Dzieje 14
1 I stało się w Ikonii, że także weszli do bóżnicy żydowskiej, a tak mówili, że uwierzyło i Żydów, i Greków wielkie mnóstwo.
Etiya Iconium te eneka hoise, Paul aru Barnabas pora Yehudi khan laga mondoli te jaise aru kineka tai duijon kotha koise, etu huni kene bisi Yehudi aru Porjati manu khan biswas korise.
2 Lecz Żydowie, którzy nie uwierzyli, podburzyli i zajątrzyli serca pogan przeciwko braciom.
Kintu kotha namana Yehudi khan pora manu khan laga bhabona biya kotha pora bhorta kori kene nijor bhai khan laga dushman kori dise.
3 I byli tam przez długi czas, bezpiecznie mówiąc w Panu, który dawał świadectwo słowu łaski swojej i czynił to, że się działy znamiona i cuda przez ręce ich.
Kintu taikhan ta te olop din thakise, aru Isor laga kotha mon dangor pora koise, aru Isor he Paul aru Barnabas laga hath pora Tai laga asurit kaam manu khan ke dikhai dise.
4 I rozerwało się mnóstwo miejskie, a byli jedni z Żydami a drudzy z Apostołami.
Kintu sheher te thaka manu khan bhag hoi jaise; kunba Yehudi phale jaise, aru kunba apostle khan phale jaise.
5 A gdy się wzburzyli i poganie, i Żydzi z książęty swoimi, aby je zelżyli i ukamionowali:
Aru jitia biswas nakora khan aru Yehudi aru taikhan laga cholawta khan mili kene duijon ke hinsa kori kene pathor mari bole bisarise,
6 Zrozumiawszy to, uciekli do miast Likaońskich, do Listry i do Derby, i do okolicznej krainy,
tai duijon etu jani loise aru ta te pora Lycaonia, Lystra aru Derbe aru etu usorte thaka sheher te polai jaise,
7 A tam kazali Ewangieliję.
aru taikhan Isor laga kotha prochar kori thakise.
8 A mąż niektóry w Listrze chory na nogi siedział, będąc chromy z żywota matki swojej, który nigdy nie chodził.
Aru Lystra town te ekjon lengra manu bohise, tai laga theng te khara hobole olop bhi takot thaka nai, tai ama laga pet pora he lengra jonom hoise, tai kitia bhi bera nai.
9 Ten słuchał Pawła mówiącego; który nań pilnie patrząc i widząc, iż miał wiarę, żeby mógł być uzdrowiony,
Etu manu Paul kotha kowa hunise, titia Paul etu manu ke bhal hoi jabole mon kori thaka laga biswas dikhi kene taike bhal pora sai thakise.
10 Rzekł wielkim głosem: Stań prosto na nogi twoje; i wyskoczył i chodził.
Aru titia tai untcha awaj pora koise, “Uthi kene tumi laga theng te khara hobi.” Titia etu manu uthi kene bera bole shuru hoise.
11 A lud widząc, co Paweł uczynił, podnieśli głos swój, mówiąc po likaońsku: Bogowie stawszy się podobni ludziom, zstąpili do nas.
Jitia manu khan Paul ki korise etu dikhise, taikhan laga awaj uthaise aru Lycaonia laga bhasa te koise, “Isor khan manu laga gaw loi kene amikhan majote ahise.”
12 I nazwali Barnabasza Jowiszem, a Pawła Merkuryjuszem, ponieważ on prowadził rzecz.
Aru taikhan Barnabas ke “Zeus,” matise, aru Paul ke “Hermes,” kelemane tai he kotha bisi koi thakise.
13 Tedy kapłan Jowisza, który był przed miastem ich, woły z wieńcami do wrót przywiódłszy, chciał ofiary z ludem sprawować.
Titia Zeus mondoli laga purohit jun to sheher usorte thakise, bail guru aru phul laga mala loi kene dorja usorte ahise; tai aru ta te laga manu khan boli dibole mon jaise.
14 Co gdy usłyszeli Apostołowie Barnabasz i Paweł, rozdarłszy szaty swoje, wpadli między lud, wołając,
Kintu jitia apostle Barnabas aru Paul etu hunise, taikhan laga kapra phatai kene manu khan laga majote jai kene jor pora kandise.
15 I mówiąc: Mężowie! cóż to czynicie? I myśmyć ludzie, tymże biedom jako i wy poddani, którzy wam opowiadamy, abyście się od tych marności nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię i morze, i wszystko co w nich jest.
Aru koise, “Manu khan, tumikhan kele eneka kori ase? Amikhan bhi apuni khan nisena bhabona thaka manu he ase. Amikhan apuni khan ke Isor laga kotha prochar kori bole ahise, etu kotha huni kene Isor pora itcha nakora kaam khan chari bole, sorgo, prithibi aru samundar te jiman jinis ase sob Tai pora he bonaise.
16 Który za przeszłych wieków dopuszczał wszystkim poganom, aby chodzili za drogami swemi.
Poila homoi te, manu khan ke nijor khushi pora berabo disele.
17 Aczkolwiek nie zaniechał samego siebie prócz świadectwa, czyniąc dobrze, dawając nam z nieba dżdże i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i weselem serca nasze.
Kintu, Tai manu khan ke chari diya nai, Tai sorgo pora pani dise aru phul ulaikene khabole nimite bhal mohina dise aru sob bhal kaam kori dise.”
18 A to mówiąc, zaledwie uspokoili lud, że im nie ofiarował.
Etu kotha koi kene, Paul aru Barnabas taikhan ke boli dibole rukhaise.
19 A nadeszli z Antyjochyi i z Ikonii Żydowie, którzy namówiwszy lud i ukamionowawszy Pawła, wywlekli za miasto, mniemając żeby umarł.
Titia Antioch aru Iconium pora kunba Yehudi khan ta te ahise aru manu khan laga monte biya kotha hali dise. Aru titia Paul ke pathor mari kene sheher laga bahar te tani ulai dise, taikhan bhabise Paul mori jaise.
20 Lecz gdy go uczniowie obstąpili, wstawszy wszedł do miasta, a nazajutrz odszedł z Barnabaszem do Derby.
Kintu chela khan tai usorte khara kori thakise, titia tai uthi kene sheher te jaise. Aru dusra dinte, Barnabas logote Derbe te jaise.
21 A opowiedziawszy Ewangieliję onemu miastu i wiele uczniów pozyskawszy, wrócili się do Listry, do Ikonii, i do Antyjochyi;
Aru jitia tai duijon Isor laga kotha koi kene bisi chela bonaise, taikhan Lystra te jaise, aru Iconium aru ta te pora Antioch te jaise.
22 Utwierdzając dusze uczniów i napominając, aby trwali w wierze, i mówiąc: Że przez wiele ucisków musimy wnijść do królestwa Bożego.
Aru taikhan chela khan ke biswas te hodai mon dangor hoi kene thaki bole sikhaise, aru koise, “Amikhan Isor laga rajyote jabole bisi dukh kori bole lagibo.”
23 A gdy im przez głosy postanowili starsze w każdym zborze i modlili się z postami, poruczyli je Panu, w którego uwierzyli.
Aru sob girja te taikhan ke cholai loijabo nimite dangor manu basi dise, aru upwas rakhikena prathana korise, aru taikhan ke Isor hathte dise, junke taikhan biswas korise.
24 A przeszedłszy Pisydyję, przyszli do Pamfilii.
Aru etu pichete duijon Pisidia jaga paar kori kene Pamphylia te ahi jaise.
25 I opowiedziawszy słowo Boże w Pergi, poszli do Atalii.
Jitia taikhan Perga te Isor kotha koi dise, ta te pora taikhan Attalia sheher te jaise.
26 A stamtąd płynęli do Antyjochyi, skąd byli oddani łasce Bożej ku tej sprawie, którą wykonali.
Ta te pora duijon naw te uthi kene Antioch te jaise, ta te taikhan Isor laga anugrah kaam kori bole pathai sele, aru duijon etu kaam pura kori dise.
27 A gdy tam przyszli i zgromadzili zbór, oznajmili, co Bóg przez nie uczynił, a iż poganom drzwi wiary otworzył.
Jitia taikhan Antioch te ahise aru girja manu khan ke joma korise, Isor pora ki korise, aru kineka Porjati khan nimite biswas laga dorja to khuli dise etu sob taikhan ke koi dise.
28 I mieszkali tam czas niemały z uczniami.
Aru duijon to chela khan logote bisi din tak ta te thakise.
