II Koryntian 1
1 Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa przez wolę Bożą, i Tymoteusz brat, zborowi Bożemu, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są we wszystkiej Achai.
Paulo, usuhwa va Kilisite khuligano lwa Nguluve, nu Timoti ulukololweito, khupelela ngwa Nguluve unguleikhu Korintho, na khuveideekhi vooni avalie khukhilunga khyooni eikya khu Akaya.
2 Łaska niech będzie wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.
Uluhungu luve khulumwe nulunonchehencho ukhuhuma kwa Nguluve uDada Yieto nu Ntwa u Yiesu Kilisite.
3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia a Bóg wszelkiej pociechy,
Aginiwage UNguluve uDaada va ntwa veito u Yeisu kilisite. Umwene Daada va khisa nulunchesyo lyooni.
4 Który nas cieszy w każdym ucisku naszym, abyśmy i my cieszyć mogli i tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, tąż pociechą, którą my sami pocieszeni bywamy od Boga.
UNguluve ikhutunchesya ufwe mumbunkuvielwa weito wooni, ukhuta luvanchesyage vala avaleimbunkuveilwa. Tukhuvanchesya avange ulunchesyo lulalula ulu Unguluve atu nchesyaga ufwe.
5 Gdyż jako w nas obfitują utrapienia Chrystusowe, tak przez Chrystusa obfituje i pociecha nasza.
Ulwakhuva nduvu uvunkuvelwa wa Kilisite vukhwongelela savuli yeito, vulevule na lulunchesyo lweito lukhwongelela ukhungendela mwa Kilisite.
6 Bo choć bywamy uciśnieni, dla waszej to pociechy i zbawienia, które się sprawuje przez znoszenie tegoż utrapienia, które i my cierpimy; choć też pocieszeni bywamy, i to dla waszej pociechy i zbawienia;
Puleino tunave tugatanchiwa, savali ya lunchesyo lweinyo nu vupokhi vweinyo. Pu eingave tunchesiwa, savuli yeinyo. Ulunonchehencho lweinyo luvoomba eimbombo eiyeinogelanile upomwivamwo mumbonkuvielwa nukhwieiyumiliencha ndufwe ndumu tutesekhela.
7 A nadzieja nasza mocna jest o was, ponieważ wiemy, iż jakoście uczestnikami utrapienia, tak i pociechy.
Nu vukifu weito palyumwe vunkangile. Tulumanyile ukhula nduvuumwe mwiveemwo mumbunkuveilwa, vuvuwa mwiveemwo mundu nchesyo.
8 Albowiem nie chcemy, abyście nie mieli wiedzieć, bracia! o ucisku naszym, który nas spotkał w Azyi, iżeśmy nazbyt byli obciążeni i nad możność, tak iżeśmy byli poczęli wątpić i o żywocie.
Ulwakhuva satwinongwa umwe muve vapelwa, valukolo, ukhukongana nitaabu eiyutukhale nayo ukwa khu Asia. Twapeindeileiliwe ukhu lutilila amakhaga khugeega ukhuta satwaale nu huveilo ulwa khutama nange.
9 Owszem i sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie ufali sami w sobie, ale w Bogu, który wzbudza umarłych;
Lweli, twale nuvuhigiwa uwakhufwa pa lyufwe. Pu eiyo yatupelega ufwe tuhekhe ukhuva nuluhuveitolo palyufwe yufwe, puleino tuveikhe uluhuveilo mwa Nguluve, uveinchusya avafwile.
10 Który z tak wielkiej śmierci wyrwał nas i jeszcze wyrywa, w którym nadzieję mamy, iż i napotem wyrwie;
Atupokhile ufwe ukhuhuma muvufwe uwa uwaa uwakhufwa, puayikhutupokha khange. Tumeweka ujasiri wetu katika yeye ya kwamba atatuokoa tena.
11 Zwłaszcza gdy się też i wy pomożecie modlić za nami, aby za ten dar, który przez wiele osób nam jest pokazany, były też od wielu osób dzięki czynione za nas.
Aya igaka ewo ndumwe umwumukhutulangeila. Pu vingi yavikhutu saniela savali ya khutuhungu khila uluhunga ulutupe vilwe ufwe mundoovo ncha vingi.
12 Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami.
Tukhigineihincha eili: Uvuvooni wa nyievonelo nchieto. Ulwakhuva yielie mbuyumbwe uvunonu nu vunonu wa Nguluve ukhuta twangelelaga yufwe ni ncha nkiluga. Tugahile ewo nayumwe, sayieliewo nduhala lwa nkilunga, pu yieleiewo nduhungu lwa Nguluve.
13 Albowiem nic inszego wam nie piszemy, tylko to, co czytacie, albo też poznawacie, a spodziewam się, iż też aż do końca poznacie,
Satukhuva simbila khukhyoooni khikyo samwigela ukhwimba nukhulumanya. Niliemuvukifu
14 Jakoście też nas poznali po części, żeśmy chlubą waszą, jako i wy naszą w dzień Pana Jezusa.
ukhuta oluunu mumalile ukhulumanya. Pu neileinuvukifu ukhula mulinchuuva lya Ntwa uYise pu lwiva savulil yienyo ukhukongana na matingo ngienyo, nduvuyakhiva mwiva khulyufwe.
15 I z tąć ufnością chciałem był iść do was najpierwej, abyście wtóre dobrodziejstwo odebrali;
Ulwakuva niale nuvukifu ukhukongana nieli, neikhanogwagwa ukhwincha khulyumwe tasi ukhuta pamwupile uvunonu wa khugendeleliwa ulwa veili.
16 I przez was iść do Macedonii, i zasię z Macedonii przyjść do was, i od was być odprowadzony do Judzkiej ziemi.
Neili khusaga ukhuvagendela vuniluta khu Makedonia. Khange neikhanogilwe ukhuvagendelela khange vunikulivukha ukhuhuma khu Makedonia, numwe ukhusuha une vuniluta khuVuyuta.
17 O tem tedy myśląc, izalim co lekkomyślnie uczynił? albo to, o czem myślę, izali według ciała myślę, aby było u mnie: Tak tak i Nie nie?
Nikhavile nisaga ewo puniliekhusinana? Punipanga imbombo ukhukongana nikhigelelo khya vumunu, ukhuta niite “Eena, eena” Ndeili, ndeili” khyuseikhi ngumo?
18 Aleć wierny jest Bóg, iż mowa nasza do was nie była: Tak i Nie.
Pu nduvu Unguluve uwavelile igoloofu, satuinchova fyooni “Eena” nei “Ndeili.”
19 Albowiem Syn Boży, Jezus Chrystus, który między wami przez nas jest opowiadany, to jest, przez mię i przez Sylwana, i przez Tymoteusza, nie był: Tak i Nie; ale Tak w nim było.
Ulwakhuva umwan va Nguluve, uYiesu Kilisite, uvei uSilvano, uTimoti noune tukhandumbilielaga mundyumwe, ate “Eena” nie “Ndeili.” Puleino umwene useikhi gwooni “Eena.”
20 Bo ile jest obietnic Bożych, w nim są Tak i w nim są Amen, ku chwale Bożej przez nas.
Ulwakuva indagano nchooni ncha Nguluve nchu “Eena” mumwene. Puleino ukhugendeela mumwene twita “Amina” mbudwadwa wa Nguluve.
21 Ale ten, który nas utwierdza z wami w Chrystusie i który nas pomazał, Bóg jest;
Leino vei Nguluve uvi khutuvuula uwayilweeli ufwe paninie numwe mwaKilisite, kange atusahile ufwe.
22 Który też zapieczętował nas i dał zadatek Ducha w serca nasze.
Aveikhile eikhimanyieo palyufwe pu akhatupa Umepo munumbula nchieto ukhuma khipeingikhilo khya khila ikhyu ale ikhutupapongela.
23 Aleć ja Boga przyzywam na świadectwo na duszę moję, iż szanując was, dotądem nie przyszedł do Koryntu;
Pu leino, nikhusiima Unguluve ukhunchova une ukhuta ikhyukyamelile une nesite ukhwincha khu Korintho yaale nilekhe ukhuvapa unchiigo umwe.
24 Nie iżbyśmy panowali nad wiarą waszą, ale iż jesteśmy pomocnikami wesela waszego; bo wiarą stoicie.
Pu eiye sayunjeila eiya khuta twigela ukhunoncha umuhuvelile ulwideekho lweinyo umulunogeliwa ukhuva. Puleino tuvoomba pupaninie numwe savuli ya luhekhelo lweinyo, nduvu mukhwima mulwideekho lweinyo.
