II Koryntian 7
1 Te tedy obietnice mając, najmilsi! oczyszczajmy samych siebie od wszelakiej zmazy ciała i ducha, wykonywając poświęcenie w bojaźni Bożej.
ⲁ̅⳿ⲉⲟⲩⲟⲛⲧⲁⲛ ⲟⲩⲛ ⳿ⲙⲙⲁⲩ ⳿ⲛⲛⲁⲓⲱϣ ⲛⲁⲙⲉⲛⲣⲁϯ ⲙⲁⲣⲉⲛⲧⲟⲩⲃⲟⲛ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲁ ⲑⲱⲗⲉⲃ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⳿ⲧⲥⲁⲣⲝ ⲛⲉⲙ ⲟⲩⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲉⲛϫⲱⲕ ⳿ⲙⲡⲓⲧⲟⲩⲃⲟ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ϯϩⲟϯ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ.
2 Przyjmijcież nas; nikogośmy nie ukrzywdzili, nikogośmy nie uszkodzili, nikogośmy przez łakomstwo nie podeszli.
ⲃ̅ϣⲟⲡⲧⲉⲛ ⳿ⲉⲣⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲙⲡⲉⲛϭⲓ ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⳿ⲙⲡⲉⲛⲧⲁⲕⲉ ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲙⲡⲉⲛϥⲉϫ ⳿ϩⲗⲓ.
3 Nie mówięć tego, abym was potępiać miał; bom przedtem powiedział, iż wy w sercach naszych tak jesteście, żebyśmy radzi z wami społecznie umierali i społecznie żyli.
ⲅ̅ⲛⲁⲓϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ⲁⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩϩⲓⲟⲩ⳿ⲓ ⳿ⲙ⳿ⲡϩⲁⲡ ⲁⲓⲉⲣϣⲟⲣⲡ ⲅⲁⲣ ⳿ⲛϫⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲉⲛⲭⲏ ϧⲉⲛ ⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⳿ⲉⲉⲣ⳿ϣⲫⲏⲣ ⳿ⲙⲙⲟⲩ ⲛⲉⲙ ⳿ⲉⲉⲣ⳿ϣⲫⲏ ⲣ ⳿ⲛⲱⲛϧ.
4 Mam wielkie bezpieczeństwo do mówienia u was, mam wielką chlubę z was, napełnionym jest pociechą, nader obfituję weselem w każdym ucisku naszym.
ⲇ̅ⲟⲩⲟⲛ⳿ⲛⲧⲏⲓ ⳿ⲛⲟⲩⲛⲓϣϯ ⳿ⲙⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ⲟⲩⲟⲛ⳿ⲛⲧⲏⲓ ⳿ⲛⲟⲩⲛⲓϣϯ ⳿ⲛϣⲟⲩϣⲟⲩ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲁⲓⲙⲟϩ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲧⲉⲧⲉⲛⲛⲟⲙϯ ⲁⲓⲉⲣϩⲟⲩ⳿ⲟ ϧⲉⲛ ⲡⲓⲣⲁϣⲓ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲡⲉⲛϩⲟϫϩⲉϫ ⲧⲏⲣϥ.
5 Albowiem gdyśmy przyszli do Macedonii, ciało nasze żadnego odpoczynku nie miało, ale we wszystkiem byliśmy uciśnieni, zewnątrz walki, a wewnątrz postrachy.
ⲉ̅ⲕⲉ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲁⲛ⳿ⲓ ⳿ⲉ⳿ⲑⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓ⳿ⲁ ⳿ⲙⲡⲉ ⲧⲉⲛⲥⲁⲣⲝ ϭⲓ ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲛ⳿ⲙⲧⲟⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲛϩⲉϫϩⲱϫ ϧⲉⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⲥⲁⲃⲟⲗ ϩⲁⲛϣⲱⲛⲧ ⲥⲁϧⲟⲩⲛ ϩⲁⲛϩⲟϯ.
6 Ale Bóg, który cieszy uniżonych, pocieszył nas przez przyjście Tytusowe.
ⲋ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲫⲏ⳿ⲉϣⲁϥϯⲛⲟⲙϯ ⳿ⲛⲛⲏⲉⲧⲑⲉⲃⲓⲏⲟⲩⲧ ⲫϯ ⲁϥϯⲛⲟⲙϯ ⲛⲁⲛ ϧⲉⲛ ⳿ⲧⲡⲁⲣⲟⲩⲥⲓⲁ ⳿ⲛⲧⲓⲧⲟⲥ.
7 A nie tylko przez przyjście jego, ale też przez pociechę, którą on ucieszony jest z was, oznajmiwszy nam żądność waszę, narzekanie wasze, gorliwość waszę za mną, tak żem się też więcej uweselił.
ⲍ̅ⲟⲩ ⲙⲟⲛⲟⲛ ⲇⲉ ϧⲉⲛ ⲧⲉϥⲡⲁⲣⲟⲩⲥⲓⲁ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲙ ϧⲉⲛ ϯⲕⲉⲛⲟⲙϯ ⲑⲏ ⲉⲧⲁϥⲧⲁϫⲣⲟ ⳿ⲛ⳿ϧⲣⲏⲓ ⳿ⲛϧⲏⲧⲥ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲉϥⲧⲁⲙⲟ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⳿ⲉⲡⲉⲧⲉⲛⲙⲉⲓ ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲛⲉⲙ ⲡⲉⲧⲉⲛⲣⲓⲙⲓ ⲛⲉⲙ ⲡⲉⲧⲉⲛⲭⲟϩ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲱⲛ ϩⲱⲥⲧⲉ ⳿ⲛⲧⲁⲣⲁϣⲓ ⳿ⲛϩⲟⲩ⳿ⲟ.
8 Bo chociażem was zasmucił przez list, nie żal mi tego, chociaż mi żal było; bo widzę, iż ten list, chociaż na chwilę, zasmucił was był.
ⲏ̅ϫⲉ ⲓⲥϫⲉ ⲁⲓϯ⳿ⲙⲕⲁϩ ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲛⲱⲧⲉⲛ ϧⲉⲛ ϯ ⳿ⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⳿ⲛϯⲟⲩⲱⲙ ⳿ⲛ⳿ϩⲑⲏⲓ ⲁⲛ ⲓⲥϫⲉ ⲛⲁⲓⲉⲣ⳿ⲡⲕⲉⲟⲩⲱⲙ ⳿ⲛ⳿ϩⲑⲏⲓ ⲡⲉ ϯⲛⲁⲩ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ϯ ⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⳿ⲉⲧⲉ⳿ⲙⲙⲁⲩ ϫⲉ ⲓⲥϫⲉ ⲁⲥϯ⳿ⲙⲕⲁϩ ⳿ⲛϩⲏ ⲧ ⲛⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲡⲣⲟⲥ ⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ.
9 Jednak teraz weselę się, nie dlatego, żeście zasmuceni byli, ale żeście zasmuceni byli w pokucie; albowiem byliście zasmuceni według Boga, żebyście w niczem nie szkodowali przez nas.
ⲑ̅ϯⲛⲟⲩ ⲇⲉ ϯⲣⲁϣⲓ ⲟⲩⲭ ⲟⲧⲓ ϫⲉ ⳿ⲁⲧⲉⲧⲉⲛⲉⲣ⳿ⲙⲕⲁϩ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⳿ⲁⲧⲉⲧⲉⲛⲉⲣ⳿ⲙⲕⲁϩ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⳿ⲁⲧⲉⲧⲉⲛⲉⲣ⳿ⲙⲕⲁϩ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁ ⲫϯ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ϣⲧⲉⲙ ϯⲟⲥⲓ ⳿ⲛ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲙⲙⲟⲛ.
10 Albowiem smutek, który jest według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje; ale smutek według świata sprawuje śmierć.
ⲓ̅ⲡⲓ⳿ⲙⲕⲁϩ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁ ⲫϯ ⲁϥⲉⲣϩⲱⲃ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲉⲩⲛⲟϩⲉⲙ ⳿ⲛⲁⲑⲟⲩⲱⲙ ⳿ⲛ⳿ϩⲑⲏϥ ⲡⲓ⳿ⲙⲕⲁϩ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲇⲉ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ϣⲁϥⲉⲣϩⲱⲃ ⲉⲩⲙⲟⲩ.
11 Bo oto to samo, żeście według Boga byli zasmuceni, jako wielką w was pilność sprawiło, owszem obronę, owszem zapalczywość, owszem bojaźń, owszem żądność, owszem gorliwość, owszem pomstę, tak iż we wszystkiem okazaliście się być czystymi w tej sprawie.
ⲓ̅ⲁ̅ϩⲏⲡⲡⲉ ⲅⲁⲣ ⲓⲥ ⲡⲓ⳿ⲙⲕⲁϩ⳿ⲛϩⲏⲧ ⳿ⲉⲧⲁⲣⲉⲧⲉⲛⲁⲓϥ ⲕⲁⲧⲁ ⲫϯ ⲁϥⲉⲣϩⲱⲃ ⲛⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲛⲟⲩⲙⲏϣ ⳿ⲛ⳿ⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲁⲡⲟⲗⲟⲅⲓ⳿ⲁ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲁⲅⲁⲛⲁⲕⲧⲏⲥⲓⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩϩⲟϯ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲙⲉⲓ ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲭⲟϩ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩϭⲓ⳿ⲙ⳿ⲡϣⲓϣ ⲟⲩⲟϩ ϧⲉⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⳿ⲁⲧⲉⲧⲉⲛⲧⲁϩⲉ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲉⲣⲁⲧⲉⲛⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ ⲉⲣⲉⲧⲉⲛⲟⲩⲁⲃ ⳿ⲙⲡⲓϩⲱⲃ.
12 A tak chociażem pisał do was, nie pisałem dla tego, który krzywdę uczynił, ani dla owego, któremu się krzywda stała, ale dla tego, iżby wam wiadoma była ona pilność nasza o was przed oblicznością Bożą.
ⲓ̅ⲃ̅ϩⲁⲣⲁ ⲓⲥϫⲉ ⲁⲓ⳿ⲥϧⲁⲓ ⲛⲱⲧⲉⲛ ⲉⲑⲃⲉ ⲫⲏ ⲁⲛ ⳿ⲉⲧⲁϥϭⲓ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⲟⲩⲇⲉ ⲉⲑⲃⲉ ⲫⲏ ⲁⲛ ⳿ⲉⲧⲁⲩϭⲓⲧϥ ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉⲥⲟⲩⲱⲛϩ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛϫⲉ ⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲑⲁⲓ ⳿ⲉⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ⲓⲣⲓ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲱⲛ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲙⲡⲉ⳿ⲙⲑⲟ ⳿ⲙⲠ⳪.
13 Dlategośmy się ucieszyli z pociechy waszej; aleśmy się więcej ucieszyli z wesela Tytusowego, i ochłodzony jest duch jego od was wszystkich.
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲑⲃⲉⲫⲁⲓ ⲁⲩⲑⲉⲧⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⲇⲉ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲧⲉⲧⲉⲛⲛⲟⲙϯ ⳿ⲛϩⲟⲩ⳿ⲟ ⲙⲁⲗⲗⲟⲛ ⲁⲛⲣⲁϣⲓ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲡⲓⲣⲁϣⲓ ⳿ⲛⲧⲉ ⲧⲓⲧⲟⲥ ϫⲉ ⳿ⲁ ⲡⲉϥⲡⲛ̅ⲁ̅ ⳿ⲙⲧⲟⲛ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ.
14 A iż jeźlim się w czem przed nim z was chlubił, nie zawstydziłem się; ale jakośmy wam prawdziwie wszystko mówili, tak się też chluba nasza przed Tytusem prawdziwa pokazała.
ⲓ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲡⲁϣⲟⲩϣⲟⲩ ⳿ⲉⲧⲁⲓⲁⲓϥ ϧⲁⲧⲟⲧϥ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲙⲡⲓϣⲓⲡⲓ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ⲉⲧⲁⲓⲥⲁϫⲓ ⲛⲉⲙⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲛⲥⲏⲟⲩ ⲛⲓⲃⲉⲛ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲙⲉⲑⲙⲏⲓ ⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⲟⲛ ⲡⲉⲛϣⲟⲩϣⲟⲩ ⳿ⲉⲧⲁⲛⲁⲓϥ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ϧⲁⲧⲉⲛ ⲧⲓⲧⲟⲥ ⲁϥϣⲱⲡⲓ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲙⲉⲑⲙⲏⲓ.
15 A wnętrzności jego tem więcej skłonione są ku wam, gdy wspomina posłuszeństwo wszystkich was, i jakoście go bojaźnią i ze drżeniem przyjęli.
ⲓ̅ⲉ̅ⲟⲩⲟϩ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲙⲉⲧϩⲟⲩ⳿ⲟ ⲛⲉϥⲙⲉⲧϣⲁⲛ⳿ⲑⲙⲁϧⲧ ⲥⲉϣⲟⲡ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉⲣⲱⲧⲉⲛ ⲉϥ⳿ⲓⲣⲓ ⳿ⲙ⳿ⲫⲙⲉⲩ⳿ⲓ ⳿ⲛⲧⲉⲧⲉⲛⲙⲉⲧⲣⲉϥⲥⲱⲧⲉⲙ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ⲉⲧⲁⲣⲉⲧⲉⲛϣⲟⲡϥ ⳿ⲉⲣⲱⲧⲉⲛ ϧⲉⲛ ⲟⲩϩⲟϯ ⲛⲉⲙ ⲟⲩ⳿ⲥⲑⲉⲣⲧⲉⲣ.
16 Raduję się tedy, iż wam we wszystkiem mogę zaufać.
ⲓ̅ⲋ̅ϯⲣⲁϣⲓ ϫⲉ ϧⲉⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲃⲉⲛ ϯⲧⲁϫⲣⲏⲟⲩⲧ ⳿ⲛϩⲏⲧ ϧⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ.
