< II Koryntian 8 >

1 A oznajmujemy wam, bracia! o łasce Bożej, która jest dana zborom Macedońskim;
T eshuwotso! Ik'o Mek'odonin fa'a Ik' maa moowwotssh bí imts s'aato itsh daniyo shunfone.
2 Iż w rozlicznem doświadczeniu utrapienia obfita ich radość i bardzo wielkie ubóstwo ich obfitowało w bogactwo szczerości ich.
Bowere ay gond bek'on faderne, b́woteferoru bogen'úo ayidek't eene, ayidek't tugurtswotsi bo wotiyaloru dab een teudo woshrne.
3 Bo daję im świadectwo, że według możności i nad możność ochotnymi się pokazali.
Bo faltsok'onat bofaltsoniyere bogo bo shunon bo imtsok'o taa boosh gawitwe,
4 Z wielką prośbą nas żądając, abyśmy to dobrodziejstwo i spólne udzielenie, którem się usługuje świętym, przyjęli.
Yhud datsatse beyiru Kirstiyaniwots ash tep'i gowo boosh baziyerawok'o kup'idek't noon bok'oni.
5 A nie tylko tak sobie postąpili, jakośmy się spodziewali; ale najprzód samych siebie oddali Panu, potem i nam za wolą Bożą.
Bowere bo k'oltso no nokotirwoniyere boge, shin shin botoko doonzosh boimi, manats dabtnu Ik' shunok'on botoko noosh imrne.
6 Tak, żeśmy musieli napomnieć Tytusa, aby jako przedtem począł, tak aby też dokonał u was tegoż dobrodziejstwa.
Finan shin shinon fintso Titoyi b́ wottsotse andoor bo teudi finan s'uwaats de'am b́ betsitwok'o bín k'onitwe
7 Przetoż jako we wszystkiem obfitujecie w wierze i w mowie, i w umiejętności, i we wszelakiej pilności, i w miłości waszej przeciwko nam, tak i w tem dobrodziejstwie obfitujcie.
It imnetiyon, noon keew keewon, danon, kup'on, nooke dan itdek'ts shunon jam keewono bogfte, tewd dooyi finannowere it bogetwok'o wotowe.
8 Nie mówię jako rozkazując, ale przez pilność innych, jako jest szczera miłość wasza, na jawią wystawiając.
Eshe, tietir azazonaliye, ernmó k'oshuwots imon kup' woto it kup' wotonton no nohir it shuno ar b́ woto shu'ar s'iilosha etaatniye.
9 Albowiem znacie łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy ubóstwem jego ubogaceni byli.
It no doonz Iyesus Krstos s'aato danfte bí eegoru dab gaaletsk b́ wotiyaloru bí tugurets wotat it galetswotsi it wotituwok'o itsha ett tugretsk b́ woti.
10 A w tem podaję wam zdanie swoje; albowiem to wam jest pożyteczno, którzy nie tylko czynić, ale i chcieć przedtemeście poczęli roku przeszłego.
Han jagosh itsh sheeng araat be'ets izo itsh imetwe, beshts dúron im mec'r b́ woterawo han k'alosh shini geetswots itne b́ teshi.
11 A teraz to, coście czynić poczęli, wykonajcie, aby jako była ochotna myśl ku chceniu, tak też aby było i dokończenie z tego, co macie.
Eshe imosh it detsts shúno finats jitsit s'uwo maants b́ bodetwok'o it faltsok'on it gawts man and k'aluwere.
12 Albowiem jeźli przedtem była ochotna myśl, taż przyjemna jest według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma.
Imosh sheeng shun detstso b́ beyal ashman tewdi doon b́ detstso b́ imala boko bíangalon b́ímíshaliye.
13 Bo nie chcę, aby insi mieli ulżenie a wy uciśnienie, ale żeby za równo natenczas wasza obfitość ich niedostatkowi usłużyła;
Hanowere ti etir it únets taalo it wotitwok'owa bako it imon it kic'efere k'oshwots bín kash bodek'isha etaatniyaliye
14 Aby też ich obfitość waszemu niedostatkowi usłużyła, żeby się stało porównanie,
It it kic'or bogizo it kic'ats b́ jinetwok'o and it gizo bok'ic'ats jinee, hank'on it dagotse manuts woto beetwe.
15 Jako napisane: Kto wiele nazbierał, nie miał nazbyt; a kto mało nazbierał, nie miał mało.
Hanwere, «Ayi ko'itswotssh oreratse, múk' ko'itswotsshowere shapratse» ett guut'etsok'one.
16 Ale chwała Bogu, który dał takież staranie o was do serca Tytusowego,
Taa itsh t shiyanirwok'o Titowere itsh b́ nibon b́ shiyanituwok'o woshts Ik'o údewe.
17 Iż ono napomnienie przyjął, a stawszy się pilniejszym, dobrowolnie poszedł do was.
Tito it maants b́weet b́ took shunon tuut gene'ona bako no nok'onts mec'roshaliye.
18 A posłaliśmy wespół z nim brata, który ma chwałę w Ewangielii po wszystkich zborach;
Doo shishiy nabon Ik'maa jamooke údetso eshúwo bínton woshitwone.
19 A nie tylko to, ale obrany jest przez głosy od zborów, za towarzysza drogi naszej z tem dobrodziejstwem, którem się dzieje usługa od nas ku chwale samego Pana i ku doświadczeniu ochotnego umysłu waszego,
Haniyere dambon eshuwan no sheeng finan doonzo mangosh nofinorat finosh nodetsts sheeng shuno nokitsor noonton amt nofiinman b́ tep'etwok'o Ik'i moowwots n marat'etsoniye.
20 Uchodząc tego, aby nam kto nie przyganił dla tej obfitości, którą się przez nas usługuje,
Tewdi doon imets gizan nok'eezor noshútso b́ t'afrawok'o no atso kordek'etwone.
21 Pilnie się starając o uczciwe rzeczy, nie tylko przed Panem, ale też i przed ludźmi.
Noo nogeyiru keewo doonzo shinatse s'uz b́woterawo ashuwots shinatse kááw wotts keewo k'ale.
22 A posłaliśmy z nimi brata naszego, któregośmy często doświadczyli, w wielu rzeczach być pilnym, a teraz daleko pilniejszym dla wielkiej dowierności, którą ma przeciwko wam.
Ayoto ay weeron fadere kup'at fintso wotat daatsetso no'eshuwi Titowi bonton woshitwone, bí itatse b́detsts imnetiyo een b́wottsotse and finann iti tep'osh b́detsts kup'at fino awurtsooniyere boge.
23 A jeźli idzie o Tytusa, ten jest moim towarzyszem i u was pomocnikiem; a jeźli też o braci naszych, posłami są zborów i chwałą Chrystusową.
Tito jango dano b́geyitka wotiyal itn tep'osh taanton finirwo, fini weeron ttohe, bínton tohaat weyiru k'oshwots jango b́wotiyalowere bo Ik'i moowwotsatse naashuwots, Krstos mangosh need'tswotsiye.
24 Przetoż oświadczenie miłości waszej i chluby naszej z was pokażcie przeciwko nim przed oblicznością zborów.
Mansh it shúno boosh kitswere, hank'on it shunonat itatse nodetsts it'o k'awtsalko b́ woterawok'o Ik'i maa jamwotssh kitsitute.

< II Koryntian 8 >