II Samuela 22
1 I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
David upravi Jahvi riječi ove pjesme u dan kad ga je Jahve izbavio iz ruku svih njegovih neprijatelja i iz ruke Šaulove.
2 I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
Pjevao je: “Jahve, hridino moja, utvrdo moja, spase moj;
3 Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
Bože moj, pećino moja kojoj se utječem, štite moj, spasenje moje, tvrđavo moja! Ti me izbavljaš od nasilja.
4 Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Zazvat ću Jahvu hvale predostojna i od dušmana bit ću izbavljen.
5 Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Valovi smrti okružiše mene, prestraviše me bujice pogubne,
Užad Podzemlja sputiše me, smrtonosne zamke padoše na me: (Sheol h7585)
7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
u nevolji zazvah Jahvu i Bogu svome zavapih. Iz svog Doma zov mi začu, i vapaj moj mu do ušiju doprije.
8 Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
I zemlja se potrese i uzdrhta, uzdrmaše se temelji nebesa, pokrenuše se, jer On gnjevom planu.
9 Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
Iz nosnica mu dim se diže, iz usta mu oganj liznu, ugljevlje živo od njega plamsa.
10 Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
On nagnu nebesa i siđe, pod nogama oblaci mu mračni.
11 I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
Na keruba stade i poletje; na krilima vjetra zaplovi.
12 Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
Ogrnu se mrakom kao koprenom, prekri se tamnim vodama i oblacima tmastim,
13 Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
od bljeska pred licem njegovim užga se ugljevlje plameno.
14 Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
Jahve s neba zagrmje, Svevišnjega glas se ori.
15 Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
Odape strijele i dušmane rasu, izbaci munje i na zemlju ih obori.
16 I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
Morska dna se pokazaše, i temelji svijeta postaše goli od strašne prijetnje Jahvine, od olujna daha gnjeva njegova.
17 Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
On pruži s neba ruku i mene prihvati, iz silnih voda on me izbavi.
18 Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
Od protivnika moćnog mene oslobodi, od dušmana mojih jačih od mene.
19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
Navališe na me u dan zlosretni, ali me Jahve zaštiti,
20 I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
na polje prostrano izvede me, spasi me jer sam mu mio.
21 Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
Po pravednosti mojoj Jahve mi uzvrati, po čistoći ruku mojih on me nagradi,
22 Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
jer čuvah putove Jahvine, od Boga se svoga ne udaljih.
23 Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
Odredbe njegove sve su mi pred očima, zapovijedi njegove nisam odbacio,
24 A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
do srži odan njemu sam bio, čuvam se grijeha svakoga.
25 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
Jahve mi po pravdi mojoj vrati, čistoću ruku mojih vidje.
26 Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
S prijateljem ti si prijatelj, poštenu poštenjem uzvraćaš.
27 Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
S čovjekom čistim ti si čist, a lukavca izigravaš,
28 Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
jer narodu poniženu spasenje donosiš a ponižavaš oči ohole.
29 Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
Jahve, ti moju svjetiljku užižeš, Bože, tminu moju obasjavaš:
30 Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
s tobom udaram na čete dušmanske, s Bogom svojim preskačem zidine.
31 Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
Savršeni su puti Gospodnji, i riječ je Jahvina ognjem kušana. on je štit svima, samo on, koji se k njemu utječu.
32 Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
Jer tko je Bog osim Jahve? Tko li je hridina osim Boga našega?
33 Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
Taj Bog me snagom opasuje, stere mi put besprijekoran.
34 Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
Noge mi dade brze ko u košute i postavi me na visine sigurne,
35 Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
ruke mi za borbu uvježba i mišice da luk mjedeni napinju.
36 Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
Daješ mi štit svoj koji spasava, tvoja me brižljivost uzvisi.
37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
Pouzdanje daješ mom koraku, i noge mi više ne posrću.
38 Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
Pognah svoje dušmane i dostigoh, i ne vratih se dok ih ne uništih.
39 I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
Obaram ih, ne mogu se dići, padaju, pod nogama mi leže.
40 Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
Ti me opasa snagom za borbu, a protivnike moje meni podloži.
41 Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
Ti dušmane moje u bijeg natjera, i rasprših one koji su me mrzili.
42 Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
Vapiju u pomoć, nikog da pomogne, vapiju Jahvi - ne odaziva se.
43 I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
Smrvih ih kao prah na vjetru, zgazih ih ko blato na putu.
44 Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
Ti me §izbavÄi od bune u mom narodu, postavi me glavarom pogana, puk koji ne poznavah služi mi.
45 Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
Svaki moj šapat pokorno on sluša. Sinovi tuđinci meni laskaju,
46 Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
sinovi tuđinski gube srčanost izlaze dršćuć iz svojih utvrda.
47 Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
Živio Jahve! Blagoslovljena hridina moja! Neka se uzvisi Bog, spasenje moje!
48 Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
Bog koji mi daje osvetu i narode meni pokorava.
49 Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
Od dušmana me mojih izbavljaš i nad protivnike me moje izdižeš, ti mene od čovjeka silnika spasavaš.
50 Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
Zato te slavim, Jahve, među pucima i psalam pjevam tvome Imenu:
51 On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
umnožio si pobjede kralju svojemu, pomazaniku svome milost si iskazao, Davidu i potomstvu njegovu navijeke.”
