II Kronik 21
1 Potem zasnął Jozafat z ojcami swymi, i pochowany jest z ojcami swymi w mieście Dawidowem, a królował Joram, syn jego, miasto niego.
Jehoshaphat te a napa rhoek taengla a khoem uh vaengah David khopuei ah a napa rhoek neh a up uh. Te phoeiah a capa Jehoram te anih yueng la manghai.
2 Który miał braci, synów Jozafatowych: Azaryjasza i Jehijela, i Zacharyjasza, i Azaryjasza, i Michaela, i Sefatyjasza; wszyscy ci byli synowie Jozafata, króla Izraelskiego.
A boeinaphung ah Jehoshaphat koca rhoek la Azariah, Jehiel, Zekhariah, Azariah, Michael, Shephatiah. He boeih he Israel manghai, Jehoshaphat koca rhoek ni.
3 Którym był dał ojciec ich upominków wiele, srebra i złota, i rzeczy kosztownych z miastami obronnemi w Judzie; ale królestwo oddał Joramowi, ponieważ on był pierworodny.
A napa loh amih te kutdoe la cak, sui, kawnthen neh Judah khuiah kasam khopuei rhoek khaw muep a paek. Tedae Jehoram te tah a caming dongah ram a paek.
4 Nastąpił tedy Joram na królestwo ojca swego, a zmocniwszy się pozabijał wszystkich braci swoich mieczem, także i niektórych z przedniejszych w Izraelu.
Jehoram loh a napa kah ram te a thoh tih a moem. Tedae a manuca boeih neh Israel mangpa rhoek te khaw cunghang neh a ngawn.
5 Trzydzieści i dwa lata miał Joram, gdy począł królować, a ośm lat królował w Jeruzalemie.
Jehoram te sawmthum kum nit a lo ca vaengah manghai tih Jerusalem ah kum rhet manghai.
6 I chodził drogami królów Izraelskich, jako czynił dom Achabowy, bo córka Achabowa była żoną jego; i czynił złe przed oczyma Pańskiemi.
Ahab imkhui kah a saii bangla Israel manghai rhoek kah longpuei ah pongpa. Ahab canu te anih yuu la a om dongah BOEIPA mikhmuh ah boethae a saii.
7 Ale nie chciał Pan wytracić domu Dawidowego, dla przymierza, które był uczynił z Dawidem, a iż był przyrzekł dać mu pochodnię i synom jego po wszystkie dni.
David taengah paipi a saii coeng dongah David imkhui te phae ham tah BOEIPA loh ngaih pawh. Te dongah amah ham neh a ca rhoek ham khaw hnin takuem hmaithoi khueh pah ham khaw a thui coeng.
8 Za jego dni odstąpili Edomczycy, aby nie byli poddanymi Judzie, a postanowili nad sobą króla.
Anih tue vaengah Judah kut hmui lamkah Edom loh boe a koek tih amih soah manghai te a manghai sakuh.
9 Przetoż się ruszył Joram z hetmanami swymi, i ze wszystkiemi wozami swemi, a wstawszy w nocy, poraził Edomczyków, którzy go byli otoczyli i hetmanów wozów jego.
Te dongah Jehoram loh amah kah mangpa rhoek neh a taengkah leng boeih khaw a khuen. Khoyin ah thoo tih Edom khaw, a kaepvai ah aka vael neh leng mangpa rhoek te khaw a ngawn.
10 Ale przecież odstąpili Edomczycy, aby nie byli pod mocą Judy, aż do dnia tego; odstąpiła też i Lebna tegoż czasu, aby nie była pod mocą jego, przeto, iż był Joram opuścił Pana, Boga ojców swoich.
Edom loh tahae khohnin hil Judah kut hmui lamloh boe a koek. A napa rhoek kah Pathen BOEIPA te a hnawt dongah, amah te kah tue ah Libnah loh anih kut hmui lamkah boe a koek.
11 Nadto nabudował wyżyn po górach Judzkich, i przywiódł w cudzołóstwo obywateli Jeruzalemskich, i przymuszał jako i Judę.
Anih long khaw Judah tlang ah hmuensang a sak. Jerusalem khosa rhoek te a cukhalh sak tih Judah te a heh.
12 Tedy przyszło do niego pisanie od Elijasza proroka w ten sposób: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, ojca twego: Przeto, iżeś nie chodził drogami Jozafata, ojca twego, i drogami Azy, króla Judzkiego;
Te dongah tonghma Elijah taeng lamkah cadaek te anih taengla pawk tih, “Na pa David kah Pathen BOEIPA loh he ni a thui. Na pa Jehoshaphat kah longpuei ah khaw, Judah manghai Asa kah longpuei ah na pongpa moenih.
13 Aleś chodził drogą królów Izraelskich, a przywiodłeś w cudzołóstwo Judę, i obywateli Jeruzalemskich, tak jako cudzołożył dom Achabowy; nadto i braci twoich, dom ojca twego, lepszych nad cię, pomordowałeś:
Israel manghai kah longpuei ah na pongpa. Judah neh Jerusalem khosa rhoek te Ahab imkhui kah a cukhalh bangla na cukhalh sak. Na pa imkhui kah na manuca rhoek khaw namah lakah then dae na ngawn.
14 Otoż Pan uderzy plagą wielką lud twój, i synów twoich, i żony twoje, i wszystkę majętność twoję;
BOEIPA loh na pilnam soah khaw, na ca rhoek soah khaw, na yuu rhoek soah khaw, na khuehtawn boeih soah khaw lucik neh mat a vuek coeng ke.
15 Na cię też przyjdą niemocy wielkie, boleść wnętrza twego, aż wypłyną trzewa twoje dla boleści dzień ode dnia cięższej.
Nang te tlohtat a yet neh, na ko khuikah tlohtat neh, hnin at phoeiah hnin at tlohtat lamloh na bung a vawh hil,” a ti nah.
16 A tak pobudził Pan przeciwko Joramowi ducha Filistyńczyków, i Arabczyków, którzy byli pograniczni Etyjopczykom;
BOEIPA loh Jehoram soah Philisti kah mueihla neh Kushi kut dongah Arab te a haeng thil.
17 Którzy wtargnąwszy do ziemi Judzkiej, splundrowali ją i pobrali wszystkę majętność, która się znalazła w domu królewskim; do tego i synów jego, i żony jego, tak, iż mu nie został syn, jedno Joachaz, najmłodszy z synów jego.
Te dongah Judah te a muk uh tih a rhek sakuh. Manghai im kah a hmuh khuehtawn cungkuem neh a ca rhoek khaw a yuu rhoek khaw a sol pauh. Anih ham ca pakhat khaw paih pah pawt tih a ca canoi Jehoahaz bueng a paih pah.
18 A nad to wszystko zaraził go Pan na wnętrzu jego niemocą nieuleczoną.
BOEIPA loh anih te a cungkuem neh a vuek tih a ko khuikah tlohtat neh hoeihnah om pawh.
19 A gdy dzień po dniu następował, a czas dwóch lat wychodził, wypłynęły wnętrzności jego z boleścią, i umarł w niemocach ciężkich; a nie uczynił mu lud jego przy pogrzebie zapału, jako czynili zapał ojcom jego.
Hnin at phoeiah hnin at ah om tih a tue loh kum nit a thoknah a pha. Te vaengah tah a tlohtat dongah a bung a vawh pah tih tloh thae neh duek. Tedae anih ham tah a pilnam loh a napa rhoek kah hmai bangla hmai toih pawh.
20 Trzydzieści i dwa lata miał, gdy królować począł, a ośm lat królował w Jeruzalemie, a zszedł tak, iż go nikt nie żałował; i pogrzebiony jest w mieście Dawidowem, wszakże nie w grobach królewskich.
Anih te sawmthum kum nit a lo ca vaengah manghai tih Jerusalem ah kum rhet manghai. Anih a caeh akhaw a sahnaih om pawh. Anih te David khopuei ah tah a up uh dae manghai phuel ah moenih.
