Dzieje 13
1 A byli w Antyjochii we zborze, który tam był, niektórzy prorocy i nauczyciele, jako Barnabasz i Symeon, którego zwano Niger, i Lucyjus Cyrenejczyk, i Manahen, który był wychowany z Herodem Tetrarchą, i Saul.
அபரஞ்ச ப³ர்ணப்³பா³: , ஸி²மோந் யம்’ நிக்³ரம்’ வத³ந்தி, குரீநீயலூகியோ ஹேரோதா³ ராஜ்ஞா ஸஹ க்ரு’தவித்³யாப்⁴யாஸோ மிநஹேம், ஸௌ²லஸ்²சைதே யே கியந்தோ ஜநா ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந உபதே³ஷ்டாரஸ்²சாந்தியகி²யாநக³ரஸ்த²மண்ட³ல்யாம் ஆஸந்,
2 A gdy oni służbę Pańską jawnie odprawiali i pościli, rzekł im Duch Święty: Odłączcie mi Barnabasza i Saula do tej sprawy, do którejm ich powołał.
தே யதோ³பவாஸம்’ க்ரு’த்வேஸ்²வரம் அஸேவந்த தஸ்மிந் ஸமயே பவித்ர ஆத்மா கதி²தவாந் அஹம்’ யஸ்மிந் கர்ம்மணி ப³ர்ணப்³பா³ஸை²லௌ நியுக்தவாந் தத்கர்ம்ம கர்த்தும்’ தௌ ப்ரு’த²க் குருத|
3 Tedy poszcząc i modląc się, i wkładając na nie ręce, odprawili je.
ததஸ்தைருபவாஸப்ரார்த²நயோ: க்ரு’தயோ: ஸதோஸ்தே தயோ ர்கா³த்ரயோ ர்ஹஸ்தார்பணம்’ க்ரு’த்வா தௌ வ்யஸ்ரு’ஜந்|
4 Oni tedy wysłani będąc od Ducha Świętego, przyszli do Seleucyi, a stamtąd płynęli do Cypru.
தத: பரம்’ தௌ பவித்ரேணாத்மநா ப்ரேரிதௌ ஸந்தௌ ஸிலூகியாநக³ரம் உபஸ்தா²ய ஸமுத்³ரபதே²ந குப்ரோபத்³வீபம் அக³ச்ச²தாம்’|
5 A gdy byli w Salaminie, opowiadali słowo Boże w bóżnicach żydowskich, a mieli z sobą i Jana do usługi.
தத: ஸாலாமீநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநாநி க³த்வேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ப்ராசாரயதாம்’; யோஹநபி தத்ஸஹசரோ(அ)ப⁴வத்|
6 A przeszedłszy onę wyspę aż do Pafu, znaleźli tam jakiegoś czarnoksiężnika, fałszywego proroka, Żyda, któremu imię było Barjezus.
இத்த²ம்’ தே தஸ்யோபத்³வீபஸ்ய ஸர்வ்வத்ர ப்⁴ரமந்த: பாப²நக³ரம் உபஸ்தி²தா: ; தத்ர ஸுவிவேசகேந ஸர்ஜியபௌலநாம்நா தத்³தே³ஸா²தி⁴பதிநா ஸஹ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ வேஸ²தா⁴ரீ ப³ர்யீஸு²நாமா யோ மாயாவீ யிஹூதீ³ ஆஸீத் தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்தவத: |
7 Który był przy zacnym staroście, Sergijuszu Pawle, mężu roztropnym. Ten przyzwawszy Barnabasza i Saula, pragnął słuchać słowa Bożego.
தத்³தே³ஸா²தி⁴ப ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ வாஞ்ச²ந் பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ ந்யமந்த்ரயத்|
8 Lecz się im sprzeciwił Elimas, on czarnoksiężnik, (albowiem się tak wykłada imię jego), starając się, jakoby starostę od wiary odwrócił:
கிந்த்விலுமா யம்’ மாயாவிநம்’ வத³ந்தி ஸ தே³ஸா²தி⁴பதிம்’ த⁴ர்ம்மமார்கா³த்³ ப³ஹிர்பூ⁴தம்’ கர்த்தும் அயதத|
9 Tedy Saul, (którego zowią i Pawłem) napełniony będąc Ducha Świętego, a pilnie na niego patrząc,
தஸ்மாத் ஸோ²லோ(அ)ர்தா²த் பௌல: பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ண: ஸந் தம்’ மாயாவிநம்’ ப்ரத்யநந்யத்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’த்வாகத²யத்,
10 Rzekł: O pełny wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, synu dyjabelski, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! nie przestanieszże podwracać prostych dróg Pańskich?
ஹே நரகிந் த⁴ர்ம்மத்³வேஷிந் கௌடில்யது³ஷ்கர்ம்மபரிபூர்ண, த்வம்’ கிம்’ ப்ரபோ⁴: ஸத்யபத²ஸ்ய விபர்ய்யயகரணாத் கதா³பி ந நிவர்த்திஷ்யஸே?
11 A oto teraz ręka Pańska nad tobą: i będziesz ślepym, nie widząc słońca aż do czasu. A zarazem przypadła na niego chmura i ciemność, a błąkając się szukał, kto by go wiódł za rękę.
அது⁴நா பரமேஸ்²வரஸ்தவ ஸமுசிதம்’ கரிஷ்யதி தேந கதிபயதி³நாநி த்வம் அந்த⁴: ஸந் ஸூர்ய்யமபி ந த்³ரக்ஷ்யஸி| தத்க்ஷணாத்³ ராத்ரிவத்³ அந்த⁴காரஸ்தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிம் ஆச்சா²தி³தவாந்; தஸ்மாத் தஸ்ய ஹஸ்தம்’ த⁴ர்த்தும்’ ஸ லோகமந்விச்ச²ந் இதஸ்ததோ ப்⁴ரமணம்’ க்ரு’தவாந்|
12 Tedy widząc starosta, co się stało, uwierzył, zdumiewając się nad nauką Pańską.
ஏநாம்’ க⁴டநாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ தே³ஸா²தி⁴பதி: ப்ரபூ⁴பதே³ஸா²த்³ விஸ்மித்ய விஸ்²வாஸம்’ க்ரு’தவாந்|
13 A puściwszy się z Pafu Paweł i ci, którzy z nim byli, przyszli do Pergi Pamfiliejskiej. A Jan odszedłszy od nich, wrócił się do Jeruzalemu.
தத³நந்தரம்’ பௌலஸ்தத்ஸங்கி³நௌ ச பாப²நக³ராத் ப்ரோதம்’ சாலயித்வா பம்பு²லியாதே³ஸ²ஸ்ய பர்கீ³நக³ரம் அக³ச்ச²ந் கிந்து யோஹந் தயோ: ஸமீபாத்³ ஏத்ய யிரூஸா²லமம்’ ப்ரத்யாக³ச்ச²த்|
14 A oni odszedłszy z Pergi, przyszli do Antyjochii Pisydejskiej, a wszedłszy do bóżnicy w dzień sobotni, usiedli.
பஸ்²சாத் தௌ பர்கீ³தோ யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா பிஸிதி³யாதே³ஸ²ஸ்ய ஆந்தியகி²யாநக³ரம் உபஸ்தா²ய விஸ்²ராமவாரே ப⁴ஜநப⁴வநம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸமுபாவிஸ²தாம்’|
15 A po przeczytaniu zakonu i proroków, posłali do nich przełożeni bóżnicy, mówiąc: Mężowie bracia! macieli wolę jakie napominanie uczynić do ludu, mówcie.
வ்யவஸ்தா²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யயோ: படி²தயோ: ஸதோ ர்ஹே ப்⁴ராதரௌ லோகாந் ப்ரதி யுவயோ: காசித்³ உபதே³ஸ²கதா² யத்³யஸ்தி தர்ஹி தாம்’ வத³தம்’ தௌ ப்ரதி தஸ்ய ப⁴ஜநப⁴வநஸ்யாதி⁴பதய: கதா²ம் ஏதாம்’ கத²யித்வா ப்ரைஷயந்|
16 Tedy powstawszy Paweł, a ręką skinąwszy rzekł: Mężowie Izraelscy i którzy się boicie Boga! słuchajcie:
அத: பௌல உத்திஷ்ட²ந் ஹஸ்தேந ஸங்கேதம்’ குர்வ்வந் கதி²தவாந் ஹே இஸ்ராயேலீயமநுஷ்யா ஈஸ்²வரபராயணா: ஸர்வ்வே லோகா யூயம் அவத⁴த்³த⁴ம்’|
17 Bóg ludu tego Izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud, gdy byli przychodniami w ziemi egipskiej, i w ramieniu wyciągnionem wywiódł je z niej.
ஏதேஷாமிஸ்ராயேல்லோகாநாம் ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபருஷாந் மநோநீதாந் கத்வா க்³ரு’ஹீதவாந் ததோ மிஸரி தே³ஸே² ப்ரவஸநகாலே தேஷாமுந்நதிம்’ க்ரு’த்வா தஸ்மாத் ஸ்வீயபா³ஹுப³லேந தாந் ப³ஹி: க்ரு’த்வா ஸமாநயத்|
18 I przez czas czterdziestu lat znosił obyczaje ich na puszczy.
சத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸராந் யாவச்ச மஹாப்ராந்தரே தேஷாம்’ ப⁴ரணம்’ க்ரு’த்வா
19 A wygładziwszy siedm narodów w ziemi Chananejskiej, losem rozdzielił między nie onę ziemię ich.
கிநாந்தே³ஸா²ந்தர்வ்வர்த்தீணி ஸப்தராஜ்யாநி நாஸ²யித்வா கு³டிகாபாதேந தேஷு ஸர்வ்வதே³ஸே²ஷு தேப்⁴யோ(அ)தி⁴காரம்’ த³த்தவாந்|
20 A potem około czterysta i pięćdziesiąt lat dawał im sędziów, aż do Samuela proroka.
பஞ்சாஸ²த³தி⁴கசது: ஸ²தேஷு வத்ஸரேஷு க³தேஷு ச ஸி²மூயேல்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பர்ய்யந்தம்’ தேஷாமுபரி விசாரயித்ரு’ந் நியுக்தவாந்|
21 A od onego czasu prosili o króla. I dał im Bóg Saula, syna Cysowego, męża z pokolenia Benjaminowego, przez lat czterdzieści.
தைஸ்²ச ராஜ்ஞி ப்ரார்தி²தே, ஈஸ்²வரோ பி³ந்யாமீநோ வம்’ஸ²ஜாதஸ்ய கீஸ²: புத்ரம்’ ஸௌ²லம்’ சத்வாரிம்’ஸ²த்³வர்ஷபர்ய்யந்தம்’ தேஷாமுபரி ராஜாநம்’ க்ரு’தவாந்|
22 A gdy go odrzucił, wzbudził im Dawida za króla, któremu też świadectwo wydawając powiedział: Znalazłem Dawida, syna Jessego, męża według serca mego, który będzie czynił wszystkę wolę moję.
பஸ்²சாத் தம்’ பத³ச்யுதம்’ க்ரு’த்வா யோ மதி³ஷ்டக்ரியா: ஸர்வ்வா: கரிஷ்யதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மம மநோபி⁴மதம் ஏகம்’ ஜநம்’ யிஸ²ய: புத்ரம்’ தா³யூத³ம்’ ப்ராப்தவாந் இத³ம்’ ப்ரமாணம்’ யஸ்மிந் தா³யூதி³ ஸ த³த்தவாந் தம்’ தா³யூத³ம்’ தேஷாமுபரி ராஜத்வம்’ கர்த்தும் உத்பாதி³தவாந|
23 Z jegoż nasienia Bóg według obietnicy wzbudził Izraelowi zbawiciela Jezusa.
தஸ்ய ஸ்வப்ரதிஸ்²ருதஸ்ய வாக்யஸ்யாநுஸாரேண இஸ்ராயேல்லோகாநாம்’ நிமித்தம்’ தேஷாம்’ மநுஷ்யாணாம்’ வம்’ஸா²த்³ ஈஸ்²வர ஏகம்’ யீஸு²ம்’ (த்ராதாரம்) உத³பாத³யத்|
24 Przed którego przyjściem kazał Jan chrzest pokuty wszystkiemu ludowi Izraelskiemu.
தஸ்ய ப்ரகாஸ²நாத் பூர்வ்வம்’ யோஹந் இஸ்ராயேல்லோகாநாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ மந: பராவர்த்தநரூபம்’ மஜ்ஜநம்’ ப்ராசாரயத்|
25 A gdy Jan dokonał biegu swego, rzekł: Kim mię być mniemacie? Nie jestem ja, ale oto idzie za mną, u którego nóg obuwia nie jestem godzien rozwiązać.
யஸ்ய ச கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ ப்ரப்தவாந் யோஹந் தந் நிஷ்பாத³யந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந், யூயம்’ மாம்’ கம்’ ஜநம்’ ஜாநீத²? அஹம் அபி⁴ஷிக்தத்ராதா நஹி, கிந்து பஸ்²யத யஸ்ய பாத³யோ: பாது³கயோ ர்ப³ந்த⁴நே மோசயிதுமபி யோக்³யோ ந ப⁴வாமி தாத்³ரு’ஸ² ஏகோ ஜநோ மம பஸ்²சாத்³ உபதிஷ்ட²தி|
26 Mężowie bracia, synowie narodu Abrahamowego i którzy się między wami Boga boją! wamci słowo zbawienia tego posłane jest.
ஹே இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²ஜாதா ப்⁴ராதரோ ஹே ஈஸ்²வரபீ⁴தா: ஸர்வ்வலோகா யுஷ்மாந் ப்ரதி பரித்ராணஸ்ய கதை²ஷா ப்ரேரிதா|
27 Albowiem ci, co mieszkają w Jeruzalemie i przełożeni ich, nie znając tego Jezusa i głosów prorockich, które przez każdy sabat bywają czytane, wypełnili je, osądziwszy go.
யிரூஸா²லம்நிவாஸிநஸ்தேஷாம் அதி⁴பதயஸ்²ச தஸ்ய யீஸோ²: பரிசயம்’ ந ப்ராப்ய ப்ரதிவிஸ்²ராமவாரம்’ பட்²யமாநாநாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³கதா²நாம் அபி⁴ப்ராயம் அபு³த்³த்⁴வா ச தஸ்ய வதே⁴ந தா: கதா²: ஸப²லா அகுர்வ்வந்|
28 A żadnej przyczyny śmierci w nim nie znalazłszy, prosili Piłata, aby był zabity.
ப்ராணஹநநஸ்ய கமபி ஹேதும் அப்ராப்யாபி பீலாதஸ்ய நிகடே தஸ்ய வத⁴ம்’ ப்ரார்த²யந்த|
29 A gdy wykonali wszystko, co o nim było napisane, zdjąwszy go z drzewa, włożyli go do grobu.
தஸ்மிந் யா: கதா² லிகி²தா: ஸந்தி தத³நுஸாரேண கர்ம்ம ஸம்பாத்³ய தம்’ க்ருஸா²த்³ அவதார்ய்ய ஸ்²மஸா²நே ஸா²யிதவந்த: |
30 Ale go Bóg wzbudził od umarłych.
கிந்த்வீஸ்²வர: ஸ்²மஸா²நாத் தமுத³ஸ்தா²பயத்,
31 Który widziany jest przez wiele dni od tych, którzy z nim pospołu przyszli z Galilei do Jeruzalemu, którzy są świadkami jego przed ludem.
புநஸ்²ச கா³லீலப்ரதே³ஸா²த்³ யிரூஸா²லமநக³ரம்’ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யே லோகா ஆக³ச்ச²ந் ஸ ப³ஹுதி³நாநி தேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந், அதஸ்த இதா³நீம்’ லோகாந் ப்ரதி தஸ்ய ஸாக்ஷிண: ஸந்தி|
32 I my wam opowiadamy tę obietnicę, która się ojcom stała, iż ją Bóg wypełnił nam, dziatkom ich, wzbudziwszy Jezusa.
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ ஸமக்ஷம் ஈஸ்²வரோ யஸ்மிந் ப்ரதிஜ்ஞாதவாந் யதா², த்வம்’ மே புத்ரோஸி சாத்³ய த்வாம்’ ஸமுத்தா²பிதவாநஹம்|
33 Jako też w Psalmie wtórym napisane jest: Syn mój jesteś ty, jam ciebie dziś spłodził.
இத³ம்’ யத்³வசநம்’ த்³விதீயகீ³தே லிகி²தமாஸ்தே தத்³ யீஸோ²ருத்தா²நேந தேஷாம்’ ஸந்தாநா யே வயம் அஸ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ தேந ப்ரத்யக்ஷீ க்ரு’தம்’, யுஷ்மாந் இமம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஜ்ஞாபயாமி|
34 A iż go wzbudził od umarłych, aby się więcej nie wrócił do skażenia, tak powiedział: Dam wam święte dobrodziejstwa Dawidowe wierne.
பரமேஸ்²வரேண ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிதம்’ ததீ³யம்’ ஸ²ரீரம்’ கதா³பி ந க்ஷேஷ்யதே, ஏதஸ்மிந் ஸ ஸ்வயம்’ கதி²தவாந் யதா² தா³யூத³ம்’ ப்ரதி ப்ரதிஜ்ஞாதோ யோ வரஸ்தமஹம்’ துப்⁴யம்’ தா³ஸ்யாமி|
35 Przeto i indziej powiada: Nie dasz Świętemu twemu widzieć skażenia.
ஏதத³ந்யஸ்மிந் கீ³தே(அ)பி கதி²தவாந்| ஸ்வகீயம்’ புண்யவந்தம்’ த்வம்’ க்ஷயிதும்’ ந ச தா³ஸ்யஸி|
36 Albowiemci Dawid za wieku swego usłużywszy woli Bożej, zasnął i przyłączony jest do ojców swoich, a widział skażenie.
தா³யூதா³ ஈஸ்²வராபி⁴மதஸேவாயை நிஜாயுஷி வ்யயிதே ஸதி ஸ மஹாநித்³ராம்’ ப்ராப்ய நிஜை: பூர்வ்வபுருஷை: ஸஹ மிலித: ஸந் அக்ஷீயத;
37 Lecz ten, którego Bóg wzbudził, nie widział skażenia.
கிந்து யமீஸ்²வர: ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³ஸ்தா²பயத் ஸ நாக்ஷீயத|
38 Niechże wam tedy będzie wiadomo, mężowie bracia, iż się wam przez tego opowiada odpuszczenie grzechów:
அதோ ஹே ப்⁴ராதர: , அநேந ஜநேந பாபமோசநம்’ ப⁴வதீதி யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரசாரிதம் ஆஸ்தே|
39 I od wszystkiego od czegoście nie mogli być przez zakon Mojżeszowy usprawiedliwieni, przez tego każdy wierzący usprawiedliwiony bywa.
ப²லதோ மூஸாவ்யவஸ்த²யா யூயம்’ யேப்⁴யோ தோ³ஷேப்⁴யோ முக்தா ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத² தேப்⁴ய: ஸர்வ்வதோ³ஷேப்⁴ய ஏதஸ்மிந் ஜநே விஸ்²வாஸிந: ஸர்வ்வே முக்தா ப⁴விஷ்யந்தீதி யுஷ்மாபி⁴ ர்ஜ்ஞாயதாம்’|
40 A przetoż patrzcie, aby na was nie przyszło to, co powiedziano w prorokach:
அபரஞ்ச| அவஜ்ஞாகாரிணோ லோகாஸ்²சக்ஷுருந்மீல்ய பஸ்²யத| ததை²வாஸம்ப⁴வம்’ ஜ்ஞாத்வா ஸ்யாத யூயம்’ விலஜ்ஜிதா: | யதோ யுஷ்மாஸு திஷ்ட²த்ஸு கரிஷ்யே கர்ம்ம தாத்³ரு’ஸ²ம்’| யேநைவ தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தே யுஷ்மப்⁴யம்’ கதி²தே(அ)பி ஹி| யூயம்’ ந தந்து வ்ரு’த்தாந்தம்’ ப்ரத்யேஷ்யத² கதா³சந||
41 Obaczcie wy wzgardziciele i dziwujcie się, a wniwecz się obróćcie; bo ja sprawuję sprawę za dni waszych, sprawę, której nie wierzycie, choćby wam kto o niej powiadał.
யேயம்’ கதா² ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிகி²தாஸ்தே ஸாவதா⁴நா ப⁴வத ஸ கதா² யதா² யுஷ்மாந் ப்ரதி ந க⁴டதே|
42 A gdy oni wychodzili z bóżnicy żydowskiej, prosili ich poganie, aby i w drugi sabat mówili do nich też słowa.
யிஹூதீ³யப⁴ஜநப⁴வநாந் நிர்க³தயோஸ்தயோ ர்பி⁴ந்நதே³ஸீ²யை ர்வக்ஷ்யமாணா ப்ரார்த²நா க்ரு’தா, ஆகா³மிநி விஸ்²ராமவாரே(அ)பி கதே²யம் அஸ்மாந் ப்ரதி ப்ரசாரிதா ப⁴வத்விதி|
43 A po rozpuszczeniu zgromadzenia, poszło wiele Żydów i nabożnych nowowierników za Pawłem i Barnabaszem, którzy mówiąc do nich, radzili im, aby trwali w łasce Bożej.
ஸபா⁴யா ப⁴ங்கே³ ஸதி ப³ஹவோ யிஹூதீ³யலோகா யிஹூதீ³யமதக்³ராஹிணோ ப⁴க்தலோகாஸ்²ச ப³ர்ணப்³பா³பௌலயோ: பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²ந், தேந தௌ தை: ஸஹ நாநாகதா²: கத²யித்வேஸ்²வராநுக்³ரஹாஸ்²ரயே ஸ்தா²தும்’ தாந் ப்ராவர்த்தயதாம்’|
44 A w drugi sabat niemal wszystko miasto się zgromadziło na słuchanie słowa Bożego.
பரவிஸ்²ராமவாரே நக³ரஸ்ய ப்ராயேண ஸர்வ்வே லாகா ஈஸ்²வரீயாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ மிலிதா: ,
45 Tedy Żydowie widząc lud, napełnieni są zazdrością i sprzeciwiali się temu, co Paweł powiadał, mówiąc przeciwko temu i bluźniąc.
கிந்து யிஹூதீ³யலோகா ஜநநிவஹம்’ விலோக்ய ஈர்ஷ்யயா பரிபூர்ணா: ஸந்தோ விபரீதகதா²கத²நேநேஸ்²வரநிந்த³யா ச பௌலேநோக்தாம்’ கதா²ம்’ க²ண்ட³யிதும்’ சேஷ்டிதவந்த: |
46 A Paweł i Barnabasz, bezpiecznie mówiąc, rzekli: Wamci najpierwej miało być opowiadane słowo Boże; ale ponieważ je odrzucacie, a sądzicie się być niegodnymi żywota wiecznego, oto się obracamy do pogan. (aiōnios g166)
தத: பௌலப³ர்ணப்³பா³வக்ஷோபௌ⁴ கதி²தவந்தௌ ப்ரத²மம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதா⁴வீஸ்²வரீயகதா²யா: ப்ரசாரணம் உசிதமாஸீத் கிந்தும்’ தத³க்³ராஹ்யத்வகரணேந யூயம்’ ஸ்வாந் அநந்தாயுஷோ(அ)யோக்³யாந் த³ர்ஸ²யத², ஏதத்காரணாத்³ வயம் அந்யதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ ஸமீபம்’ க³ச்சா²ம: | (aiōnios g166)
47 Albowiem nam tak rozkazał Pan, mówiąc: Położyłem cię światłością poganom, abyś był zbawieniem aż do krajów ziemi.
ப்ரபு⁴ரஸ்மாந் இத்த²ம் ஆதி³ஷ்டவாந் யதா², யாவச்ச ஜக³த: ஸீமாம்’ லோகாநாம்’ த்ராணகாரணாத்| மயாந்யதே³ஸ²மத்⁴யே த்வம்’ ஸ்தா²பிதோ பூ⁴: ப்ரதீ³பவத்||
48 A słysząc to poganie, radowali się i wielbili słowo Pańskie, i uwierzyli, ilekolwiek ich było sporządzonych do żywota wiecznego. (aiōnios g166)
ததா³ கதா²மீத்³ரு’ஸீ²ம்’ ஸ்²ருத்வா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யா ஆஹ்லாதி³தா: ஸந்த: ப்ரபோ⁴: கதா²ம்’ த⁴ந்யாம்’ த⁴ந்யாம் அவத³ந், யாவந்தோ லோகாஸ்²ச பரமாயு: ப்ராப்திநிமித்தம்’ நிரூபிதா ஆஸந் தே வ்யஸ்²வஸந்| (aiōnios g166)
49 I roznosiło się słowo Pańskie po wszystkiej onej krainie.
இத்த²ம்’ ப்ரபோ⁴: கதா² ஸர்வ்வேதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்நோத்|
50 A Żydowie poduszczali niewiasty nabożne i uczciwe, i przedniejsze w mieście; a wzbudzili prześladowanie przeciwko Pawłowi i przeciwko Barnabaszowi, i wygnali je z granic swoich.
கிந்து யிஹூதீ³யா நக³ரஸ்ய ப்ரதா⁴நபுருஷாந் ஸம்மாந்யா: கதி²பயா ப⁴க்தா யோஷிதஸ்²ச குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயித்வா பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ தாட³யித்வா தஸ்மாத் ப்ரதே³ஸா²த்³ தூ³ரீக்ரு’தவந்த: |
51 A oni otrząsnąwszy proch z nóg swoich na nie, przyszli do Ikonii.
அத: காரணாத் தௌ நிஜபத³தூ⁴லீஸ்தேஷாம்’ ப்ராதிகூல்யேந பாதயித்வேகநியம்’ நக³ரம்’ க³தௌ|
52 A uczniowie byli napełnieni radości i Ducha Świętego.
தத: ஸி²ஷ்யக³ண ஆநந்தே³ந பவித்ரேணாத்மநா ச பரிபூர்ணோப⁴வத்|
