II Koryntian 2
1 A postanowiłem to u siebie, abym znowu nie przyszedł z zasmuceniem do was.
Moi laga mon nijor pora etu bhabi loise, moi apnikhan logote mon dukh hoi kene aru nahibo.
2 Bo jeźlibym ja was zasmucił, i któż jest, co by mię rozweselił, tylko ten, który jest przez mię zasmucony?
Kilekoile jodi moi apnikhan ke mon dukh kori diye, tinehoile kun pora amike mon khushi kori dibo, ami pora mon biya kori diya khan pora nohoile?
3 A tomci wam napisał, abym przyszedłszy, nie miał smutku z tych, z których miałbym się weselić; pewien będąc o was wszystkich, że radość moję wszyscy za swoję macie.
Aru moi etu eke kotha khan likhi ase, eneka hoile jitia moi ahibo, moi jun khan uporte moi laga mon khushi thakibo lage, taikhan pora moi laga mon dukh nakoribo karone, aru moi apnikhan sobke pura mon pora biswas ase ami laga khushi to apnikhan sob laga khushi hobo koi kene.
4 Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.
Kilekoile moi laga mon bisi bikhai kene aru dukh hoi kene likhi ase, suku pani giri kene, kintu apnikhan ke mon dukh kori dibo nimite nohoi, hoilebi ami laga morom apnikhan nimite bisi thaka to janai dibo nimite ase.
5 Jeźli tedy kto zasmucił, nie mnieć zasmucił, ale poniekąd (abym go nie obciążył), was wszystkich.
Jodi kunba pora mon dukh kori bole dise, tai moi ekla ke mon dukh kori diya nohoi, hoile bhi, olop kori kene- moi laga kotha kara nalagaibo nimite- apnikhan sob laga mon dukh koridi ase.
6 Dosyćci ma taki na zgromieniu tem, które się stało od wielu,
Eneka ekjon manu nimite etu sajai he thik ase, manu bisi pora taike golti diya to he kafi ase,
7 Tak iż przeciwnym obyczajem, inaczej byście mu odpuścić mieli i onego pocieszyć, by snać zbytni smutek takiego nie pożarł.
etu hoile ulta apnikhan taike maph kori dibole lage, aru tai laga mon dangor kori dibole lage. Tinehoile, eneka ekjon ke bisi mon dukh pora khai dibo.
8 Przetoż proszę was, abyście miłość przeciwko niemu utwierdzili,
Eneka nimite, ami apnikhan ke utsah kori ase, apnikhan laga morom tai phale thik pora rakhibi.
9 Albowiem i dlategom był napisał, abym doświadczenia waszego doznał, jeźliże we wszystkiem posłuszni jesteście.
Kilekoile etiya bhi ami apuni khan ke likhi ase, tinehoile ami apuni khan ke porikha kori bole paribo, apuni khan sob phale kotha mani kene ase na nai.
10 A komu wy co odpuszczacie, temu i ja; gdyż i ja, jeźlim co odpuścił temu, komum odpuścił, uczyniłem to dla was przed oblicznością Chrystusową, aby was szatan nie podszedł.
Junke apnikhan jineka pora hoile bhi maph kori dise, ami bhi maph koridi ase- kele koile ami kunba ke maph korise -junke ami maph koridi ase-, ami apnikhan nimite Khrista bhitor te thaka manu hoi kene maph koridi ase,
11 Albowiem zamysły jego nie są nam tajne.
eneka nohoile Saitan amikhan pora labh uthabo. Kilekoile amikhan tai laga chalak khan najani kene thaka nohoi.
12 A gdym przyszedł do Troady dla opowiadania Ewangielii Chrystusowej, a drzwi mi były otworzone w Panu.
Jitia ami Khrista laga susamachar laga kotha jonai dibole nimite Troas te ahisele, ami usorte Probhu laga ekta dorja khuli sele.
13 Nie miałem ulżenia w duchu moim dlatego, żem nie znalazł Tytusa, brata mego; ale rozstawszy się z nimi, poszedłem do Macedonii.
Ami laga atma bhitor te aram thaka nai, kele koile ami laga bhai Titus ke ami bisarikena paa nai. Etu pora, ami taikhan ke chari kene Macedonia te jai jaise.
14 Lecz chwała Bogu, który nam zawsze zwycięstwo daje w Chrystusie i wonność znajomości swojej objawia przez nas na każdem miejscu.
Etiya Isor ke dhanyavad ase, jun amikhan ke hodai Khrista dwara jiti bole di thake, aru amikhan dwara pora tel laga mitha sugandh laga gyaan sob jagate dikhai thake.
15 Bośmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają i w tych, którzy giną;
Kilekoile amikhan Isor usorte Khrista laga mitha sugandh thaka ase, taikhan nimite jun khan ke bachai loi ase, aru taikhan jun khan harai ase-
16 Tymci wonnością śmierci na śmierć, ale onym wonnością żywota ku żywotowi; lecz do tego, któż jest sposobny?
Jun khan harai ase taikhan nimite amikhan mora laga gundh ase, aru jun khan ke bachi loi ase taikhan nimite jibon laga sugandh ase. Aru kun eitu khan pabole thik ase?
17 Bo nie jesteśmy jako wiele ich, którzy fałszują słowo Boże; ale jako z szczerości, ale jako z Boga, przed oblicznością Bożą o Chrystusie mówimy.
Kilekoile amikhan bisi jon nisena nohoi, jun khan Isor laga kotha ke bisi halka pora cholai ase, hoile bhi amikhan to hosa pora Isor usorte amikhan Khrista bhitor te thaki kene koi ase.
