< II Koryntian 12 >

1 Wprawdzieć mi się chlubić nie jest pożyteczno: jednak przyjdę do widzenia i objawienia Pańskiego.
ஆத்மஸ்²லாகா⁴ மமாநுபயுக்தா கிந்த்வஹம்’ ப்ரபோ⁴ ர்த³ர்ஸ²நாதே³ஸா²நாம் ஆக்²யாநம்’ கத²யிதும்’ ப்ரவர்த்தே|
2 Znam człowieka w Chrystusie przed czternastoma laty, (jeźli się to działo w ciele, nie wiem, jeźli oprócz ciała, nie wiem, Bóg wie), który zachwycony był aż do trzeciego nieba.
இதஸ்²சதுர்த³ஸ²வத்ஸரேப்⁴ய​: பூர்வ்வம்’ மயா பரிசித ஏகோ ஜநஸ்த்ரு’தீயம்’ ஸ்வர்க³மநீயத, ஸ ஸஸ²ரீரேண நி​: ஸ²ரீரேண வா தத் ஸ்தா²நமநீயத தத³ஹம்’ ந ஜாநாமி கிந்த்வீஸ்²வரோ ஜாநாதி|
3 A znam takiego człowieka, (Jeźli się to działo w ciele, jeźli oprócz ciała, nie wiem, Bóg wie).
ஸ மாநவ​: ஸ்வர்க³ம்’ நீத​: ஸந் அகத்²யாநி மர்த்த்யவாக³தீதாநி ச வாக்யாநி ஸ்²ருதவாந்|
4 Iż był zachwycony do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się mówić.
கிந்து ததா³நீம்’ ஸ ஸஸ²ரீரோ நி​: ஸ²ரீரோ வாஸீத் தந்மயா ந ஜ்ஞாயதே தத்³ ஈஸ்²வரேணைவ ஜ்ஞாயதே|
5 Z takiego człowieka chlubić się będę; ale z siebie samego chlubić się nie będę, tylko z krewkości moich.
தமத்⁴யஹம்’ ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே மாமதி⁴ நாந்யேந கேநசித்³ விஷயேண ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே கேவலம்’ ஸ்வதௌ³ர்ப்³ப³ல்யேந ஸ்²லாகி⁴ஷ்யே|
6 Albowiem jeźlibym się chciał chlubić, nie będę głupi, bo prawdę powiem, ale wstrzymam się, aby kto o mnie nie rozumiał nad to, czem mię być widzi, albo co słyszy ode mnie.
யத்³யஹம் ஆத்மஸ்²லாகா⁴ம்’ கர்த்தும் இச்சே²யம்’ ததா²பி நிர்ப்³போ³த⁴ இவ ந ப⁴விஷ்யாமி யத​: ஸத்யமேவ கத²யிஷ்யாமி, கிந்து லோகா மாம்’ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ பஸ்²யந்தி மம வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா வா யாத்³ரு’ஸ²ம்’ மாம்’ மந்யதே தஸ்மாத் ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ மாம்’ யந்ந க³ணயந்தி தத³ர்த²மஹம்’ ததோ விரம்’ஸ்யாமி|
7 A iżbym się zacnością objawienia nader nie wynosił, dany mi jest bodziec ciału, anioł szatan, aby mię policzkował, żebym się nad miarę nie wynosił.
அபரம் உத்க்ரு’ஷ்டத³ர்ஸ²நப்ராப்திதோ யத³ஹம் ஆத்மாபி⁴மாநீ ந ப⁴வாமி தத³ர்த²ம்’ ஸ²ரீரவேத⁴கம் ஏகம்’ ஸூ²லம்’ மஹ்யம் அதா³யி தத் மதீ³யாத்மாபி⁴மாநநிவாரணார்த²ம்’ மம தாட³யிதா ஸ²யதாநோ தூ³த​: |
8 Dlategom trzykroć Pana prosił, aby odstąpił ode mnie.
மத்தஸ்தஸ்ய ப்ரஸ்தா²நம்’ யாசிதுமஹம்’ த்ரிஸ்தமதி⁴ ப்ரபு⁴முத்³தி³ஸ்²ய ப்ரார்த²நாம்’ க்ரு’தவாந்|
9 Ale mi rzekł: Dosyć masz na łasce mojej; albowiem moc moja wykonywa się w słabości. Raczej się tedy więcej chlubić będę z krewkości moich, aby we mnie mieszkała moc Chrystusowa.
தத​: ஸ மாமுக்தவாந் மமாநுக்³ரஹஸ்தவ ஸர்வ்வஸாத⁴க​: , யதோ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யாத் மம ஸ²க்தி​: பூர்ணதாம்’ க³ச்ச²தீதி| அத​: க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²க்தி ர்யந்மாம் ஆஸ்²ரயதி தத³ர்த²ம்’ ஸ்வதௌ³ர்ப்³ப³ல்யேந மம ஸ்²லாக⁴நம்’ ஸுக²த³ம்’|
10 Dlatego się kocham w krewkościach, w potwarzach, w niedostatkach, w prześladowaniach, i w uciskach dla Chrystusa; bo gdym jest słaby, tedym jest mocny.
தஸ்மாத் க்²ரீஷ்டஹேதோ ர்தௌ³ர்ப்³ப³ல்யநிந்தா³த³ரித்³ரதாவிபக்ஷதாகஷ்டாதி³ஷு ஸந்துஷ்யாம்யஹம்’| யதா³ஹம்’ து³ர்ப்³ப³லோ(அ)ஸ்மி ததை³வ ஸப³லோ ப⁴வாமி|
11 Stałem się głupim, chlubiąc się; wyście mię do tego przymusili. Bom ja od was miał być chwalony, ponieważem nie był podlejszym, niżeli oni bardzo wielcy Apostołowie, chociażem nic nie jest.
ஏதேநாத்மஸ்²லாக⁴நேநாஹம்’ நிர்ப்³போ³த⁴ இவாப⁴வம்’ கிந்து யூயம்’ தஸ்ய காரணம்’ யதோ மம ப்ரஸ²ம்’ஸா யுஷ்மாபி⁴ரேவ கர்த்தவ்யாஸீத்| யத்³யப்யம் அக³ண்யோ ப⁴வேயம்’ ததா²பி முக்²யதமேப்⁴ய​: ப்ரேரிதேப்⁴ய​: கேநாபி ப்ரகாரேண நாஹம்’ ந்யூநோ(அ)ஸ்மி|
12 Jednak znaki Apostoła pokazane są u was we wszelkiej cierpliwości, w znamionach i w cudach, i w mocach.
ஸர்வ்வதா²த்³பு⁴தக்ரியாஸ²க்திலக்ஷணை​: ப்ரேரிதஸ்ய சிஹ்நாநி யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸதை⁴ர்ய்யம்’ மயா ப்ரகாஸி²தாநி|
13 Bo cóż jest, w czem byście podlejsi byli nad insze zbory, tylko żem ja sam próżnując, nie obciążył was? Odpuśćcież mi tę krzywdę.
மம பாலநார்த²ம்’ யூயம்’ மயா பா⁴ராக்ராந்தா நாப⁴வதைதத்³ ஏகம்’ ந்யூநத்வம்’ விநாபராப்⁴ய​: ஸமிதிப்⁴யோ யுஷ்மாகம்’ கிம்’ ந்யூநத்வம்’ ஜாதம்’? அநேந மம தோ³ஷம்’ க்ஷமத்⁴வம்’|
14 Oto trzeci raz jestem gotów przyjść do was, a nie obciążę was próżnując; albowiem nie szukam tego, co jest waszego, ale w was samych; boć nie dziatki mają rodzicom skarbić, ale rodzice dziatkom.
பஸ்²யத த்ரு’தீயவாரம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³ந்துமுத்³யதோ(அ)ஸ்மி தத்ராப்யஹம்’ யுஷ்மாந் பா⁴ராக்ராந்தாந் ந கரிஷ்யாமி| யுஷ்மாகம்’ ஸம்பத்திமஹம்’ ந ம்ரு’க³யே கிந்து யுஷ்மாநேவ, யத​: பித்ரோ​: க்ரு’தே ஸந்தாநாநாம்’ த⁴நஸஞ்சயோ(அ)நுபயுக்த​: கிந்து ஸந்தாநாநாம்’ க்ரு’தே பித்ரோ ர்த⁴நஸஞ்சய உபயுக்த​: |
15 Lecz ja bardzo rad nakład uczynię i samego siebie wynałożę za duszę waszę, aczkolwiek bardzo was miłując, mniej bywam od was miłowany.
அபரஞ்ச யுஷ்மாஸு ப³ஹு ப்ரீயமாணோ(அ)ப்யஹம்’ யதி³ யுஷ்மத்தோ(அ)ல்பம்’ ப்ரம லபே⁴ ததா²பி யுஷ்மாகம்’ ப்ராணரக்ஷார்த²ம்’ ஸாநந்த³ம்’ ப³ஹு வ்யயம்’ ஸர்வ்வவ்யயஞ்ச கரிஷ்யாமி|
16 Ale niech tak będzie; jam was nie obciążył, tylko chytrym będąc, zdradąm was pojmał.
யூயம்’ மயா கிஞ்சித³பி ந பா⁴ராக்ராந்தா இதி ஸத்யம்’, கிந்த்வஹம்’ தூ⁴ர்த்த​: ஸந் ச²லேந யுஷ்மாந் வஞ்சிதவாந் ஏதத் கிம்’ கேநசித்³ வக்தவ்யம்’?
17 Izalim was przez którego z tych, którychem do was posłał, oszukał?
யுஷ்மத்ஸமீபம்’ மயா யே லோகா​: ப்ரஹிதாஸ்தேஷாமேகேந கிம்’ மம கோ(அ)ப்யர்த²லாபோ⁴ ஜாத​: ?
18 Uprosiłem Tytusa i posłałem z nim brata tego. Izali was Tytus oszukał? Izaliśmy nie jednym duchem postępowali? Izali nie jednemi stopami?
அஹம்’ தீதம்’ விநீய தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ப்⁴ராதரமேகம்’ ப்ரேஷிதவாந் யுஷ்மத்தஸ்தீதேந கிம் அர்தோ² லப்³த⁴​: ? ஏகஸ்மிந் பா⁴வ ஏகஸ்ய பத³சிஹ்நேஷு சாவாம்’ கிம்’ ந சரிதவந்தௌ?
19 Znowuż mniemacie, że się przed wami obawiamy? Przed oblicznością Bożą w Chrystusie mówimy, a to wszystko, najmilsi! dla waszego zbudowania.
யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே வயம்’ புந ர்தோ³ஷக்ஷாலநகதா²ம்’ கத²யாம இதி கிம்’ பு³த்⁴யத்⁴வே? ஹே ப்ரியதமா​: , யுஷ்மாகம்’ நிஷ்டா²ர்த²ம்’ வயமீஸ்²வரஸ்ய ஸமக்ஷம்’ க்²ரீஷ்டேந ஸர்வ்வாண்யேதாநி கத²யாம​: |
20 Bo się boję, bym snać przyszedłszy, nie znalazł was takimi, jakimi bym nie chciał, a ja też żebym nie był znaleziony od was, jakiego byście wy nie chcieli; by snać między wami nie było swarów, zazdrości, gniewów, zwad, obmowisk, mruczenia, nadymania i rozterków;
அஹம்’ யதா³க³மிஷ்யாமி, ததா³ யுஷ்மாந் யாத்³ரு’ஸா²ந் த்³ரஷ்டும்’ நேச்சா²மி தாத்³ரு’ஸா²ந் த்³ரக்ஷ்யாமி, யூயமபி மாம்’ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரஷ்டும்’ நேச்ச²த² தாத்³ரு’ஸ²ம்’ த்³ரக்ஷ்யத², யுஷ்மந்மத்⁴யே விவாத³ ஈர்ஷ்யா க்ரோதோ⁴ விபக்ஷதா பராபவாத³​: கர்ணேஜபநம்’ த³ர்ப​: கலஹஸ்²சைதே ப⁴விஷ்யந்தி;
21 By mię zasię Bóg mój, gdy przyjdę, nie poniżył u was, i żałowałbym wielu tych, którzy przedtem grzeszyli, a nie pokutowali z nieczystości i z wszeteczeństwa, i z rozpusty, którą popełnili.
தேநாஹம்’ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ புநராக³த்ய மதீ³யேஸ்²வரேண நமயிஷ்யே, பூர்வ்வம்’ க்ரு’தபாபாந் லோகாந் ஸ்வீயாஸு²சிதாவேஸ்²யாக³மநலம்படதாசரணாத்³ அநுதாபம் அக்ரு’தவந்தோ த்³ரு’ஷ்ட்வா ச தாநதி⁴ மம ஸோ²கோ ஜநிஷ்யத இதி பி³பே⁴மி|

< II Koryntian 12 >