Dzieje 17
1 A przeszedłszy Amfipolim i Apoloniję przyszli do Tesaloniki, gdzie była bóżnica żydowska.
పౌలసీలౌ ఆమ్ఫిపల్యాపల్లోనియానగరాభ్యాం గత్వా యత్ర యిహూదీయానాం భజనభవనమేకమ్ ఆస్తే తత్ర థిషలనీకీనగర ఉపస్థితౌ|
2 Tedy Paweł według zwyczaju swego wszedł do nich, a przez trzy sabaty kazał im z Pisma.
తదా పౌలః స్వాచారానుసారేణ తేషాం సమీపం గత్వా విశ్రామవారత్రయే తైః సార్ద్ధం ధర్మ్మపుస్తకీయకథాయా విచారం కృతవాన్|
3 Wywodząc i pokazując to, że Chrystus miał cierpieć i powstać od umarłych, a iż ten Jezus jest Chrystusem, którego ja wam opowiadam.
ఫలతః ఖ్రీష్టేన దుఃఖభోగః కర్త్తవ్యః శ్మశానదుత్థానఞ్చ కర్త్తవ్యం యుష్మాకం సన్నిధౌ యస్య యీశోః ప్రస్తావం కరోమి స ఈశ్వరేణాభిషిక్తః స ఏతాః కథాః ప్రకాశ్య ప్రమాణం దత్వా స్థిరీకృతవాన్|
4 I uwierzyli niektórzy z nich, a przyłączyli się do Pawła i do Syli, i wielkie mnóstwo nabożnych Greków, i niewiast przedniejszych niemało.
తస్మాత్ తేషాం కతిపయజనా అన్యదేశీయా బహవో భక్తలోకా బహ్యః ప్రధాననార్య్యశ్చ విశ్వస్య పౌలసీలయోః పశ్చాద్గామినో జాతాః|
5 Ale Żydowie, którzy nie uwierzyli, zdjęci zazdrością, przywziąwszy do siebie niektórych lekkomyślnych i złych mężów, a zebrawszy kupę uczynili rozruch w mieście, a naszedłszy na dom Jazona, szukali ich, aby ich wywiedli przed lud.
కిన్తు విశ్వాసహీనా యిహూదీయలోకా ఈర్ష్యయా పరిపూర్ణాః సన్తో హటట్స్య కతినయలమ్పటలోకాన్ సఙ్గినః కృత్వా జనతయా నగరమధ్యే మహాకలహం కృత్వా యాసోనో గృహమ్ ఆక్రమ్య ప్రేరితాన్ ధృత్వా లోకనివహస్య సమీపమ్ ఆనేతుం చేష్టితవన్తః|
6 A nie znalazłszy ich, ciągnęli Jazona i niektórych braci do przełożonych miasta, wołając: Oto ci, którzy wszystek świat wzruszyli i tu też przyszli;
తేషాముద్దేశమ్ అప్రాప్య చ యాసోనం కతిపయాన్ భ్రాతృంశ్చ ధృత్వా నగరాధిపతీనాం నికటమానీయ ప్రోచ్చైః కథితవన్తో యే మనుష్యా జగదుద్వాటితవన్తస్తే ఽత్రాప్యుపస్థితాః సన్తి,
7 Które przyjął Jazon; a ci wszyscy czynią przeciwko dekretom cesarskim, powiadając, iż jest inszy król, Jezus.
ఏష యాసోన్ ఆతిథ్యం కృత్వా తాన్ గృహీతవాన్| యీశునామక ఏకో రాజస్తీతి కథయన్తస్తే కైసరస్యాజ్ఞావిరుద్ధం కర్మ్మ కుర్వ్వతి|
8 A tak wzburzyli pospólstwo i przełożonych miasta, którzy to słyszeli.
తేషాం కథామిమాం శ్రుత్వా లోకనివహో నగరాధిపతయశ్చ సముద్విగ్నా అభవన్|
9 Ale oni wziąwszy słuszną sprawę od Jazona i od innych, puścili je.
తదా యాసోనస్తదన్యేషాఞ్చ ధనదణ్డం గృహీత్వా తాన్ పరిత్యక్తవన్తః|
10 A bracia wnet w nocy wysłali i Pawła, i Sylę do Berei; którzy tam przyszedłszy weszli do bóżnicy żydowskiej.
తతః పరం భ్రాతృగణో రజన్యాం పౌలసీలౌ శీఘ్రం బిరయానగరం ప్రేషితవాన్ తౌ తత్రోపస్థాయ యిహూదీయానాం భజనభవనం గతవన్తౌ|
11 A cić byli zacniejsi nad one, co byli w Tesalonice, którzy przyjęli słowo Boże ze wszystką ochotą, na każdy dzień rozsądzając Pisma, jeźliby się tak miało.
తత్రస్థా లోకాః థిషలనీకీస్థలోకేభ్యో మహాత్మాన ఆసన్ యత ఇత్థం భవతి న వేతి జ్ఞాతుం దినే దినే ధర్మ్మగ్రన్థస్యాలోచనాం కృత్వా స్వైరం కథామ్ అగృహ్లన్|
12 Przetoż wiele ich z nich uwierzyło, i Greckich niewiast uczciwych, i mężów niemało.
తస్మాద్ అనేకే యిహూదీయా అన్యదేశీయానాం మాన్యా స్త్రియః పురుషాశ్చానేకే వ్యశ్వసన్|
13 A gdy się dowiedzieli oni, co byli z Tesaloniki Żydowie, że i w Berei opowiadane było słowo Boże od Pawła, przyszli i tam, podburzając pospólstwo.
కిన్తు బిరయానగరే పౌలేనేశ్వరీయా కథా ప్రచార్య్యత ఇతి థిషలనీకీస్థా యిహూదీయా జ్ఞాత్వా తత్స్థానమప్యాగత్య లోకానాం కుప్రవృత్తిమ్ అజనయన్|
14 Ale bracia wnet wysłali Pawła, aby szedł jakoby do morza; a Sylas i Tymoteusz tam zostali.
అతఏవ తస్మాత్ స్థానాత్ సముద్రేణ యాన్తీతి దర్శయిత్వా భ్రాతరః క్షిప్రం పౌలం ప్రాహిణ్వన్ కిన్తు సీలతీమథియౌ తత్ర స్థితవన్తౌ|
15 A ci, którzy prowadzili Pawła, doprowadzili go aż do Aten, a wziąwszy rozkazanie do Syli i do Tymoteusza, żeby co najrychlej przyszli do niego, odeszli.
తతః పరం పౌలస్య మార్గదర్శకాస్తమ్ ఆథీనీనగర ఉపస్థాపయన్ పశ్చాద్ యువాం తూర్ణమ్ ఏతత్ స్థానం ఆగమిష్యథః సీలతీమథియౌ ప్రతీమామ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్య తే ప్రత్యాగతాః|
16 A gdy ich Paweł w Atenach czekał, poruszał się w nim duch jego, widząc ono miasto poddane bałwochwalstwu.
పౌల ఆథీనీనగరే తావపేక్ష్య తిష్ఠన్ తన్నగరం ప్రతిమాభిః పరిపూర్ణం దృష్ట్వా సన్తప్తహృదయో ఽభవత్|
17 A przetoż miewał rozmowę z Żydami i z ludźmi nabożnymi, w bóżnicy i na rynku na każdy dzień, z kim się mu trafiło.
తతః స భజనభవనే యాన్ యిహూదీయాన్ భక్తలోకాంశ్చ హట్టే చ యాన్ అపశ్యత్ తైః సహ ప్రతిదినం విచారితవాన్|
18 Tedy niektórzy z Epikurejczyków i Stoików filozofowie spierali się z nim, a niektórzy mówili: Cóż wżdy ten plotkarz mówić chce? A drudzy: Zdaje się być opowiadaczem obcych bogów; bo im Jezusa i zmartwychwstanie opowiadał.
కిన్త్విపికూరీయమతగ్రహిణః స్తోయికీయమతగ్రాహిణశ్చ కియన్తో జనాస్తేన సార్ద్ధం వ్యవదన్త| తత్ర కేచిద్ అకథయన్ ఏష వాచాలః కిం వక్తుమ్ ఇచ్ఛతి? అపరే కేచిద్ ఏష జనః కేషాఞ్చిద్ విదేశీయదేవానాం ప్రచారక ఇత్యనుమీయతే యతః స యీశుమ్ ఉత్థితిఞ్చ ప్రచారయత్|
19 A porwawszy go, wiedli do Areopagu, mówiąc: Możemyli wiedzieć, co to jest za nowa nauka, którą ty opowiadasz?
తే తమ్ అరేయపాగనామ విచారస్థానమ్ ఆనీయ ప్రావోచన్ ఇదం యన్నవీనం మతం త్వం ప్రాచీకశ ఇదం కీదృశం ఏతద్ అస్మాన్ శ్రావయ;
20 Bo jakieś obce rzeczy przynosisz do uszów naszych; chcemy tedy wiedzieć, co wżdy z tego ma być?
యామిమామ్ అసమ్భవకథామ్ అస్మాకం కర్ణగోచరీకృతవాన్ అస్యా భావార్థః క ఇతి వయం జ్ఞాతుమ్ ఇచ్ఛామః|
21 (A wszyscy Ateńczycy i cudzoziemscy goście niczem inszem się nie bawili, tylko powiadaniem albo słuchaniem nowin.)
తదాథీనీనివాసినస్తన్నగరప్రవాసినశ్చ కేవలం కస్యాశ్చన నవీనకథాయాః శ్రవణేన ప్రచారణేన చ కాలమ్ అయాపయన్|
22 Tedy Paweł stanąwszy w pośrodku Areopagu, rzekł: Mężowie Ateńscy! z każdej miary was widzę nader nabożnych.
పౌలోఽరేయపాగస్య మధ్యే తిష్ఠన్ ఏతాం కథాం ప్రచారితవాన్, హే ఆథీనీయలోకా యూయం సర్వ్వథా దేవపూజాయామ్ ఆసక్తా ఇత్యహ ప్రత్యక్షం పశ్యామి|
23 Albowiem przechadzając się i przypatrując waszym nabożeństwom, znalazłem też ołtarz, na którym napisano: Nieznajomemu Bogu. Którego tedy nie znając chwalicie, tego ja wam opowiadam.
యతః పర్య్యటనకాలే యుష్మాకం పూజనీయాని పశ్యన్ ‘అవిజ్ఞాతేశ్వరాయ’ ఏతల్లిపియుక్తాం యజ్ఞవేదీమేకాం దృష్టవాన్; అతో న విదిత్వా యం పూజయధ్వే తస్యైవ తత్వం యుష్మాన్ ప్రతి ప్రచారయామి|
24 Bo Bóg, który uczynił świat i wszystko, co na nim, ten będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w kościołach ręką uczynionych.
జగతో జగత్స్థానాం సర్వ్వవస్తూనాఞ్చ స్రష్టా య ఈశ్వరః స స్వర్గపృథివ్యోరేకాధిపతిః సన్ కరనిర్మ్మితమన్దిరేషు న నివసతి;
25 Ani rękoma ludzkiemi chwalony bywa, jakoby czego potrzebował, ponieważ on daje wszystkim żywot i oddech, i wszystko.
స ఏవ సర్వ్వేభ్యో జీవనం ప్రాణాన్ సర్వ్వసామగ్రీశ్చ ప్రదదాతి; అతఏవ స కస్యాశ్చిత్ సామగ్య్రా అభావహేతో ర్మనుష్యాణాం హస్తైః సేవితో భవతీతి న|
26 I uczynił z jednej krwi wszystek naród ludzki, aby mieszkał po wszystkiem obliczu ziemi, zamierzywszy przedtem rozrządzone czasy i zamierzone granice mieszkania ich;
స భూమణ్డలే నివాసార్థమ్ ఏకస్మాత్ శోణితాత్ సర్వ్వాన్ మనుష్యాన్ సృష్ట్వా తేషాం పూర్వ్వనిరూపితసమయం వసతిసీమాఞ్చ నిరచినోత్;
27 Aby szukali Pana, owaby go snać namacali i znaleźli, aczkolwiek od każdego z nas nie jest daleko.
తస్మాత్ లోకైః కేనాపి ప్రకారేణ మృగయిత్వా పరమేశ్వరస్య తత్వం ప్రాప్తుం తస్య గవేషణం కరణీయమ్|
28 Albowiem w nim żyjemy i ruszamy się, i jesteśmy, jako i niektórzy z waszych poetów powiedzieli: Żeśmy i my rodziną jego.
కిన్తు సోఽస్మాకం కస్మాచ్చిదపి దూరే తిష్ఠతీతి నహి, వయం తేన నిశ్వసనప్రశ్వసనగమనాగమనప్రాణధారణాని కుర్మ్మః, పునశ్చ యుష్మాకమేవ కతిపయాః కవయః కథయన్తి ‘తస్య వంశా వయం స్మో హి’ ఇతి|
29 Będąc tedy rodziną Bożą, nie mamy rozumieć, żeby złotu albo srebru, albo kamieniowi misternie rytemu, albo wymysłowi człowieczemu, Bóg miał być podobny.
అతఏవ యది వయమ్ ఈశ్వరస్య వంశా భవామస్తర్హి మనుష్యై ర్విద్యయా కౌశలేన చ తక్షితం స్వర్ణం రూప్యం దృషద్ వైతేషామీశ్వరత్వమ్ అస్మాభి ర్న జ్ఞాతవ్యం|
30 Aczkolwiek tedy przeglądał Bóg czasom tej niewiadomości, ale teraz oznajmuje ludziom wszystkim wszędy, aby pokutowali;
తేషాం పూర్వ్వీయలోకానామ్ అజ్ఞానతాం ప్రతీశ్వరో యద్యపి నావాధత్త తథాపీదానీం సర్వ్వత్ర సర్వ్వాన్ మనః పరివర్త్తయితుమ్ ఆజ్ఞాపయతి,
31 Przeto iż postanowił dzień, w który będzie sądził wszystek świat w sprawiedliwości przez męża, którego na to naznaczył, upewniając o tem wszystkich, wzbudziwszy go od umarłych.
యతః స్వనియుక్తేన పురుషేణ యదా స పృథివీస్థానాం సర్వ్వలోకానాం విచారం కరిష్యతి తద్దినం న్యరూపయత్; తస్య శ్మశానోత్థాపనేన తస్మిన్ సర్వ్వేభ్యః ప్రమాణం ప్రాదాత్|
32 A usłyszawszy o zmartwychwstaniu jedni się naśmiewali, a drudzy mówili: Będziemy cię znowu o tem słuchać.
తదా శ్మశానాద్ ఉత్థానస్య కథాం శ్రుత్వా కేచిద్ ఉపాహమన్, కేచిదవదన్ ఏనాం కథాం పునరపి త్వత్తః శ్రోష్యామః|
33 I tak Paweł wyszedł z pośrodku ich.
తతః పౌలస్తేషాం సమీపాత్ ప్రస్థితవాన్|
34 A mężowie niektórzy przyłączywszy się do niego, uwierzyli, między którymi też był Dyjonizyjusz Areopagitczyk i niewiasta imieniem Damarys, i inni z nimi.
తథాపి కేచిల్లోకాస్తేన సార్ద్ధం మిలిత్వా వ్యశ్వసన్ తేషాం మధ్యే ఽరేయపాగీయదియనుసియో దామారీనామా కాచిన్నారీ కియన్తో నరాశ్చాసన్|
