II Koryntian 5
1 Wiemy bowiem, że jeźli tego naszego ziemskiego mieszkania namiot zburzony będzie, budowanie mamy od Boga, dom nie rękoma urobiony, wieczny w niebiesiech. (aiōnios g166)
அபரம் அஸ்மாகம் ஏதஸ்மிந் பார்தி²வே தூ³ஷ்யரூபே வேஸ்²மநி ஜீர்ணே ஸதீஸ்²வரேண நிர்ம்மிதம் அகரக்ரு’தம் அஸ்மாகம் அநந்தகாலஸ்தா²யி வேஸ்²மைகம்’ ஸ்வர்கே³ வித்³யத இதி வயம்’ ஜாநீம: | (aiōnios g166)
2 Albowiem w tym namiocie wzdychamy, domem naszym, który jest z nieba, żądając być przyobleczeni.
யதோ ஹேதோரேதஸ்மிந் வேஸ்²மநி திஷ்ட²ந்தோ வயம்’ தம்’ ஸ்வர்கீ³யம்’ வாஸம்’ பரிதா⁴தும் ஆகாங்க்ஷ்யமாணா நி: ஸ்²வஸாம: |
3 Jeźliż tylko przyobleczonymi a nie nagimi znalezieni będziemy.
ததா²பீதா³நீமபி வயம்’ தேந ந நக்³நா: கிந்து பரிஹிதவஸநா மந்யாமஹே|
4 Bo którzyśmy w tym namiocie, wzdychamy, będąc obciążeni, ponieważ nie żądamy być zewleczeni, ale przyobleczeni, aby pożarta była śmiertelność od żywota.
ஏதஸ்மிந் தூ³ஷ்யே திஷ்ட²நதோ வயம்’ க்லிஸ்²யமாநா நி: ஸ்²வஸாம: , யதோ வயம்’ வாஸம்’ த்யக்தும் இச்சா²மஸ்தந்நஹி கிந்து தம்’ த்³விதீயம்’ வாஸம்’ பரிதா⁴தும் இச்சா²ம: , யதஸ்ததா² க்ரு’தே ஜீவநேந மர்த்யம்’ க்³ரஸிஷ்யதே|
5 A ten, który nas ku temuż właśnie przygotował, jestci Bóg, który nam też dał zadatek Ducha.
ஏதத³ர்த²ம்’ வயம்’ யேந ஸ்ரு’ஷ்டா: ஸ ஈஸ்²வர ஏவ ஸ சாஸ்மப்⁴யம்’ ஸத்யங்காரஸ்ய பணஸ்வரூபம் ஆத்மாநம்’ த³த்தவாந்|
6 Przetoż mając zawsze ufność i wiedząc, że póki mieszkamy w tem ciele, pielgrzymujemy od Pana:
அதஏவ வயம்’ ஸர்வ்வதோ³த்ஸுகா ப⁴வாம: கிஞ்ச ஸ²ரீரே யாவத்³ அஸ்மாபி⁴ ர்ந்யுஷ்யதே தாவத் ப்ரபு⁴தோ தூ³ரே ப்ரோஷ்யத இதி ஜாநீம: ,
7 (Bo przez wiarę chodzimy, a nie przez widzenie).
யதோ வயம்’ த்³ரு’ஷ்டிமார்கே³ ந சராம: கிந்து விஸ்²வாஸமார்கே³|
8 Lecz ufamy i wolimy raczej wynijść z ciała, a iść na mieszkanie do Pana.
அபரஞ்ச ஸ²ரீராத்³ தூ³ரே ப்ரவஸ்தும்’ ப்ரபோ⁴: ஸந்நிதௌ⁴ நிவஸ்துஞ்சாகாங்க்ஷ்யமாணா உத்ஸுகா ப⁴வாம: |
9 Przetoż też usiłujemy, bądź w ciele mieszkamy, bądź z ciała wychodzimy, onemu się podobać.
தஸ்மாதே³வ காரணாத்³ வயம்’ தஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ நிவஸந்தஸ்தஸ்மாத்³ தூ³ரே ப்ரவஸந்தோ வா தஸ்மை ரோசிதும்’ யதாமஹே|
10 Albowiem musimy się wszyscy pokazać przed sądową stolicą Chrystusową, aby każdy odniósł, co czynił w ciele, według tego, co czynił, lub dobre, lub złe.
யஸ்மாத் ஸ²ரீராவஸ்தா²யாம் ஏகைகேந க்ரு’தாநாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸு²பா⁴ஸு²ப⁴ப²லப்ராப்தயே ஸர்வ்வைஸ்மாபி⁴: க்²ரீஷ்டஸ்ய விசாராஸநஸம்முக² உபஸ்தா²தவ்யம்’|
11 Przetoż wiedząc o tym strachu Pańskim, ludzi do wiary namawiamy, a Bogu jawnymi jesteśmy; i mam nadzieję, iż w sumieniach waszych jawnymi jesteśmy.
அதஏவ ப்ரபோ⁴ ர்ப⁴யாநகத்வம்’ விஜ்ஞாய வயம்’ மநுஜாந் அநுநயாம: கிஞ்சேஸ்²வரஸ்ய கோ³சரே ஸப்ரகாஸா² ப⁴வாம: , யுஷ்மாகம்’ ஸம்’வேத³கோ³சரே(அ)பி ஸப்ரகாஸா² ப⁴வாம இத்யாஸ²ம்’ஸாமஹே|
12 Albowiem nie samych siebie wam znowu zalecamy, ale wam dajemy przyczynę, abyście się chlubili nami i żebyście mieli co mówić przeciwko tym, którzy się chlubią z powierzchownych rzeczy, a nie z serca.
அநேந வயம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ புந: ஸ்வாந் ப்ரஸ²ம்’ஸாம இதி நஹி கிந்து யே மநோ விநா முகை²: ஸ்²லாக⁴ந்தே தேப்⁴ய: ப்ரத்யுத்தரதா³நாய யூயம்’ யதா²ஸ்மாபி⁴: ஸ்²லாகி⁴தும்’ ஸ²க்நுத² தாத்³ரு’ஸ²ம் உபாயம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ விதராம: |
13 Bo choć od rozumu odchodzimy, Bogu odchodzimy, choć przy rozumie jesteśmy, wam jesteśmy.
யதி³ வயம்’ ஹதஜ்ஞாநா ப⁴வாமஸ்தர்ஹி தத்³ ஈஸ்²வரார்த²கம்’ யதி³ ச ஸஜ்ஞாநா ப⁴வாமஸ்தர்ஹி தத்³ யுஷ்மத³ர்த²கம்’|
14 Albowiem miłość Chrystusowa przyciska nas, jako tych, którzyśmy to osądzili, iż ponieważ jeden za wszystkich umarł, tedy wszyscy byli umarłymi;
வயம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேம்நா ஸமாக்ரு’ஷ்யாமஹே யத: ஸர்வ்வேஷாம்’ விநிமயேந யத்³யேகோ ஜநோ(அ)ம்ரியத தர்ஹி தே ஸர்வ்வே ம்ரு’தா இத்யாஸ்மாபி⁴ ர்பு³த்⁴யதே|
15 A że za wszystkich umarł, aby ci, którzy żyją, już więcej sobie nie żyli, ale temu, który za nich umarł i jest wzbudzony.
அபரஞ்ச யே ஜீவந்தி தே யத் ஸ்வார்த²ம்’ ந ஜீவந்தி கிந்து தேஷாம்’ க்ரு’தே யோ ஜநோ ம்ரு’த: புநருத்தா²பிதஸ்²ச தமுத்³தி³ஸ்²ய யத் ஜீவந்தி தத³ர்த²மேவ ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ம்ரு’தவாந்|
16 Dlatego my od tego czasu nikogo według ciała nie znamy, a chociaśmy też znali Chrystusa według ciała, lecz już teraz więcej nie znamy.
அதோ ஹேதோரித: பரம்’ கோ(அ)ப்யஸ்மாபி⁴ ர்ஜாதிதோ ந ப்ரதிஜ்ஞாதவ்ய: | யத்³யபி பூர்வ்வம்’ க்²ரீஷ்டோ ஜாதிதோ(அ)ஸ்மாபி⁴: ப்ரதிஜ்ஞாதஸ்ததா²பீதா³நீம்’ ஜாதித: புந ர்ந ப்ரதிஜ்ஞாயதே|
17 A tak jeźli kto jest w Chrystusie, nowem jest stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowemi stały.
கேநசித் க்²ரீஷ்ட ஆஸ்²ரிதே நூதநா ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ப⁴வதி புராதநாநி லுப்யந்தே பஸ்²ய நிகி²லாநி நவீநாநி ப⁴வந்தி|
18 A to wszystko z Boga jest, który nas z samym sobą pojednał przez Jezusa Chrystusa i dał nam usługiwanie tego pojednania,
ஸர்வ்வஞ்சைதத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ம்ம யதோ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ஸ ஏவாஸ்மாந் ஸ்வேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸம்’ஹிதவாந் ஸந்தா⁴நஸம்ப³ந்தீ⁴யாம்’ பரிசர்ய்யாம் அஸ்மாஸு ஸமர்பிதவாம்’ஸ்²ச|
19 Ponieważ Bóg był w Chrystusie, świat z samym sobą jednając, nie przyczytując im upadków ich, i położył w nas to słowo pojednania:
யத: ஈஸ்²வர: க்²ரீஷ்டம் அதி⁴ஷ்டா²ய ஜக³தோ ஜநாநாம் ஆகா³ம்’ஸி தேஷாம் ரு’ணமிவ ந க³ணயந் ஸ்வேந ஸார்த்³த⁴ம்’ தாந் ஸம்’ஹிதவாந் ஸந்தி⁴வார்த்தாம் அஸ்மாஸு ஸமர்பிதவாம்’ஸ்²ச|
20 Przetoż na miejscu Chrystusowem poselstwo sprawujemy, jakoby was Bóg upominał przez nas, prosimy na miejscu Chrystusowem, jednajcie się z Bogiem;
அதோ வயம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய விநிமயேந தௌ³த்யம்’ கர்ம்ம ஸம்பாத³யாமஹே, ஈஸ்²வரஸ்²சாஸ்மாபி⁴ ர்யுஷ்மாந் யாயாச்யதே தத: க்²ரீஷ்டஸ்ய விநிமயேந வயம்’ யுஷ்மாந் ப்ரார்த²யாமஹே யூயமீஸ்²வரேண ஸந்த⁴த்த|
21 Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.
யதோ வயம்’ தேந யத்³ ஈஸ்²வரீயபுண்யம்’ ப⁴வாமஸ்தத³ர்த²ம்’ பாபேந ஸஹ யஸ்ய ஜ்ஞாதேயம்’ நாஸீத் ஸ ஏவ தேநாஸ்மாகம்’ விநிமயேந பாப: க்ரு’த: |
