II Koryntian 5
1 Wiemy bowiem, że jeźli tego naszego ziemskiego mieszkania namiot zburzony będzie, budowanie mamy od Boga, dom nie rękoma urobiony, wieczny w niebiesiech. (aiōnios g166)
Mamih kah diklai dap im te a phae atah, Pathen kah a imsak, kut neh saii mueh dungyan im te vaan ah ng'khueh uh coeng tila m'ming uh. (aiōnios g166)
2 Albowiem w tym namiocie wzdychamy, domem naszym, który jest z nieba, żądając być przyobleczeni.
Tahae ah ng'huei uh ngawn cakhaw vaan lamkah mamih imlo khuiah thingcam ham ni n'rhingda uh.
3 Jeźliż tylko przyobleczonymi a nie nagimi znalezieni będziemy.
Rhep m'bai uh ngawn koinih m'pumtling pawt khaw m'ming uh sue.
4 Bo którzyśmy w tym namiocie, wzdychamy, będąc obciążeni, ponieważ nie żądamy być zewleczeni, ale przyobleczeni, aby pożarta była śmiertelność od żywota.
Dap ah aka om rhoek tah bakba n'hap uh tih n'huei uh. Tekah te pit ham pawt tih thingcam ham ng'ngaih uh. Te daengah ni hingnah loh aka duek thai te a yoop eh.
5 A ten, który nas ku temuż właśnie przygotował, jestci Bóg, który nam też dał zadatek Ducha.
Hekah boeih ham Pathen loh mamih n'thoeng sak tih, mamih taengah Mueihla cungah m'paek.
6 Przetoż mając zawsze ufność i wiedząc, że póki mieszkamy w tem ciele, pielgrzymujemy od Pana:
Te dongah n'sayalh uh taitu tih Boeipa taeng lamkah m'vi uh vaengah pumsa ah n'naeh uh te m'ming uh.
7 (Bo przez wiarę chodzimy, a nie przez widzenie).
Mikhmuh nen pawt tih tangnah nen ni m'pongpa uh.
8 Lecz ufamy i wolimy raczej wynijść z ciała, a iść na mieszkanie do Pana.
N'sayalh uh dongah pumsa lamkah m'vi uh ham neh Boeipa taengah naeh ham te n'lungtlun uh ngai.
9 Przetoż też usiłujemy, bądź w ciele mieszkamy, bądź z ciała wychodzimy, onemu się podobać.
Te dongah n'naeh akhaw, m'vi uh akhaw amah kolo la om ham te tlungmu uh van sih.
10 Albowiem musimy się wszyscy pokazać przed sądową stolicą Chrystusową, aby każdy odniósł, co czynił w ciele, według tego, co czynił, lub dobre, lub złe.
Mamih he Khrih kah khotloeng hmaiah boeih a phoe hama kuek. Te daengah ni pakhat rhip loh pumsa kah khoboe te bangla, a thae khaw, a then khaw a dang eh.
11 Przetoż wiedząc o tym strachu Pańskim, ludzi do wiary namawiamy, a Bogu jawnymi jesteśmy; i mam nadzieję, iż w sumieniach waszych jawnymi jesteśmy.
Boeipa te rhihnah koila aka ming rhoek loh hlang ng'koilaw uh. Pathen taengla m'phoe uh coeng dongah nangmih kah mingcimnah dongah khaw phoe coeng tila ka ngaiuep.
12 Albowiem nie samych siebie wam znowu zalecamy, ale wam dajemy przyczynę, abyście się chlubili nami i żebyście mieli co mówić przeciwko tym, którzy się chlubią z powierzchownych rzeczy, a nie z serca.
Nangmih taengah kamamih ka oep uh thae bal moenih. Tedae kaimih yueng thangpomnah ham tah nangmih taengah rhoidoengnah la kam paek uh. Te daengah ni thinko khuikah pawt tih maelhmai dongah aka pomsang rhoek te a moeh uh thai eh.
13 Bo choć od rozumu odchodzimy, Bogu odchodzimy, choć przy rozumie jesteśmy, wam jesteśmy.
Ka limlum uh cakhaw Pathen ham, ka muet uh cakhaw nangmih ham.
14 Albowiem miłość Chrystusowa przyciska nas, jako tych, którzyśmy to osądzili, iż ponieważ jeden za wszystkich umarł, tedy wszyscy byli umarłymi;
Khrih kah lungnah loh mamih n'nan dongah ol a tloek he. Pakhat loh hlang boeih yueng a duek dongah hlang boeih tah duek coeng.
15 A że za wszystkich umarł, aby ci, którzy żyją, już więcej sobie nie żyli, ale temu, który za nich umarł i jest wzbudzony.
Tedae hlang boeih yueng laa duek daengah ni aka hing rhoek long khaw amah amah aha hing uh pawt eh. Anih te amih yueng la duek tih thoo coeng ta.
16 Dlatego my od tego czasu nikogo według ciała nie znamy, a chociaśmy też znali Chrystusa według ciała, lecz już teraz więcej nie znamy.
Te dongah tahae lamkah tah kaimih loh pumsa la kam ming uh moenih. Khrih te pumsa la m'ming uh ngawn dae tahae ah m'ming uh voel pawh.
17 A tak jeźli kto jest w Chrystusie, nowem jest stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowemi stały.
Te dongah hlang pakhat loh Khrih ah a om atah suentae thai la om coeng. A rhuem tah khum tih a thai la om coeng he.
18 A to wszystko z Boga jest, który nas z samym sobą pojednał przez Jezusa Chrystusa i dał nam usługiwanie tego pojednania,
A cungkuem he Pathen kah ni. Amah loh Khrih ah amah taengla mamih m'moeithen tih moeithennah bibi te mamih m'paek coeng.
19 Ponieważ Bóg był w Chrystusie, świat z samym sobą jednając, nie przyczytując im upadków ich, i położył w nas to słowo pojednania:
Pathen tah Khrih ah om tih amah ham Diklai a moeithen. Amih kah tholhdalhnah te amamih taengah thoelh pah voel pawh. Mamih taengah khaw moeithennah olka te a khueh coeng.
20 Przetoż na miejscu Chrystusowem poselstwo sprawujemy, jakoby was Bóg upominał przez nas, prosimy na miejscu Chrystusowem, jednajcie się z Bogiem;
Te dongah Khrih yueng la ka laipai uh. Kaimih ah Pathen kah n'hloep vanbangla Pathen neh na moeithen uh ham te Khrih yueng la kan hloep uh.
21 Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.
Tholh aka ming pawt te mamih kongah tholh laa saii. Te daengah ni amah ah Pathen kah duengnah dongah mamih loh ng'om uh eh.
