II Koryntian 8
1 A oznajmujemy wam, bracia! o łasce Bożej, która jest dana zborom Macedońskim;
Manuca rhoek nangmih taengla ka phoe uh coeng. Pathen kah lungvatnah he Makedonia hlangboel rhoek taengah a paek coeng.
2 Iż w rozlicznem doświadczeniu utrapienia obfita ich radość i bardzo wielkie ubóstwo ich obfitowało w bogactwo szczerości ich.
Phacip phabaem kah loepdaknah a tlung rhangneh amih kah omngaihnah dongkah baecoihnah laom. A khodaengnah loh muelh a dung vaengah a moeihoeihnah te khuehtawn la a baecoih pah.
3 Bo daję im świadectwo, że według możności i nad możność ochotnymi się pokazali.
Te dongah amih kah thaomnah vanbangla amih kah thaomnah neh voelh ka oep.
4 Z wielką prośbą nas żądając, abyśmy to dobrodziejstwo i spólne udzielenie, którem się usługuje świętym, przyjęli.
Thaphohnah cungkuem dongah lungvatnah neh mamih doedan ham, hlangcim rhoek taengah aka bitat neh doedannah ham rhoeng rhoeng ham bih uh.
5 A nie tylko tak sobie postąpili, jakośmy się spodziewali; ale najprzód samych siebie oddali Panu, potem i nam za wolą Bożą.
Te vaengah ng'ngaiuep bangla om pawt cakhaw Pathen kah kongaih dongah amamih te Boeipa taeng neh mamih taengah lamhma laa paek uh.
6 Tak, żeśmy musieli napomnieć Tytusa, aby jako przedtem począł, tak aby też dokonał u was tegoż dobrodziejstwa.
Mamih loh doedannah phueng la om sak ham Titu te hloep uh. Te daengah ni lungvatnah he khaw nangmih taengah a cung tangloeng eh.
7 Przetoż jako we wszystkiem obfitujecie w wierze i w mowie, i w umiejętności, i we wszelakiej pilności, i w miłości waszej przeciwko nam, tak i w tem dobrodziejstwie obfitujcie.
Tedae cungkuem dongah na baecoih uh vanbangla tangnah neh olka dongah, mingnah neh thahluenah cungkuem dongah, kaimih lamkah nangmih taengah aka om lungnah dongah khaw baetawt uh lah. Te dongah tahae kah lungvatnah dongah khaw na baetawt uh.
8 Nie mówię jako rozkazując, ale przez pilność innych, jako jest szczera miłość wasza, na jawią wystawiając.
Olpaek neh kam voek moenih. Tedae a tloe kah thahluenah lamloh nangmih kah lungnah te khaw hmantang aha soepsoei coeng.
9 Albowiem znacie łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy ubóstwem jego ubogaceni byli.
Mamih Boeipa Jesuh Khrih kah lungvatnah te na ming uh. Kuirhang la aka om loh a khodaeng te nangmih ham ni. Te daengah ni anih kah khodaeng ming loh nangmih n'khuehtawn sak eh.
10 A w tem podaję wam zdanie swoje; albowiem to wam jest pożyteczno, którzy nie tylko czynić, ale i chcieć przedtemeście poczęli roku przeszłego.
He dongah he poeknah khaw kam paek coeng. He tah nangmih ham khaw rhoei coeng. Anih loh a saii bueng pawt tih kumbuet lamloh phueng a ngaih tangtae rhoe ni.
11 A teraz to, coście czynić poczęli, wykonajcie, aby jako była ochotna myśl ku chceniu, tak też aby było i dokończenie z tego, co macie.
Tedae bisaii te khaw coeng uh laeh. Te dongah khalanah loh a ngaih van bangla na khueh te khap van tangloeng laeh.
12 Albowiem jeźli przedtem była ochotna myśl, taż przyjemna jest według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma.
Khalanah loh a tawn uh atah aka om pawt rhi ah pawt tih aka khueh dongah te a uem.
13 Bo nie chcę, aby insi mieli ulżenie a wy uciśnienie, ale żeby za równo natenczas wasza obfitość ich niedostatkowi usłużyła;
A tloe tah hilhoemnah tih nangmih te phacip phabaem paek ham om pawh.
14 Aby też ich obfitość waszemu niedostatkowi usłużyła, żeby się stało porównanie,
Tedae tahae tue vaengah aka coihphaek nangmih loh te rhoek kah vawtthoeknah dongah vanatnah neh omuh. Te daengah ni aka baecoih rhoek te nangmih kah vawtthoeknah dongah om van vetih vanatnah a om tangloeng eh.
15 Jako napisane: Kto wiele nazbierał, nie miał nazbyt; a kto mało nazbierał, nie miał mało.
A daek tangtae vanbangla muep aka yet long khaw kum pawt tih aka yool long khaw a daeng moenih.
16 Ale chwała Bogu, który dał takież staranie o was do serca Tytusowego,
Tedae Pathen taengkah lungvatnah loh Titu thinko ah nangmih ham thahluenah te a paek.
17 Iż ono napomnienie przyjął, a stawszy się pilniejszym, dobrowolnie poszedł do was.
Thaphohnah te hlaehlae a doe rhep dongah ni nangmih taengah rhoeng rhoeng ha om tih a pongpa van.
18 A posłaliśmy wespół z nim brata, który ma chwałę w Ewangielii po wszystkich zborach;
Hlangboel boeih te olthangthen dongah thangthennah neh puei ham ni manuca Titu amah te kan tueih uh.
19 A nie tylko to, ale obrany jest przez głosy od zborów, za towarzysza drogi naszej z tem dobrodziejstwem, którem się dzieje usługa od nas ku chwale samego Pana i ku doświadczeniu ochotnego umysłu waszego,
Te bueng pawt tih lungvatnah dongah mamih kaha hui la hlangboel rhoek loh a coelh. Boeipa kah thangpomnah neh kaimih kah khalanah nen khaw kaimih loh anih te ka bongyong uh.
20 Uchodząc tego, aby nam kto nie przyganił dla tej obfitości, którą się przez nas usługuje,
He mah he rhael uh. Kothoh dongah kaimih loh ka boelrhai uh he pakhat long khaw kaimih n'cawt ve.
21 Pilnie się starając o uczciwe rzeczy, nie tylko przed Panem, ale też i przed ludźmi.
Boeipa hmai bueng ah pawt tih hlang rhoek hmaiah khaw a then ham ni kho ka khan uh.
22 A posłaliśmy z nimi brata naszego, któregośmy często doświadczyli, w wielu rzeczach być pilnym, a teraz daleko pilniejszym dla wielkiej dowierności, którą ma przeciwko wam.
Amih rhoi khaw mamih kah manuca neh kan puei sak lah ko. Anih te puet ka nuemnai uh khing vaengah kalek kace la om. Nangmih khuiah pangtungnah neh hlaehlae muep om van coeng.
23 A jeźli idzie o Tytusa, ten jest moim towarzyszem i u was pomocnikiem; a jeźli też o braci naszych, posłami są zborów i chwałą Chrystusową.
Titu te ka pueipo neh nangmih ham bibipuei ni. Mah manuca neh hlangboel kah caeltueih rhoek long tah Khrih kah thangpomnah la poek uh mai.
24 Przetoż oświadczenie miłości waszej i chluby naszej z was pokażcie przeciwko nim przed oblicznością zborów.
Te dongah nangmih kah lungnah neh, amih taengah nangmih yueng la kaimih kah hoemdamnah te hlangboel kah maelhmai dongah a mingpha la tueng coeng.
