II Tymoteusza 4
1 Ja tedy oświadczam się przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, który ma sądzić żywych i umarłych w sławnem przyjściu swojem i królestwie swojem;
Ko ia ʻoku ou fekau ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua, mo e ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ʻaia te ne fakamaau ʻae moʻui mo e mate ʻi heʻene fakahā mai mo hono puleʻanga;
2 Każ słowo Boże, nalegaj w czas albo nie w czas, strofuj, grom i napominaj ze wszelką cierpliwością i nauką.
Ke ke malangaʻaki ʻae folofola; faʻa fai ʻi he faingamālie, mo e taʻehafaingamālie; valoki, mo fakatonutonu, mo enginaki, ʻi he anga faʻa kātaki kotoa pē mo e akonaki
3 Albowiem przyjdzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie sami nauczycieli, mając świerzbiące uszy,
Koeʻuhi ʻe hoko ʻae kuonga ʻe ʻikai te nau faʻa kātaki ai ʻae akonaki totonu; ka ʻi he ʻiate kinautolu ʻae telinga veli, te nau fakatokolahi maʻanautolu ʻae kau akonaki ʻo tatau mo ʻenau holi.
4 A odwrócą uszy od prawdy, a ku baśniom je obrócą.
Pea te nau fakatafoki honau telinga mei he moʻoni, pea tuli tāupau ki he meʻa loi.
5 Ale ty bądź czułym we wszystkiem, cierp złe, wykonywaj uczynek kaznodziei, usługiwania twego zupełnie dowódź.
Ka ke leʻo pe ʻa koe ʻi he meʻa kotoa pē, kātaki ʻae ngaahi meʻa mamahi, fai ʻae ngaue ʻoe ʻevangeliō, fai ke kakato hoʻo ngaue fakafaifekau.
6 Albowiem ja już bywam ofiarowany, a czas rozwiązania mego nadchodzi.
He ʻoku ou tali pe ki hoku lilingi, pea ʻoku ofi ʻae ʻaho ʻo hoku tukuange.
7 Dobrym bój bojował, biegem wykonał, wiaręm zachował;
Kuo u tau ʻae tau lelei, kuo u lavaʻi ʻae fakapuepue, kuo u tauhi maʻu ʻae tui:
8 Zatem odłożona mi jest korona sprawiedliwości, którą mi odda w on dzień Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali sławne przyjście jego.
Ngata ai, kuo hilifaki moʻoku ʻae pale ʻoe māʻoniʻoni, ʻaia ʻe foaki mai kiate au ʻi he ʻaho ko ia ʻe he ʻEiki, ko e Fakamaau māʻoniʻoni: pea ʻikai kiate au pe, ka kiate kinautolu kotoa pē foki ʻoku ʻofa ki hono fakahā mai.
9 Staraj się, abyś do mnie przyszedł rychło.
Ke ke fakatoʻotoʻo ke haʻu vave kiate au:
10 Albowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy ten świat, i poszedł do Tesaloniki, Krescens do Galacyi, Tytus do Dalmacyi; (aiōn g165)
He kuo siʻaki au ʻe Temasi; kuo ʻofa ia ki he māmani, pea kuo ʻalu ia ki Tesalonika; ko Kilisini ki Kalētia, mo Taitusi ki Talemetia. (aiōn g165)
11 Sam tylko Łukasz ze mną jest. Marka wziąwszy, przywiedź ze sobą; bo mi jest bardzo pożyteczny ku posłudze.
Ko Luke pe ʻoku ʻiate au. Haʻu mo Maʻake, pea mo omi fakataha: he ʻoku ʻaonga ia kiate au ʻi he ngaue fakafaifekau.
12 A Tychykam posłał do Efezu.
Pea kuo u fekau ʻa Tikiko ki ʻEfesō.
13 Opończę, którąm zostawił w Troadzie u Karpusa, gdy przyjdziesz, przynieś z sobą i księgi, zwłaszcza membrany.
ʻOmi ʻae kofu naʻaku tuku mo Kaposi ʻi Taloasi, ʻoka ke ka haʻu, mo e ngaahi tohi, [kae tokanga ]lahi ki he ngaahi tohi kiliʻi manu.
14 Aleksander kotlarz wiele mi złego wyrządził; niech mu Pan odda według uczynków jego.
Naʻe fai kovi lahi kiate au ʻe ʻAlekisānita, ko e tufunga ngaohi meʻa kapa: ʻe totongi ʻe he ʻEiki kiate ia ʻo hangē ko ʻene ngaahi ngaue:
15 Którego i ty się strzeż; albowiem się bardzo sprzeciwił słowom naszym.
ʻAia ke ke vakai ki ai foki, he ʻoku lahi ʻaupito ʻene fakatanga ki heʻetau lea.
16 W pierwszej obronie mojej żaden przy mnie nie stał, ale mię wszyscy opuścili; niech im to nie będzie przyczytane.
ʻI heʻeku fuofua fakamatala, naʻe ʻikai ha tangata ʻe tuʻu mo au, ka naʻa nau liʻaki kotoa pē au: ʻofa ke ʻoua naʻa lau ia kiate kinautolu.
17 Ale Pan przy mnie stał i umocnił mię, aby przez mię zupełnie utwierdzone było kazanie, a iżby je słyszeli wszyscy poganie, i byłem wyrwany z paszczęki lwiej.
Ka naʻe tuʻu mo au ʻae ʻEiki, ʻo ne fakamālohiʻi au; koeʻuhi ke fakamoʻoni ʻiate au ʻae malanga, pea ke fanongo ki ai ʻae Senitaile kotoa pē: pea naʻe fakamoʻui au mei he ngutu ʻoe laione.
18 A wyrwie mię Pan z każdego uczynku złego i zachowa do królestwa swego niebieskiego; któremu chwała na wieki wieków. Amen. (aiōn g165)
Pea ʻe fakahaofi au ʻe he ʻEiki mei he ngaue kovi kotoa pē, pea te ne fakamoʻui ʻo aʻu ki hono puleʻanga ʻi he langi: ke ʻiate ia ʻae ongoongolelei ʻo taʻengata pea taʻengata. ʻEmeni. (aiōn g165)
19 Pozdrów Pryszkę i Akwilę, i dom Onezyforowy.
Tala ʻeku ʻofa kia Pisila mo ʻAkuila, mo e fale ʻo ʻOnesifolo.
20 Erastus został w Koryncie, a Trofimam zostawił w Milecie chorego.
Naʻe nofo ʻa Elasito ʻi Kolinitō: ka naʻaku tuku ʻa Talofimo ʻi Mileto ʻoku mahaki.
21 Staraj się, abyś przyszedł przed zimą. Pozdrawia cię Eubulus i Pudens, i Linus, i Klaudyja, i bracia wszyscy.
Ke ke ʻahiʻahi ke haʻu ʻi he teʻeki hokosia ʻae faʻahitaʻu momoko. ʻOku ʻofa atu kiate koe ʻa Iupulo, mo Piutena, mo Laino, mo Kalotia, mo e kāinga kotoa pē.
22 Pan Jezus Chrystus niech będzie z duchem twoim. Łaska Boża niech będzie z wami. Amen.
Ke ʻi ho laumālie ʻae ʻEiki ko Sisu Kalaisi. Ke ʻiate kimoutolu ʻae ʻaloʻofa. ʻEmeni.
