< II Koryntian 7 >

1 Te tedy obietnice mając, najmilsi! oczyszczajmy samych siebie od wszelakiej zmazy ciała i ducha, wykonywając poświęcenie w bojaźni Bożej.
Hessa gishshi ta siiqoto! hayssi hidotay nuusu immetida gishshi ashone ayana tunissiza ay miishafeka ane nuna geeshosu. Xoossas yashan nu geeshatetha ane kumeth histoosu.
2 Przyjmijcież nas; nikogośmy nie ukrzywdzili, nikogośmy nie uszkodzili, nikogośmy przez łakomstwo nie podeszli.
Inte nuna ufayssan mokki ekkite. Nuni oonaka qohibeykko; Oonaka naaqibeykko; Oonna go7aka nuusu balethi ekkibeykko;
3 Nie mówięć tego, abym was potępiać miał; bom przedtem powiedział, iż wy w sercach naszych tak jesteście, żebyśmy radzi z wami społecznie umierali i społecznie żyli.
Tani hessaththo gizay inte bolla piridanas gidena. Hayssafe kase ta intes yootida mala inte nu wozinan deista. Hessa gishshi hayqonkka gidin paxankka wurso wode nu intefe shaaketoko.
4 Mam wielkie bezpieczeństwo do mówienia u was, mam wielką chlubę z was, napełnionym jest pociechą, nader obfituję weselem w każdym ucisku naszym.
Taas inte bolla diza ammanoy daro gitako. Taas inte bolla diza ceeqeteth gitako. Ta intenan ministayss. Nuna gakkiza meto wurson tani keeha ufa7istayss.
5 Albowiem gdyśmy przyszli do Macedonii, ciało nasze żadnego odpoczynku nie miało, ale we wszystkiem byliśmy uciśnieni, zewnątrz walki, a wewnątrz postrachy.
Nuni Maqidooniya gakkida wodeka duma duma baggara metoy nuna gakkides attin nuni aykoka shempo demibeykko. Nuusu soora hirigay, karera qass ooshi dees.
6 Ale Bóg, który cieszy uniżonych, pocieszył nas przez przyjście Tytusowe.
Gido attin muzottidayta mintthethiza Goday Titosa yuusan nuna mintthethides.
7 A nie tylko przez przyjście jego, ale też przez pociechę, którą on ucieszony jest z was, oznajmiwszy nam żądność waszę, narzekanie wasze, gorliwość waszę za mną, tak żem się też więcej uweselił.
Nuni minettiday iza yuussan xalala gidontta dishin inte iza mintthethidayssa nu guji siyida gishshiko. Inte tana laamotidayssane inte taas qadhetizayssane qopizayssaka izi nuusu yootin siyada tani daro ufa7istadis.
8 Bo chociażem was zasmucił przez list, nie żal mi tego, chociaż mi żal było; bo widzę, iż ten list, chociaż na chwilę, zasmucił was był.
Tani hayssafe kase intes xaafida kiitay intena michisida gidikkoka he kiita xaafida gishshi tani hessaththo aazas xaafadina gaada handatike. Modhetikoka ta handatanay guutha wodes inte tana michisida gishshiko.
9 Jednak teraz weselę się, nie dlatego, żeście zasmuceni byli, ale żeście zasmuceni byli w pokucie; albowiem byliście zasmuceni według Boga, żebyście w niczem nie szkodowali przez nas.
Ha7i gidiko ta ufa7istayss. Tani ufa7etida gaasoy tani intena michisida gishshi gidontta inte he michape dendidayssan maarotethan gelidi laametida gishshiko. Hessa gishshi inte michetikoka Xoossa shene mala gidida gishshi nuni intena aykoka qohibeyko guusuko.
10 Albowiem smutek, który jest według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje; ale smutek według świata sprawuje śmierć.
Xoossa shene mala mishetethi gede maareti attanaso gathees. Hessasika handatethi deenna; Wozinape gidontta maareteth gidiko hayqon gathees.
11 Bo oto to samo, żeście według Boga byli zasmuceni, jako wielką w was pilność sprawiło, owszem obronę, owszem zapalczywość, owszem bojaźń, owszem żądność, owszem gorliwość, owszem pomstę, tak iż we wszystkiem okazaliście się być czystymi w tej sprawie.
Hayssi inte muuzotethay Xoossa shene mala gidida gishshi hessi ay mala minotethan, ay mala oycha zaaron, ay mala elle hanqetethan, ay mala yashatethan, ay mala laamotethan, ay mala lo7o amon, ay mala muran intena gathidakone ane inte wozinan yuushi qopite. Inte qasse handa wursonkka he hanozape geeshi gididayssa marikasidista.
12 A tak chociażem pisał do was, nie pisałem dla tego, który krzywdę uczynił, ani dla owego, któremu się krzywda stała, ale dla tego, iżby wam wiadoma była ona pilność nasza o was przed oblicznością Bożą.
Hessa gishshi ta intes xaafidayssi inte nuusu ay mala ammanetizaytakone inte intena Xoossa sintthan beyana malape attin qohidade gishshine qohetidade gishshi gaada gidenna.
13 Dlategośmy się ucieszyli z pociechy waszej; aleśmy się więcej ucieszyli z wesela Tytusowego, i ochłodzony jest duch jego od was wszystkich.
Nuni minetidayssafe bollara Titosay demmida ufayssan daro ufa7etidosu. Nuni ufa7ettidayka inte wurikka Titosa mintthethida gishshine iza wozina shempisida gishshiko.
14 A iż jeźlim się w czem przed nim z was chlubił, nie zawstydziłem się; ale jakośmy wam prawdziwie wszystko mówili, tak się też chluba nasza przed Tytusem prawdziwa pokazała.
Tani intenan ceeqetizayssa kase Titosas yoota woththadis. Inteka tana yeelasibeykista. Wuriso wode ta intes tuma xalala yootashe dayss. Hessika nuni inte gishshi Titosas yootida yooy tumu gidi ammanettides.
15 A wnętrzności jego tem więcej skłonione są ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo wszystkich was, i jakoście go bojaźnią i ze drżeniem przyjęli.
Inte wurikka azazetizayta gididayssane yashatethanine kokorishe inte iza mokki ekkidayssa Titosay qopi ekkidi izi intena siiqizayssas zaway baawa.
16 Raduję się tedy, iż wam we wszystkiem mogę zaufać.
Taka wurso baggara intenan ammanetanas danda7ida gishshi ta daro ufa7istadis.

< II Koryntian 7 >