II Koryntian 6
1 Przetoż pomagając mu, napominamy was, abyście nadaremno łaski Bożej nie przyjmowali.
ⲁ̅ⲉⲛⲟ ⲇⲉ ⲛϣⲃⲣⲣϩⲱⲃ ⲧⲛⲡⲁⲣⲁⲕⲁⲗⲉⲓ ⲉⲧⲙⲧⲣⲉⲧⲛϣⲱⲡ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲙⲡⲉϩⲙⲟⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡϫⲓⲛϫⲏ
2 (Bo mówi Bóg: Czasu przyjemnego wysłuchałem cię, a w dzień zbawienia poratowałem cię; oto teraz dzień przyjemny, oto teraz dzień zbawienia.)
ⲃ̅ϣⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲉϥϣⲏⲡ ⲁⲓⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲕ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲟⲩϩⲟⲟⲩ ⲛⲟⲩϫⲁⲓ ⲁⲓⲃⲟⲏⲑⲓ ⲉⲣⲟⲕ ⲉⲓⲥ ⲡⲉⲩⲟⲉⲓϣ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲧϣⲏⲡ ⲉⲓⲥ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲙⲡⲉⲩϫⲁⲓ
3 Żadnego w niczem nie dawając zgorszenia, aby nie było zganione usługiwanie nasze.
ⲅ̅ⲉⲛⲧⲛϯ ⲁⲛ ⲛⲟⲩϫⲣⲟⲡ ⲛⲟⲩⲱⲧ ϩⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲛϩⲱⲃ ϫⲉ ⲛⲛⲉ ⲟⲩⲁ ⲥⲉϣϥ ⲧⲉⲛⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ
4 Ale we wszystkiem zalecając samych siebie, jako słudzy Boży, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,
ⲇ̅ⲁⲗⲗⲁ ϩⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲥⲩⲛϩⲓⲥⲧⲁ ⲙⲙⲟⲛ ϩⲱⲥ ⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲟⲥ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ ⲟⲩϩⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ ⲉⲛⲁϣⲱⲥ ϩⲛ ϩⲉⲛⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ϩⲛ ϩⲉⲛⲁⲛⲁⲅⲕⲏ ϩⲛ ϩⲉⲛⲗⲱϫϩ
5 W razach, w więzieniach, w potłukaniu, w pracach, w niedosypianiu, w postach,
ⲉ̅ϩⲛ ϩⲉⲛⲥⲏϣⲉ ϩⲛ ϩⲉⲛϣⲧⲉⲕⲟ ϩⲛ ϩⲉⲛϣⲧⲟⲣⲧⲣ ϩⲛ ϩⲉⲛϩⲓⲥⲉ ϩⲛ ϩⲉⲛⲟⲩϣⲏ ⲛⲣⲟⲓⲥ ϩⲛ ϩⲉⲛⲛⲏⲥⲧⲓⲁ
6 W czystości, w umiejętności, w nieskwapliwości, w dobrotliwości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej;
ⲋ̅ϩⲛ ⲟⲩⲧⲃⲃⲟ ϩⲛ ⲟⲩⲥⲟⲟⲩⲛ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧϩⲁⲣϣϩⲏⲧ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧⲭⲣⲏⲥⲧⲟⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲛ ⲟⲩⲁⲅⲁⲡⲏ ⲁϫⲛ ϩⲩⲡⲟⲕⲣⲓⲛⲉ
7 W mowie prawdy, w mocy Bożej, przez oręże sprawiedliwości na prawo i na lewo;
ⲍ̅ϩⲛ ⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲙⲉ ϩⲛ ⲟⲩϭⲟⲙ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲓⲧⲛ ⲛϩⲟⲡⲗⲟⲛ ⲛⲧⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲉⲧϩⲓⲟⲩⲛⲁⲙ ⲙⲛ ⲛⲉⲧϩⲓϩⲃⲟⲩⲣ
8 Przez chwałę i zelżywość, przez niesławę i dobrą sławę, jakoby zwodziciele, wszakże prawdziwi;
ⲏ̅ϩⲓⲧⲛ ⲟⲩⲉⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲟⲩⲥⲱϣ ϩⲓⲧⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲉϥϫⲓ ⲟⲩⲁ ⲙⲛ ⲟⲩⲥⲙⲟⲩ ϩⲱⲥ ⲡⲗⲁⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲣⲙⲙⲙⲉ
9 Jako nieznajomi, wszakże znajomi; jako umierający, a oto żyjemy; jako pokarani, ale nie zabici;
ⲑ̅ϩⲱⲥ ⲉⲩⲟⲃϣ ⲉⲣⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲙⲟⲛ ϩⲱⲥ ⲉⲛⲙⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲧⲛⲟⲛϩ ϩⲱⲥ ⲉⲩⲡⲁⲓⲇⲉⲩⲉ ⲙⲙⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲙⲟⲩⲟⲩⲧ ⲁⲛ ⲙⲙⲟⲛ
10 Jako smutni, wszakże zawsze weseli; jako ubodzy, wszakże wielu ubogacający; jako nic nie mający, wszakże wszystko trzymający.
ⲓ̅ϩⲱⲥ ⲉⲛⲗⲩⲡⲉⲓ ⲉⲛⲣⲁϣⲉ ⲇⲉ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲙ ϩⲱⲥ ϩⲏⲕⲉ ⲉⲛⲉⲓⲣⲉ ⲇⲉ ⲛⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲣⲙⲙⲁⲟ ϩⲱⲥ ⲉⲙⲛⲧⲁⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲛⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲧⲏⲣϥ
11 Usta nasze otworzone są ku wam, o Koryntowie! serce nasze rozszerzone jest.
ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲉⲛⲧⲁⲡⲣⲟ ⲟⲩⲏⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲛⲕⲟⲣⲓⲛⲑⲓⲟⲥ ⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⲟⲩⲟϣⲥ
12 Nie jesteście ściśnieni w nas, lecz ściśnieni jesteście we wnętrznościach waszych.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲧⲉⲧⲛϩⲉϫϩⲱϫ ⲁⲛ ⲛϩⲏⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛϩⲉϫϩⲱϫ ⲇⲉ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲛⲧϣⲁⲛϩⲧⲏϥ
13 O wzajemną tedy nagrodę jako dziatkom mówię: Rozszerzcież się i wy.
ⲓ̅ⲅ̅ϯϣⲃⲉⲓⲱ ⲇⲉ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲙⲡⲃⲉⲕⲉ ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϩⲱⲥ ϣⲏⲣⲉ ⲟⲩⲱϣⲥ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ
14 Nie ciągnijcież nierównego jarzma z niewiernymi; bo cóż za społeczność sprawiedliwości z nieprawością? albo co za społeczność światłości z ciemnością?
ⲓ̅ⲇ̅ⲙⲡⲣϣⲱⲡⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲙⲟⲟϣⲉ ⲙⲛ ⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲁϣ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⲧⲙⲉⲧⲟⲭⲏ ⲛⲧⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲙⲛ ⲧⲁⲛⲟⲙⲓⲁ ⲛⲁϣ ⲧⲉ ⲧⲕⲟⲓⲛⲱⲛⲓⲁ ⲙⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲙⲛ ⲡⲕⲁⲕⲉ
15 A co za zgoda Chrystusa z Belijałem? albo co za dział wiernemu z niewiernym?
ⲓ̅ⲉ̅ⲁϣ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲧⲥⲩⲙⲫⲱⲛⲏⲥⲓⲥ ⲙⲡⲉⲭⲥ ⲙⲛ ⲃⲉⲗⲓⲁⲣ ⲁϣ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲧⲙⲉⲣⲓⲥ ⲛⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲙⲛ ⲟⲩⲁⲡⲓⲥⲧⲟⲥ
16 A co za zgoda kościoła Bożego z bałwanami? Albowiem wy jesteście kościołem Boga żywego, tak jako mówi Bóg: Będę mieszkał w nich i będę się przechadzał w nich, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.
ⲓ̅ⲋ̅ⲏ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲡϣⲱⲛⲃ ⲙⲡⲣⲡⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ ⲁⲛⲟⲛ ⲅⲁⲣ ⲁⲛⲟⲛ ⲡⲣⲡⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲟⲛϩ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ϯⲛⲁⲟⲩⲱϩ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲧⲁⲙⲟⲟϣⲉ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲧⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲩ ⲛⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲥⲉϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲓ ⲛⲗⲁⲟⲥ
17 Przetoż wynijdźcie z pośrodku ich i odłączcie się, mówi Pan, a nieczystego się nie dotykajcie, a Ja was przyjmę.
ⲓ̅ⲍ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲁⲙⲏⲉⲓⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲙⲏ ⲧⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲡⲣϫ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲙϫⲱϩ ⲉⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲕ ϯⲛⲁϣⲉⲡ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲣⲟⲓ
18 I będę wam za Ojca, a wy mi będziecie za synów i za córki, mówi Pan wszechmogący.
ⲓ̅ⲏ̅ⲧⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲩⲉⲓⲱⲧ ⲛⲧⲉⲧⲛϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲓ ⲉϩⲉⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲛ ϩⲉⲛϣⲉⲉⲣⲉ ⲡⲉϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲡⲁⲛⲧⲟⲕⲣⲁⲧⲱⲣ
