II Samuela 20
1 Tedy się tam pojawił mąż niepobożny, którego zwano Seba, syn Bichry, mąż Jemini. Ten zatrąbił w trąbę, i rzekł: Nie mamy my działu w Dawidzie, ani mamy dziedzictwa w synu Isajego; wróć się każdy do namiotów swoich, o Izraelu!
To naah hmuen kasae sak koeh, Benjamin acaeng, Bikri capa Sheba loe to ahmuen ah oh. Anih mah mongkah to ueng moe, Aicae loe David khaeah taham a tawn o ai; Jesse capa ah qawktoep han om ai boeh; Aw Israel kaminawk, nangmacae im ah caeh o boih lai ah, tiah a naa.
2 A tak odstąpili wszyscy mężowie Izraelscy od Dawida za Sebą, synem Bichry; ale mężowie Judzcy trzymali się króla swego, od Jordanu aż do Jeruzalemu.
To pongah Israel kaminawk mah, David to caeh o taak boih, Bikri capa hnukah bang o boih. Toe Judah kaminawk loe, Jordan vapui hoi Jerusalem khoek to, angmacae siangpahrang khaeah oh o poe.
3 I przyszedł Dawid do domu swego w Jeruzalemie; a wziąwszy król dziesięć niewiast założnic, które był zostawił, aby strzegły domu, oddał je pod straż, i żywił je, ale do nich nie wchodził; i były pod strażą aż do dnia śmierci swojej, we wdowim stanie.
David mah angmah ih im Jerusalem ah amlaem naah, siangpahrang mah im khetzawn hanah caehtaak ih, zula hatonawk to kawk moe, imkhaan maeto ah suek; nihcae han caaknaek to paek; toe nihcae khaeah iip ai. Nihcae to duek khoek to paung caeng pongah, nihcae loe lamhmai baktiah oh o boih.
4 Potem rzekł król do Amazy: Zbierz mi męże Judzkie za trzy dni; ty się też tu staw.
To pacoengah siangpahrang mah Amasa khaeah, Ni thumto thungah Judah kaminawk to pakhuengh loe, nangmah to doeh hae ah om ah, tiah a naa.
5 A tak poszedł Amaza, aby zebrał lud Judzki; lecz się zabawił nad czas naznaczony, który mu był naznaczył.
To pongah Amasa loe Judah kaminawk pakhueng hanah caeh; toe siangpahrang mah khaeh ih atue pongah kasawkah akra.
6 I rzekł Dawid do Abisajego: Teraz gorzej nam uczyni Seba, syn Bichry, niż Absalom; przetoż ty weźmij sługi pana twego, a goń go, by snać nie znalazł sobie miast obronnych, i nie uszedł z oczu naszych.
David mah Abishai khaeah, Bikri capa Sheba loe Absalom mah sak ih hmuen pongah kasae kue hmuen to sah tih; na angraeng ih kaminawk to kawkah loe, anih to patom ah; to tih ai nahaeloe sipae kacak thung ih vangpui thungah akun ueloe, ka ban thung hoiah loih moeng tih, tiah a naa.
7 Tedy wyszli z nim mężowie Joabowi, i Chertczycy i Feletczycy, i wszystko rycerstwo, a wyszli z Jeruzalemu w pogoń za Sebą, synem Bichry.
To pongah Joab ih kaminawk, Kereth kaminawk, Peleth kaminawk hoi thacak misatuh kaminawk loe, Bikri capa Sheba to patom hanah, Jerusalem vangpui hoiah tacawt o.
8 A gdy byli u wielkiego kamienia, który jest w Gabaon, tedy im Amaza zabieżał. A Joab miał przepasaną szatę swą, w której chodził, a na niej pas z mieczem przypasany do biódr swoich w pochwach swych, którego snadnie mógł dobyć, i zaś schować.
Gibeon vangpui ih thlung kalen ohhaih ahmuen phak o naah, Amasa loe nihcae hmaa ah caeh; Joab loe aphaw to angkhuk moe, a nuiah moihin kaengkaeh to angzaeng, to kaengkaeh nuiah haita tabu thungah haita to angnaeng.
9 I rzekł Joab do Amazy: Jakoż się masz, bracie mój? I ujął ręką prawą Joab Amazę za brodę, jakoby go całować miał.
Joab mah Amasa khaeah, Kamnawk, ngantui maw? tiah a naa. To naah Joab mah Amasa to mok han baktiah, bantang ban hoiah anih ih toektaboe mui to patawnh.
10 Ale Amaza nie postrzegł miecza, który był w ręce Joabowej: i przebił go nim pod piąte żebro, i wylał trzewa jego na ziemię, a tak za jadną raną umarł. A Joab i Abisaj, brat jego, szli w pogoń za Sebą, synem Bichry.
Toe Joab loe haita sinh, tiah Amasa mah panoek ai; to naah Joab mah anih to zok ah thunh moe, tazaenawk long ah tacawt boih; Amasa loe thun let angai ai ah duek. To pacoengah Joab hoi amnawk Abishai mah Bikri capa Sheba to patom hoi.
11 Tedy stanął jeden nad nim z sług Joabowych, i rzekł: Ktokolwiek jest życzliwy Joabowi, a ktokolwiek trzyma z Dawidem, niech idzie za Joabem.
Amasa taengah angdoe Joab ih kami maeto mah, Joab koeh kami, David han angdoet koeh kaminawk boih to Joab hnukah bang o nasoe, tiah a naa.
12 Lecz Amaza walał się w krwi w pośród drogi. A widząc on mąż, iż się zastanawiał wszystek lud nad nim, zwlekł Amazę z drogi na pole, i przyrzucił go szatą, gdyż widział, że ktokolwiek szedł mimo niego, zastanawiał się.
Amasa loe loklam um ah athii thungah asawt khing vop. To naah to loklam ah angzo kaminawk boih hoi to ahmuen ah pha kaminawk boih loe, to ah angdoet o, tiah kami maeto mah hnuk naah, Amasa to loklam hoi taw bangah zaeh moe, kahni hoiah khuk khoep.
13 A gdy był zwleczony z drogi, bieżał każdy mąż za Joabem, goniąc Sebę, syna Bichry.
Amasa to loklam hoi takhoe pacoengah ni, kaminawk boih mah Bikri capa Sheba to patom hanah, Joab hnukah caeh o vop.
14 Który już był przeszedł przez wszystkie pokolenia Izraelskie, aż do Abel i Betmaacha, ze wszystkimi Berymczykami, którzy się też byli zebrali, a szli za nim.
Sheba loe Abel vangpui, Beth-Maakah prae, Ber kaminawk hoi Israel acaengnawk boih khaeah caeh; to kaminawk loe nawnto amkhueng o moe, anih hnukah bang o.
15 A gdy się tam ściągnęli, oblegli go w Abeli Betmaacha, i usypali szańce przeciw miastu, tak iż stali przed murem, a wszystek lud, który był z Joabem, usiłował obalić mury.
Joab kaminawk loe caeh o moe, Sheba ohhaih Beth-Maakah prae, Abel vangpui to takui o; vangpui tasa bang ih misa abuephaih sipae to phraek o; Joab hoi anih ih kaminawk loe sipae taengah kaom, misa abuephaih ahmuen to muk o moe, phraek o.
16 Wtem zawołała z miasta niektóra niewiasta mądra: Słuchajcie, słuchajcie! rzeczcie proszę do Joaba: Przystąp sam, a rozmówię się z tobą.
To naah palungha nongpata maeto mah vangpui thung hoiah, Tahngai oh, tahngai oh, tiah Joab khaeah tahmenhaih hnik; nang khaeah lok kang thuih han, hae ah angzo ah, tiah a naa.
17 Który gdy do niej przystąpił, rzekła mu ona niewiasta: Tyżeś jest Joab? I odpowiedział: Jestem. Tedy mu rzekła: Słuchaj słów służebnicy twojej; i odpowiedział: Słucham.
Joab loe to nongpata khaeah caeh, to naah nongpata mah, Nang loe Joab maw? tiah a naa. Anih mah, Ue, kai ni, tiah a naa. Nongpata mah anih khaeah, Na tamna mah thuih ih lok hae tahngai ah, tiah a naa. Anih mah, Ka tahngaih hmang, tiah a naa.
18 Przetoż rzekła, mówiąc: Powiadano przedtem, mówiąc: Koniecznie pytać się będą w Abelu, a tak się wszystko sprawi.
To naah nongpata mah, Canghnii ah loe, poekhaih kahoih hak na koeh naah, Abel vangpui ah caeh oh loe dueng oh, na hak o tih, tiah thuih ih lok to oh.
19 Jam jest jedno miasto z spokojnych i wiernych w Izraelu, a ty szukasz, abyś zatracił miasto i matkę w Izraelu; przeczże chcesz zburzyć dziedzictwo Pańskie?
Kai loe angdaehhaih koeh kami, Israel thungah oepthok kami ah ka oh. Nang loe Israel prae thungah amno ah kaom sipae thung ih vangpui phraek hanah nam sak; tipongah Angraeng mah paek ih qawk to paaeh hanah na poek loe? tiah a naa.
20 I odpowiedział jej Joab, mówiąc: Niedaj, niedaj mi tego Boże, abym miał podwrócić i zburzyć je.
Joab mah, Angthla nasoe, kai hoi angthla nasoe; paaeh han hoi phraek hanah ka poek ai.
21 Nie takci się rzecz ma. Ale mąż z góry Efraim, imieniem Seba, syn Bichry, podniósł rękę swą przeciw królowi Dawidowi; wydajcież go samego, a odciągnę od miasta. Zatem rzekła niewiasta do Jaoba: Oto głowę jego zrzucą do ciebie z muru.
To tiah sak han ih na ai ni; Ephraim mae nuiah kaom, Bikri capa Sheba loe David, siangpahrang ih lok to aek moe, ban phok thuih pongah, to kami to mah ka ban ah na paek oh; to tih nahaeloe vangpui hae ka caeh o taak duem han, tiah a naa. Nongpata mah Joab khaeah, Khenah, anih ih lu to sipae nui hoiah na va o tih hmang, tiah a naa.
22 A tak sprawiła to ona niewiasta u wszystkigo ludu mądrością swoją, że ściąwszy głowę Sebie, synowi Bichry, zrzucili ją do Jaoaba; który zatrąbił w trąbę, i rozeszli się wszyscy od miasta, każdy do namiotów swoich; Joab się też wrócił do króla do Jeruzalemu.
To pacoengah nongpata loe palunghahaih hoiah kaminawk boih khaeah caeh. Kaminawk mah Bikri capa ih lu to takroek o pat moe, Joab khaeah vah pae o. To pongah anih mah mongkah to ueng, angmah ih kaminawk vangpui thung hoi angnawnsak moe, angmacae im ah amlaem o. Joab doeh Jerusalem ah siangpahrang khaeah amlaem toeng.
23 I był Joab hetmanem nad wszystkiem wojskiem Izraelskiem, a Banajas, syn Jojady, nad Chretczykami i nad Feletczykami.
Joab loe Israel misatuh kaminawk boih ukkung ah oh; Jehoiada capa Benaiah loe Kereth hoi Pereth kaminawk ukkung ah oh;
24 Adoram był poborcą, a Jozafat, syn Ahiluda, kanclerzem.
Adoram loe tamut kokhaih khenzawnkung ah oh; Ahilud capa Jehosaphat loe ca tarikkung ah oh.
25 Seja pisarzem, a Sadok i Abijatar byli kapłanami.
Sheva loe ca tarikkung ah oh; Zadok hoi Abiathar loe qaima ah oh hoi.
26 Hira także Jairtczyk był książęciem u Dawida.
Jair vangpui ih kami Ira loe, David ih im khenzawnkung ah ah oh.
