< II Tesaloniczan 2 >

1 A prosimy was, bracia! przez przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa i nasze zgromadzenie do niego,
Ei Pumapa Jisua juong nôkna rang le a kôm ei hong intûpna rang roia han: ka lâibungngei le sarnungei, nangni ke ngên ani,
2 Abyście się nie zaraz dali zrażać z zmysłu waszego, ani sobą trwożyć, lub przez ducha lub przez mowę, lub przez list, jakoby od nas pisany, jakoby nadchodził dzień Chrystusowy.
Pumapa Nikhuo chu atung zoi tiin ratha chongphuongin mini, thurchi misîrin mini, kin lekhamuthuon sikin mini, abairalin nin mindonna minjêlin le nin jâminzal kelen no roi.
3 Niech was nikt nie zwodzi żadnym sposobem; albowiem nie przyjdzie on dzień, ażby pierwej przyszło odstąpienie i byłby objawiony człowiek on grzechu, on syn zatracenia.
Kho anga lampuia khom tutên nangni huong no rese ngei. Inhelna nûktak le Puoloipa Inkhat, meidîla paia om rangpu hah ahong inlang mâka chu ha Nikhuo hah tung no nih.
4 Który się sprzeciwia i wynosi nad to wszystko, co się zowie Bogiem, albo co ma Boską cześć, tak iż on w kościele Bożym jako Bóg usiądzie, udawając się za Boga.
Ama han pathiena ânbê murdi aninônchu biekna neinun murdi doi a ta, male amananâkin an chunga omin inpâk atih. Pathien Biekin tena luo sên insung a ta, Pathien'n inbê atih.
5 Izali nie pamiętacie, iż jeszcze z wami będąc, o temem wam powiadał?
Nin lâia ko om lâihan ma roi ngei murdi hah nangni ki ril ngâi ti nin riettit khâi loi mini?
6 A teraz wiecie, co przeszkadza, aby był objawiony czasu swego.
Atûn ala hongtung loina rangin imini ala khapa, maha nin riet. Hanchu azora taka Puoloipa Inkhat hah hong inlang atih.
7 Albowiem się już sprawuje tajemnica nieprawości, tylko że ten, który teraz przeszkadza, przeszkadzać będzie, ażby był z pośrodku odjęty.
Misîrtheiloi Puoloina ha chu atûn hin khom inthupin sin a tho tir zoi ani, aniatachu asûrmintang ngâipu ha a lampui renga lâkpaiin aom mâka chu ahongtung rang hah hongtung no ni.
8 A tedy objawiony będzie on niezbożnik, którego Pan zabije duchem ust swoich i zniesie objawieniem przyjścia swego.
Hanchu Puoloipa Inkhat hah hong inlâr a ta, hannirese Pumapa Jisua a juong nôk tena chu a bâiruhu ântêr lehan ama hah that a ta, male minmang atih.
9 Którego niezbożnika przyjście jest podług skutku szatańskiego, ze wszelką mocą i znakami, i cudami kłamliwemi,
Ma Puoloipa Inkhat hah Soitan ranak râtna leh hong suok a ta, sininkhêlngei le kamâmruoingei arothol jât tamtak sin a ta,
10 I ze wszystkiem oszukaniem nieprawości w tych, którzy giną, przeto iż miłości prawdy nie przyjęli, aby byli zbawieni.
male ânmangrip rang ngei chunga huongna siettak jât dadang mang atih. An inmangripna rang abi chu sanminringa an omna rang chongtak hah an modôm loi sik le lungkham an mu loi sika ani.
11 A przetoż pośle im Bóg skutek błędów, aby wierzyli kłamstwu,
Masikin chongnôk an iemna rangin Pathien'n dikloina sinthotheina ranak an kôm a tîra.
12 Aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale sobie upodobali niesprawiedliwość.
Asikchu tutu khom chongtak iem loia, sietna tienga râisâninshak uol ngei han theiloi an chang theina rangin ani.
13 Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,
Pumapa'n a lungkham ngâi nangni, lâibungngei le sarnungei, nangni rangin zoratin Pathien kôm râisânchong kin misîr ngêt ngâi ani. Ratha sinthotheinân a mi inthieng ni rang le chongtaka nan taksônna sika sanminringna chang masa rangin Pathien'n nangni thang ani.
14 Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Pathien'n ma nin kôma Thurchi Sa kin misîr sai renga han nangni a koia; ei Pumapa Jisua Khrista kôma roiinpuina nin man rangtum hah chang rangin nangni a koi ani.
15 Przetoż, bracia! stójcie, a trzymajcie się nauki podanej, którejście się nauczyli lub przez mowę, lub przez list nasz.
Masikin, kin lâibungngei le sarnungei, inding det ungla, thurchi misîr le lekhamuthuona chongtak nangni kin minchu ngei hah anruonin mutu mindet tit roi.
16 A sam Pan nasz, Jezus Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę, (aiōnios g166)
Ei Pumapa Jisua Khrista nanâk le Pathien ei Pa, mi lungkhamna le mi moroina inthûlngâiloi hâina le sabeina det mi pêkpu han, (aiōnios g166)
17 Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym.
sin asa tho bang rang le asa ti rangin nin mulungrîlngei mohôkin nangni man rât rese.

< II Tesaloniczan 2 >