II Koryntian 8
1 A oznajmujemy wam, bracia! o łasce Bożej, która jest dana zborom Macedońskim;
Koeinaakhqi tuh, Makedonia qam awhkaw thlangboelkhqi venawh Khawsa ing a peek qeennaak ce nami sim aham ngaih nyng.
2 Iż w rozlicznem doświadczeniu utrapienia obfita ich radość i bardzo wielkie ubóstwo ich obfitowało w bogactwo szczerości ich.
Sykzoeknaak sang hlai uhy, zeelnaak ing be ngen unawh, khawdeng hahqah soeih hlai uhy, ami khawboe leek hy.
3 Bo daję im świadectwo, że według możności i nad możność ochotnymi się pokazali.
Ami peek thai khuiawh pe uhy, a mami peek thainaak a voel dyna pe uhy. A mimah qoe qoe ing,
4 Z wielką prośbą nas żądając, abyśmy to dobrodziejstwo i spólne udzielenie, którem się usługuje świętym, przyjęli.
thlakciimkhqi bi bi pek ahamna ka venawh thoeh law uhy.
5 A nie tylko tak sobie postąpili, jakośmy się spodziewali; ale najprzód samych siebie oddali Panu, potem i nam za wolą Bożą.
Kaimih ing kamik poeknaak amyihna am awm uhy, Bawipa venawh lamma na a mimah ingkaw a mimah aming peek qu coengawh Khawsa ngaihnaak hqut doena kaimih a venawh awm pe qu bai uhy.
6 Tak, żeśmy musieli napomnieć Tytusa, aby jako przedtem począł, tak aby też dokonał u was tegoż dobrodziejstwa.
Cedawngawh nangmih awh maa awhkawng a sai law hawh adawngawh ve qeennaak awm nangmih avenawh a sai pahoei hamna Tita ce qeennaak thoeh nyng.
7 Przetoż jako we wszystkiem obfitujecie w wierze i w mowie, i w umiejętności, i we wszelakiej pilności, i w miłości waszej przeciwko nam, tak i w tem dobrodziejstwie obfitujcie.
Cawhce, a soep – cangnaak awh, awihkqawn thoemnaak awh, simnaak benawh, thahlynaak kawi boeih awh, ani lungnaak khqi awh – nami huh amyihna ce qeenaak ce nami huh naak thai ahamna tha yy law uh.
8 Nie mówię jako rozkazując, ale przez pilność innych, jako jest szczera miłość wasza, na jawią wystawiając.
Nangmih awi amni pek khqi nyng, cehlai coet amak kap lungnaak ce thlang a venawh ypawm na awmnaak ing nyhtah aham ngaih nyng.
9 Albowiem znacie łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy ubóstwem jego ubogaceni byli.
Ningmih Bawipa Jesu Khrih am qeennaak ce sim uhyk ti, anih ce Boei hlai hy nangmih ing anih a khawdengnaak ak caming nami boeinaak aham anih ce khawdeng na coeng hy.
10 A w tem podaję wam zdanie swoje; albowiem to wam jest pożyteczno, którzy nie tylko czynić, ale i chcieć przedtemeście poczęli roku przeszłego.
Ve a kawnglam awh ve nangmih aham ak leek khyt ce kqawn law vang nyng: Ni hukum awh nangmih ve them ak pe cyk doeng kaana cemyih na sai ham ak ngaih cyk na awm awm uhyk ti.
11 A teraz to, coście czynić poczęli, wykonajcie, aby jako była ochotna myśl ku chceniu, tak też aby było i dokończenie z tego, co macie.
Cawhkaw bibi ce ang coeng dy na bi uh, cawh ni na mimah a sainaak amyihna nami ngaihnaak ing ang qoep hly.
12 Albowiem jeźli przedtem była ochotna myśl, taż przyjemna jest według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma.
Thlanghqing pek ngaihnaak kawlung ing a taak soeih awh am nawh a taak a myih lawtna a peek ve ym ham awm hawh hy.
13 Bo nie chcę, aby insi mieli ulżenie a wy uciśnienie, ale żeby za równo natenczas wasza obfitość ich niedostatkowi usłużyła;
Thlangkhqi ham hawihkhang naak na a awm awh nangmih aham phyihqih na a awm aham am ngaih unyng, ang myih qip na awm ahamni kami ngaih hy.
14 Aby też ich obfitość waszemu niedostatkowi usłużyła, żeby się stało porównanie,
Tuh ve nangmih a thempeek ing a mingmih a voethlauhnaak ce dawm kaw, cawh ni nangmih nami voethlauh awh a mingmih ing a mini dawm hly lawt hy. Cawhtaw ang myih pin na awm kawm uk ti:
15 Jako napisane: Kto wiele nazbierał, nie miał nazbyt; a kto mało nazbierał, nie miał mało.
Ak cun ingawm am ta kyng nawh, a khoehca ak cun ingawm a khoehca am tahy,” tinawh a qee amyihna.
16 Ale chwała Bogu, który dał takież staranie o was do serca Tytusowego,
Nangmih a venawh ngaihnaak ka taak lawt amyihna nangmih a venawh ngaihnaak kawlung Tita a venawh ak pekung Khawsa venawh zeelnaak awi kqawn nyng.
17 Iż ono napomnienie przyjął, a stawszy się pilniejszym, dobrowolnie poszedł do was.
Kaimih a thoehnaak ce a do coengawh, amah a ngaihnaak kawlung qoe ing nangmih a venna law aham ngaih hy.
18 A posłaliśmy wespół z nim brata, który ma chwałę w Ewangielii po wszystkich zborach;
Anih ing ak law haih aham awithang leek awh thlangboel ce tyi law haih kawng unyng.
19 A nie tylko to, ale obrany jest przez głosy od zborów, za towarzysza drogi naszej z tem dobrodziejstwem, którem się dzieje usługa od nas ku chwale samego Pana i ku doświadczeniu ochotnego umysłu waszego,
Cek coeng bai awh, kutdo ce kami khyn awh kaimih anik bawng aham anih ce thlangboel ing tyk bai hy, cawhkaw ik-oeih kutpeek bibinaak taw Bawipa amah zoeksangnaak ham ingkaw thlang dawmhlai aham ngaihnaak ta unyng tice dang saknaak ahamni.
20 Uchodząc tego, aby nam kto nie przyganił dla tej obfitości, którą się przez nas usługuje,
Vawhkaw ngaihding na ik-oeih kutpeek bibinaak awh thlang ing a coet aham am ngaih unyng.
21 Pilnie się starając o uczciwe rzeczy, nie tylko przed Panem, ale też i przed ludźmi.
Ikawtih ak dyng ik-oeih taw Bawipa mik huh doeng am nawh thlanghqing mik huh awh awm sai aham tha lo unyng.
22 A posłaliśmy z nimi brata naszego, któregośmy często doświadczyli, w wielu rzeczach być pilnym, a teraz daleko pilniejszym dla wielkiej dowierności, którą ma przeciwko wam.
Cek coeng bai awh, ik-oeih a boe awh thahly na ak awm, tuh ak khqoet awh awm nangmih ni ypnak khqi nawh tha ak hly soeih kaimih a naa ce tyi law kawng unyng.
23 A jeźli idzie o Tytusa, ten jest moim towarzyszem i u was pomocnikiem; a jeźli też o braci naszych, posłami są zborów i chwałą Chrystusową.
Tita ve nangmih anglakawh, kai bi a nik bi pyikung ingkaw kai anik pyikung na awm hy; koeinaakhqi taw thlangboelkhqi a dyihthing na awm unawh Khrih ak zoeksangkungkhqi na awm uhy.
24 Przetoż oświadczenie miłości waszej i chluby naszej z was pokażcie przeciwko nim przed oblicznością zborów.
Cedawngawh thlangboel ing a huh thainaak aham, ve ak thlangkhqi venawh nangmih a lungnaak ingkaw nangmih awh kaimih ang oek qunaak ce dang sak lah uh.
