II Piotra 1
1 Szymon Piotr, sługa i Apostoł Jezusa Chrystusa, tym, którzy równie z nami kosztownej wiary dostali przez sprawiedliwość Boga naszego i zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.
I Simeona Petera, fetrek’oro naho Firàhe’ Iesoà Norizañey, Ho amo fa nandrambe fatokisañe mirai-hasiñe ami’ty anay, añamy havantañan’ Añahare naho i Mpandrombak’ antikañeio—Iesoà Norizañey:
2 Łaska i pokój niech się wam rozmnoży przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego.
Hasoa naho fañanintsiñe hiregorego ama’ areo handrendrehañe an’Andrianañahare naho Iesoà Talèntikañey.
3 Jako nam jego Boska moc wszystko, co do żywota i do pobożności należy, darowała przez poznanie tego, który nas powołał przez sławę i przez cnotę;
Oniñe te i haozaran’ Añaharey ty nanolotse antikañe ze hene paiaeñe ami’ty haveloñe toy naho ami’ty fiambenañe Hake am-paharendrehañe to ie nikanjy antika ho ami’ty enge’e naho ty hasoa’ey.
4 Przez co bardzo wielkie i kosztowne obietnice nam są darowane, abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiego przyrodzenia, uszedłszy skażenia tego, które jest na świecie w pożądliwościach.
Ie ro nanolora’e an-tika o fampitamañe jabajaba naho sarotseo, soa t’ie ama’e ro hitraok’ ami’ty vintan’ Añahare naho fa nibolitits’ amo drao-lo’ ty voatse toio.
5 Ku temu tedy samemu wszelkiej pilności przykładając, przydajcie do wiary waszej cnotę, a do cnoty umiejętność;
Ie amy zay, milozoha hatovon-kavañonañe ami’ty fatokisa’areo naho hilala amy havañonañey,
6 A do umiejętności powściągliwość, a do powściągliwości cierpliwość, a do cierpliwości pobożność;
naho filieram-batañe amy hilalay naho fahaliñisañe amy filieram-batañey naho fiasian-Kake amy fahaliñisañey
7 A do pobożności braterską miłość, a do miłości braterskiej łaskę.
naho firañetañe amy fiasiañey vaho fikokoañe amy firañetañey.
8 Albowiem gdy to będzie przy was, a obficie będzie, nie próżnymi, ani niepożytecznymi wystawi was w znajomości Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Aa ie ama’ areo vaho miraorao, ro isebaña’e tsy halejolejo tsy ho po-bokatse ami’ty faharendrehañe i Talèntika Iesoà Norizañey.
9 Bo przy kim tych rzeczy nie masz, ślepy jest; a tego, co jest daleko, nie widzi, zapomniawszy na oczyszczenie od dawnych grzechów swoich.
F’ie tsy ama’e, le rìpeke, toe fey, amy te nandikofa’e ty nañeferañe aze amo hakeo taoloo.
10 Przetoż, bracia! raczej się starajcie, abyście powołanie i wybranie wasze mocne czynili; albowiem to czyniąc, nigdy się nie potkniecie.
Ie amy zao ry longo, imaneo an-joton-tro ty hañatò i fikanjiañe naho fijoboñañe anahareoy, amy t’ie mitoloñe am’ irezay, le lia’e tsy hitsikapy,
11 Tak bowiem hojnie wam dane będzie wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. (aiōnios g166)
vaho hatobake ama’areo ty fizilihañe am-Pifehea-tsy modo’ i Talè naho Mpañàha an-tika, Iesoà Norizañey. (aiōnios g166)
12 Przetoż nie zaniedbam was zawsze upominać o tych rzeczach, chociażeście umiejętni i utwierdzeni w teraźniejszej prawdzie.
Aa le tsy hapoko t’ie ho tiahieñe am’irezay ndra te fa fohi’ areo vaho ijohaña’ areo ami’ty hatò ze ama’ areo henaneo.
13 Boć to mam za słuszną rzecz, pókim jest w tym przybytku, abym was pobudzał przez napominanie,
Eka ataoko mañeva ty hañetseketseke ty fitiahia’ areo, izaho mbe an-kiboho’ ty tsandriñe atoañe,
14 Wiedząc, iż prędkie jest złożenie przybytku mojego, jako mi i Pan nasz, Jezus Chrystus objawił.
fa apotako te hadoko aniany ty kibohotse toy, amy nampalangesa’ i Talèntika Iesoà Norizañey amakoy.
15 A starać się będę o to ze wszelakiej miary, abyście wy i po zejściu mojem te rzeczy sobie przypominali.
Aa le imaneako te izaho fa nonjoneñe añe, ty hahatiahia’areo nainai’e irezay.
16 Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego, Jezusa Chrystusa moc i przyjście, ale jako ci, którzyśmy oczami naszemi widzieli wielmożność jego.
Tsy nañorike talily finoromporom-pañahy te nampandrendreha’ay ama’areo ty haozarañe naho fitotsaha’ i Talèntika Iesoà Norizañey, f’ie valolombeloñe nahaisake i enge’ey,
17 Wziął bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy mu był przyniesiony głos taki od wielmożnej chwały: ten jest on Syn mój miły, w którym mi się upodobało.
ie nandrambe hasiñe naho engeñe aman’ Añahare Rae, naho niheo ama’e i fiarañanañañe boak’ amy Engem-bolonahetseiy, nanao ty hoe: Intoy ty Anak’ isoko, O toe norokoo.
18 A głos ten myśmy słyszeli z nieba przyniesiony, będąc z nim na onej górze świętej.
Tsinano’ay i fiarañanañañe boak’ andindìñe ey, t’ie nindre ama’e amy vohitse miavakey.
19 I mamy mocniejszą mowę prorocką, której pilnując jako świecy w ciemnem miejscu świecącej, dobrze czynicie, ażby dzień oświtnął, i jutrzenka weszła w sercach waszych.
Toe aman-tika o tsaram-pitoky niventeñeo, le mahasoa anahareo ty hitsendreñe, hoe t’ie jiro mireandreañe am-pimoromoroñañe ao, ampara’ te manjirike i àndroy vaho mionjoñe i misaron-kazavañey.
20 To najpierw wiedząc, iż żadne proroctwo Pisma nie jest własnego wykładu.
Le maharendreha hey añ’arofo ao te tsy amy sokitse masiñey ty fitokiañe niboak’ ami’ty fisafiria’ ondaty.
21 Albowiem nie z woli ludzkiej przyniesione jest niekiedy proroctwo, ale od Ducha Świętego pędzeni będąc mówili święci Boży ludzie.
Amy te mbe lia’e tsy nanoeñe ami’ty zoton-tro’ ondaty ty fitokiañe, fe ondaty nentoe’ i Arofo-Masiñeio t’i ninday taroñe boak’ aman’ Añahare.
