III Jana 1
1 Starszy Gajowi miłemu, którego ja miłuję w prawdzie.
I Zokey, Ho an-drañeko Gaio, ikokoako an-katò.
2 Najmilszy! najprzód żądam, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrów, tak jako się dobrze powodzi duszy twojej.
O rañetse, mitat’azo iraho, lonike t’ie hiraorao naho ho jangañe, mira amo fanintsiñan’ arofo’oo.
3 Albowiem wielcem się uradował, gdy przyszli bracia, i dali świadectwo o twojej prawdzie, jako ty w prawdzie chodzisz.
Akore ty hafalean-troko, te niloneak’ atoy o rolongoo nitaroñe ty hatò ama’o ao, ty fañaveloa’o an-katò.
4 Większej nad tę radości nie mam, jako gdy słyszę, iż dziatki moje chodzą w szczerości.
Tsy eo ty mahaehak’ ahy mandikoatse zao, t’ie mahatsanoñe te mañavelo an-katò o anakoo.
5 Najmilszy! Wiernie czynisz, cokolwiek czynisz przeciwko braciom i przeciw gościom,
O rañetse, migahin-drehe amo hene fañimbà’o an-drolongoo antsak’ amo ambahinio.
6 Którzy świadectwo wydali o miłości twojej przed zborem; i dobrze uczynisz, jeźli ich odprowadzisz, jako przystoi przed Bogiem.
Fa nitalilie’ iareo añatrefa’ i Fivoriy ty fikokoa’o. Aa le mahasoa azo t’ie ampionjone’o mañeva an’Andrianañahare,
7 Albowiem dla imienia jego wyszli, nic nie wziąwszy od pogan.
amy te i Tahina’ey ty niavota’ iareo mb’eo tsy nandrambe ndra inoñ’ inoñe amo kilakila ondatio.
8 My tedy takowych powinniśmy przyjmować, abyśmy byli pomocnikami prawdzie.
Aa le mete aman-tika ty mañimba ondaty hoe zaio, hitraofan-tika fitoloñe ami’ty hatò.
9 Pisałem do zboru waszego; ale Dyjotrefes, który chce być przedniejszy między nimi, nie przyjmuje nas.
Nisokireko i Fivoriy, fe tsy mandrambe ty enta-tika t’i Diotrefa, ie te ho mpiaolo añivo’ iereo.
10 Przeto jeźli przyjdę, przypomnę uczynki jego, które czyni, słowami złemi obmawiając nas, a nie mając dosyć na tem, i sam braci nie przyjmuje, i tym, co by przyjąć chcieli, zabrania i ze zboru ich wyłącza.
Aa naho mb’eo iraho le hampanohineko aze o sata anoe’eo ie manambaitambaiñ’ antika. Mbore tsy mahaeneñe aze, kanao mitoky tsy handrambe o rahalahio, naho sebañe’e o te hanao zaio, toe aitoa’e amy Fivoriy.
11 Najmilszy! nie naśladuj złego, ale dobrego. Kto dobrze czyni, z Boga jest; ale kto źle czyni, nie widział Boga.
O rañetse, ko mitsikombe ty raty fa ty soa. Boak’ aman’ Añahare ty manao soa; tsy nahaisak’ an’ Andrianañahare ty mpanao raty.
12 Demetryjuszowi świadectwo jest dane od wszystkich, i od samej prawdy; lecz i my świadectwo o nim dajemy, a wiecie, iż świadectwo nasze prawdziwe jest.
Hene mitalily soa i Demetrio, naho ty hatò, naho onjone’ay amy taro’aiy vaho fohi’o te to ty taro’ay.
13 Wielem miał pisać; lecz nie chcę pisać inkaustem i piórem;
Maro ty ho nisokirako, fe tsy teako t’ie an-taratasy ndra rano-mainte te sokireñe.
14 Bo mam nadzieję, że cię w rychle ujrzę, a tedy ustnie mówić będziemy. Pokój tobie. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów i ty przyjaciół z imienia.
Misalala hahatrea azo te aniany, hifañòhahohàn-tika laharañ’ an-daharañe. Hanintsiñe ama’o. Mañontane azo o rañetseo. Añontaneo an-tahinañe o rañetseo.
