II Koryntian 2
1 A postanowiłem to u siebie, abym znowu nie przyszedł z zasmuceniem do was.
អបរញ្ចាហំ បុនះ ឝោកាយ យុឞ្មត្សន្និធិំ ន គមិឞ្យាមីតិ មនសិ និរចៃឞំ។
2 Bo jeźlibym ja was zasmucił, i któż jest, co by mię rozweselił, tylko ten, który jest przez mię zasmucony?
យស្មាទ៑ អហំ យទិ យុឞ្មាន៑ ឝោកយុក្តាន៑ ករោមិ តហ៌ិ មយា យះ ឝោកយុក្តីក្ឫតស្តំ វិនា កេនាបរេណាហំ ហឞ៌យិឞ្យេ?
3 A tomci wam napisał, abym przyszedłszy, nie miał smutku z tych, z których miałbym się weselić; pewien będąc o was wszystkich, że radość moję wszyscy za swoję macie.
មម យោ ហឞ៌ះ ស យុឞ្មាកំ សវ៌្វេឞាំ ហឞ៌ ឯវេតិ និឝ្ចិតំ មយាពោធិ; អតឯវ យៃរហំ ហឞ៌យិតវ្យស្តៃ រ្មទុបស្ថិតិសមយេ យន្មម ឝោកោ ន ជាយេត តទត៌្ហមេវ យុឞ្មភ្យម៑ ឯតាទ្ឫឝំ បត្រំ មយា លិខិតំ។
4 Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.
វស្តុតស្តុ ពហុក្លេឝស្យ មនះបីឌាយាឝ្ច សមយេៜហំ ពហ្វឝ្រុបាតេន បត្រមេកំ លិខិតវាន៑ យុឞ្មាកំ ឝោកាត៌្ហំ តន្នហិ កិន្តុ យុឞ្មាសុ មទីយប្រេមពាហុល្យស្យ ជ្ញាបនាត៌្ហំ។
5 Jeźli tedy kto zasmucił, nie mnieć zasmucił, ale poniekąd (abym go nie obciążył), was wszystkich.
យេនាហំ ឝោកយុក្តីក្ឫតស្តេន កេវលមហំ ឝោកយុក្តីក្ឫតស្តន្នហិ កិន្ត្វំឝតោ យូយំ សវ៌្វេៜបិ យតោៜហមត្រ កស្មិំឝ្ចិទ៑ ទោឞមារោបយិតុំ នេច្ឆាមិ។
6 Dosyćci ma taki na zgromieniu tem, które się stało od wielu,
ពហូនាំ យត៑ តជ៌្ជនំ តេន ជនេនាលម្ភិ តត៑ តទត៌្ហំ ប្រចុរំ។
7 Tak iż przeciwnym obyczajem, inaczej byście mu odpuścić mieli i onego pocieszyć, by snać zbytni smutek takiego nie pożarł.
អតះ ស ទុះខសាគរេ យន្ន និមជ្ជតិ តទត៌្ហំ យុឞ្មាភិះ ស ក្ឞន្តវ្យះ សាន្ត្វយិតវ្យឝ្ច។
8 Przetoż proszę was, abyście miłość przeciwko niemu utwierdzili,
ឥតិ ហេតោះ ប្រត៌្ហយេៜហំ យុឞ្មាភិស្តស្មិន៑ ទយា ក្រិយតាំ។
9 Albowiem i dlategom był napisał, abym doświadczenia waszego doznał, jeźliże we wszystkiem posłuszni jesteście.
យូយំ សវ៌្វកម៌្មណិ មមាទេឝំ គ្ឫហ្លីថ ន វេតិ បរីក្ឞិតុម៑ អហំ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ លិខិតវាន៑។
10 A komu wy co odpuszczacie, temu i ja; gdyż i ja, jeźlim co odpuścił temu, komum odpuścił, uczyniłem to dla was przed oblicznością Chrystusową, aby was szatan nie podszedł.
យស្យ យោ ទោឞោ យុឞ្មាភិះ ក្ឞម្យតេ តស្យ ស ទោឞោ មយាបិ ក្ឞម្យតេ យឝ្ច ទោឞោ មយា ក្ឞម្យតេ ស យុឞ្មាកំ ក្ឫតេ ខ្រីឞ្ដស្យ សាក្ឞាត៑ ក្ឞម្យតេ។
11 Albowiem zamysły jego nie są nam tajne.
ឝយតានះ កល្បនាស្មាភិរជ្ញាតា នហិ, អតោ វយំ យត៑ តេន ន វញ្ច្យាមហេ តទត៌្ហម៑ អស្មាភិះ សាវធានៃ រ្ភវិតវ្យំ។
12 A gdym przyszedł do Troady dla opowiadania Ewangielii Chrystusowej, a drzwi mi były otworzone w Panu.
អបរញ្ច ខ្រីឞ្ដស្យ សុសំវាទឃោឞណាត៌្ហំ មយិ ត្រោយានគរមាគតេ ប្រភោះ កម៌្មណេ ច មទត៌្ហំ ទ្វារេ មុក្តេ
13 Nie miałem ulżenia w duchu moim dlatego, żem nie znalazł Tytusa, brata mego; ale rozstawszy się z nimi, poszedłem do Macedonii.
សត្យបិ ស្វភ្រាតុស្តីតស្យាវិទ្យមានត្វាត៑ មទីយាត្មនះ កាបិ ឝាន្តិ រ្ន ពភូវ, តស្មាទ៑ អហំ តាន៑ វិសជ៌្ជនំ យាចិត្វា មាកិទនិយាទេឝំ គន្តុំ ប្រស្ថានម៑ អករវំ។
14 Lecz chwała Bogu, który nam zawsze zwycięstwo daje w Chrystusie i wonność znajomości swojej objawia przez nas na każdem miejscu.
យ ឦឝ្វរះ សវ៌្វទា ខ្រីឞ្ដេនាស្មាន៑ ជយិនះ ករោតិ សវ៌្វត្រ ចាស្មាភិស្តទីយជ្ញានស្យ គន្ធំ ប្រកាឝយតិ ស ធន្យះ។
15 Bośmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają i w tych, którzy giną;
យស្មាទ៑ យេ ត្រាណំ លប្ស្យន្តេ យេ ច វិនាឝំ គមិឞ្យន្តិ តាន៑ ប្រតិ វយម៑ ឦឝ្វរេណ ខ្រីឞ្ដស្យ សៅគន្ធ្យំ ភវាមះ។
16 Tymci wonnością śmierci na śmierć, ale onym wonnością żywota ku żywotowi; lecz do tego, któż jest sposobny?
វយម៑ ឯកេឞាំ ម្ឫត្យវេ ម្ឫត្យុគន្ធា អបរេឞាញ្ច ជីវនាយ ជីវនគន្ធា ភវាមះ, កិន្ត្វេតាទ្ឫឝកម៌្មសាធនេ កះ សមត៌្ហោៜស្តិ?
17 Bo nie jesteśmy jako wiele ich, którzy fałszują słowo Boże; ale jako z szczerości, ale jako z Boga, przed oblicznością Bożą o Chrystusie mówimy.
អន្យេ ពហវោ លោកា យទ្វទ៑ ឦឝ្វរស្យ វាក្យំ ម្ឫឞាឝិក្ឞយា មិឝ្រយន្តិ វយំ តទ្វត៑ តន្ន មិឝ្រយន្តះ សរលភាវេនេឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ ឦឝ្វរស្យាទេឝាត៑ ខ្រីឞ្ដេន កថាំ ភាឞាមហេ។
