< II Koryntian 2 >

1 A postanowiłem to u siebie, abym znowu nie przyszedł z zasmuceniem do was.
Hiti chun keiman nangho hungvil kit'a nagimnau kibelapna ding chu boltah lou dinga kagel lhah ahitai.
2 Bo jeźlibym ja was zasmucił, i któż jest, co by mię rozweselił, tylko ten, który jest przez mię zasmucony?
Ajeh chu, keiman nangho lunghem sah taleuveng, kon eikipasah ding hitam? Atahbeh in koima dang hilou kalung hemsah ho joh chu hung hiding nahiuve.
3 A tomci wam napisał, abym przyszedłszy, nie miał smutku z tych, z których miałbym się weselić; pewien będąc o was wszystkich, że radość moję wszyscy za swoję macie.
Hiti ahijeh a naheng uva dinga kajih ngai banga kahin jih hi keima kahung tengleh, kipana sangpen eipe ding ho chun eilung natsah louna dingu kati ahi. Nangho nakipa jal uva ka kipana hung umdoh theibou ahi ti hi nabon chauva nahet'u ahi.
4 Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wielą łez pisałem wam, nie żebyście mieli być zasmuceni, ale żebyście miłość poznali, którą nader obficie mam przeciwko wam.
Hiche lekhathot kajih chu lunghemna lentah neija, lunggimna neipuma chule mitlhi tamtah sohleuva nangho lungnat ding chu deilou jeh a, ichan geiya nangho kangailut'u ham ti hi nahet joh dingu kati ahiye.
5 Jeźli tedy kto zasmucił, nie mnieć zasmucił, ale poniekąd (abym go nie obciążył), was wszystkich.
Keiman hiche hoa hahsatna hinlhutpa amatah hin keima eisuh lungnat sangin nangho nabon chauvin nalung natsah uve ti thudol kasei hi seivala thusei chu kahipoi.
6 Dosyćci ma taki na zgromieniu tem, które się stało od wielu,
Nangho atamjo chengsen kilungkhat tah a ama douna a thu natan uva chu gimbolna ama dinga aphakhopset kipea ahi.
7 Tak iż przeciwnym obyczajem, inaczej byście mu odpuścić mieli i onego pocieszyć, by snać zbytni smutek takiego nie pożarł.
Hinama jongleh, tua ama chu ngaidama chule lhamon joh ding ahitai. Achuti louva ahileh amahi lunglhah behsehna chun thunun khaget inte.
8 Przetoż proszę was, abyście miłość przeciwko niemu utwierdzili,
Hiti chun, tun ama hi na ngailut nau chu photchetna neipeh un tia kangeh nahiuve.
9 Albowiem i dlategom był napisał, abym doświadczenia waszego doznał, jeźliże we wszystkiem posłuszni jesteście.
Keiman kabol ji ngai banga nangho henga kahin jih hi nangho patepna a, phatea thua nung nahiu hinam ti kavet nau ahibouve.
10 A komu wy co odpuszczacie, temu i ja; gdyż i ja, jeźlim co odpuścił temu, komum odpuścił, uczyniłem to dla was przed oblicznością Chrystusową, aby was szatan nie podszedł.
Ama hi na ngaidam tenguleh keima tah in jong ka ngaidame. Chule keiman ka ngaidam dingdol chengse kangaidam tengleh, keiman Christa thuneina'a nangho phatchomna dinga ka ngaidam ahi.
11 Albowiem zamysły jego nie są nam tajne.
Hichu Satan in eithujo thei louna dingu hiya ahi. Ajeh iham itileh ama lunggon phalou ho chu ihetsau ahi.
12 A gdym przyszedł do Troady dla opowiadania Ewangielii Chrystusowej, a drzwi mi były otworzone w Panu.
Keima Troas khopia Christa Kipana Thupha seiphong dinga kahung chun, Pakaiyin keima dingin thusei theina kot eihonpeh in ahi.
13 Nie miałem ulżenia w duchu moim dlatego, żem nie znalazł Tytusa, brata mego; ale rozstawszy się z nimi, poszedłem do Macedonii.
Hinlah kasopipa Titus chu nanghoa kona thupoh hinpoa hunglhung loulai ana hi jeh chun, keiman lung olna kana nei theipon ahi. Hitia chu keiman nangho kadalhah uva Macedonia gam'a ama gahol dinga kana che ahitai.
14 Lecz chwała Bogu, który nam zawsze zwycięstwo daje w Chrystusie i wonność znajomości swojej objawia przez nas na każdem miejscu.
Hinlah Pathen thangvah in umhen! Aman sohchanga eikoiyu hin Christa a jona a chu eipuilut'u ahitai. Tua hi aman eiho Christa hetna thuhi gimnamtui tobanga muntina seichoile dinga eimanchah u ahitai.
15 Bośmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają i w tych, którzy giną;
Kahinkhou hi Christa atobanga Pathen henga gimnamtui hungnamdoh a ahitai. Hinlah hiche gimnamtui hi Huhhing'a umho dinga hihen amangthah ho ding hijongleh gimnam chom choma namdoh a kahi tauve.
16 Tymci wonnością śmierci na śmierć, ale onym wonnością żywota ku żywotowi; lecz do tego, któż jest sposobny?
Keiho hi amangthah ho dingin kichat um thina gimnam le mahthahna kanamu uve. Hinla huhhingna chang ho dingin keiho hi hinna pea gimnam kanam uve. Hitobang tah a tohding kingansena chang dinga kiloma koi hintem?
17 Bo nie jesteśmy jako wiele ich, którzy fałszują słowo Boże; ale jako z szczerości, ale jako z Boga, przed oblicznością Bożą o Chrystusie mówimy.
Keiho hi chang phatchomna hola thusei phong lea kahi pouve ti nanghon naheuve. Keiho hi Pathen in eivet jingu ahi ti hea lung dihtah pua chule Christa thuneina a thusei phonga panga kahiuve.

< II Koryntian 2 >