Dzieje 14
1 I stało się w Ikonii, że także weszli do bóżnicy żydowskiej, a tak mówili, że uwierzyło i Żydów, i Greków wielkie mnóstwo.
தௌ த்³வௌ ஜநௌ யுக³பத்³ இகநியநக³ரஸ்த²யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ க³த்வா யதா² ப³ஹவோ யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யலோகாஸ்²ச வ்யஸ்²வஸந் தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ கதி²தவந்தௌ|
2 Lecz Żydowie, którzy nie uwierzyli, podburzyli i zajątrzyli serca pogan przeciwko braciom.
கிந்து விஸ்²வாஸஹீநா யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யலோகாந் குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயித்வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ப்ரதி தேஷாம்’ வைரம்’ ஜநிதவந்த: |
3 I byli tam przez długi czas, bezpiecznie mówiąc w Panu, który dawał świadectwo słowu łaski swojej i czynił to, że się działy znamiona i cuda przez ręce ich.
அத: ஸ்வாநுக்³ரஹகதா²யா: ப்ரமாணம்’ த³த்வா தயோ ர்ஹஸ்தை ர்ப³ஹுலக்ஷணம் அத்³பு⁴தகர்ம்ம ச ப்ராகாஸ²யத்³ ய: ப்ரபு⁴ஸ்தஸ்ய கதா² அக்ஷோபே⁴ந ப்ரசார்ய்ய தௌ தத்ர ப³ஹுதி³நாநி ஸமவாதிஷ்டே²தாம்’|
4 I rozerwało się mnóstwo miejskie, a byli jedni z Żydami a drudzy z Apostołami.
கிந்து கியந்தோ லோகா யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸபக்ஷா: கியந்தோ லோகா: ப்ரேரிதாநாம்’ ஸபக்ஷா ஜாதா: , அதோ நாக³ரிகஜநநிவஹமத்⁴யே பி⁴ந்நவாக்யத்வம் அப⁴வத்|
5 A gdy się wzburzyli i poganie, i Żydzi z książęty swoimi, aby je zelżyli i ukamionowali:
அந்யதே³ஸீ²யா யிஹூதீ³யாஸ்தேஷாம் அதி⁴பதயஸ்²ச தௌ³ராத்ம்யம்’ குத்வா தௌ ப்ரஸ்தரைராஹந்தும் உத்³யதா: |
6 Zrozumiawszy to, uciekli do miast Likaońskich, do Listry i do Derby, i do okolicznej krainy,
தௌ தத்³வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய பலாயித்வா லுகாயநியாதே³ஸ²ஸ்யாந்தர்வ்வர்த்திலுஸ்த்ராத³ர்ப்³போ³
7 A tam kazali Ewangieliję.
தத்ஸமீபஸ்த²தே³ஸ²ஞ்ச க³த்வா தத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயதாம்’|
8 A mąż niektóry w Listrze chory na nogi siedział, będąc chromy z żywota matki swojej, który nigdy nie chodził.
தத்ரோப⁴யபாத³யோஸ்²சலநஸ²க்திஹீநோ ஜந்மாரப்⁴ய க²ஞ்ஜ: கதா³பி க³மநம்’ நாகரோத் ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ மாநுஷோ லுஸ்த்ராநக³ர உபவிஸ்²ய பௌலஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருதவாந்|
9 Ten słuchał Pawła mówiącego; który nań pilnie patrząc i widząc, iż miał wiarę, żeby mógł być uzdrowiony,
ஏதஸ்மிந் ஸமயே பௌலஸ்தம்ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய ஸ்வாஸ்த்²யே விஸ்²வாஸம்’ விதி³த்வா ப்ரோச்சை: கதி²தவாந்
10 Rzekł wielkim głosem: Stań prosto na nogi twoje; i wyskoczył i chodził.
பத்³ப்⁴யாமுத்திஷ்ட²ந் ரு’ஜு ர்ப⁴வ| தத: ஸ உல்லம்ப²ம்’ க்ரு’த்வா க³மநாக³மநே குதவாந்|
11 A lud widząc, co Paweł uczynił, podnieśli głos swój, mówiąc po likaońsku: Bogowie stawszy się podobni ludziom, zstąpili do nas.
ததா³ லோகா: பௌலஸ்ய தத் கார்ய்யம்’ விலோக்ய லுகாயநீயபா⁴ஷயா ப்ரோச்சை: கதா²மேதாம்’ கதி²தவந்த: , தே³வா மநுஷ்யரூபம்’ த்⁴ரு’த்வாஸ்மாகம்’ ஸமீபம் அவாரோஹந்|
12 I nazwali Barnabasza Jowiszem, a Pawła Merkuryjuszem, ponieważ on prowadził rzecz.
தே ப³ர்ணப்³பா³ம்’ யூபிதரம் அவத³ந் பௌலஸ்²ச முக்²யோ வக்தா தஸ்மாத் தம்’ மர்குரியம் அவத³ந்|
13 Tedy kapłan Jowisza, który był przed miastem ich, woły z wieńcami do wrót przywiódłszy, chciał ofiary z ludem sprawować.
தஸ்ய நக³ரஸ்ய ஸம்முகே² ஸ்தா²பிதஸ்ய யூபிதரவிக்³ரஹஸ்ய யாஜகோ வ்ரு’ஷாந் புஷ்பமாலாஸ்²ச த்³வாரஸமீபம் ஆநீய லோகை: ஸர்த்³த⁴ம்’ தாவுத்³தி³ஸ்²ய ஸமுத்ஸ்ரு’ஜ்ய தா³தும் உத்³யத: |
14 Co gdy usłyszeli Apostołowie Barnabasz i Paweł, rozdarłszy szaty swoje, wpadli między lud, wołając,
தத்³வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப³ர்ணப்³பா³பௌலௌ ஸ்வீயவஸ்த்ராணி சி²த்வா லோகாநாம்’ மத்⁴யம்’ வேகே³ந ப்ரவிஸ்²ய ப்ரோச்சை: கதி²தவந்தௌ,
15 I mówiąc: Mężowie! cóż to czynicie? I myśmyć ludzie, tymże biedom jako i wy poddani, którzy wam opowiadamy, abyście się od tych marności nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię i morze, i wszystko co w nich jest.
ஹே மஹேச்சா²: குத ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம குருத²? ஆவாமபி யுஷ்மாத்³ரு’ஸௌ² ஸுக²து³: க²போ⁴கி³நௌ மநுஷ்யௌ, யுயம் ஏதா: ஸர்வ்வா வ்ரு’தா²கல்பநா: பரித்யஜ்ய யதா² க³க³ணவஸுந்த⁴ராஜலநிதீ⁴நாம்’ தந்மத்⁴யஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாஞ்ச ஸ்ரஷ்டாரமமரம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தத்⁴வே தத³ர்த²ம் ஆவாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயாவ: |
16 Który za przeszłych wieków dopuszczał wszystkim poganom, aby chodzili za drogami swemi.
ஸ ஈஸ்²வர: பூர்வ்வகாலே ஸர்வ்வதே³ஸீ²யலோகாந் ஸ்வஸ்வமார்கே³ சலிதுமநுமதிம்’ த³த்தவாந்,
17 Aczkolwiek nie zaniechał samego siebie prócz świadectwa, czyniąc dobrze, dawając nam z nieba dżdże i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i weselem serca nasze.
ததா²பி ஆகாஸா²த் தோயவர்ஷணேந நாநாப்ரகாரஸ²ஸ்யோத்பத்யா ச யுஷ்மாகம்’ ஹிதைஷீ ஸந் ப⁴க்ஷ்யைராநநதே³ந ச யுஷ்மாகம் அந்த: கரணாநி தர்பயந் தாநி தா³நாநி நிஜஸாக்ஷிஸ்வரூபாணி ஸ்த²பிதவாந்|
18 A to mówiąc, zaledwie uspokoili lud, że im nie ofiarował.
கிந்து தாத்³ரு’ஸா²யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாமபி தயோ: ஸமீப உத்ஸர்ஜநாத் லோகநிவஹம்’ ப்ராயேண நிவர்த்தயிதும்’ நாஸ²க்நுதாம்|
19 A nadeszli z Antyjochyi i z Ikonii Żydowie, którzy namówiwszy lud i ukamionowawszy Pawła, wywlekli za miasto, mniemając żeby umarł.
ஆந்தியகி²யா-இகநியநக³ராப்⁴யாம்’ கதிபயயிஹூதீ³யலோகா ஆக³த்ய லோகாந் ப்ராவர்த்தயந்த தஸ்மாத் தை பௌலம்’ ப்ரஸ்தரைராக்⁴நந் தேந ஸ ம்ரு’த இதி விஜ்ஞாய நக³ரஸ்ய ப³ஹிஸ்தம் ஆக்ரு’ஷ்ய நீதவந்த: |
20 Lecz gdy go uczniowie obstąpili, wstawszy wszedł do miasta, a nazajutrz odszedł z Barnabaszem do Derby.
கிந்து ஸி²ஷ்யக³ணே தஸ்ய சதுர்தி³ஸி² திஷ்ட²தி ஸதி ஸ ஸ்வயம் உத்தா²ய புநரபி நக³ரமத்⁴யம்’ ப்ராவிஸ²த் தத்பரே(அ)ஹநி ப³ர்ணப்³பா³ஸஹிதோ த³ர்ப்³பீ³நக³ரம்’ க³தவாந்|
21 A opowiedziawszy Ewangieliję onemu miastu i wiele uczniów pozyskawszy, wrócili się do Listry, do Ikonii, i do Antyjochyi;
தத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய ப³ஹுலோகாந் ஸி²ஷ்யாந் க்ரு’த்வா தௌ லுஸ்த்ராம் இகநியம் ஆந்தியகி²யாஞ்ச பராவ்ரு’த்ய க³தௌ|
22 Utwierdzając dusze uczniów i napominając, aby trwali w wierze, i mówiąc: Że przez wiele ucisków musimy wnijść do królestwa Bożego.
ப³ஹுது³: கா²நி பு⁴க்த்வாபீஸ்²வரராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டவ்யம் இதி காரணாத்³ த⁴ர்ம்மமார்கே³ ஸ்தா²தும்’ விநயம்’ க்ரு’த்வா ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய மந: ஸ்தை²ர்ய்யம் அகுருதாம்’|
23 A gdy im przez głosy postanowili starsze w każdym zborze i modlili się z postami, poruczyli je Panu, w którego uwierzyli.
மண்ட³லீநாம்’ ப்ராசீநவர்கா³ந் நியுஜ்ய ப்ரார்த²நோபவாஸௌ க்ரு’த்வா யத்ப்ரபௌ⁴ தே வ்யஸ்²வஸந் தஸ்ய ஹஸ்தே தாந் ஸமர்ப்ய
24 A przeszedłszy Pisydyję, przyszli do Pamfilii.
பிஸிதி³யாமத்⁴யேந பாம்பு²லியாதே³ஸ²ம்’ க³தவந்தௌ|
25 I opowiedziawszy słowo Boże w Pergi, poszli do Atalii.
பஸ்²சாத் பர்கா³நக³ரம்’ க³த்வா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய அத்தாலியாநக³ரம்’ ப்ரஸ்தி²தவந்தௌ|
26 A stamtąd płynęli do Antyjochyi, skąd byli oddani łasce Bożej ku tej sprawie, którą wykonali.
தஸ்மாத் ஸமுத்³ரபதே²ந க³த்வா தாப்⁴யாம்’ யத் கர்ம்ம ஸம்பந்நம்’ தத்கர்ம்ம ஸாத⁴யிதும்’ யந்நக³ரே த³யாலோரீஸ்²வரஸ்ய ஹஸ்தே ஸமர்பிதௌ ஜாதௌ தத்³ ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ க³தவந்தா|
27 A gdy tam przyszli i zgromadzili zbór, oznajmili, co Bóg przez nie uczynił, a iż poganom drzwi wiary otworzył.
தத்ரோபஸ்தா²ய தந்நக³ரஸ்த²மண்ட³லீம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய ஸ்வாப்⁴யாம ஈஸ்²வரோ யத்³யத் கர்ம்மகரோத் ததா² யேந ப்ரகாரேண பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதி விஸ்²வாஸரூபத்³வாரம் அமோசயத்³ ஏதாந் ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தாந் தாந் ஜ்ஞாபிதவந்தௌ|
28 I mieszkali tam czas niemały z uczniami.
ததஸ்தௌ ஸி²ர்ய்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ தத்ர ப³ஹுதி³நாநி ந்யவஸதாம்|
