
32 Tedy jedni tak, a drudzy inaczej wołali; albowiem ona gromada była zamieszana, a więcej ich nie wiedziało, dlaczego się zbieżeli.
ததோ நாநாலோகாநாம்’ நாநாகதா²கத²நாத் ஸபா⁴ வ்யாகுலா ஜாதா கிம்’ காரணாத்³ ஏதாவதீ ஜநதாப⁴வத் ஏதத்³ அதி⁴கை ர்லோகை ர்நாஜ்ஞாயி|
33 A z onej zgrai wywlekli Aleksandra, którego popychali Żydowie; a Aleksander skinąwszy ręką, chciał dać sprawę ludowi.
தத​: பரம்’ ஜநதாமத்⁴யாத்³ யிஹூதீ³யைர்ப³ஹிஷ்க்ரு’த​: ஸிகந்த³ரோ ஹஸ்தேந ஸங்கேதம்’ க்ரு’த்வா லோகேப்⁴ய உத்தரம்’ தா³துமுத்³யதவாந்,
34 Ale gdy poznali, iż był Żydem, wszczął się jednostajny głos od wszystkich, jakoby przez dwie godziny wołających: Wielka jest Dyjana Efeska!
கிந்து ஸ யிஹூதீ³யலோக இதி நிஸ்²சிதே ஸதி இபி²ஷீயாநாம் அர்த்திமீ தே³வீ மஹதீதி வாக்யம்’ ப்ராயேண பஞ்ச த³ண்டா³ந் யாவத்³ ஏகஸ்வரேண லோகநிவஹை​: ப்ரோக்தம்’|
35 Tedy pisarz uśmierzywszy onę zgraję, rzekł: Mężowie Efescy! i któryż jest człowiek, co by nie wiedział, iż miasto Efeskie opiekuje się kościołem wielkiej boginii Dyjany i obrazem, który spadł od Jowisza?
ததோ நக³ராதி⁴பதிஸ்தாந் ஸ்தி²ராந் க்ரு’த்வா கதி²தவாந் ஹே இபி²ஷாயா​: ஸர்வ்வே லோகா ஆகர்ணயத, அர்திமீமஹாதே³வ்யா மஹாதே³வாத் பதிதாயாஸ்தத்ப்ரதிமாயாஸ்²ச பூஜநம இபி²ஷநக³ரஸ்தா²​: ஸர்வ்வே லோகா​: குர்வ்வந்தி, ஏதத் கே ந ஜாநந்தி?
36 A ponieważ się temu nikt sprzeciwić nie może, słuszna, abyście się uspokoili, a nic skwapliwie nie czynili.
தஸ்மாத்³ ஏதத்ப்ரதிகூலம்’ கேபி கத²யிதும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி, இதி ஜ்ஞாத்வா யுஷ்மாபி⁴​: ஸுஸ்தி²ரத்வேந ஸ்தா²தவ்யம் அவிவிச்ய கிமபி கர்ம்ம ந கர்த்தவ்யஞ்ச|
37 Albowiemeście przywiedli tych mężów, którzy nie są ani świętokradcami, ani bluźniercami boginii waszej.
யாந் ஏதாந் மநுஷ்யாந் யூயமத்ர ஸமாநயத தே மந்தி³ரத்³ரவ்யாபஹாரகா யுஷ்மாகம்’ தே³வ்யா நிந்த³காஸ்²ச ந ப⁴வந்தி|
38 A jeźliż Demetryjusz i ci, którzy z nim są rzemieślnicy, mają co przeciw komu, wszak bywa prawo, są też starostowie, niechże jedni drugich pozywają.
யதி³ கஞ்சந ப்ரதி தீ³மீத்ரியஸ்ய தஸ்ய ஸஹாயாநாஞ்ச காசித்³ ஆபத்தி ர்வித்³யதே தர்ஹி ப்ரதிநிதி⁴லோகா விசாரஸ்தா²நஞ்ச ஸந்தி, தே தத் ஸ்தா²நம்’ க³த்வா உத்தரப்ரத்யுத்தரே குர்வ்வந்து|
39 Jeźli się też o czem inszem pytacie, to się może w porządnem zgromadzeniu odprawić.
கிந்து யுஷ்மாகம்’ காசித³பரா கதா² யதி³ திஷ்ட²தி தர்ஹி நியமிதாயாம்’ ஸபா⁴யாம்’ தஸ்யா நிஷ்பத்தி ர்ப⁴விஷ்யதி|
40 Albowiem trzeba się obawiać, abyśmy oskarżeni nie byli o rozruch dzisiejszy, gdyż nie masz żadnej przyczyny, z której byśmy mogli dać sprawę, żeśmy się tu zbiegli.
கிந்த்வேதஸ்ய விரோத⁴ஸ்யோத்தரம்’ யேந தா³தும்’ ஸ²க்நும் ஏதாத்³ரு’ஸ²ஸ்ய கஸ்யசித் காரணஸ்யாபா⁴வாத்³ அத்³யதநக⁴டநாஹேதோ ராஜத்³ரோஹிணாமிவாஸ்மாகம் அபி⁴யோகோ³ ப⁴விஷ்யதீதி ஸ²ங்கா வித்³யதே|
41 A to powiedziawszy, rozpuścił ono zgromadzenie.
இதி கத²யித்வா ஸ ஸபா⁴ஸ்த²லோகாந் விஸ்ரு’ஷ்டவாந்|

< Dzieje 19 >