< II Samuela 22 >
1 I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
Und David redete vor dem HERRN die Worte dieses Liedes zur Zeit, da ihn der HERR errettet hatte von der Hand aller seiner Feinde und von der Hand Sauls, und sprach:
2 I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
Der HERR ist mein Fels und meine Burg und mein Erretter.
3 Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
Gott ist mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils, mein Schutz und meine Zuflucht, mein Heiland, der du mir hilfst vom Frevel.
4 Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Ich will den HERRN loben und anrufen, so werde ich von meinen Feinden erlöset werden.
5 Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Denn es hatten mich umfangen die Schmerzen des Todes, und die Bäche Belials erschreckten mich.
6 Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol )
Der Höllen Bande umfingen mich, und des Todes Stricke überwältigten mich. (Sheol )
7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
Wenn mir angst ist, so rufe ich den HERRN an und schreie zu meinem Gott, so erhöret er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Geschrei kommt vor ihn zu seinen Ohren.
8 Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
Die Erde bebete und ward bewegt, die Grundfesten des Himmels regten sich und bebeten, da er zornig war.
9 Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
Dampf ging auf von seiner Nase und verzehrend Feuer von seinem Munde, daß es davon blitzte.
10 Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Er neigete den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen.
11 I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher; und er schwebete auf den Fittichen des Windes.
12 Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
Sein Gezelt um ihn her war finster und schwarze dicke Wolken.
13 Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
Von dem Glanz vor ihm brannte es mit Blitzen.
14 Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
Der HERR donnerte vom Himmel, und der Höchste ließ seinen Donner aus.
15 Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
Er schoß seine Strahlen und zerstreuete sie; er ließ blitzen und schreckte sie.
16 I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
Da sah man Wassergüsse, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt von dem Schelten des HERRN, von dem Odem und Schnauben seiner Nase.
17 Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
Er schickte aus von der Höhe und holte mich und zog mich aus großen Wassern.
18 Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die mir zu mächtig waren,
19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
die mich überwältigten zur Zeit meines Unfalls. Und der HERR ward meine Zuversicht.
20 I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
Er führete mich aus in den Raum; er riß mich heraus, denn er hatte Lust zu mir.
21 Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit; er vergilt mir nach der Reinigkeit meiner Hände.
22 Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott.
23 Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
Denn alle seine Rechte habe ich vor Augen und seine Gebote werfe ich nicht von mir;
24 A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
sondern ich bin ohne Wandel vor ihm und hüte mich vor Sünden.
25 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach meiner Reinigkeit vor seinen Augen.
26 Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
Bei den Heiligen bist du heilig, bei den Frommen bist du fromm,
27 Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
bei den Reinen bist du rein und bei den Verkehrten bist du verkehrt.
28 Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
Denn du hilfst dem elenden Volk und mit deinen Augen niedrigest du die Hohen.
29 Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
Denn du, HERR, bist meine Leuchte. Der HERR machet meine Finsternis licht.
30 Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
Denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauern springen.
31 Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
Gottes Wege sind ohne Wandel, des HERRN Reden sind durchläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
32 Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
Denn ist ein Gott ohne den HERRN? Und wo ist ein Hort, ohne unser Gott?
33 Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
Gott stärket mich mit Kraft und weiset mir einen Weg ohne Wandel.
34 Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
Er machet meine Füße gleich den Hirschen und stellet mich auf meine Höhe.
35 Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
Er lehret meine Hände streiten und lehret meinen Arm den ehernen Bogen spannen.
36 Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
Und gibst mir den Schild deines Heils. Und wenn du mich demütigest, machst du mich groß.
37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
Du machst unter mir Raum zu gehen, daß meine Knöchel nicht gleiten.
38 Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
Ich will meinen Feinden nachjagen und sie vertilgen; und will nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe.
39 I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
Ich will sie umbringen und zerschmeißen, und sollen mir nicht widerstehen; sie müssen unter meine Füße fallen.
40 Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
Du kannst mich rüsten mit Stärke zum Streit; du kannst unter mich werfen, die sich wider mich setzen.
41 Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
Du gibst mir meine Feinde in die Flucht, daß ich verstöre, die mich hassen.
42 Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
Sie lieben sich zu, aber da ist kein Helfer; zum HERRN, aber er antwortet ihnen nicht.
43 I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
Ich will sie zerstoßen wie Staub auf der Erde; wie Kot auf der Gasse will ich sie verstäuben und zerstreuen.
44 Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
Du hilfst mir von dem zänkischen Volk und behütest mich zum Haupt unter den Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dienet mir.
45 Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
Den fremden Kindern hat es wider mich gefehlet, und gehorchen mir mit gehorsamen Ohren.
46 Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
Die fremden Kinder sind verschmachtet und zappeln in ihren Banden.
47 Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
Der HERR lebet; und gelobet sei mein Hort, und Gott, der Hort meines Heils, müsse erhaben werden,
48 Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
der Gott, der mir die Rache gibt und wirft die Völker unter mich.
49 Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
Er hilft mir aus von meinen Feinden. Du erhöhest mich aus denen, die sich wider mich setzen; du hilfst mir von den Frevlern.
50 Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
Darum will ich dir danken, HERR, unter den Heiden und deinem Namen lobsingen,
51 On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
der seinem Könige groß Heil beweiset und wohltut seinem Gesalbten David und seinem Samen ewiglich.