II Kronik 21
1 Potem zasnął Jozafat z ojcami swymi, i pochowany jest z ojcami swymi w mieście Dawidowem, a królował Joram, syn jego, miasto niego.
Jehoshaphat teh mintoenaw koe a kâhat teh, Mintoenaw koe Devit khopui vah a pakawp awh. Hahoi a capa Jehoram ni a yueng lah siangpahrang a tawk.
2 Który miał braci, synów Jozafatowych: Azaryjasza i Jehijela, i Zacharyjasza, i Azaryjasza, i Michaela, i Sefatyjasza; wszyscy ci byli synowie Jozafata, króla Izraelskiego.
Jehoshaphat e capa Jehoram ni hmaunawngha taruk touh a tawn. Azariah, Jehiel, Zekhariah, Azariah, Mikhael hoi Shefatiah tinaw doeh. Hetnaw pueng heh Judah siangpahrang Jehoshaphat e capanaw doeh.
3 Którym był dał ojciec ich upominków wiele, srebra i złota, i rzeczy kosztownych z miastami obronnemi w Judzie; ale królestwo oddał Joramowi, ponieważ on był pierworodny.
A na pa ni sui, ngun hoi aphu kaawm poung e hnopai moikapap hoi Judah kho kalupnae rapan ka tawn e pueng hah a poe. Hatei, uknaeram teh Jehoram koe a poe. Bangkongtetpawiteh, camin lah ao dawk doeh.
4 Nastąpił tedy Joram na królestwo ojca swego, a zmocniwszy się pozabijał wszystkich braci swoich mieczem, także i niektórych z przedniejszych w Izraelu.
Jehoram ni a na pa e uknaeram a coe navah, amahoima tha ao sak teh, a hmaunawnghanaw pueng teh Isarel kahrawikungnaw hoi tahloi hoi a thei awh.
5 Trzydzieści i dwa lata miał Joram, gdy począł królować, a ośm lat królował w Jeruzalemie.
Jehoram kum 32 touh a pha navah, siangpahrang thaw a tawk. Jerusalem vah kum 8 touh a bawi.
6 I chodził drogami królów Izraelskich, jako czynił dom Achabowy, bo córka Achabowa była żoną jego; i czynił złe przed oczyma Pańskiemi.
Ahab imthung ni a tawk e patetlah Isarel siangpahrangnaw e lamthung a dawn. Ahab canu a yu lah a la teh, BAWIPA mithmu vah thoenae a sak.
7 Ale nie chciał Pan wytracić domu Dawidowego, dla przymierza, które był uczynił z Dawidem, a iż był przyrzekł dać mu pochodnię i synom jego po wszystkie dni.
Hatei, Devit koe lawk a kam e hoi ama hoi a ca catoun totouh hmaiim pou tawn hanelah, lawk yo a kam toung dawkvah, BAWIPA ni Devit imthung raphoe hanelah ngai hoeh.
8 Za jego dni odstąpili Edomczycy, aby nie byli poddanymi Judzie, a postanowili nad sobą króla.
Ahnie se navah Edomnaw ni Judah kâtawnnae a taran awh teh, taran a thaw awh. Hahoi siangpahrang hah a mahmawk a kârawi awh.
9 Przetoż się ruszył Joram z hetmanami swymi, i ze wszystkiemi wozami swemi, a wstawszy w nocy, poraził Edomczyków, którzy go byli otoczyli i hetmanów wozów jego.
Jehoram teh a ransabawinaw hoi lengnaw a buemlah hoi a tho. Karum vah a thaw teh, ama kalup e hoi leng kaukkung Edomnaw hah a tuk awh.
10 Ale przecież odstąpili Edomczycy, aby nie byli pod mocą Judy, aż do dnia tego; odstąpiła też i Lebna tegoż czasu, aby nie była pod mocą jego, przeto, iż był Joram opuścił Pana, Boga ojców swoich.
Hottelah Edomnaw teh atu totouh Judahnaw e kâtawnnae a taran awh teh taran a thaw awh. Hahoi mintoenaw e BAWIPA Cathut a ceitakhai awh dawkvah, hatnae tueng dawk Libnahnaw hai ahnimanaw a taran awh teh taran a thaw van awh.
11 Nadto nabudował wyżyn po górach Judzkich, i przywiódł w cudzołóstwo obywateli Jeruzalemskich, i przymuszał jako i Judę.
Judah ram mon dawkvah hmuenrasang a sak awh teh, Jerusalem e taminaw tak a kâyo sak teh Judahnaw a kahmakhai.
12 Tedy przyszło do niego pisanie od Elijasza proroka w ten sposób: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, ojca twego: Przeto, iżeś nie chodził drogami Jozafata, ojca twego, i drogami Azy, króla Judzkiego;
Profet Elijah koehoi ahni koe ca patawn e a pha teh, na pa Devit e BAWIPA Cathut ni hettelah a dei, na pa Jehoshaphat e lamthung na dawn hoeh, Judah siangpahrang Asa e lamthung hai na dawn hoeh.
13 Aleś chodził drogą królów Izraelskich, a przywiodłeś w cudzołóstwo Judę, i obywateli Jeruzalemskich, tak jako cudzołożył dom Achabowy; nadto i braci twoich, dom ojca twego, lepszych nad cię, pomordowałeś:
Isarel siangpahrangnaw e lamthung na dawn kecu dawk thoseh, Judahnaw hoi Jerusalem kaawm e taminaw, Ahab imthung patetlah tak na kâyo sak teh, na hmaunawngha imthung dawk e nangmouh hlak bet kataluenaw na thei kecu dawk thoseh,
14 Otoż Pan uderzy plagą wielką lud twój, i synów twoich, i żony twoje, i wszystkę majętność twoję;
Khenhaw! BAWIPA ni na taminaw, na canaw, na yunaw hoi na saringnaw lacik hoi a hem han.
15 Na cię też przyjdą niemocy wielkie, boleść wnętrza twego, aż wypłyną trzewa twoje dla boleści dzień ode dnia cięższej.
Nang e na ruen teh hnin touh hoi hnin touh a tâco vaiteh na von thung puenghoi patawnae na tawn han telah ca dawk thut lah ao.
16 A tak pobudził Pan przeciwko Joramowi ducha Filistyńczyków, i Arabczyków, którzy byli pograniczni Etyjopczykom;
Hottelah Ethiopia taminaw e tengpam kaawm e, Filistinnaw hoi Arab taminaw e lungthin hah Jehoram tuk hanelah BAWIPA ni a tahrue.
17 Którzy wtargnąwszy do ziemi Judzkiej, splundrowali ją i pobrali wszystkę majętność, która się znalazła w domu królewskim; do tego i synów jego, i żony jego, tak, iż mu nie został syn, jedno Joachaz, najmłodszy z synów jego.
Hahoi Judahnaw a tuk awh teh, siangpahrang im e hno abuemlah, a capanaw hoi a yunaw koung a la awh. Ahni hanlah buet touh boehai cettakhai hoeh. Cahnoungca e Jehoahaz duengdoeh a ceitakhai awh.
18 A nad to wszystko zaraził go Pan na wnętrzu jego niemocą nieuleczoną.
Hathnukkhu, BAWIPA ni dam thai hoeh totouh ruen patawnae hoi a pataw sak.
19 A gdy dzień po dniu następował, a czas dwóch lat wychodził, wypłynęły wnętrzności jego z boleścią, i umarł w niemocach ciężkich; a nie uczynił mu lud jego przy pogrzebie zapału, jako czynili zapał ojcom jego.
Hahoi, hettelah doeh. kum hni touh a ro hnukkhu, patawnae kecu dawk a ruen a bo teh, takikatho poung e patawnae hoi a due. A taminaw ni mintoenaw koe tahmanghmai a hawng pouh e patetlah a hawng pouh awh.
20 Trzydzieści i dwa lata miał, gdy królować począł, a ośm lat królował w Jeruzalemie, a zszedł tak, iż go nikt nie żałował; i pogrzebiony jest w mieście Dawidowem, wszakże nie w grobach królewskich.
A kum 32 navah a bawi teh Jerusalem vah kum 8 touh a bawi. Apinihai pasai laipalah a due teh Devit khopui dawk a pakawp awh ei, siangpahrangnaw e phuen koe nahoeh.
