II Koryntian 8
1 A oznajmujemy wam, bracia! o łasce Bożej, która jest dana zborom Macedońskim;
ហេ ភ្រាតរះ, មាកិទនិយាទេឝស្ថាសុ សមិតិឞុ ប្រកាឝិតោ យ ឦឝ្វរស្យានុគ្រហស្តមហំ យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយាមិ។
2 Iż w rozlicznem doświadczeniu utrapienia obfita ich radość i bardzo wielkie ubóstwo ich obfitowało w bogactwo szczerości ich.
វស្តុតោ ពហុក្លេឝបរីក្ឞាសមយេ តេឞាំ មហានន្ទោៜតីវទីនតា ច វទាន្យតាយាះ ប្រចុរផលម៑ អផលយតាំ។
3 Bo daję im świadectwo, że według możności i nad możność ochotnymi się pokazali.
តេ ស្វេច្ឆយា យថាឝក្តិ កិញ្ចាតិឝក្តិ ទាន ឧទ្យុក្តា អភវន៑ ឥតិ មយា ប្រមាណីក្រិយតេ។
4 Z wielką prośbą nas żądając, abyśmy to dobrodziejstwo i spólne udzielenie, którem się usługuje świętym, przyjęli.
វយញ្ច យត៑ បវិត្រលោកេភ្យស្តេឞាំ ទានម៑ ឧបការាត៌្ហកម៑ អំឝនញ្ច គ្ឫហ្លាមស្តទ៑ ពហុនុនយេនាស្មាន៑ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។
5 A nie tylko tak sobie postąpili, jakośmy się spodziewali; ale najprzód samych siebie oddali Panu, potem i nam za wolą Bożą.
វយំ យាទ្ឫក៑ ប្រត្យៃ×ក្ឞាមហិ តាទ្ឫគ៑ អក្ឫត្វា តេៜគ្រេ ប្រភវេ តតះ បរម៑ ឦឝ្វរស្យេច្ឆយាស្មភ្យមបិ ស្វាន៑ ន្យវេទយន៑។
6 Tak, żeśmy musieli napomnieć Tytusa, aby jako przedtem począł, tak aby też dokonał u was tegoż dobrodziejstwa.
អតោ ហេតោស្ត្វំ យថារព្ធវាន៑ តថៃវ ករិន្ថិនាំ មធ្យេៜបិ តទ៑ ទានគ្រហណំ សាធយេតិ យុឞ្មាន៑ អធិ វយំ តីតំ ប្រាត៌្ហយាមហិ។
7 Przetoż jako we wszystkiem obfitujecie w wierze i w mowie, i w umiejętności, i we wszelakiej pilności, i w miłości waszej przeciwko nam, tak i w tem dobrodziejstwie obfitujcie.
អតោ វិឝ្វាសោ វាក្បដុតា ជ្ញានំ សវ៌្វោត្សាហោ ៜស្មាសុ ប្រេម ចៃតៃ រ្គុណៃ រ្យូយំ យថាបរាន៑ អតិឝេធ្វេ តថៃវៃតេន គុណេនាប្យតិឝេធ្វំ។
8 Nie mówię jako rozkazując, ale przez pilność innych, jako jest szczera miłość wasza, na jawią wystawiając.
ឯតទ៑ អហម៑ អាជ្ញយា កថយាមីតិ នហិ កិន្ត្វន្យេឞាម៑ ឧត្សាហការណាទ៑ យុឞ្មាកមបិ ប្រេម្នះ សារល្យំ បរីក្ឞិតុមិច្ឆតា មយៃតត៑ កថ្យតេ។
9 Albowiem znacie łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy ubóstwem jego ubogaceni byli.
យូយញ្ចាស្មត្ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យានុគ្រហំ ជានីថ យតស្តស្យ និទ៌្ហនត្វេន យូយំ យទ៑ ធនិនោ ភវថ តទត៌្ហំ ស ធនី សន្នបិ យុឞ្មត្ក្ឫតេ និទ៌្ហនោៜភវត៑។
10 A w tem podaję wam zdanie swoje; albowiem to wam jest pożyteczno, którzy nie tylko czynić, ale i chcieć przedtemeście poczęli roku przeszłego.
ឯតស្មិន៑ អហំ យុឞ្មាន៑ ស្វវិចារំ ជ្ញាបយាមិ។ គតំ សំវត្សរម៑ អារភ្យ យូយំ កេវលំ កម៌្ម កត៌្តំ តន្នហិ កិន្ត្វិច្ឆុកតាំ ប្រកាឝយិតុមប្យុបាក្រាភ្យធ្វំ តតោ ហេតោ រ្យុឞ្មត្ក្ឫតេ មម មន្ត្រណា ភទ្រា។
11 A teraz to, coście czynić poczęli, wykonajcie, aby jako była ochotna myśl ku chceniu, tak też aby było i dokończenie z tego, co macie.
អតោ ៜធុនា តត្កម៌្មសាធនំ យុឞ្មាភិះ ក្រិយតាំ តេន យទ្វទ៑ ឥច្ឆុកតាយាម៑ ឧត្សាហស្តទ្វទ៑ ឯកៃកស្យ សម្បទនុសារេណ កម៌្មសាធនម៑ អបិ ជនិឞ្យតេ។
12 Albowiem jeźli przedtem była ochotna myśl, taż przyjemna jest według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma.
យស្មិន៑ ឥច្ឆុកតា វិទ្យតេ តេន យន្ន ធាយ៌្យតេ តស្មាត៑ សោៜនុគ្ឫហ្យត ឥតិ នហិ កិន្តុ យទ៑ ធាយ៌្យតេ តស្មាទេវ។
13 Bo nie chcę, aby insi mieli ulżenie a wy uciśnienie, ale żeby za równo natenczas wasza obfitość ich niedostatkowi usłużyła;
យត ឥតរេឞាំ វិរាមេណ យុឞ្មាកញ្ច ក្លេឝេន ភវិតវ្យំ តន្នហិ កិន្តុ សមតយៃវ។
14 Aby też ich obfitość waszemu niedostatkowi usłużyła, żeby się stało porównanie,
វត៌្តមានសមយេ យុឞ្មាកំ ធនាធិក្យេន តេឞាំ ធនន្យូនតា បូរយិតវ្យា តស្មាត៑ តេឞាមប្យាធិក្យេន យុឞ្មាកំ ន្យូនតា បូរយិឞ្យតេ តេន សមតា ជនិឞ្យតេ។
15 Jako napisane: Kto wiele nazbierał, nie miał nazbyt; a kto mało nazbierał, nie miał mało.
តទេវ ឝាស្ត្រេៜបិ លិខិតម៑ អាស្តេ យថា, យេនាធិកំ សំគ្ឫហីតំ តស្យាធិកំ នាភវត៑ យេន ចាល្បំ សំគ្ឫហីតំ តស្យាល្បំ នាភវត៑។
16 Ale chwała Bogu, który dał takież staranie o was do serca Tytusowego,
យុឞ្មាកំ ហិតាយ តីតស្យ មនសិ យ ឦឝ្វរ ឥមម៑ ឧទ្យោគំ ជនិតវាន៑ ស ធន្យោ ភវតុ។
17 Iż ono napomnienie przyjął, a stawszy się pilniejszym, dobrowolnie poszedł do was.
តីតោៜស្មាកំ ប្រាត៌្ហនាំ គ្ឫហីតវាន៑ កិញ្ច ស្វយម៑ ឧទ្យុក្តះ សន៑ ស្វេច្ឆយា យុឞ្មត្សមីបំ គតវាន៑។
18 A posłaliśmy wespół z nim brata, który ma chwałę w Ewangielii po wszystkich zborach;
តេន សហ យោៜបរ ឯកោ ភ្រាតាស្មាភិះ ប្រេឞិតះ សុសំវាទាត៑ តស្យ សុខ្យាត្យា សវ៌្វាះ សមិតយោ វ្យាប្តាះ។
19 A nie tylko to, ale obrany jest przez głosy od zborów, za towarzysza drogi naszej z tem dobrodziejstwem, którem się dzieje usługa od nas ku chwale samego Pana i ku doświadczeniu ochotnego umysłu waszego,
ប្រភោ រ្គៅរវាយ យុឞ្មាកម៑ ឥច្ឆុកតាយៃ ច ស សមិតិភិរេតស្យៃ ទានសេវាយៃ អស្មាកំ សង្គិត្វេ ន្យយោជ្យត។
20 Uchodząc tego, aby nam kto nie przyganił dla tej obfitości, którą się przez nas usługuje,
យតោ យា មហោបាយនសេវាស្មាភិ រ្វិធីយតេ តាមធិ វយំ យត៑ កេនាបិ ន និន្ទ្យាមហេ តទត៌្ហំ យតាមហេ។
21 Pilnie się starając o uczciwe rzeczy, nie tylko przed Panem, ale też i przed ludźmi.
យតះ កេវលំ ប្រភោះ សាក្ឞាត៑ តន្នហិ កិន្តុ មានវានាមបិ សាក្ឞាត៑ សទាចារំ កត៌្តុម៑ អាលោចាមហេ។
22 A posłaliśmy z nimi brata naszego, któregośmy często doświadczyli, w wielu rzeczach być pilnym, a teraz daleko pilniejszym dla wielkiej dowierności, którą ma przeciwko wam.
តាភ្យាំ សហាបរ ឯកោ យោ ភ្រាតាស្មាភិះ ប្រេឞិតះ សោៜស្មាភិ រ្ពហុវិឞយេឞុ ពហវារាន៑ បរីក្ឞិត ឧទ្យោគីវ ប្រកាឝិតឝ្ច កិន្ត្វធុនា យុឞ្មាសុ ទ្ឫឍវិឝ្វាសាត៑ តស្យោត្សាហោ ពហុ វវ្ឫធេ។
23 A jeźli idzie o Tytusa, ten jest moim towarzyszem i u was pomocnikiem; a jeźli też o braci naszych, posłami są zborów i chwałą Chrystusową.
យទិ កឝ្ចិត៑ តីតស្យ តត្ត្វំ ជិជ្ញាសតេ តហ៌ិ ស មម សហភាគី យុឞ្មន្មធ្យេ សហការី ច, អបរយោ រ្ភ្រាត្រោស្តត្ត្វំ វា យទិ ជិជ្ញាសតេ តហ៌ិ តៅ សមិតីនាំ ទូតៅ ខ្រីឞ្ដស្យ ប្រតិពិម្ពៅ ចេតិ តេន ជ្ញាយតាំ។
24 Przetoż oświadczenie miłości waszej i chluby naszej z was pokażcie przeciwko nim przed oblicznością zborów.
អតោ ហេតោះ សមិតីនាំ សមក្ឞំ យុឞ្មត្ប្រេម្នោៜស្មាកំ ឝ្លាឃាយាឝ្ច ប្រាមាណ្យំ តាន៑ ប្រតិ យុឞ្មាភិះ ប្រកាឝយិតវ្យំ។
