III Jana 1
1 Starszy Gajowi miłemu, którego ja miłuję w prawdzie.
Mihak phokhoh taangnawa— Ngah ih nga mongnook Gaius amiimiisak minchan hang asuh raanghang.
2 Najmilszy! najprzód żądam, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrów, tak jako się dobrze powodzi duszy twojej.
Nga mongnook joonwah, ngah ih rangsoom hang, an damdoh ese toom ang ah eno sakse hanme toomtong uh ngeh ah—mamah liidih ngah ih ejat ehala an chiiala lam ni ese.
3 Albowiem wielcem się uradował, gdy przyszli bracia, i dali świadectwo o twojej prawdzie, jako ty w prawdzie chodzisz.
Kristaan mina thok rum haano baat rum tahang an amiisak tiit asuh kamkam eh tuungmaanglu—saarookwe amiisak ni kamkam ih tonglu ah chaat angno ngah rapne roonlang.
4 Większej nad tę radości nie mam, jako gdy słyszę, iż dziatki moje chodzą w szczerości.
Tim chaat ang di uh emah than tah thaak roonkang, ngaasuh ngaasah amiisak ni tongla chaat angno roonlang thanthan ah.
5 Najmilszy! Wiernie czynisz, cokolwiek czynisz przeciwko braciom i przeciw gościom,
Nga mongnook joonwah, neng loong wenwah ang rum abah uh Kristaan loong raangtaan ih molu ah rapne tuungmaang theng reelu.
6 Którzy świadectwo wydali o miłości twojej przed zborem; i dobrze uczynisz, jeźli ich odprowadzisz, jako przystoi przed Bogiem.
Neng ih chaas mina loong asuh an minchan tiit ah baat rumha. Neng lakhoom raangtaan ih nong sokboi we an, erah doba Rangte tenroon thuktheng adoh khoom rum ah.
7 Albowiem dla imienia jego wyszli, nic nie wziąwszy od pogan.
Mamah liidih neng loong ah Kristo mootkaat raangtaan ih ejen dokchap erumta, neng ih lah hanpiite loong taangnawa huinong hui suh tah jam rumka.
8 My tedy takowych powinniśmy przyjmować, abyśmy byli pomocnikami prawdzie.
Seng Kristaan loong ah juuba neng loong ah chosok theng jaatjaat, enooba amiisak mootkaat raangtaan ih seng nong kattheng ang ah.
9 Pisałem do zboru waszego; ale Dyjotrefes, który chce być przedniejszy między nimi, nie przyjmuje nas.
Ngah ih ethoosah chaas raangtaan ih le raanghang; enoothong neng lamsiitte likhiik angla Diotrephes rah ih, arah jenglang asuh hethung hetak nak toom koh ah.
10 Przeto jeźli przyjdę, przypomnę uczynki jego, które czyni, słowami złemi obmawiając nas, a nie mając dosyć na tem, i sam braci nie przyjmuje, i tym, co by przyjąć chcieli, zabrania i ze zboru ich wyłącza.
Ngah maatok doh wang hang, erah doh heh ih timjih reeta erah baat wanhang: Marah echoh theng baat tahe nyia eleek tiit baat tahe erah loong ah! Enoothong heh suh erah tah changka ang ah; heh ih Kristaan loong heh ih tah banpoon rumka ang ah, erah damdi marah mina ih Kristaan mina banpoon suh taat liiha suh uh heh ih etangpang erum ah, eno neng loong ah chaas nawa edok phanhaat esuh thun rum ah!
11 Najmilszy! nie naśladuj złego, ale dobrego. Kto dobrze czyni, z Boga jest; ale kto źle czyni, nie widział Boga.
Nga mongnook joonte, ethih ah nak nyoot uh, enoothong marah ese ah erah nyoot uh. Ngo ih ese re ah erah Rangte mina; ngo ih ethih reela erah ih Rangte ah tup muh.
12 Demetryjuszowi świadectwo jest dane od wszystkich, i od samej prawdy; lecz i my świadectwo o nim dajemy, a wiecie, iż świadectwo nasze prawdziwe jest.
Thoontang ih Demetrius ese li rumha; amiisak tiitkhaap rah ih heh tiit ah naririh ih baat ha. Eno erah seng roidong tiitkhaap tim baat hi eradi wakbaat hi, an ih ejat ehu seng ih tim baat hi erah amiisak kabaat ih.
13 Wielem miał pisać; lecz nie chcę pisać inkaustem i piórem;
Ngah ih sen suh baat theng hantek je ah, enoothong roong nyi leeraang nawa ih raang suh tah thunghaan kang.
14 Bo mam nadzieję, że cię w rychle ujrzę, a tedy ustnie mówić będziemy. Pokój tobie. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów i ty przyjaciół z imienia.
Nga tuungmaang eje ang lang sen damdoh elaang ih chomui suh ah, eno erah doh seng pupuh damdoh chomui ino ma roongwaan ih. Semroongroong ah sen damdoh toom angha. Sen joonte loong ih jengse raajeng halan. Seng joonte loong ih waru waru ih jengse raajeng halan.
