II Koryntian 3
1 Poczynamyż zasię zalecać samych siebie? czyli potrzebujemy, jako niektórzy, listów zalecających do was albo też listów zalecających od was?
Dibed ni wachako pwoyorenu kendo? Koso wachako dwaro barupe mag pwoch moa kuomu, kata mwabirogo iru, kaka jomoko ohero timo?
2 Listem naszym wy jesteście, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie.
Un e barupewa, mondiki e chunywa, kendo ma ji duto ongʼeyo, kendo somo.
3 Gdyż to jawna jest, żeście listem Chrystusowym przez usługę naszę zgotowanym, napisanym nie inkaustem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serc mięsnych.
Unyiso ni un barupe moa kuom Kristo, ma tijwa okelo, ma ok ondiki gi wino, to mondiki gi Roho Maler mar Nyasaye mangima, bende ok ma ondiki e kite mopa, to mondiki e chuny dhano.
4 A takieć ufanie mamy przez Chrystusa ku Bogu,
Mano e chir ma wan-go kuom Nyasaye nikech Kristo.
5 Nie iżbyśmy byli sposobni, co myśleć sami z siebie, jako sami z siebie, ale sposobność nasza z Boga jest;
Ok ni wan gi nyalo moro kuomwa wawegi mar tiyo tijni, to nyalowa aa kuom Nyasaye.
6 Który nas też uczynił sposobnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; albowiem litera zabija, ale Duch ożywia.
Osemiyowa nyalo mar bedo jotich mag singruok manyien, ma ok otenore kuom chik mondiki, to motenore kuom chuny, nikech chik kelo tho, to Roho to chiwo ngima.
7 Bo jeźlić posługiwanie śmierci literami wyrażone na tablicach kamiennych było chwalebne, tak iż synowie Izraelscy nie mogli śmiele patrzeć na oblicze Mojżeszowe dla chwały oblicza jego, która miała być skażona:
Koro ka tich mane okelo tho, mane ondike kite mopa, ne obiro gi duongʼ mondo omi jo-Israel kik ngʼi wangʼ Musa tir nikech duongʼne kata obedo ni duongʼno ne dhi ka rumo kamano.
8 Jakoż daleko więcej usługiwanie Ducha nie ma być chwalebne?
To koro tich mar Roho dibed gi duongʼ machalo nadi?
9 Bo jeźlić usługiwanie potępienia było chwalebne, daleko więcej usługiwanie sprawiedliwości obfituje w chwale.
Ka tich ma ingʼadonego ji bura nigi duongʼ kamano, to tich, maketo ji kare, nyaka bed gi duongʼ moloyo!
10 Albowiem i to, co chwałę miało, nie miało chwały w tej części, co się tknie onej przewyższającej chwały.
Nikech gimane nigi duongʼ sani kindecha koro onge gi duongʼ minyalo pimo gi mano maduongʼ moloye.
11 Bo jeźlić to, co niszczeje, było chwalebne, daleko więcej to, co zostaje, jest chwalebne.
To ka mano marumo nobiro gi duongʼ kamano to kara koro mano masiko nyaka bed gi duongʼ mangʼongo moloyo!
12 Przetoż mając taką nadzieję, wielkiej bezpieczności w mowie używamy.
Emomiyo ka koro wan gi geno machal kama, wawuoyo gi chir mathoth.
13 A nie jesteśmy jako Mojżesz, który kładł zasłonę na oblicze swoje, aby synowie Izraelscy śmiele nie patrzyli na koniec onego, co zniszczeć miało.
Ok wachal gi Musa mane umo wangʼe mondo kik jo-Israel ne ka ler manie pat wangʼe rumo.
14 Ale zatwardzone są zmysły ich; albowiem aż do dzisiejszego dnia taż zasłona w czytaniu starego testamentu zostaje nie odkryta, która przez Chrystusa skażenie bierze.
To pachgi nosiko kodinore, nikech nyaka chil kawuono ragengʼno pod oumo chunygi ka isomo singruok machon. Pod ok ogole nikech ragengʼno igolo mana ka ngʼato ni kuom Kristo.
15 Przetoż aż do dnia dzisiejszego, gdy Mojżesz czytany bywa, zasłona jest na sercu ich położona.
Kata mana sani kisomo chik Musa to ragengʼno pod oumo chunygi.
16 Lecz gdyby się do Pana obrócili, odjęta będzie ona zasłona,
To sa asaya ma ngʼato olokore odhi ir Ruoth to ragengʼno igolo oko.
17 Aleć Pan jest tym Duchem; a gdzie jest ten Duch Pański, tam i wolność.
Koro Ruoth e Rohonogo; kendo kama Roho mar Ruoth nitie, thuolo nitie.
18 Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem na chwałę Pańską, jako w zwierciadle patrzymy, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z chwały w chwałę, jako od Ducha Pańskiego.
Koro wan duto mwaonge gi ragengʼ e wengewa wachalo gi rangʼi kendo wamiyo ler mar ruoth nenore ratiro kendo lerno medore ameda pile ka kitwa medo bedo machal kode; mano en tich Ruoth ma en Roho.
