< II Koryntian 9 >

1 Lecz o usłudze, która się dzieje świętym, niepotrzebna mi jest wam pisać.
Mi thiangtho te na ou na uh thu taw kisai in, note tung ah lai kong thak tu sia keima atu in a valthong a hihi.
2 Bo znam ochotę umysłu waszego, którą się ja chlubię z was u Macedończyków, iż Achaja gotowa była od przeszłego roku; a ta wasza gorliwość wiele ich pobudziła.
Banghangziam cile na hanciam na uh ka he hi, tua na hanciam na atu in Macedonia te tung ah, Achaia te sia tu nung kumkhat pan in kinging khol zo hi, ci in noma atu in ka ki suangtak hi; na thalawpna in mi tampi thapia hi.
3 Posłałem tedy tych braci, żeby chluba nasza, którą mamy z was, nie była daremna z tej miary, ale abyście (jakom powiedział), gotowymi byli;
Na kidop tu uh kong son sa bang in, note hang in ka ki suantak na sia a valthong a hi ngawl natu in, suapui te kong paisak zo uh hi:
4 Abyśmy snać, jeźliby ze mną przyszli Macedończycy, a znaleźli was niegotowymi, nie zawstydzili się my, (że nie rzekę wy), za tak bezpieczną chlubę.
Bangbangpo ahizong Macedonia mite keima taw pai in, na ki nginkhol ngawl uh hong mu le, ki muang tak in i kisuantak na sia maizumhuai tu hi.
5 Zdało mi się tedy za rzecz potrzebną, napomnieć braci, aby do was wprzód poszli i pierwej zgotowali przedtem opowiedzianą waszę szczodrobliwość, aby była gotowa tak jako szczodrobliwość, a nie jako rzecz przymuszona.
Tua ahikom piak tu in na sonsa letsong te sia, a kul hamtang hang pia hi ngawl in, piaknopna taw pia a, na kinginkhol thei natu in, suapui te paikhol in hanthot tu kisam hi, ci ka ngaisun hi.
6 Ale tak mówię: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie; a kto obficie sieje, obficie też żąć będzie.
Ahihang hi thu kong son hi, tawm a poai te in tawm at tu hi; taciang tam a poai te in tampi at tu hi.
7 Każdy jako umyślił w sercu swem, tak niech uczyni, nie z zamarszczeniem ani z przymuszenia; albowiem ochotnego dawcę Bóg miłuje.
Mihing khatsim in ama thinsung ah a khensat na bang in pia tahen; pamai sa kawm in pia heak tahen; a hibale, a piak kul hamtang bang in zong pia heak tahen: banghangziam cile Pathian in lungdamtak in a pia te it hi.
8 A mocen jest Bóg uczynić, aby obfitowała na was wszelka łaska, abyście mając we wszystkiem zawsze wszelaki dostatek, obfitowali ku wszelakiemu uczynkowi dobremu,
Taciang note a tawntung in a cialcingtak in na theampo sung ah, nasep pha a khan thei natu in, Pathian in letsong theampo note tung ah hong khangsak thei hi:
9 Jako napisane: Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość jego zostaje na wieki. (aiōn g165)
Ama in mun theampo ah hawm a, mizawng te pia hi: a thutang suana sia a tawntung in kip hi, ci in ki at hi. (aiōn g165)
10 A ten, który daje nasienie siejącemu, niechże i wam da chleb ku jedzeniu i rozmnoży nasienie wasze, i przysporzy urodzajów sprawiedliwości waszej,
Tu in thaici poai pa sia thaici ahizong, note an tu in anluum ahizong, a pia pa in na thaici poai uh sia pungsak tu a, na thutang suana i nga pha te zong hong khangsak tu hi;
11 Abyście z każdej miary byli ubogaceni ku wszelkiej prostości, która sprawuje przez nas, aby dzięki Bogu czynione były.
Note i piak nopna thinsung te hang in na theampo ah na hau uh a, tua te hu in kote tungtawn in Pathian pokna khangsak hi.
12 Albowiem usługiwanie tej ofiary nie tylko dopełnia niedostatki świętych, ale też opływa przez wielkie dziękczynienia na Boga przez pochwałę tej posługi;
Banghangziam cile hi nasep in mithiangtho te kisapna a hu bek hi ngawl in, Pathian tung ah lungdam na tampi zong dimletsak hi;
13 Gdy Boga chwalą za wasze poddaństwo Ewangielii Chrystusowej, za szczerość w udzielaniu przeciwko sobie i przeciwko wszystkim innym;
Note in Christ lungdamna thupha sia a kilangtak in na zui na uh le mithiangtho te pan kipan, mi theampo te ngotak in na hawp sawn na uh te a tep uh ciang in Pathian pok uh hi;
14 I modlą się za wami, żądając was dla łaski Bożej obfitującej w was.
Note sung ah a tuan in Pathian thuthiamna hang in, amate in thu hong ngetsak uh a, hong phawk mama uh hi.
15 Lecz Bogu niech będzie chwała za niewypowiedziany dar jego.
A kison zo ngawl letsong hang in Pathian tung ah pokna theampo om tahen.

< II Koryntian 9 >