II Koryntian 7
1 Te tedy obietnice mając, najmilsi! oczyszczajmy samych siebie od wszelakiej zmazy ciała i ducha, wykonywając poświęcenie w bojaźni Bożej.
Abhendwa wani, kwo kubha chili ne milago jinu chiyeshe abhene ku bhuli musango linu elichikola kubha bhajabhi mu mubhili jeswe na mu mwoyo. Na chibhulonde obwelu mu kubhaya Nyamuanga.
2 Przyjmijcież nas; nikogośmy nie ukrzywdzili, nikogośmy nie uszkodzili, nikogośmy przez łakomstwo nie podeszli.
Mukole ombhwanya ingulu yeswe! Chichaliga kumunyamulila munu wona wona. Chitanyamuye munu wona wona. Chitenibhishe kwokwibhikila kumunu wona wona.
3 Nie mówięć tego, abym was potępiać miał; bom przedtem powiedział, iż wy w sercach naszych tak jesteście, żebyśmy radzi z wami społecznie umierali i społecznie żyli.
Enaika linu siyo ati enibhatonga. Kulwokubha naikile ati muli mumiyo jeswe, kweswe eswe okufwa amwi no kulama amwi.
4 Mam wielkie bezpieczeństwo do mówienia u was, mam wielką chlubę z was, napełnionym jest pociechą, nader obfituję weselem w każdym ucisku naszym.
Nino bhubhasi bhwamfu ingulu yemwe, na enikuya ingulu yemwe. Nijuwe okusilika. Nijuwe nalikondelewe nolo agati yo kunyansibhwa kweswe kwone.
5 Albowiem gdyśmy przyszli do Macedonii, ciało nasze żadnego odpoczynku nie miało, ale we wszystkiem byliśmy uciśnieni, zewnątrz walki, a wewnątrz postrachy.
Chejile Makedonia, emibhili jeswe jitaumuye. kulwejo, chabwene inyako nibhubhayo obhulemo aanja no lubhala lwa munda.
6 Ale Bóg, który cieszy uniżonych, pocieszył nas przez przyjście Tytusowe.
Nawe Nyamuanga unu kabhasisha abhakee, nachisilisha kulwo kuja Tito.
7 A nie tylko przez przyjście jego, ale też przez pociechę, którą on ucieszony jest z was, oznajmiwszy nam żądność waszę, narzekanie wasze, gorliwość waszę za mną, tak żem się też więcej uweselił.
Nolwo tali kulwo kuja kwae ela ati Nyamuanga achisilisishe. kwaliga kusilisibwa kuliya Tito alamiye okusoka kwimwe. Unu achibwiliye okwenda kunu mulinakwo, okusulumbala kwemwe, na mwaliga muli najiwasiwasi ku lwanye. Kutyo ninongesha okubha nalikondelelwa lyafu.
8 Bo chociażem was zasmucił przez list, nie żal mi tego, chociaż mi żal było; bo widzę, iż ten list, chociaż na chwilę, zasmucił was był.
Nolo nakabhee inyalubha yani ibhakolele musulumbale, anye ntakubhwiswalilila. nawe enibhwiswalilila omwanya gunu enilola inyalubha eyo yabhakolele emwe mubha nobhujubhe. nawe mwabhee no bhujubhe mwanya mufuyi.
9 Jednak teraz weselę się, nie dlatego, żeście zasmuceni byli, ale żeście zasmuceni byli w pokucie; albowiem byliście zasmuceni według Boga, żebyście w niczem nie szkodowali przez nas.
Woli ninalikondelewe, tali ati mwaliga muli na jinyako, nawe obhujubhe bhwemwe bhwabhayanile okuta. Mwabhwene obhujubhe bhwe chinyamuanga, kulwejo mwanyansibhwe atali kwa bhule ingulu yeswe.
10 Albowiem smutek, który jest według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje; ale smutek według świata sprawuje śmierć.
Kulwokubha okujubha kwe chinyamuanga okuleta okuta kunu okukumisha omwelulo kunu kutana kwigalula. Okusulumbala kwe chalo, nolo kutyo, eileta okufwa.
11 Bo oto to samo, żeście według Boga byli zasmuceni, jako wielką w was pilność sprawiło, owszem obronę, owszem zapalczywość, owszem bojaźń, owszem żądność, owszem gorliwość, owszem pomstę, tak iż we wszystkiem okazaliście się być czystymi w tej sprawie.
Mulole okujubha kunu okwechinyamuanga yebhusishe ki echinene munda yemwe. nikutiki yabhee nene munda yemwe nibhonekana ati aliga mutana ntambala. Nikwakutiki lisungu lyemwe lyaliga lilinene, okubhaya kwemwe, obhwiganilisha bhwemwe, obhukomee bhwemwe, nobhwiganilisha bhwemwe okulola ati obhulengelesi obhukolwa! Bhuli musango mwiyolesishe emwe abhene kutyo mutana ntambala.
12 A tak chociażem pisał do was, nie pisałem dla tego, który krzywdę uczynił, ani dla owego, któremu się krzywda stała, ale dla tego, iżby wam wiadoma była ona pilność nasza o was przed oblicznością Bożą.
Nalwakutyo nabhandikiye emwe, nitandikile ingulu yo mukayi, nolo unu anyansibhwe ne bhibhibhi. Nandikile koleleki obhusimbagiliye bhwe mioyo jemwe ingulu yeswe ikolwe okumenyekana kwimwe imbele ya meso ga Nyamuanga.
13 Dlategośmy się ucieszyli z pociechy waszej; aleśmy się więcej ucieszyli z wesela Tytusowego, i ochłodzony jest duch jego od was wszystkich.
Ni kulinu ati echisilisibwa. nichiyongesha kwo kusilisibwa kweswe abhene, echikondelelwa ona, kwo kubha okukondelelwa ku Tito, kubha mwoyo gwaye gwakondesibwe nemwe bhona.
14 A iż jeźlim się w czem przed nim z was chlubił, nie zawstydziłem się; ale jakośmy wam prawdziwie wszystko mówili, tak się też chluba nasza przed Tytusem prawdziwa pokazała.
Kwo kubha nikekuya kumwene nokungwana nemwe, nitabheye na swalo. Alabha bhuli musango gunu chaikile kwemwe gwaliga gwachili, ku Tito gakolekene kubha gachimali.
15 A wnętrzności jego tem więcej skłonione są ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo wszystkich was, i jakoście go bojaźnią i ze drżeniem przyjęli.
No kwenda kwaye kaemwe ni kwafu kukila, alabha echukile okwolobha kwemwe bhona, lwa kutyo mwamukumile omwene kwo kubhaya no kuyalala.
16 Raduję się tedy, iż wam we wszystkiem mogę zaufać.
Enikondelelwa kwo kubha eniikanya munda yemwe.
