II Koryntian 2
1 A postanowiłem to u siebie, abym znowu nie przyszedł z zasmuceniem do was.
BUT I prescribed to myself this rule, not to come again to you with sorrow.
2 Bo jeźlibym ja was zasmucił, i któż jest, co by mię rozweselił, tylko ten, który jest przez mię zasmucony?
For if I make you sorry, who is he that maketh me glad, but he that is made sorrowful by me?
3 A tomci wam napisał, abym przyszedłszy, nie miał smutku z tych, z których miałbym się weselić; pewien będąc o was wszystkich, że radość moję wszyscy za swoję macie.
And I have written unto you for this very purpose, that I might not, when I come to you, have sorrow from those in whom I ought to rejoice, having confidence in you all, that my joy is the joy of you all.
4 Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.
For out of much affliction and anguish of heart I wrote unto you with many tears, not that ye should be grieved, but that ye might know the love which I have more abundantly towards you.
5 Jeźli tedy kto zasmucił, nie mnieć zasmucił, ale poniekąd (abym go nie obciążył), was wszystkich.
Now if any person hath given cause for grief, he hath not grieved me merely, but partly all of you; that I may add no farther burden.
6 Dosyćci ma taki na zgromieniu tem, które się stało od wielu,
Sufficient for such person is that chastisement which hath been inflicted by the majority of you.
7 Tak iż przeciwnym obyczajem, inaczej byście mu odpuścić mieli i onego pocieszyć, by snać zbytni smutek takiego nie pożarł.
Wherefore, on the contrary, ye rather ought to forgive and comfort him, lest such a one be swallowed up with excess of sorrow.
8 Przetoż proszę was, abyście miłość przeciwko niemu utwierdzili,
Wherefore I exhort you to confirm your love towards him.
9 Albowiem i dlategom był napisał, abym doświadczenia waszego doznał, jeźliże we wszystkiem posłuszni jesteście.
For to this end also have I written, that I may know by this proof of you if ye are obedient in all things.
10 A komu wy co odpuszczacie, temu i ja; gdyż i ja, jeźlim co odpuścił temu, komum odpuścił, uczyniłem to dla was przed oblicznością Chrystusową, aby was szatan nie podszedł.
But to whomsoever ye forgive any thing, so do I; and if I forgive any thing, to whom I forgive, for your sakes I do it, in the person of Jesus Christ,
11 Albowiem zamysły jego nie są nam tajne.
that no advantage be gained over us by Satan; for we are not ignorant of his devices.
12 A gdym przyszedł do Troady dla opowiadania Ewangielii Chrystusowej, a drzwi mi były otworzone w Panu.
But when I came to Troas to preach the Gospel of Christ, though a door was opened unto me by the Lord,
13 Nie miałem ulżenia w duchu moim dlatego, żem nie znalazł Tytusa, brata mego; ale rozstawszy się z nimi, poszedłem do Macedonii.
I had no test in my spirit on my not finding there Titus my brother: so taking my leave of them I went forth unto Macedonia.
14 Lecz chwała Bogu, który nam zawsze zwycięstwo daje w Chrystusie i wonność znajomości swojej objawia przez nas na każdem miejscu.
But thanks be to God, who causeth us always to triumph in Christ, and maketh manifest the savour of his knowledge by us in every place.
15 Bośmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają i w tych, którzy giną;
For we are a sweet odour of Christ to God in those who are saved, and in those who perish.
16 Tymci wonnością śmierci na śmierć, ale onym wonnością żywota ku żywotowi; lecz do tego, któż jest sposobny?
To the one we are the odour of death unto death, to the other the odour of life unto life: and who is sufficient for these things?
17 Bo nie jesteśmy jako wiele ich, którzy fałszują słowo Boże; ale jako z szczerości, ale jako z Boga, przed oblicznością Bożą o Chrystusie mówimy.
For we are not as the many, adulterating the word of God; but as of sincerity, but as of God, in the sight of God, speak we in Christ.
