< II Koryntian 5 >

1 Wiemy bowiem, że jeźli tego naszego ziemskiego mieszkania namiot zburzony będzie, budowanie mamy od Boga, dom nie rękoma urobiony, wieczny w niebiesiech. (aiōnios g166)
អបរម៑ អស្មាកម៑ ឯតស្មិន៑ បាត៌្ហិវេ ទូឞ្យរូបេ វេឝ្មនិ ជីណ៌េ សតីឝ្វរេណ និម៌្មិតម៑ អករក្ឫតម៑ អស្មាកម៑ អនន្តកាលស្ថាយិ វេឝ្មៃកំ ស្វគ៌េ វិទ្យត ឥតិ វយំ ជានីមះ។ (aiōnios g166)
2 Albowiem w tym namiocie wzdychamy, domem naszym, który jest z nieba, żądając być przyobleczeni.
យតោ ហេតោរេតស្មិន៑ វេឝ្មនិ តិឞ្ឋន្តោ វយំ តំ ស្វគ៌ីយំ វាសំ បរិធាតុម៑ អាកាង្ក្ឞ្យមាណា និះឝ្វសាមះ។
3 Jeźliż tylko przyobleczonymi a nie nagimi znalezieni będziemy.
តថាបីទានីមបិ វយំ តេន ន នគ្នាះ កិន្តុ បរិហិតវសនា មន្យាមហេ។
4 Bo którzyśmy w tym namiocie, wzdychamy, będąc obciążeni, ponieważ nie żądamy być zewleczeni, ale przyobleczeni, aby pożarta była śmiertelność od żywota.
ឯតស្មិន៑ ទូឞ្យេ តិឞ្ឋនតោ វយំ ក្លិឝ្យមានា និះឝ្វសាមះ, យតោ វយំ វាសំ ត្យក្តុម៑ ឥច្ឆាមស្តន្នហិ កិន្តុ តំ ទ្វិតីយំ វាសំ បរិធាតុម៑ ឥច្ឆាមះ, យតស្តថា ក្ឫតេ ជីវនេន មត៌្យំ គ្រសិឞ្យតេ។
5 A ten, który nas ku temuż właśnie przygotował, jestci Bóg, który nam też dał zadatek Ducha.
ឯតទត៌្ហំ វយំ យេន ស្ឫឞ្ដាះ ស ឦឝ្វរ ឯវ ស ចាស្មភ្យំ សត្យង្ការស្យ បណស្វរូបម៑ អាត្មានំ ទត្តវាន៑។
6 Przetoż mając zawsze ufność i wiedząc, że póki mieszkamy w tem ciele, pielgrzymujemy od Pana:
អតឯវ វយំ សវ៌្វទោត្សុកា ភវាមះ កិញ្ច ឝរីរេ យាវទ៑ អស្មាភិ រ្ន្យុឞ្យតេ តាវត៑ ប្រភុតោ ទូរេ ប្រោឞ្យត ឥតិ ជានីមះ,
7 (Bo przez wiarę chodzimy, a nie przez widzenie).
យតោ វយំ ទ្ឫឞ្ដិមាគ៌េ ន ចរាមះ កិន្តុ វិឝ្វាសមាគ៌េ។
8 Lecz ufamy i wolimy raczej wynijść z ciała, a iść na mieszkanie do Pana.
អបរញ្ច ឝរីរាទ៑ ទូរេ ប្រវស្តុំ ប្រភោះ សន្និធៅ និវស្តុញ្ចាកាង្ក្ឞ្យមាណា ឧត្សុកា ភវាមះ។
9 Przetoż też usiłujemy, bądź w ciele mieszkamy, bądź z ciała wychodzimy, onemu się podobać.
តស្មាទេវ ការណាទ៑ វយំ តស្យ សន្និធៅ និវសន្តស្តស្មាទ៑ ទូរេ ប្រវសន្តោ វា តស្មៃ រោចិតុំ យតាមហេ។
10 Albowiem musimy się wszyscy pokazać przed sądową stolicą Chrystusową, aby każdy odniósł, co czynił w ciele, według tego, co czynił, lub dobre, lub złe.
យស្មាត៑ ឝរីរាវស្ថាយាម៑ ឯកៃកេន ក្ឫតានាំ កម៌្មណាំ ឝុភាឝុភផលប្រាប្តយេ សវ៌្វៃស្មាភិះ ខ្រីឞ្ដស្យ វិចារាសនសម្មុខ ឧបស្ថាតវ្យំ។
11 Przetoż wiedząc o tym strachu Pańskim, ludzi do wiary namawiamy, a Bogu jawnymi jesteśmy; i mam nadzieję, iż w sumieniach waszych jawnymi jesteśmy.
អតឯវ ប្រភោ រ្ភយានកត្វំ វិជ្ញាយ វយំ មនុជាន៑ អនុនយាមះ កិញ្ចេឝ្វរស្យ គោចរេ សប្រកាឝា ភវាមះ, យុឞ្មាកំ សំវេទគោចរេៜបិ សប្រកាឝា ភវាម ឥត្យាឝំសាមហេ។
12 Albowiem nie samych siebie wam znowu zalecamy, ale wam dajemy przyczynę, abyście się chlubili nami i żebyście mieli co mówić przeciwko tym, którzy się chlubią z powierzchownych rzeczy, a nie z serca.
អនេន វយំ យុឞ្មាកំ សន្និធៅ បុនះ ស្វាន៑ ប្រឝំសាម ឥតិ នហិ កិន្តុ យេ មនោ វិនា មុខៃះ ឝ្លាឃន្តេ តេភ្យះ ប្រត្យុត្តរទានាយ យូយំ យថាស្មាភិះ ឝ្លាឃិតុំ ឝក្នុថ តាទ្ឫឝម៑ ឧបាយំ យុឞ្មភ្យំ វិតរាមះ។
13 Bo choć od rozumu odchodzimy, Bogu odchodzimy, choć przy rozumie jesteśmy, wam jesteśmy.
យទិ វយំ ហតជ្ញានា ភវាមស្តហ៌ិ តទ៑ ឦឝ្វរាត៌្ហកំ យទិ ច សជ្ញានា ភវាមស្តហ៌ិ តទ៑ យុឞ្មទត៌្ហកំ។
14 Albowiem miłość Chrystusowa przyciska nas, jako tych, którzyśmy to osądzili, iż ponieważ jeden za wszystkich umarł, tedy wszyscy byli umarłymi;
វយំ ខ្រីឞ្ដស្យ ប្រេម្នា សមាក្ឫឞ្យាមហេ យតះ សវ៌្វេឞាំ វិនិមយេន យទ្យេកោ ជនោៜម្រិយត តហ៌ិ តេ សវ៌្វេ ម្ឫតា ឥត្យាស្មាភិ រ្ពុធ្យតេ។
15 A że za wszystkich umarł, aby ci, którzy żyją, już więcej sobie nie żyli, ale temu, który za nich umarł i jest wzbudzony.
អបរញ្ច យេ ជីវន្តិ តេ យត៑ ស្វាត៌្ហំ ន ជីវន្តិ កិន្តុ តេឞាំ ក្ឫតេ យោ ជនោ ម្ឫតះ បុនរុត្ថាបិតឝ្ច តមុទ្ទិឝ្យ យត៑ ជីវន្តិ តទត៌្ហមេវ ស សវ៌្វេឞាំ ក្ឫតេ ម្ឫតវាន៑។
16 Dlatego my od tego czasu nikogo według ciała nie znamy, a chociaśmy też znali Chrystusa według ciała, lecz już teraz więcej nie znamy.
អតោ ហេតោរិតះ បរំ កោៜប្យស្មាភិ រ្ជាតិតោ ន ប្រតិជ្ញាតវ្យះ។ យទ្យបិ បូវ៌្វំ ខ្រីឞ្ដោ ជាតិតោៜស្មាភិះ ប្រតិជ្ញាតស្តថាបីទានីំ ជាតិតះ បុន រ្ន ប្រតិជ្ញាយតេ។
17 A tak jeźli kto jest w Chrystusie, nowem jest stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowemi stały.
កេនចិត៑ ខ្រីឞ្ដ អាឝ្រិតេ នូតនា ស្ឫឞ្ដិ រ្ភវតិ បុរាតនានិ លុប្យន្តេ បឝ្យ និខិលានិ នវីនានិ ភវន្តិ។
18 A to wszystko z Boga jest, który nas z samym sobą pojednał przez Jezusa Chrystusa i dał nam usługiwanie tego pojednania,
សវ៌្វញ្ចៃតទ៑ ឦឝ្វរស្យ កម៌្ម យតោ យីឝុខ្រីឞ្ដេន ស ឯវាស្មាន៑ ស្វេន សាទ៌្ធំ សំហិតវាន៑ សន្ធានសម្ពន្ធីយាំ បរិចយ៌្យាម៑ អស្មាសុ សមប៌ិតវាំឝ្ច។
19 Ponieważ Bóg był w Chrystusie, świat z samym sobą jednając, nie przyczytując im upadków ich, i położył w nas to słowo pojednania:
យតះ ឦឝ្វរះ ខ្រីឞ្ដម៑ អធិឞ្ឋាយ ជគតោ ជនានាម៑ អាគាំសិ តេឞាម៑ ឫណមិវ ន គណយន៑ ស្វេន សាទ៌្ធំ តាន៑ សំហិតវាន៑ សន្ធិវាត៌្តាម៑ អស្មាសុ សមប៌ិតវាំឝ្ច។
20 Przetoż na miejscu Chrystusowem poselstwo sprawujemy, jakoby was Bóg upominał przez nas, prosimy na miejscu Chrystusowem, jednajcie się z Bogiem;
អតោ វយំ ខ្រីឞ្ដស្យ វិនិមយេន ទៅត្យំ កម៌្ម សម្បាទយាមហេ, ឦឝ្វរឝ្ចាស្មាភិ រ្យុឞ្មាន៑ យាយាច្យតេ តតះ ខ្រីឞ្ដស្យ វិនិមយេន វយំ យុឞ្មាន៑ ប្រាត៌្ហយាមហេ យូយមីឝ្វរេណ សន្ធត្ត។
21 Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.
យតោ វយំ តេន យទ៑ ឦឝ្វរីយបុណ្យំ ភវាមស្តទត៌្ហំ បាបេន សហ យស្យ ជ្ញាតេយំ នាសីត៑ ស ឯវ តេនាស្មាកំ វិនិមយេន បាបះ ក្ឫតះ។

< II Koryntian 5 >