II Koryntian 2
1 A postanowiłem to u siebie, abym znowu nie przyszedł z zasmuceniem do was.
ⲁ̅ⲁⲓ̈ⲕⲣⲓⲛⲉ ⲅⲁⲣ ⲙ̅ⲡⲁⲓ̈ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲧⲙ̅ⲉⲓ ⲟⲛ ϣⲁⲣⲱⲧⲛ̅ ϩⲛ̅ⲟⲩⲗⲩⲡⲏ.
2 Bo jeźlibym ja was zasmucił, i któż jest, co by mię rozweselił, tylko ten, który jest przez mię zasmucony?
ⲃ̅ⲉϣϫⲉⲁⲛⲟⲕ ⲅⲁⲣ ⲡⲉⲧⲛⲁⲗⲩⲡⲉⲓ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅. ⲉⲓ̈ⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲛⲁⲉⲩⲫⲣⲁⲛⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈ ⲉⲓⲙⲏⲧⲉⲓ ⲡⲉⲧⲛⲁⲗⲩⲡⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧ.
3 A tomci wam napisał, abym przyszedłszy, nie miał smutku z tych, z których miałbym się weselić; pewien będąc o was wszystkich, że radość moję wszyscy za swoję macie.
ⲅ̅ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲉⲛⲧⲁⲓ̈ⲥⲉϩⲡⲁⲓ̈ ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲉⲛⲛⲁⲉⲓ ⲧⲁⲗⲩⲡⲉⲓ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲉϣϣⲉ ⲉⲧⲣⲁⲣⲁϣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲟⲩ. ⲉⲓ̈ⲕⲱ ⲛ̅ϩⲧⲏⲓ̈ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅ ⲧⲏⲣⲧⲛ̅ ϫⲉ ⲡⲁⲣⲁϣⲉ ⲡⲱⲧⲛ̅ ⲧⲏⲣⲧⲛ̅ ⲡⲉ.
4 Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.
ⲇ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲅⲁⲣ ϩⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲑⲗⲓⲯⲓⲥ. ⲙⲛ̅ⲟⲩⲗⲱϫϩ̅ ⲛ̅ϩⲏⲧ ⲁⲓ̈ⲥϩⲁⲓ̈ ⲛⲏⲧⲛ̅ ϩⲓⲧⲛ̅ϩⲁϩ ⲛ̅ⲣⲙ̅ⲉⲓⲏ ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲁⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲗⲩⲡⲉⲓ. ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲧⲁⲅⲁⲡⲏ ⲉⲧⲉⲩⲛ̅ⲧⲁⲉⲓⲥ ⲛ̅ϩⲟⲩⲟ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅.
5 Jeźli tedy kto zasmucił, nie mnieć zasmucił, ale poniekąd (abym go nie obciążył), was wszystkich.
ⲉ̅ⲉϣϫⲉⲁⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲗⲩⲡⲉⲓ ⲛ̅ⲧⲁϥⲗⲩⲡⲉⲓ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈ ⲁⲛ. ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲡⲟⲙⲉⲣⲟⲩⲥ. ϫⲉ ⲉⲛⲛⲁⲉⲡⲓⲃⲁⲣⲉⲓ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ⲧⲏⲣⲧⲛ̅.
6 Dosyćci ma taki na zgromieniu tem, które się stało od wielu,
ⲋ̅ⲧⲉⲓ̈ⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲓⲁ ϭⲉ ⲣⲱϣⲉ ⲉⲡⲁⲓ̈ ⲧⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲉϩⲟⲩⲟ.
7 Tak iż przeciwnym obyczajem, inaczej byście mu odpuścić mieli i onego pocieszyć, by snać zbytni smutek takiego nie pożarł.
ⲍ̅ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲕⲱ ⲛⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅. ⲙⲏⲡⲟⲧⲉ ϩⲣⲁⲓ̈ ϩⲙ̅ⲡϩⲟⲩⲉⲗⲩⲡⲉⲓ ⲛ̅ⲥⲉⲱⲙⲕ̅ ⲙ̅ⲡⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲧⲉⲉⲓⲙⲓⲛⲉ·
8 Przetoż proszę was, abyście miłość przeciwko niemu utwierdzili,
ⲏ̅ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ̈ ϯⲡⲁⲣⲁⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ⲙⲁⲧⲁϫⲣⲟ ⲛ̅ⲟⲩⲁⲅⲁⲡⲏ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ.
9 Albowiem i dlategom był napisał, abym doświadczenia waszego doznał, jeźliże we wszystkiem posłuszni jesteście.
ⲑ̅ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ̈ ⲅⲁⲣ ⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ⲥϩⲁⲓ̈ ⲛⲏⲧⲛ̅ ϫⲉ ⲉⲓ̈ⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲇⲟⲕⲓⲙⲏ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ϩⲉⲛⲥⲧⲙⲏⲧ ϩⲛ̅ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ.
10 A komu wy co odpuszczacie, temu i ja; gdyż i ja, jeźlim co odpuścił temu, komum odpuścił, uczyniłem to dla was przed oblicznością Chrystusową, aby was szatan nie podszedł.
ⲓ̅ⲡⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲕⲱ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ϯⲕⲱ ϩⲱ. ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲁⲛⲟⲕ ⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲉⲛⲧⲁⲓ̈ⲕⲁⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲃⲉⲧⲏⲩⲧⲛ̅ ϩⲙ̅ⲡϩⲟ ⲙ̅ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅.
11 Albowiem zamysły jego nie są nam tajne.
ⲓ̅ⲁ̅ϫⲉⲕⲁⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲩϩⲟⲩⲣⲱⲱⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲥⲁⲧⲁⲛⲁⲥ. ⲛ̅ⲧⲛ̅ⲟⲃϣ̅ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉⲛⲉϥⲙⲉⲉⲩⲉ·
12 A gdym przyszedł do Troady dla opowiadania Ewangielii Chrystusowej, a drzwi mi były otworzone w Panu.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲓⲉⲓ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲧⲉⲧⲣⲱⲁⲥ ⲉⲡⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲙ̅ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲣⲟ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲁⲓ̈ ϩⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ.
13 Nie miałem ulżenia w duchu moim dlatego, żem nie znalazł Tytusa, brata mego; ale rozstawszy się z nimi, poszedłem do Macedonii.
ⲓ̅ⲅ̅ⲙ̅ⲡⲓⲙ̅ⲧⲟⲛ ϩⲙ̅ⲡⲁⲡ̅ⲛ̅ⲁ̅ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲓϩⲉ ⲉⲧⲓⲧⲟⲥ ⲡⲁⲥⲟⲛ. ⲁⲗⲗⲁ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲓⲁⲡⲟⲧⲁⲥⲥⲉ ⲛⲁⲩ ⲁⲓ̈ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ.
14 Lecz chwała Bogu, który nam zawsze zwycięstwo daje w Chrystusie i wonność znajomości swojej objawia przez nas na każdem miejscu.
ⲓ̅ⲇ̅ⲡⲉϩⲙⲟⲧ ⲇⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϣⲏⲡ ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲧϫⲁⲓ̈ⲟ ⲙ̅ⲙⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲙ ϩⲙ̅ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅. ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲟⲩⲱⲛϩ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲉⲥⲧⲟⲓ̈ ⲙ̅ⲡⲉϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲛ̅ ϩⲙ̅ⲙⲁ ⲛⲓⲙ.
15 Bośmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają i w tych, którzy giną;
ⲓ̅ⲉ̅ϫⲉ ⲁⲛⲟⲛⲟⲩⲥϯⲛⲟⲩϥⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲉⲭ̅ⲥ̅ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ̅ⲛⲉⲧⲛⲁⲟⲩϫⲁⲓ̈ ⲙⲛ̅ⲛⲉⲧⲛⲁⲧⲁⲕⲟ.
16 Tymci wonnością śmierci na śmierć, ale onym wonnością żywota ku żywotowi; lecz do tego, któż jest sposobny?
ⲓ̅ⲋ̅ⲛ̅ϩⲟⲓ̈ⲛⲉ ⲙⲉⲛ ⲛ̅ⲥⲧⲟⲓ̈ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲙⲟⲩ ⲉⲡⲙⲟⲩ. ⲛ̅ϩⲟⲓ̈ⲛⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ⲥⲧⲟⲓ̈ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲱⲛϩ̅ ⲉⲡⲱⲛϩ̅. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲛⲁϩⲣⲛ̅ⲛⲁⲓ̈ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲙ̅ⲡϣⲁ.
17 Bo nie jesteśmy jako wiele ich, którzy fałszują słowo Boże; ale jako z szczerości, ale jako z Boga, przed oblicznością Bożą o Chrystusie mówimy.
ⲓ̅ⲍ̅ⲛ̅ⲛⲉⲛⲟ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲛ̅ⲑⲉ ⲛ̅ϩⲁϩ ⲉⲧⲟ ⲛⲉϣⲱⲧ ϩⲙ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲁⲗⲗⲁ ϩⲱⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲟⲩⲧⲃ̅ⲃⲟ. ⲁⲗⲗⲁ ϩⲱⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛϣⲁϫⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅·
