< Dzieje 16 >

1 I przyszedł do Derby i do Listry; a oto tam był uczeń niektóry, imieniem Tymoteusz, syn niektórej niewiasty Żydówki wiernej a ojca Greka.
បៅលោ ទព៌្ពីលុស្ត្រានគរយោរុបស្ថិតោភវត៑ តត្រ តីមថិយនាមា ឝិឞ្យ ឯក អាសីត៑; ស វិឝ្វាសិន្យា យិហូទីយាយា យោឞិតោ គព៌្ភជាតះ កិន្តុ តស្យ បិតាន្យទេឝីយលោកះ។
2 Temu świadectwo dawali bracia, którzy byli w Listrze i w Ikonii.
ស ជនោ លុស្ត្រា-ឥកនិយនគរស្ថានាំ ភ្រាត្ឫណាំ សមីបេបិ សុខ្យាតិមាន៑ អាសីត៑។
3 Chciał tedy Paweł, aby ten z nim szedł, którego wziąwszy, obrzezał dla Żydów, którzy byli na onych miejscach; bo wszyscy wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem.
បៅលស្តំ ស្វសង្គិនំ កត៌្តុំ មតិំ ក្ឫត្វា តំ គ្ឫហីត្វា តទ្ទេឝនិវាសិនាំ យិហូទីយានាម៑ អនុរោធាត៑ តស្យ ត្វក្ឆេទំ ក្ឫតវាន៑ យតស្តស្យ បិតា ភិន្នទេឝីយលោក ឥតិ សវ៌្វៃរជ្ញាយត។
4 A gdy chodzili po miastach, podawali im ku chowaniu ustawy, które były postanowione od Apostołów i starszych, którzy byli w Jeruzalemie.
តតះ បរំ តេ នគរេ នគរេ ភ្រមិត្វា យិរូឝាលមស្ថៃះ ប្រេរិតៃ រ្លោកប្រាចីនៃឝ្ច និរូបិតំ យទ៑ វ្យវស្ថាបត្រំ តទនុសារេណាចរិតុំ លោកេភ្យស្តទ៑ ទត្តវន្តះ។
5 A tak się zbory utwierdzały w wierze i przybywało ich w liczbie na każdy dzień.
តេនៃវ សវ៌្វេ ធម៌្មសមាជាះ ខ្រីឞ្ដធម៌្មេ សុស្ថិរាះ សន្តះ ប្រតិទិនំ វទ៌្ធិតា អភវន៑។
6 Tedy przeszedłszy Frygiję i Galatską krainę, zawściągnieni będąc od Ducha Świętego, aby nie opowiadali słowa Bożego w Azyi,
តេឞុ ផ្រុគិយាគាលាតិយាទេឝមធ្យេន គតេឞុ សត្សុ បវិត្រ អាត្មា តាន៑ អាឝិយាទេឝេ កថាំ ប្រកាឝយិតុំ ប្រតិឞិទ្ធវាន៑។
7 Przyszedłszy do Mizyi, kusili się iść do Bitynii, ale im Duch Jezusowy nie dopuścił.
តថា មុសិយាទេឝ ឧបស្ថាយ ពិថុនិយាំ គន្តុំ តៃរុទ្យោគេ ក្ឫតេ អាត្មា តាន៑ នាន្វមន្យត។
8 Tedy minąwszy Mizyję, zstąpili do Troady.
តស្មាត៑ តេ មុសិយាទេឝំ បរិត្យជ្យ ត្រោយានគរំ គត្វា សមុបស្ថិតាះ។
9 I pokazało się Pawłowi w nocy widzenie: Mąż niejaki Macedończyk stał, prosząc go i mówiąc: Przepraw się do Macedonii, a ratuj nas.
រាត្រៅ បៅលះ ស្វប្នេ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឯកោ មាកិទនិយលោកស្តិឞ្ឋន៑ វិនយំ ក្ឫត្វា តស្មៃ កថយតិ, មាកិទនិយាទេឝម៑ អាគត្យាស្មាន៑ ឧបកុវ៌្វិតិ។
10 A ujrzawszy to widzenie, zaraześmy się starali o to, jakobyśmy się puścili do Macedonii, będąc tego pewni, iż nas Pan powołał, abyśmy im kazali Ewangieliję.
តស្យេត្ថំ ស្វប្នទឝ៌នាត៑ ប្រភុស្តទ្ទេឝីយលោកាន៑ ប្រតិ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុម៑ អស្មាន៑ អាហូយតីតិ និឝ្ចិតំ ពុទ្ធ្វា វយំ តូណ៌ំ មាកិទនិយាទេឝំ គន្តុម៑ ឧទ្យោគម៑ អកុម៌្ម។
11 Puściwszy się tedy z Troady, prostośmy bieżeli do Samotracyi, a nazajutrz do Neapolu.
តតះ បរំ វយំ ត្រោយានគរាទ៑ ប្រស្ថាយ ឫជុមាគ៌េណ សាមថ្រាកិយោបទ្វីបេន គត្វា បរេៜហនិ និយាបលិនគរ ឧបស្ថិតាះ។
12 A stamtąd do Filipowa, które jest pierwsze miasto tej części Macedonii nowo osadzone; i zostaliśmy w onem mieście przez kilka dni.
តស្មាទ៑ គត្វា មាកិទនិយាន្តវ៌្វត៌្តិ រោមីយវសតិស្ថានំ យត៑ ផិលិបីនាមប្រធាននគរំ តត្រោបស្ថាយ កតិបយទិនានិ តត្រ ស្ថិតវន្តះ។
13 A w dzień sabatu wyszliśmy przed miasto nad rzekę, gdzie zwykły bywać modlitwy, a usiadłszy mówiliśmy do niewiast, które się tam były zeszły.
វិឝ្រាមវារេ នគរាទ៑ ពហិ រ្គត្វា នទីតដេ យត្រ ប្រាត៌្ហនាចារ អាសីត៑ តត្រោបវិឝ្យ សមាគតា នារីះ ប្រតិ កថាំ ប្រាចារយាម។
14 A niektóra niewiasta, imieniem Lidyja, która szarłat sprzedawała w mieście Tyjatyrskiem, Boga się bojąca, słuchała; której Pan otworzył serce, aby pilnie słuchała tego, co Paweł mówił.
តតះ ថុយាតីរានគរីយា ធូឞរាម្ពរវិក្រាយិណី លុទិយានាមិកា យា ឦឝ្វរសេវិកា យោឞិត៑ ឝ្រោត្រីណាំ មធ្យ អាសីត៑ តយា បៅលោក្តវាក្យានិ យទ៑ គ្ឫហ្យន្តេ តទត៌្ហំ ប្រភុស្តស្យា មនោទ្វារំ មុក្តវាន៑។
15 A gdy się ochrzciła i dom jej, prosiła, mówiąc: Ponieważeście mię osądzili wierną być Panu, wszedłszy do domu mego, mieszkajcie; i przymusiła nas.
អតះ សា យោឞិត៑ សបរិវារា មជ្ជិតា សតី វិនយំ ក្ឫត្វា កថិតវតី, យុឞ្មាកំ វិចារាទ៑ យទិ ប្រភៅ វិឝ្វាសិនី ជាតាហំ តហ៌ិ មម គ្ឫហម៑ អាគត្យ តិឞ្ឋត។ ឥត្ថំ សា យត្នេនាស្មាន៑ អស្ថាបយត៑។
16 I stało się, gdyśmy szli na modlitwę, iż niektóra dzieweczka, co miała ducha wieszczego, zabieżała nam, a ta wielki zysk panom swoim przynosiła, wróżąc.
យស្យា គណនយា តទធិបតីនាំ ពហុធនោបាជ៌នំ ជាតំ តាទ្ឫឝី គណកភូតគ្រស្តា កាចន ទាសី ប្រាត៌្ហនាស្ថានគមនកាល អាគត្យាស្មាន៑ សាក្ឞាត៑ ក្ឫតវតី។
17 Ta chodząc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie sługami są Boga najwyższego, którzy nam opowiadają drogę zbawienia.
សាស្មាកំ បៅលស្យ ច បឝ្ចាទ៑ ឯត្យ ប្រោច្ចៃះ កថាមិមាំ កថិតវតី, មនុឞ្យា ឯតេ សវ៌្វោបរិស្ថស្យេឝ្វរស្យ សេវកាះ សន្តោៜស្មាន៑ ប្រតិ បរិត្រាណស្យ មាគ៌ំ ប្រកាឝយន្តិ។
18 A to czyniła przez wiele dni; ale Paweł bolejąc nad tem i obróciwszy się, rzekł onemu duchowi: Rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, abyś wyszedł od niej. I wyszedł onejże godziny.
សា កន្យា ពហុទិនានិ តាទ្ឫឝម៑ អករោត៑ តស្មាត៑ បៅលោ ទុះខិតះ សន៑ មុខំ បរាវត៌្យ តំ ភូតមវទទ៑, អហំ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ នាម្នា ត្វាមាជ្ញាបយាមិ ត្វមស្យា ពហិគ៌ច្ឆ; តេនៃវ តត្ក្ឞណាត៑ ស ភូតស្តស្យា ពហិគ៌តះ។
19 A widząc panowie jej, iż zginęła nadzieja zysku ich, pojmawszy Pawła i Sylę, ciągnęli je na rynek przed urząd,
តតះ ស្វេឞាំ លាភស្យ ប្រត្យាឝា វិផលា ជាតេតិ វិលោក្យ តស្យាះ ប្រភវះ បៅលំ សីលញ្ច ធ្ឫត្វាក្ឫឞ្យ វិចារស្ថានេៜធិបតីនាំ សមីបម៑ អានយន៑។
20 A stawiwszy je przed hetmany, rzekli: Ci ludzie czynią zamieszanie w mieście naszem, będąc Żydami:
តតះ ឝាសកានាំ និកដំ នីត្វា រោមិលោកា វយម៑ អស្មាកំ យទ៑ វ្យវហរណំ គ្រហីតុម៑ អាចរិតុញ្ច និឞិទ្ធំ,
21 I opowiadają zwyczaje, których się nam nie godzi przyjmować ani zachowywać, ponieważ jesteśmy Rzymianie.
ឥមេ យិហូទីយលោកាះ សន្តោបិ តទេវ ឝិក្ឞយិត្វា នគរេៜស្មាកម៑ អតីវ កលហំ កុវ៌្វន្តិ,
22 I powstało pospólstwo przeciwko nim, a hetmani rozdarłszy szaty ich, kazali je siec rózgami.
ឥតិ កថិតេ សតិ លោកនិវហស្តយោះ ប្រាតិកូល្យេនោទតិឞ្ឋត៑ តថា ឝាសកាស្តយោ រ្វស្ត្រាណិ ឆិត្វា វេត្រាឃាតំ កត៌្តុម៑ អាជ្ញាបយន៑។
23 A gdy im wiele plag zadali, wrzucili je do więzienia przykazawszy stróżowi więzienia, aby ich dobrze opatrzył.
អបរំ តេ តៅ ពហុ ប្រហាយ៌្យ ត្វមេតៅ ការាំ នីត្វា សាវធានំ រក្ឞយេតិ ការារក្ឞកម៑ អាទិឝន៑។
24 Który wziąwszy takie rozkazanie, wsadził je do najgłębszego więzienia, a nogi ich zamknął w kłodę.
ឥត្ថម៑ អាជ្ញាំ ប្រាប្យ ស តាវភ្យន្តរស្ថការាំ នីត្វា បាទេឞុ បាទបាឝីភិ រ្ពទ្ធ្វា ស្ថាបិតាវាន៑។
25 A o północy Paweł i Sylas modląc się, chwalili Boga pieśniami, tak że je słyszeli więźniowie.
អថ និឝីថសមយេ បៅលសីលាវីឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រាថនាំ គានញ្ច ក្ឫតវន្តៅ, ការាស្ថិតា លោកាឝ្ច តទឝ្ឫណ្វន្
26 I powstało z prędka wielkie trzęsienie ziemi, że się poruszyły grunty więzienia, i zarazem się otworzyły wszystkie drzwi, i wszystkich się związki rozwiązały.
តទាកស្មាត៑ មហាន៑ ភូមិកម្បោៜភវត៑ តេន ភិត្តិមូលេន សហ ការា កម្បិតាភូត៑ តត្ក្ឞណាត៑ សវ៌្វាណិ ទ្វារាណិ មុក្តានិ ជាតានិ សវ៌្វេឞាំ ពន្ធនានិ ច មុក្តានិ។
27 A ocuciwszy się stróż więzienia i ujrzawszy otworzone drzwi u więzienia, dobył miecza, chcąc się sam zabić, mniemając, iż więźniowie pouciekali.
អតឯវ ការារក្ឞកោ និទ្រាតោ ជាគរិត្វា ការាយា ទ្វារាណិ មុក្តានិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពន្ទិលោកាះ បលាយិតា ឥត្យនុមាយ កោឞាត៑ ខង្គំ ពហិះ ក្ឫត្វាត្មឃាតំ កត៌្តុម៑ ឧទ្យតះ។
28 Lecz Paweł zawołał głosem wielkim, mówiąc: Nie czyń sobie nic złego: bo jesteśmy sami wszyscy.
កិន្តុ បៅលះ ប្រោច្ចៃស្តមាហូយ កថិតវាន៑ បឝ្យ វយំ សវ៌្វេៜត្រាស្មហេ, ត្វំ និជប្រាណហិំសាំ មាកាឞ៌ីះ។
29 A kazawszy zaświecić, wpadł tam, a drżąc przypadł do nóg Pawłowi i Syli:
តទា ប្រទីបម៑ អានេតុម៑ ឧក្ត្វា ស កម្បមានះ សន៑ ឧល្លម្ប្យាភ្យន្តរម៑ អាគត្យ បៅលសីលយោះ បាទេឞុ បតិតវាន៑។
30 A wywiódłszy je z więzienia, rzekł: Panowie! co mam czynić, abym był zbawiony?
បឝ្ចាត៑ ស តៅ ពហិរានីយ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ហេ មហេច្ឆៅ បរិត្រាណំ ប្រាប្តុំ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ?
31 A oni rzekli: Wierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i dom twój.
បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។
32 I opowiadali mu słowo Pańskie i wszystkim, którzy byli w domu jego.
តស្មៃ តស្យ គ្ឫហស្ថិតសវ៌្វលោកេភ្យឝ្ច ប្រភោះ កថាំ កថិតវន្តៅ។
33 A wziąwszy je onejże godziny w nocy, omył rany ich i ochrzcił się zaraz, on i wszyscy domownicy jego.
តថា រាត្រេស្តស្មិន្នេវ ទណ្ឌេ ស តៅ គ្ឫហីត្វា តយោះ ប្រហារាណាំ ក្ឞតានិ ប្រក្ឞាលិតវាន៑ តតះ ស ស្វយំ តស្យ សវ៌្វេ បរិជនាឝ្ច មជ្ជិតា អភវន៑។
34 A wprowadziwszy je do domu swego, nagotował im stół i weselił się ze wszystkim domem swoim, uwierzywszy Bogu.
បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។
35 A gdy był dzień, posłali hetmani sługi miejskie, mówiąc: Wypuść one ludzie.
ទិន ឧបស្ថិតេ តៅ លោកៅ មោចយេតិ កថាំ កថយិតុំ ឝាសកាះ បទាតិគណំ ប្រេឞិតវន្តះ។
36 I oznajmił stróż więzienia te słowa Pawłowi, iż hetmani posłali, abyście byli wypuszczeni: teraz tedy wyszedłszy, idźcie w pokoju.
តតះ ការារក្ឞកះ បៅលាយ តាំ វាត៌្តាំ កថិតវាន៑ យុវាំ ត្យាជយិតុំ ឝាសកា លោកាន ប្រេឞិតវន្ត ឥទានីំ យុវាំ ពហិ រ្ភូត្វា កុឝលេន ប្រតិឞ្ឋេតាំ។
37 Ale im Paweł rzekł: Usiekłszy nas jawnie rózgami nie przekonanych, gdyżeśmy są ludzie Rzymianie, wrzucili do więzienia; a teraz nas potajemnie wyganiają? Nic z tego; ale sami niech przyjdą i wyprowadzą nas.
កិន្តុ បៅលស្តាន៑ អវទត៑ រោមិលោកយោរាវយោះ កមបិ ទោឞម៑ ន និឝ្ចិត្យ សវ៌្វេឞាំ សមក្ឞម៑ អាវាំ កឝយា តាឌយិត្វា ការាយាំ ពទ្ធវន្ត ឥទានីំ កិមាវាំ គុប្តំ វិស្ត្រក្ឞ្យន្តិ? តន្ន ភវិឞ្យតិ, ស្វយមាគត្យាវាំ ពហិះ ក្ឫត្វា នយន្តុ។
38 Tedy powiedzieli hetmanom słudzy miejscy te słowa. I zlękli się, usłyszawszy, że byli Rzymianie,
តទា បទាតិភិះ ឝាសកេភ្យ ឯតទ្វាត៌្តាយាំ កថិតាយាំ តៅ រោមិលោកាវិតិ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ ភីតាះ
39 A przyszedłszy, przeprosili ich, a wywiódłszy ich, prosili ich, aby wyszli z miasta.
សន្តស្តយោះ សន្និធិមាគត្យ វិនយម៑ អកុវ៌្វន៑ អបរំ ពហិះ ក្ឫត្វា នគរាត៑ ប្រស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។
40 Wyszedłszy tedy z więzienia, weszli do Lidyi, a ujrzawszy braci pocieszyli je i odeszli.
តតស្តៅ ការាយា និគ៌ត្យ លុទិយាយា គ្ឫហំ គតវន្តៅ តត្រ ភ្រាត្ឫគណំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យ តាន៑ សាន្ត្វយិត្វា តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថិតៅ។

< Dzieje 16 >