Dzieje 16
1 I przyszedł do Derby i do Listry; a oto tam był uczeń niektóry, imieniem Tymoteusz, syn niektórej niewiasty Żydówki wiernej a ojca Greka.
तैना फिरी दिरबे नगरे ते लुस्त्रा नगरे मां आए, तैड़ी अक चेलो तीमुथियुस नव्वेंरो रातो थियो, तैसेरी अम्मा यहूदी थी, ते तै मसीह पुड़ विश्वास केरती थी, पन तैसेरो बाजी यूनान मुलखेरो रानेबालो थियो।
2 Temu świadectwo dawali bracia, którzy byli w Listrze i w Ikonii.
तीमुथियुस लुस्त्रा नगरे मां ते इकुनियुम नगरेरे विश्वासी ढ्लान मां बड़ो रोड़ो मैन्हु थियो।
3 Chciał tedy Paweł, aby ten z nim szedł, którego wziąwszy, obrzezał dla Żydów, którzy byli na onych miejscach; bo wszyscy wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem.
पौलुसेरी इच्छा ई थी, कि तै तैस साथी ने, तैन यहूदी केरि वजाई ज़ैना तैड़ी रहते तैसेरो खतनो कियो, किजोकि तैना सब ज़ानते थी कि तैसेरो बाजी यूनान मुलखेरो रानेबालो थियो।
4 A gdy chodzili po miastach, podawali im ku chowaniu ustawy, które były postanowione od Apostołów i starszych, którzy byli w Jeruzalemie.
पौलुस ते तैसेरे साथी नगर-नगरे मांमेइं च़लते जे, तैट्ठेरे विश्वासी लोकन तैना हुक्मां केरे बारे मां ज़ोंते जे, ज़ैना यरूशलेम नगरे मां प्रेरितेईं ते बुज़ुर्गेईं मिलतां ठहरावरे थिये, ताके लोक तैन पुड़ अमल केरन।
5 A tak się zbory utwierdzały w wierze i przybywało ich w liczbie na każdy dzień.
बस्सा कलीसियां विश्वासे मां पेक्की भोती जेई, ते तैन केरि कलीसियां केरि तैधात बद्धती जेई।
6 Tedy przeszedłszy Frygiję i Galatską krainę, zawściągnieni będąc od Ducha Świętego, aby nie opowiadali słowa Bożego w Azyi,
पौलुस ते तैसेरे साथी फ्रूगिया ते गलातिया इलाकन मांमेइं निस्तां जे, किजोकि पवित्र आत्मा तैना आसिया इलाके मां बच्चन शुनाने करां रोकोरे थिये।
7 Przyszedłszy do Mizyi, kusili się iść do Bitynii, ale im Duch Jezusowy nie dopuścił.
ते तैना मूसिया इलाकेरे नेड़े पुज़तां, बितूनिया इलाके मां गानू चाते थिये, पन यीशुएरे आत्मा गाने न दित्ते।
8 Tedy minąwszy Mizyję, zstąpili do Troady.
एल्हेरेलेइ तैना मूसिया इलाकेरे नेड़ेरां त्रोआस नगरे मांजो च़ले जे।
9 I pokazało się Pawłowi w nocy widzenie: Mąż niejaki Macedończyk stał, prosząc go i mówiąc: Przepraw się do Macedonii, a ratuj nas.
राती पौलुसे अक मैन्हु दर्शने मां लाव, “तै मकिदुनी इलाकेरो थियो, तै खड़ो भोइतां पौलुसे कां मिनत केरने लोरो थियो, कि पार समुन्दरेरे मकिदुनिया इलाके मां एइते इश्शी मद्दत केर।”
10 A ujrzawszy to widzenie, zaraześmy się starali o to, jakobyśmy się puścili do Macedonii, będąc tego pewni, iż nas Pan powołał, abyśmy im kazali Ewangieliję.
तैसेरे इस दर्शन हेरनेरां पत्ती लूशी अस पार मकिदुनिया इलाके मां गानेरे लेइ तियार भोइ जे, किजोकि असेईं बुझ़ू कि परमेशरेरी असां तैड़ी खुशखबरी शुनानेरे लेइ कुजवरेम।
11 Puściwszy się tedy z Troady, prostośmy bieżeli do Samotracyi, a nazajutrz do Neapolu.
असां त्रोआस नगरेरां ज़िहाज़े मां जे, ते पैनेरू सफर केरतां सुमात्राके टैपू पुड़ आए, ते तैट्ठां होरसां नियापुलिस नगरे मां आए।
12 A stamtąd do Filipowa, które jest pierwsze miasto tej części Macedonii nowo osadzone; i zostaliśmy w onem mieście przez kilka dni.
तैट्ठां असां फिलिप्पी नगरे मां पुज़े, ज़ैन मकिदुनिया इलाके मां खास नगरे, ते रोमी केरि बेसती मांए, ते अस तैस नगरे मां किछ दिहाड़े राए।
13 A w dzień sabatu wyszliśmy przed miasto nad rzekę, gdzie zwykły bywać modlitwy, a usiadłszy mówiliśmy do niewiast, które się tam były zeszły.
आरामेरे दिहाड़े असां नगरेरे फाटके मरां निस्तां दरियाए पुड़ पुज़े, किजोकि असन उमीद थी कि तैड़ी यहूदी केरि प्रार्थना केरनेरी कोई ठार भोनीए, असां तैड़ी गेइतां बिश्शी जे, तैड़ी किछ कुआन्शां थी, असां तैन सेइं गल्लां केरने लगे।
14 A niektóra niewiasta, imieniem Lidyja, która szarłat sprzedawała w mieście Tyjatyrskiem, Boga się bojąca, słuchała; której Pan otworzył serce, aby pilnie słuchała tego, co Paweł mówił.
इश्शी गल्लां शुन्ने बैली कुआन्शन मां अक परमेशरेरी भक्त लुदिया नव्वेंरी थी, तै थुआतीरा नगरेरी राने बाली थी, ते बैंगनी लिगड़ां बेच़ने बाली थी, ते प्रभुए तैसेरो मन खोल्लो, कि तै पौलुसेरे गल्लन पुड़ ध्यान केरे।
15 A gdy się ochrzciła i dom jej, prosiła, mówiąc: Ponieważeście mię osądzili wierną być Panu, wszedłszy do domu mego, mieszkajcie; i przymusiła nas.
ज़ैखन तैसां ते तैसारे पूरे टब्बरे बपतिस्मो नीयो त तै बिनती केरतां ज़ोने लगी, “अगर तुस लोक मीं प्रभुएरी ईमानदार दासी समझ़तथ, त मेरे घरे च़ला ते बिश्शी राथ,” ते तैसारी मिनत शुन्तां असां खुशी भोए।
16 I stało się, gdyśmy szli na modlitwę, iż niektóra dzieweczka, co miała ducha wieszczego, zabieżała nam, a ta wielki zysk panom swoim przynosiła, wróżąc.
एक्की फेरे असां प्रार्थना केरनेरी ठारी जो च़लोरे थिये त असन अक दासी मैल्ली ज़ै भूतां केरे मद्दती सेइं एजनेबाले वक्तेरे बारे मां ज़ोती थी। ते अपने मालिकां केरे लेइ बड़े पेंइसे कमाती थी।
17 Ta chodząc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie sługami są Boga najwyższego, którzy nam opowiadają drogę zbawienia.
तै पौलुसे पत्ती ते असन पत्ती च़ली ते ज़ोने लगी, “ए मैन्हु परमप्रधान परमेशरेरो दासे, ते एना असन पापां केरि मुक्तरी बत हिरातन।”
18 A to czyniła przez wiele dni; ale Paweł bolejąc nad tem i obróciwszy się, rzekł onemu duchowi: Rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, abyś wyszedł od niej. I wyszedł onejże godziny.
तै काई दिहाड़े एन्ने केरती राई, पन पौलुसे जिच भोव, ते मुड़तां तैस भूते जो ज़ोवं, “अवं तीं यीशु मसीहेरे नंव्वे सेइं हुक्म देताईं निस्सी गा, ते तै तैखने तैस मरां निस्सी जेई।”
19 A widząc panowie jej, iż zginęła nadzieja zysku ich, pojmawszy Pawła i Sylę, ciągnęli je na rynek przed urząd,
ज़ैखन तैसेरे मालिकेइं हेरू कि इश्शी कमैइयरी उमीद ट्लुटी जेई, त तैनेईं पौलुस ते सीलास ट्लेइतां चौके मां प्रधानां केरे हवाले किये।
20 A stawiwszy je przed hetmany, rzekli: Ci ludzie czynią zamieszanie w mieście naszem, będąc Żydami:
तैनेईं पौलुस ते सीलास हाकिमन कां पैश किये, ते ज़ोने लगे, “एना यहूदीन ते इश्शे नगर मां बड़ी खलबली मच़ाने लगोरेंन।
21 I opowiadają zwyczaje, których się nam nie godzi przyjmować ani zachowywać, ponieważ jesteśmy Rzymianie.
ते एरे रुवाज़ेरी शिक्षा देतन, ज़ैन केरू केरनू ते मन्नू असन रोमे मां रानेबालान केरे इश्शे लेइ बिलकुल भी ठीक नईं।”
22 I powstało pospólstwo przeciwko nim, a hetmani rozdarłszy szaty ich, kazali je siec rózgami.
एन शुन्तां सारे लोक पौलुस ते सीलासेरे खलाफ अकोट्ठे भोए, ते हाकिमेईं तैन केरां लिगड़ां खोलतां छ़िन्दां ते सोटेईं बानेरो हुक्म दित्तो।
23 A gdy im wiele plag zadali, wrzucili je do więzienia przykazawszy stróżowi więzienia, aby ich dobrze opatrzył.
सिपैहीयेइं तैन खूब बेंतेइं बैही ते कैदखाने मां छ़डे, ते कैदखानेरे प्रधाने हुक्म दित्तो, कि रोड़ेच़ारे पेरहो दित्तो गाए।
24 Który wziąwszy takie rozkazanie, wsadził je do najgłębszego więzienia, a nogi ich zamknął w kłodę.
तै हुक्म शुन्तां तैना आँधरी कोठी मां छ़डे, ते तैन केरे पावन लेकड़री बेड़ि लेइ।
25 A o północy Paweł i Sylas modląc się, chwalili Boga pieśniami, tak że je słyszeli więźniowie.
एध्धी राती पौलुस ते सीलास प्रार्थना केरने मां मघन थिये, ते परमेशरेरां भजना लोरे थी ज़ोने, ते होरे कैदी भी शुन्ने लोरे थिये।
26 I powstało z prędka wielkie trzęsienie ziemi, że się poruszyły grunty więzienia, i zarazem się otworzyły wszystkie drzwi, i wszystkich się związki rozwiązały.
अचानक अक भुंज़ल अव, ते कैदखानेरे बुनीयाद हिल्ली ते सारां दारां खुल्ली जेआं, ते सैरी कैदी केरि बेड़ि भी खुल्ली जेई।
27 A ocuciwszy się stróż więzienia i ujrzawszy otworzone drzwi u więzienia, dobył miecza, chcąc się sam zabić, mniemając, iż więźniowie pouciekali.
कैदखानेरो प्रधान बींझ़ो ते खड़ो उठो, ते तकने लगो, ते हेरते कि कैदखानेरां दारां खुल्ली जोरेन, त तैनी समझ़ू कि सारे कैदी नश्शोरेन, ते तैनी अपनि तलवार खिच्ची कि अवं अपनो आप मैरी छ़ेड्डी।
28 Lecz Paweł zawołał głosem wielkim, mówiąc: Nie czyń sobie nic złego: bo jesteśmy sami wszyscy.
पन पौलुसे ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “अपनो आप न मार किजोकि असां सब इड़ी आम।”
29 A kazawszy zaświecić, wpadł tam, a drżąc przypadł do nóg Pawłowi i Syli:
तैखन तै दीयो बैलतां अन्तर जेव, ते पौलुसे ते सीलासेरे पावन पुड़ पेव,
30 A wywiódłszy je z więzienia, rzekł: Panowie! co mam czynić, abym był zbawiony?
फिरी तैनी तैना बेइर आने ते ज़ोने लगो, “जनाब अवं कुन केरि, कि मेरी मुक्ति भोए?”
31 A oni rzekli: Wierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i dom twój.
तैनेईं ज़ोवं, “प्रभु यीशु मसीह पुड़ विश्वास केर, त तीं ते तेरे टब्बरे पापन करां मुक्ति मैल्लनीए।”
32 I opowiadali mu słowo Pańskie i wszystkim, którzy byli w domu jego.
ते तैनेईं तैस त तैसेरे टब्बरे प्रभुएरू वचन शुनाव।
33 A wziąwszy je onejże godziny w nocy, omył rany ich i ochrzcił się zaraz, on i wszyscy domownicy jego.
तैखने तैने राती पौलुस ते सीलास नेइतां तैन केरे ज़खम धोए, ते तैनी तैसेरे सारे टब्बरे बपतिस्मो नीयो।
34 A wprowadziwszy je do domu swego, nagotował im stół i weselił się ze wszystkim domem swoim, uwierzywszy Bogu.
फिरी तैनी तैना अपने घरे ने, ते तैन खाने जो रोट्टी दित्ती, ते सारे टब्बरे परमेशरे पुड़ विश्वास केरतां बड़े खुश थिये।
35 A gdy był dzień, posłali hetmani sługi miejskie, mówiąc: Wypuść one ludzie.
होरसां झ़ेझ़ हाकिमेईं सिपाही भेज़तां बिस्तार भेज़ो, कि तैन मैनन् हथरां छ़ैडी देथ।
36 I oznajmił stróż więzienia te słowa Pawłowi, iż hetmani posłali, abyście byli wypuszczeni: teraz tedy wyszedłszy, idźcie w pokoju.
दरोगा पौलुसे जो ज़ोवं, “हाकिमे हुक्म दित्तोरोए कि पौलुस ते सीलास कैदखाने मरां हथरां छ़डा, एल्हेरेलेइ तुस खुशी सेइं च़ले गाथ।”
37 Ale im Paweł rzekł: Usiekłszy nas jawnie rózgami nie przekonanych, gdyżeśmy są ludzie Rzymianie, wrzucili do więzienia; a teraz nas potajemnie wyganiają? Nic z tego; ale sami niech przyjdą i wyprowadzą nas.
पन पौलुसे तैन सेइं ज़ोवं, “तैनेईं अस ज़ैना रोम मुलखेरे राने बालेम, बगैर कसूरे सेब्भी केरे सामने मारे कुटे ते कैदखाने मां छ़डे, ते हुनी च़ुपच़ारे हथरां छ़डने चाते? पन एन न भोइसखे, तै एप्पू एज्जे ते असन बेइर कढे।”
38 Tedy powiedzieli hetmanom słudzy miejscy te słowa. I zlękli się, usłyszawszy, że byli Rzymianie,
सिपैहीयेइं गेइतां हाकिमन बिस्तार दित्तो, कि पौलुस ते सीलास रोम मुलखेरे राने बालेन, ते तैना डेरि जे।
39 A przyszedłszy, przeprosili ich, a wywiódłszy ich, prosili ich, aby wyszli z miasta.
तैनेईं तैड़ी एइतां तैन करां माफ़ी मग्गी, ते फिरी तैना कैदखाने मरां बेइर आने ते मिनत की, कि नगर मरां च़ले गाथ।
40 Wyszedłszy tedy z więzienia, weszli do Lidyi, a ujrzawszy braci pocieszyli je i odeszli.
बस्सा पौलुस ते सीलास कैदखाने मरां बेइर निस्से ते लुदियारे घरे जे, ते तैड़ी विश्वासी ढ्लान सेइं मिले ते तैन शान्ति देइतां च़ले जे।
