< II Koryntian 2 >

1 A postanowiłem to u siebie, abym znowu nie przyszedł z zasmuceniem do was.
That's why I decided that I would avoid another sad visit with you.
2 Bo jeźlibym ja was zasmucił, i któż jest, co by mię rozweselił, tylko ten, który jest przez mię zasmucony?
For if I make you sad, who will be there to make me happy? It won't be those I've made sad!
3 A tomci wam napisał, abym przyszedłszy, nie miał smutku z tych, z których miałbym się weselić; pewien będąc o was wszystkich, że radość moję wszyscy za swoję macie.
That's why I wrote what I did, so that I wouldn't be sad over those who should make me happy. I was so sure that all of you would share in my happiness.
4 Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.
I was crying many tears when I wrote to you, in great anguish and with a heavy heart—not to make you sad, but so you would know how much love I have for you.
5 Jeźli tedy kto zasmucił, nie mnieć zasmucił, ale poniekąd (abym go nie obciążył), was wszystkich.
Not to put it too strongly, but the person caused more pain to all of you than to me.
6 Dosyćci ma taki na zgromieniu tem, które się stało od wielu,
This person suffered enough punishment from the majority of you,
7 Tak iż przeciwnym obyczajem, inaczej byście mu odpuścić mieli i onego pocieszyć, by snać zbytni smutek takiego nie pożarł.
so now you should forgive him and be kind to him. Otherwise he may sink into despair.
8 Przetoż proszę was, abyście miłość przeciwko niemu utwierdzili,
So I urge you to publicly affirm your love towards him.
9 Albowiem i dlategom był napisał, abym doświadczenia waszego doznał, jeźliże we wszystkiem posłuszni jesteście.
That's why I wrote: so I could discoverer your true character and whether you're doing everything you were told to do.
10 A komu wy co odpuszczacie, temu i ja; gdyż i ja, jeźlim co odpuścił temu, komum odpuścił, uczyniłem to dla was przed oblicznością Chrystusową, aby was szatan nie podszedł.
Anyone you forgive, I forgive too. What I have forgiven, whatever it may be, I have forgiven before Christ for your benefit.
11 Albowiem zamysły jego nie są nam tajne.
In this way Satan will not be able to take us in, because we know the tricks he thinks up.
12 A gdym przyszedł do Troady dla opowiadania Ewangielii Chrystusowej, a drzwi mi były otworzone w Panu.
Now when I arrived in Troas to spread the good news of Christ, the Lord opened a door of opportunity for me.
13 Nie miałem ulżenia w duchu moim dlatego, żem nie znalazł Tytusa, brata mego; ale rozstawszy się z nimi, poszedłem do Macedonii.
But my mind wasn't at peace because I couldn't find my brother Titus. So I said goodbye and went over to Macedonia.
14 Lecz chwała Bogu, który nam zawsze zwycięstwo daje w Chrystusie i wonność znajomości swojej objawia przez nas na każdem miejscu.
But praise be to God, who always leads us in a triumphal procession in Christ, and reveals through us the sweet scent of his knowledge wherever we go!
15 Bośmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają i w tych, którzy giną;
We are like a fragrance of Christ to God, rising up from among those who are being saved as well as those who are dying.
16 Tymci wonnością śmierci na śmierć, ale onym wonnością żywota ku żywotowi; lecz do tego, któż jest sposobny?
To those who are dying it is the smell of decay, while to those who are being saved it is the scent of life! But who is up to such an assignment?
17 Bo nie jesteśmy jako wiele ich, którzy fałszują słowo Boże; ale jako z szczerości, ale jako z Boga, przed oblicznością Bożą o Chrystusie mówimy.
We are not like the majority who trade in the word of God for profit. Quite the opposite: we are sincere in sharing the word of God in Christ, knowing God is watching us.

< II Koryntian 2 >