Dzieje 18
1 Potem Paweł odszedłszy z Aten, przyszedł do Koryntu;
Hagi ana amefiga'a, Poli'a Atensi kumara atreno Korinti vu'ne.
2 A znalazłszy niektórego Żyda, imieniem Akwilas, rodem z Pontu, który był świeżo z Włoch przyszedł z Pryscyllą, żoną swą, (dlatego, iż był Klaudyjusz postanowił, aby wszyscy Żydowie z Rzymu wyszli), przyszedł do nich;
Anantega mago Jiu ne' ome keno erifore hu'neana, Pontusi kasente'naza ne' agi'a Akuila'e, mensintfa nenaro Prisila ene Italiti e'na'e. Na'ankure Sisa Klaodiasi'a mika Jiu vahe'ma Romu nemani'za vahera atretma viho huno huzmantegeno Poli'a zanagri ome zanage'ne.
3 A iż był tegoż rzemiosła, mieszkał u nich i robił; albowiem rzemiosło ich było robić namioty.
Na'ankure agrama mago'zahu eri'zama e'nerigu huno magopi zanagri'ene mani'neno eri'zana eri'ne, (na'ankure zamagra mago kna eri'za antahine'za nofiteti seli no nehatiza nagare).
4 Tedy miewał rozmowę w bóżnicy na każdy sabat i pozyskiwał i Żydy, i Greki.
Nehuno mika mani fruhu kna (Sabat) zupa atru nehu'za mono nehaza osi mono nompi, marerino mono naneke huno, Jiu vahe'ene Griki vahera masevenke huno zamarimpa eri vakaneno zamasmi'ne.
5 A gdy przyszli z Macedonii Sylas i Tymoteusz, ściśniony był w duchu Paweł, oświadczając Żydom, że Jezus jest Chrystusem.
Masedoniati Sailasi'ene Timotike eramike akeno, Poli'a agafa huno mika Jiu vahera zamazeri atru huno mono kege'za maka kna nezamasmino, Jisasi'a, Agra'a tazahuno taguvazi nere huno eriama huno zamasmi'ne.
6 Lecz gdy się oni sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnąwszy proch z szat, rzekł do nich: Krew wasza na głowę waszę; jam jest czysty, od tego czasu pójdę do pogan.
Ana nehige'zama ha'ma rente'za krunagema huntaza vahera anakre ku'a (saket) zafino kugusopa rupopo nehuno anage huno zamasmi'ne, tamagri korankumi'mo'a tamagritami tamasenire megahie! Nagripina mago knazani'a omanetfa hugahie. Amareti agafa huno vaniana, Jiu vaherompage megi'a vahete vugahue.
7 A odszedłszy stamtąd wszedł do domu niejakiego człowieka, imieniem Justus, służącego Bogu, którego dom był podle samej bóżnicy.
Huno nezamasmino Poli'a anante osi mono nontetira atreno, mago megi'a nera agi'a Taitus Jastusi'e nehaza ne'mo, Anumzante mono hunentea ne'mofo nontega atru nehu'za mono nehaza nomofo asopare me'negeno vu'ne.
8 Lecz Kryspus, przełożony bóżnicy, uwierzył Panu ze wszystkim domem swoim, i wiele z Koryntczyków słuchając, uwierzyli i ochrzczeni są.
Atru nehu'za mono nehaza nonte kegava nehia nera (presitent) Krispusi'e nehaza ne'ene, mika agri kvafi nemaniza vahe'mo'za Ramofonte zamentinti hu'naze. Ana nanekema nentahi'za, rama'a Korinti vahe'mo'za zamentinti hu'za mono ti fre'naze.
9 Zatem Pan rzekł Pawłowi w nocy w widzeniu: Nie bój się, ale mów, a nie milcz.
Ramo'a kerage ava'nagna zampi anage huno Polina asami'ne, Korera osuo, keaga huvava nehunka, keagama hu'zana azeoritfa huo.
10 Bom ja jest z tobą, a żaden się na cię nie targnie, abyć miał co złego uczynić; albowiem ja wielki lud mam w tem mieście.
Na'ankure Nagra kagrane manigahuankino, kahe frikura mago'mo'a kagri kavufarera azana ontetfa hugahie. Na'ankure ama'na rankumapina Nagri vahera rama'a mani'naze, nehigeno ke'ne.
11 I mieszkał tam rok i sześć miesięcy, nauczając u nich słowa Bożego.
Higeno anampina mago kafugi sigisi'a ika mani'neno, ana vahera Anumzamofo keaga rempi huzami'ne.
12 A gdy Galijo był starostą w Achai, powstali jednomyślnie Żydowie przeciwko Pawłowi i przywiedli go do sądu, mówiąc:
Kalio'ma, ugagota rankvama (Gavana) Akaea kumate'ma mani'nege'za, Jiu vahe'mo'za oti'za mago antahintahi eri retro hu'za, avare'za ke refakohu trate (koti nonte) vu'za,
13 Ten namawia ludzi, aby przeciwko zakonowi Boga chwalili.
anage hu'naze, ama ne'mo'a ruzahu huno tagri tra kemo'a osu'nea kante, vahekura mono antahiho huno nezamasmie nehazageno,
14 A gdy Paweł miał usta otworzyć, rzekł Galijo do Żydów: O Żydowie! gdyby się wam było jakie bezprawie stało, albo jaka krzywda, słusznie bym was znosił;
Poli'ma agi'reaka hu'na ke hanuanki huno higeno, Kalio'a amanage huno Jiu vahera zamasmi'ne, Mago'a hazenke zankuro, tusi'a havi kefo zanku Jiu vahe'motmama hanazana, knare hanige'na, nagra tamagri kerera hagerfigahue.
15 Lecz jeźli jest jaka gadka o słowach i o imionach i o zakonie waszym, sami tego patrzcie; albowiem ja tego sędzią być nie chcę.
Hianagi amama hunentaza kemo'a tamagra kegu'ene tamagigu'ene, tamagratmi kasege eri hankave netizanki tamagratmi erifatgo hiho. Nagrira nave'osigu ama'na naneke'a erifatgo osugahue.
16 I odegnał je od sądowej stolicy.
Anante kema refakohu tratetira agra'a zamahe natitre'ne.
17 Tedy porwawszy wszyscy Grekowie Sostena, przełożonego bóżnicy, bili go przed sądową stolicą, a Galijo na to nic nie dbał.
Anante mika'mo'za mono nonte kva nehia ne' Sosteni azeri'za kema refkohu tramofo avuga agafa hu'za ahe'naze. Ana hu'nazanagi Galio'a ana zankura agesa ontahi'ne.
18 A Paweł pomieszkawszy tam jeszcze przez niemało dni, pożegnawszy się z braćmi, płynął do Syryi, a z nim Pryscylla i Akwilas, ogoliwszy głowę w Kienchreach: bo był uczynił ślub.
Mago'a rama'a knama Korinti kumate Poli'a maniteno, afuhe'mokizmia hufru huno mani'neho hunezmanteno, ventefi hageri tkaheno Siria nevigeke Prisila'ene Akuilake agrane vu'na'e. Na'ankure Anumzamofo avure'ma huvempama hu'negu, Sensarea kumate Poli'a anuzokara vagateno erivo'vo hu'ne.
19 Zatem przyszedł do Efezu i tam je zostawił, a sam wszedłszy do bóżnicy, miał rozmowę z Żydami.
Efesasi uhanatite'za, anante Poli'a Prisilane, Akuilagiznia ome nezanetreno, agra osi mono nompi umarerino, Jiu vahe'ene naneke hugantugma hu'za antahi'naze.
20 A gdy go oni prosili, aby u nich przez dłuższy czas zamieszkał, nie zezwolił;
Ana nehu'za antahige'za za'zakna tagrane manisane nehazageno, knarere huno osu'ne.
21 Ale się z nimi pożegnawszy, rzekł: Koniecznie ja muszę święto nadchodzące w Jeruzalemie obchodzić; lecz się zasię do was wrócę, będzieli wola Boża. I puścił się z Efezu.
Hianagi hufru hunezmanteno anage hu'ne, Anumzamofo avesi'zama me'nenige'na, ete'na tamagritega egahue. Anage nehuno Efesasiti'ma ventefi,
22 A gdy przyszedł do Cezaryi, wstąpiwszy do Jeruzalemu a pozdrowiwszy zbór, szedł do Antyjochyi.
vuno Sisaria unehanatino, Jerusalemi umarerino mono vahera musenke hunezmanteno, anantetira Antioku urami'ne.
23 I zamieszkawszy tam przez niektóry czas, wyszedł obchodząc krainę Galatską i Frygiję, utwierdzając wszystkich uczniów.
Antioku'ma mago'a knama maniteno, ana kumara atreno mago'mago kumate Galesiane Fezianena vano huno Jisasi amage nentaza disaipol nagara zamazeri hampo'na hu'ne.
24 A Żyd niektóry imieniem Apollos, rodem z Aleksandryi, mąż wymowny, przyszedł do Efezu, będąc możnym w Pismach.
Mago Jiu nera, agi'a Apolosi'e, Aleksandria kumate kasente'naza nera, knare keaga nehuno avontafera antahi ankere'nea ne'mo Efesasi e'ne.
25 Ten był wprawiony w drogę Pańską, a pałając w duchu, mówił i nauczał pilnie o Panu, wiedząc tylko o chrzcie Janowym.
Agri'ma Ramofo Jisasi kanku rempi humi'naza zankura, hamponatino huzmenerino keaga nehuno, Joni'ma tima frezmante'nea zantfa antahi'neanagi, Jisasi avu'ava'mofo nanekea fatgo huno huzamasmi'ne.
26 Ten począł bezpiecznie mówić w bóżnicy. Którego usłyszawszy Akwilas i Pryscylla, przyjęli go do siebie i dostateczniej mu wyłożyli drogę Bożą.
Agra korora osuno, agafa huno osi mono nompina hu'ama huno mono keaga nehigeke Prisilake, Akuilakea agri kema nentahikea, zanagra avareke va'azamoke Anumzamofo avu'avara mago'ene huhagro huke fatgo kante asami'na'e.
27 A gdy chciał iść do Achai, napomniawszy go bracia, pisali do uczniów, aby go przyjęli; który gdy tam przyszedł, wiele pomagał tym, którzy uwierzyli z łaski Bożej.
Akaea vuku Apolosi'a nentahige'za, mono (kristen) naga'mo'za azeri hanavetike nesamiza huso'e sa'e hunente'za, Jisasi amage nentaza disaipol nagatega azeri so'e hiho hu'za avonkretre'naze. Anante'ma unehanatino'a, Anumzamofo asunku'zamo'a zamaza hige'za zamentinti nehaza nagara tusi'a zampi zamaza hu'ne.
28 Albowiem potężnie Żydy przekonywał, jawnie tego dowodząc z Pisma, iż Jezus jest Chrystusem.
Na'ankure agra hampo'natino Jiu vahera zamazeri hagro huno, mika vahe zamufi avontafepinti eriama huno Jisasi'a Tazahu Nere (Kraisi'e) hu'ne.
