II Koryntian 7
1 Te tedy obietnice mając, najmilsi! oczyszczajmy samych siebie od wszelakiej zmazy ciała i ducha, wykonywając poświęcenie w bojaźni Bożej.
ⲁ̅ⲉⲩⲛ̅ⲧⲁⲛ ϭⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲓ̈ⲉⲣⲏⲧ ⲛⲁⲙⲉⲣⲁⲧⲉ ⲙⲁⲣⲛ̅ⲧⲃ̅ⲃⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲱⲗⲙ̅ ⲛⲓⲙ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲥⲁⲣⲝ̅ ⲙⲛ̅ⲡⲉⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅. ⲉⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲟⲩⲧⲃ̅ⲃⲟ ϩⲛ̅ⲑⲟⲧⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
2 Przyjmijcież nas; nikogośmy nie ukrzywdzili, nikogośmy nie uszkodzili, nikogośmy przez łakomstwo nie podeszli.
ⲃ̅ϣⲟⲡⲛ̅ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅. ⲙ̅ⲡⲛ̅ϫⲓⲗⲁⲁⲩ ⲛ̅ϭⲟⲛⲥ̅. ⲙ̅ⲡⲛ̅ⲧⲁⲕⲉⲗⲁⲁⲩ. ⲙ̅ⲡⲛ̅ϥⲉϭⲗⲁⲁⲩ.
3 Nie mówięć tego, abym was potępiać miał; bom przedtem powiedział, iż wy w sercach naszych tak jesteście, żebyśmy radzi z wami społecznie umierali i społecznie żyli.
ⲅ̅ⲛⲉⲉⲓϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲁⲛ ⲉⲉⲓⲧϭⲁⲉⲓⲟ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ⲁⲓ̈ⲟⲩⲱ ⲅⲁⲣ ⲉⲓ̈ϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲟⲟⲡ ϩⲛ̅ⲛⲉⲛϩⲏⲧ ⲉⲙⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲱⲛϩ̅ ϩⲓⲟⲩⲥⲟⲡ.
4 Mam wielkie bezpieczeństwo do mówienia u was, mam wielką chlubę z was, napełnionym jest pociechą, nader obfituję weselem w każdym ucisku naszym.
ⲇ̅ⲟⲩⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ⲟⲩⲛⲟϭ ⲙ̅ⲡⲁⲣϩⲏⲥⲓⲁ ⲛ̅ⲛⲁϩⲣⲏⲧⲛ̅. ⲟⲩⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ϣⲟⲩϣⲟⲩ ϩⲁⲣⲱⲧⲛ̅. ϯϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲥⲟⲡⲥ̅. ϯⲣ̅ϩⲟⲩⲟ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϩⲙ̅ⲡⲣⲁϣⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲛ̅ⲧⲉⲛⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ̅·
5 Albowiem gdyśmy przyszli do Macedonii, ciało nasze żadnego odpoczynku nie miało, ale we wszystkiem byliśmy uciśnieni, zewnątrz walki, a wewnątrz postrachy.
ⲉ̅ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ ⲙ̅ⲡⲉⲧⲉⲛⲥⲁⲣⲝ̅ ϫⲓⲗⲁⲁⲩ ⲙ̅ⲙⲟⲧⲛⲉⲥ. ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲑⲗⲓⲃⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲛ ϩⲛ̅ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ. ϩⲉⲛⲙⲓϣⲉ ϩⲓⲃⲟⲗ. ϩⲉⲛϩⲟⲧⲉ ϩⲓϩⲟⲩⲛ.
6 Ale Bóg, który cieszy uniżonych, pocieszył nas przez przyjście Tytusowe.
ⲋ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲡⲁⲣⲁⲕⲁⲗⲉⲓ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲑⲃ̅ⲃⲓⲏⲩ. ⲁϥⲡⲁⲣⲁⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙ̅ⲙⲟⲛ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉⲧⲓⲧⲟⲥ ⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲛ.
7 A nie tylko przez przyjście jego, ale też przez pociechę, którą on ucieszony jest z was, oznajmiwszy nam żądność waszę, narzekanie wasze, gorliwość waszę za mną, tak żem się też więcej uweselił.
ⲍ̅ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲧⲉ ⲁⲛ. ⲁⲗⲗⲁ ϩⲙ̅ⲡⲕⲉⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲛ̅ϩⲏⲧ ⲉⲛⲧⲁϥⲁⲁϥ ⲉϫⲛ̅ⲧⲏⲩⲧⲛ̅. ⲉϥⲧⲁⲙⲟ ⲙ̅ⲙⲟⲛ ⲉⲡⲉⲧⲛ̅ⲙⲉ. ⲙⲛ̅ⲡⲉⲧⲛ̅ⲣⲓⲙⲉ. ⲙⲛ̅ⲡⲉⲧⲛ̅ⲕⲱϩ ϩⲁⲣⲟⲓ̈. ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲣⲁⲣⲁϣⲉ ⲛ̅ϩⲟⲩⲟ
8 Bo chociażem was zasmucił przez list, nie żal mi tego, chociaż mi żal było; bo widzę, iż ten list, chociaż na chwilę, zasmucił was był.
ⲏ̅ϫⲉ ⲉϣϫⲉⲁⲓⲣ̅ⲡⲕⲉⲗⲩⲡⲓ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ϩⲛ̅ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲛ̅ϯⲉⲓⲣⲉ ⲛ̅ϩⲧⲏⲉⲓ ⲁⲛ. ⲉϣϫⲉⲛⲉⲓ̈ⲛⲁⲣ̅ⲡⲕⲉⲣ̅ϩⲧⲏⲓ̈ ⲡⲉ. ⲉⲉⲓϭⲱϣⲧ̅ ϫⲉ ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲉϣϫⲉⲁⲥⲗⲩⲡⲉⲓ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ⲡⲣⲟⲥⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ
9 Jednak teraz weselę się, nie dlatego, żeście zasmuceni byli, ale żeście zasmuceni byli w pokucie; albowiem byliście zasmuceni według Boga, żebyście w niczem nie szkodowali przez nas.
ⲑ̅ϯⲣⲁϣⲉ ⲧⲉⲛⲟⲩ ϫⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛ̅ⲗⲩⲡⲓ ⲁⲛ. ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛ̅ⲗⲩⲡⲓ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ. ⲛ̅ⲧⲁⲧⲉⲧⲛ̅ⲗⲩⲡⲓ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲧⲛ̅ϣⲱⲱⲧ ϩⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲙⲟⲛ.
10 Albowiem smutek, który jest według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje; ale smutek według świata sprawuje śmierć.
ⲓ̅ⲧⲗⲩⲡⲏ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲥⲣ̅ϩⲱⲃ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲛ̅ⲁⲧⲣ̅ϩⲧⲏⲥ ⲉⲩⲟⲩϫⲁⲓ̈. ⲧⲗⲩⲡⲏ ⲇⲉ ⲙ̅ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲉⲥⲣ̅ϩⲱⲃ ⲉⲡⲙⲟⲩ.
11 Bo oto to samo, żeście według Boga byli zasmuceni, jako wielką w was pilność sprawiło, owszem obronę, owszem zapalczywość, owszem bojaźń, owszem żądność, owszem gorliwość, owszem pomstę, tak iż we wszystkiem okazaliście się być czystymi w tej sprawie.
ⲓ̅ⲁ̅ⲉⲓⲥⲡⲉⲉ(ⲓ)ⲧⲣⲉⲧⲛ̅ⲗⲩⲡⲓ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲣ̅ϩⲱⲃ ⲛⲏⲧⲛ̅ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲙⲛ̅ⲟⲩⲁⲡⲟⲗⲟⲅⲓⲁ. ⲙⲛ̅ⲟⲩⲙ̅ⲕⲁϩ ⲛ̅ϩⲏⲧ. ⲙⲛ̅ⲟⲩϩⲟⲧⲉ. ⲙⲛ̅ⲟⲩⲙⲉ. ⲙⲛ̅ⲟⲩⲕⲱϩ. ⲙⲛ̅ⲟⲩⲕⲃⲁ ϩⲛ̅ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ. ⲁⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲩⲛϩⲓⲥⲧⲁ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲙ̅ⲡϩⲱⲃ.
12 A tak chociażem pisał do was, nie pisałem dla tego, który krzywdę uczynił, ani dla owego, któremu się krzywda stała, ale dla tego, iżby wam wiadoma była ona pilność nasza o was przed oblicznością Bożą.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲣⲁ ⲉϣϫⲉⲁⲓ̈ⲥϩⲁⲓ̈ ⲛⲏⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ⲥϩⲁⲓ̈ ⲁⲛ ⲉⲧⲃⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥϫⲓ ⲛ̅ϭⲟⲛⲥ̅. ⲟⲩⲇⲉ ⲉⲧⲃⲉⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲓⲧϥ̅ ⲁⲛ ⲛ̅ϭⲟⲛⲥ̅. ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲟⲩⲱⲛϩ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲉⲓⲣⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϩⲁⲣⲟⲛ
13 Dlategośmy się ucieszyli z pociechy waszej; aleśmy się więcej ucieszyli z wesela Tytusowego, i ochłodzony jest duch jego od was wszystkich.
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ̈ ⲁⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⲙ̅ⲧⲟⲛ ⲛ̅ⲛⲁϩⲣⲏⲧⲛ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲉϫⲙ̅ⲡⲉⲙⲧⲟⲛ ⲇⲉ ⲛ̅ϩⲏⲧ ⲁⲛⲣⲁϣⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉϫⲙ̅ⲡⲣⲁϣⲉ ⲛ̅ⲧⲓⲧⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲡⲉϥⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ⲙ̅ⲧⲟⲛ ϩⲓⲧⲉⲧⲏⲩⲧⲛ̅ ⲧⲏⲣⲧⲛ̅.
14 A iż jeźlim się w czem przed nim z was chlubił, nie zawstydziłem się; ale jakośmy wam prawdziwie wszystko mówili, tak się też chluba nasza przed Tytusem prawdziwa pokazała.
ⲓ̅ⲇ̅ϫⲉ ϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲓ̈ⲁⲁⲩ ⲉϫⲱⲧⲛ̅ ϩⲁⲧⲏϥ ⲙ̅ⲡⲓϫⲓϣⲓⲡⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ. ⲁⲗⲗⲁ ⲛ̅ⲑⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲏⲧⲛ̅ ϩⲛ̅ⲟⲩⲙⲉ. ⲧⲁⲓ̈ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲛⲕⲉϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲛⲁⲁϥ ϩⲁⲧⲛ̅ⲧⲓⲧⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙ̅ⲙⲉ.
15 A wnętrzności jego tem więcej skłonione są ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo wszystkich was, i jakoście go bojaźnią i ze drżeniem przyjęli.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲛ̅ⲧϣⲁⲛϩⲧⲏϥ ϣⲟⲟⲡ ⲛ̅ϩⲟⲩⲟ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅. ⲉϥⲉⲓⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲙⲛ̅ⲧⲥⲧⲙⲏⲧ ⲧⲏⲣⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲟⲡϥ̅ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅ ϩⲛ̅ⲟⲩϩⲟⲧⲉ ⲙⲛ̅ⲟⲩⲥⲧⲱⲧ.
16 Raduję się tedy, iż wam we wszystkiem mogę zaufać.
ⲓ̅ⲋ̅ϯⲣⲁϣⲉ ϭⲉ ϫⲉ ϯⲧⲏⲕ ⲛ̅ϩⲏⲧ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ϩⲛ̅ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ·
