< II Koryntian 12 >

1 Wprawdzieć mi się chlubić nie jest pożyteczno: jednak przyjdę do widzenia i objawienia Pańskiego.
Nga khuupook ah laseeka bah uh, ngah khuupook roh ete anglang. Enoothong ngah ih mot amang nyia Teesu ih tiitwu halang tiit ah baat ang.
2 Znam człowieka w Chrystusie przed czternastoma laty, (jeźli się to działo w ciele, nie wiem, jeźli oprócz ciała, nie wiem, Bóg wie), który zachwycony był aż do trzeciego nieba.
Asih paangbaji ngani rangmong echoong thoon ni kristaan mina wasiit siitwanta warah ngah ih jat ehang (Enoothong erah ngah ih tajatkang amiidi tam ang kotaaja adoleh mot amang sok kotaaja—Rangte ih luulu ba jat ah.)
3 A znam takiego człowieka, (Jeźli się to działo w ciele, jeźli oprócz ciała, nie wiem, Bóg wie).
Ngah we dopjeng lang, arah mih ah Wojum ni siitwanta (Erah uh, amiimi tam ang kotaaja tam aleh mot amang angko taaja—Rangte ih luulu ba jat ah), eno erah di heh ih jengkhaap lam ih lami dongbaat theng nyia mina tuikhoop ni lami jeng theng japchaatta.
4 Iż był zachwycony do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się mówić.
5 Z takiego człowieka chlubić się będę; ale z siebie samego chlubić się nie będę, tylko z krewkości moich.
Erah raangtaan ih nga teewah suh takhuupook kang —enoothong arah mina asuh khuupook lang, nga teewah larook lata asuh ba khuupook lang.
6 Albowiem jeźlibym się chciał chlubić, nie będę głupi, bo prawdę powiem, ale wstrzymam się, aby kto o mnie nie rozumiał nad to, czem mię być widzi, albo co słyszy ode mnie.
Ngah khuupook e ang bah uh, engak tah e kang, mamah liidi ngah ih ami tiit ah lekbaat angdoh ah. Enoothong ngah takhuupook kang, tiimnge liidi sen ih ngah jiin nawa tiimjih tup tan nyia chaat tan ah, erah o suh ang abah uh nga tiit ah ehan ih rangbaat thuk suh ngah tanookkang.
7 A iżbym się zacnością objawienia nader nie wynosił, dany mi jest bodziec ciału, anioł szatan, aby mię policzkował, żebym się nad miarę nie wynosił.
Enoothong epaatjaajih jirep ah japtup thoidoh naktoom khuupook ah li ano, nga hansi ni sattitih ih chamthuk tahang, erah langla nga siiwi chamnaang thuk suh nyia thungjoong thuk suh Soitaan kaamwah ih satthuk ah likhiik ih ang thukta eno takhuupook thuk tahang.
8 Dlategom trzykroć Pana prosił, aby odstąpił ode mnie.
Erah khoisat ah deesiit raangtaan ih Teesu suh nga rangsoom ni jaajom baattang.
9 Ale mi rzekł: Dosyć masz na łasce mojej; albowiem moc moja wykonywa się w słabości. Raczej się tedy więcej chlubić będę z krewkości moich, aby we mnie mieszkała moc Chrystusowa.
Enoothong heh ih ngaakbaat tahang: “An raangtaan ih nga minchan ah laaleh ang ah, tiimnge liidi larook lata ang udi nga chaanphaan ah rakla.” Erah thoidi, nga larook lata ang angdi, nga pangte Kristo chaanphaan asuh tenroon anglang.
10 Dlatego się kocham w krewkościach, w potwarzach, w niedostatkach, w prześladowaniach, i w uciskach dla Chrystusa; bo gdym jest słaby, tedym jest mocny.
Kristo thoilam di, larook lata, thaangju kaanse, echam enaang, siiwii nyia echeh echaan loong ah roongje roh e hala. Tiimnge liidi ngah larook lata ang angdi, tathat eh hoon lang.
11 Stałem się głupim, chlubiąc się; wyście mię do tego przymusili. Bom ja od was miał być chwalony, ponieważem nie był podlejszym, niżeli oni bardzo wielcy Apostołowie, chociażem nic nie jest.
Ngah thungko likhiik ih reeraang lang—enoothong erah sen ih reeraang thuk hali. Nga tiit roong seebaatte ah sen angjih angtan. Tiimnge liidi lidoh tiim lajo ang kangbah uh, sen loong “kaamwah” wahoh loong nang ih ngah ehin tah angkang.
12 Jednak znaki Apostoła pokazane są u was we wszelkiej cierpliwości, w znamionach i w cudach, i w mocach.
Sen jaachi ni paatjaajih nyia epaattek etheng jirep ah enaan lam ih re kangno ngah kaamwah ngeh ih noisok halan.
13 Bo cóż jest, w czem byście podlejsi byli nad insze zbory, tylko żem ja sam próżnując, nie obciążył was? Odpuśćcież mi tę krzywdę.
Chaas wahote nang ih ethih mamah miili he, ngun akom di ba sen suh talaalom tahang? Erah raangtaan ih lalangka mok reetang ah biin anaan hoon weehe.
14 Oto trzeci raz jestem gotów przyjść do was, a nie obciążę was próżnując; albowiem nie szukam tego, co jest waszego, ale w was samych; boć nie dziatki mają rodzicom skarbić, ale rodzice dziatkom.
Arah ih jaajom ang ah ngah sen reeni dongkhoom suh ban khookham hang—enoothong sen taangnawa tiim uh tasuh rumra. Ngah ih ngun tajam kang, sen loong ba jam rumhala. Tiimnge liidi, hesuh hehsah loong ih henuh hewah loong suh tajam koka, henuh hewah ih ba jamkoh ah
15 Lecz ja bardzo rad nakład uczynię i samego siebie wynałożę za duszę waszę, aczkolwiek bardzo was miłując, mniej bywam od was miłowany.
Sen loong chosok raangtaan ih ngaapuh ngaasak dowa ih nga jiinni tiim jeela, erah loong kot suh nga tenroon lang. Nga ih ehan eh nook rum kohaano sen ih tatam nookri?
16 Ale niech tak będzie; jam was nie obciążył, tylko chytrym będąc, zdradąm was pojmał.
Erah suh nook anbah, nga raangtaan ih sen sootboot theng tah angta. Enoothong mararah ih mokli an, ngah maakthih maklang nyia sen mokwaan suh tiit hu baatrum hala ngeh ah.
17 Izalim was przez którego z tych, którychem do was posłał, oszukał?
Mamah ma ang ah? Ngah ih kongphaak kotte daapkaat tahang loong ah jun ih sen loong ah tam put thuk rum taha?
18 Uprosiłem Tytusa i posłałem z nim brata tego. Izali was Tytus oszukał? Izaliśmy nie jednym duchem postępowali? Izali nie jednemi stopami?
Sen reeni kaat thuk suh Taitaas lasih jotang, eno heh damdi wahoh hanpiite nep wakra thuk tahang. Sen ih Taitaas ih nep eput eh tahe tam liihan? Sek wanyiinyi jisiit mootkaat raang ih phoosiitsiit tanih reeti tih?
19 Znowuż mniemacie, że się przed wami obawiamy? Przed oblicznością Bożą w Chrystusie mówimy, a to wszystko, najmilsi! dla waszego zbudowania.
Sen loong ih mokthun an madoh dowa ih seng ih seng tiit asuh ese ih baat hi ngeh ah. Emah tah angka! Joon awaan loong Rangte ngathong ni, tiim re ih bah uh sen chosok suh nyia Kristo ih jeng thuk he ah likhiik ih ba jengli.
20 Bo się boję, bym snać przyszedłszy, nie znalazł was takimi, jakimi bym nie chciał, a ja też żebym nie był znaleziony od was, jakiego byście wy nie chcieli; by snać między wami nie było swarów, zazdrości, gniewów, zwad, obmowisk, mruczenia, nadymania i rozterków;
Ngah erah raacho lang, sen reenah raahang adoh nga thung jun doh lah ang, adoleh sen thung jun doh uh lah ang ma mok japtup jang oh ngeh ah. Ngah choolang ah langla, rookmui jengmui adoleh khaada mui, tenkhat nyia lup aleek, kaanju nyia mokwaan mui, joobaat waanbaat mui, miksuh siikhaam mui, adoleh lalang lajang khuupook arah ma japtup jang oh ngeh ah.
21 By mię zasię Bóg mój, gdy przyjdę, nie poniżył u was, i żałowałbym wielu tych, którzy przedtem grzeszyli, a nie pokutowali z nieczystości i z wszeteczeństwa, i z rozpusty, którą popełnili.
Nga erah raacho lang, alih adoh dong raahang adoh sen ngathong nah Rangte ih kaanju ete ang halang, eno ehakdi data nyia ehuh eleek, roomjup roomtong loong rangdah lah sekthun loong ah raangtaan ih ngah ehu ete—erah langla neng loong ramka nyia roomjup roomtong thoidoh ang ah.

< II Koryntian 12 >