< II Samuela 22 >

1 I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
Och David talade för Herranom denna visones ord, den tid då Herren hade hulpit honom ifrån alla hans fiendars hand, och ifrå Sauls hand;
2 I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
Och sade: Herren är min klippa, och min borg, och min Frälsare.
3 Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
Gud är min tröst, på honom vill jag trösta; min sköld och mine helsos horn; mitt beskärm, och min tillflykt, min Frälsare, du som mig hjelper ifrån orätt.
4 Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Jag vill lofva och åkalla Herran, så blifver jag ifrå mina fiendar förlossad.
5 Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Ty dödsens förderf hade omhvärft mig; och Belials bäcker hade förskräckt mig.
6 Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
Helvetes band omhvärfde mig; och dödsens snaror öfverföllo mig. (Sheol h7585)
7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
När jag bedröfvad är, vill jag åkalla Herran, och ropa till min Gud, så hörer han mina röst utaf sitt tempel; och mitt rop kommer för honom i hans öron.
8 Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
Jorden bäfvade och skalf; himmelens grundvalar hafva sig rört, och gifvit sig, då han var vred.
9 Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
Rök gick upp utaf hans näso, och förtärande eld utaf hans mun; så att det ljungade deraf.
10 Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Himmelen böjde han, och steg neder; och mörker var under hans fötter.
11 I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
Och han steg på Cherub, och flög, och syntes på vädrens vingar.
12 Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
Hans tjäll kringom honom var mörker, och svart tjockt moln.
13 Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
Af skenet för honom brann det med ljungande.
14 Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
Herren dundrade af himmelen; och den Högste lät utgå sitt dunder.
15 Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
Han sköt sina pilar, och förströdde dem; han lät ljunga, och förskräckte dem.
16 I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
Då såg man vattnet uppvälla; och jordenes grund vardt blottad genom Herrans straff, och genom hans näsos anda och blåst.
17 Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
Han sände utaf höjdene, och hemtade mig, och drog mig utu stor vatten.
18 Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
Han frälste mig ifrå mina starka fiendar; ifrå mina hatare, som mig för mägtige voro;
19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
De mig öfverföllo i mine olyckos tid; och Herren är min tröst vorden.
20 I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
Han hafver utfört mig på rymdena. Han tog mig ut; förty han hade lust till mig.
21 Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
Herren gör väl vid mig efter mina rättfärdighet; han betalar mig efter mina händers renhet.
22 Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
Ty jag håller Herrans vägar, och är icke ogudaktig vorden emot min Gud.
23 Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
Förty alla hans rätter hafver jag för ögon; och hans bud kastar jag icke ifrå mig.
24 A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
Men jag är utan vank för honom, och bevarar mig för synd.
25 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
Derföre vedergäller mig Herren efter min rättfärdighet; efter min renhet för hans ögon.
26 Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
Med de heliga äst du helig; med de fromma äst du from.
27 Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
Med de rena äst du ren; och vid de afvoga ställer du dig afvog.
28 Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
Ty du hjelper det elända folk; och med din ögon förnedrar du de höga.
29 Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
Ty du, Herre, äst min lykta; Herren upplyser mitt mörker.
30 Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
Förty med dig kan jag nederslå krigsfolk; och genom min Gud springa öfver muren.
31 Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
Guds vägar äro utan brist; Herrans tal är genomluttradt; han är en sköld allom dem som hoppas till honom.
32 Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
Ty hvilken är en Gud, utan Herren? Och hvilken är en tröst, utan vår Gud?
33 Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
Gud styrker mig med kraft, och visar mig en väg utan brist.
34 Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
Han gör mina fötter lika som hjortars; och sätter mig uppå mina höjder.
35 Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
Han lärer mina händer strida, och drifver mina armars kopparbåga.
36 Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
Och du gifver mig dine helsos sköld; och när du förnedrar mig, gör du mig storan.
37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
Du gör rum för mig till att gå, att mina fötter icke slinta.
38 Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
Jag vill jaga efter mina fiendar, och förgöra dem; och vill icke omvända, tilldess jag gör en ända med dem.
39 I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
Jag vill förgöra dem, och nederslå dem, och de skola icke stå mig emot; de måste falla under mina fötter.
40 Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
Du kan omgjorda mig med kraft till strid; du kan kasta dem under mig, som sätta sig upp emot mig.
41 Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
Du gifver mig mina fiendar på flyktena, att jag må förstöra dem som mig hata.
42 Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
De ropa, men der är ingen hjelpare; till Herran, men han svarar dem intet.
43 I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
Jag skall sönderstöta dem såsom stoft på jordene; såsom träck uppå gatone skall jag göra dem till mull, och förströ dem.
44 Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
Du hjelper mig ifrå det trätosamma folket; och bevarar mig till ett hufvud öfver Hedningarna. Det folk, som jag intet kände, skall tjena mig.
45 Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
De främmande barn försaka mig; men desse lyda mig med hörsam öron.
46 Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
De främmande barn äro försmäktade, och brytas i sina bojor.
47 Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
Herren lefver, och lofvad vare min tröst; och varde upphöjd Gud, mine helsos tröst.
48 Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
Gud, som gifver mig hämnden, och kastar folk under mig;
49 Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
Han förer mig ut ifrå mina fiendar, och ifrå dem, som sätta sig emot mig, upphöjer du mig; och ifrå vrångvisa män frälsar du mig.
50 Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
Derföre vill jag tacka dig, Herre, ibland Hedningarna, och dino Namne lofsjunga;
51 On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
Den der stor salighet bevisar sinom Konung; och gör väl med David sinom smorda, och med hans säd i evig tid.

< II Samuela 22 >