< II Tesaloniczan 2 >

1 A prosimy was, bracia! przez przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa i nasze zgromadzenie do niego,
Wir bitten euch aber, Brüder, in betreff der Wiederkunft unseres Herrn Jesus Christus und unserer Hinführung zu Ihm,
2 Abyście się nie zaraz dali zrażać z zmysłu waszego, ani sobą trwożyć, lub przez ducha lub przez mowę, lub przez list, jakoby od nas pisany, jakoby nadchodził dzień Chrystusowy.
Daß ihr euch nicht sogleich abwenden lasset aus eurer Gesinnung, noch beunruhigen durch einen Geist, noch durch Wort, noch durch Schreiben, als von uns kommend, als ob der Tag des Herrn nahe bevorstehe.
3 Niech was nikt nie zwodzi żadnym sposobem; albowiem nie przyjdzie on dzień, ażby pierwej przyszło odstąpienie i byłby objawiony człowiek on grzechu, on syn zatracenia.
Laßt euch von niemand irgendwie verführen; denn erst muß der Abfall kommen, und der Mensch der Sünde, der Sohn des Verderbens, offenbar werden,
4 Który się sprzeciwia i wynosi nad to wszystko, co się zowie Bogiem, albo co ma Boską cześć, tak iż on w kościele Bożym jako Bóg usiądzie, udawając się za Boga.
Welcher sich auflehnt und erhebt über alles, was Gott und Anbetung heißt, und sich als Gott in den Tempel Gottes setzt und sich selbst für Gott erklärt.
5 Izali nie pamiętacie, iż jeszcze z wami będąc, o temem wam powiadał?
Gedenkt ihr noch, daß ich euch solches sagte, als ich noch bei euch war?
6 A teraz wiecie, co przeszkadza, aby był objawiony czasu swego.
Auch wißt ihr, was es noch aufhält, daß Er in Seiner Zeit Sich offenbart.
7 Albowiem się już sprawuje tajemnica nieprawości, tylko że ten, który teraz przeszkadza, przeszkadzać będzie, ażby był z pośrodku odjęty.
Denn das Geheimnis der Ruchlosigkeit ist schon in Wirksamkeit, bis nur erst der, so es aufhält, aus dem Wege ist,
8 A tedy objawiony będzie on niezbożnik, którego Pan zabije duchem ust swoich i zniesie objawieniem przyjścia swego.
Und dann wird der Ruchlose offenbar werden, den der Herr mit dem Hauche Seines Mundes vertilgen und durch die Erscheinung Seiner Gegenwart zunichte machen wird.
9 Którego niezbożnika przyjście jest podług skutku szatańskiego, ze wszelką mocą i znakami, i cudami kłamliwemi,
Seine Ankunft aber geschieht nach der Wirksamkeit des Satans in allerlei Lügenkraft, in Zeichen und Wundern,
10 I ze wszystkiem oszukaniem nieprawości w tych, którzy giną, przeto iż miłości prawdy nie przyjęli, aby byli zbawieni.
Und mit allerlei Verführung zur Ungerechtigkeit unter den Verlorenen, dafür, daß sie die Liebe zur Wahrheit nicht aufkommen ließen, auf daß sie gerettet würden.
11 A przetoż pośle im Bóg skutek błędów, aby wierzyli kłamstwu,
Und darum wird Gott über sie die Kraft der Verführung kommen lassen, so daß sie der Lüge glauben;
12 Aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale sobie upodobali niesprawiedliwość.
Auf daß gerichtet werden alle, die nicht an die Wahrheit glaubten, sondern an der Ungerechtigkeit Wohlgefallen hatten.
13 Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,
Wir aber müssen allezeit Gott danken für euch, Brüder, die ihr vom Herrn geliebt seid, daß euch Gott von Anfang an durch die Heiligung des Geistes zur Seligkeit auserwählt hat.
14 Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Wozu Er euch berufen hat durch unser Evangelium, auf daß ihr zur Herrlichkeit unseres Herrn Jesus Christus gelangen könnt.
15 Przetoż, bracia! stójcie, a trzymajcie się nauki podanej, którejście się nauczyli lub przez mowę, lub przez list nasz.
So steht nun fest, Brüder, und haltet an den Überlieferungen, die ihr durch unser Wort oder durch Briefe gelehrt worden seid.
16 A sam Pan nasz, Jezus Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę, (aiōnios g166)
Er aber, unser Herr Jesus Christus und Gott und unser Vater, Der uns geliebt und ewigen Beistand und gute Hoffnung nach Seiner Gnade verliehen hat, (aiōnios g166)
17 Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym.
Der tröste eure Herzen und befestige euch in jeglichem guten Wort und Werk.

< II Tesaloniczan 2 >