II Kronik 10
1 Tedy jechał Roboam do Sychem; bo w Sychem zebrał się był wszystek Izrael, aby go postanowił królem.
Hagi maka Israeli vahe'mo'za Rehoboamuna kini azeri oti'nageno kini mani'niegu Sekemu kumate omeri atru hu'nazarega, Rahoboamu'a anantega vu'ne.
2 A gdy to usłyszał Jeroboam, syn Nabatowy, który był w Egipcie, gdzie był uciekł przed królem Salomonem, wrócił się Jeroboam z Egiptu;
Hagi Nebati nemofo Jeroboamu'ma Solomoninku koro freno Isipima umani'neregatira Rehoboamuma kinima azeri oti'za nehaza agenkema nentahino'a, Isipitira atreno ete e'ne.
3 Bo posłali i wezwali go. Tedy przyszedł Jeroboam i wszystek Izrael, i rzekli do Roboama, mówiąc:
Hagi vahe huzmantege'za Jeroboamuna ome avre'za azage'za, agrane Israeli vahe'mo'za Rehoboamunte ehanati'za amanage eme hu'naze,
4 Ojciec twój włożył na nas jarzmo ciężkie; ale ty teraz ulżyj nam niewoli srogiej ojca twego, i jarzma ciężkiego, które włożył na nas, a będziemyć służyli.
korapara negafa'a karenamare zafama bulimakao anankempima nentazankna huno ra eri'za tamigeta tusi amuho huta eri'zana eri'none. E'ina hu'negu menina negafa'ma tami'nea kna eri'zana ontaminka, eri'zama erioza'ma hunka tami'nanketama erisuta kagri kagorga mani'neta eri'zanka'a erigantegahune.
5 Który im rzekł: Po trzech dniach wróćcie się do mnie. I odszedł lud.
Anage hazageno Rehoboamu'a amanage huno kenona hu'ne, vuta 3'a zagegna umaniteta ete eho, hige'za ana vahetmimo'za vu'za e'za hu'naze.
6 Międzytem wszedł król Roboam w radę z starszymi, którzy stawali przed Salomonem, ojcem jego, za żywota jego, mówiąc: Co wy radzicie? Jakąbym miał dać odpowiedź ludowi temu?
Ana'ma hazageno'a, Rehoboamu'a ko'ma nefa Solomoni'enema mani'nezama antahintahima ami'naza ranra vahetami zamantahigeno amanage hu'ne, na'ane hu'na ama vahetmina kenona huzmantegahufi antahintahia namiho?
7 Którzy mu odpowiedzieli, mówiąc: Jeźli dziś powolny będziesz ludowi temu, a uczynisz im kwoli, i będziesz mówił do nich słowa łagodne, będą sługami twymi po wszystkie dni.
Anage hige'za amanage hu'za asmi'naze, kagrama knare'zama hunezmantenkama, zamazeri muse hunka knare nanekema zamasamisanke'za, zamagra kagri eri'za vahe manivava hu'za vugahaze.
8 Ale on opuściwszy radę starszych, którą mu podali, wszedł w radę z młodzieńcami, którzy z nim wzrośli i stawali przed nim.
Hianagi Rehoboamu'a ranra vahetmimo'zama ami'naza antahintahia eri netreno, kasefa vahetmima agranema magoka nenama hu'naza vahe'ma agri eri'zama e'neriza vahetami zamantahigeno,
9 I rzekł do nich: Cóż wy radzicie, abyśmy odpowiedzieli ludowi temu, którzy rzekli do mnie, mówiąc: Ulżyj tego jarzma, które włożył ojciec twój na nas?
amanage hu'ne, negafa'ma karenamare zafama bulimakao anankempima nentazankna huno knanentake eri'zama tami'neana eri ozahuranto hu'zama ama vahe'mo'zama nantahige'nazana, na'ane hu'na kenona huzmantegahufi antahintahia namiho?
10 Tedy mu odpowiedzieli oni młodzieńcy, którzy z nim wzrośli, mówiąc: Tak odpowiesz temu ludowi, którzy do ciebie rzekli, mówiąc: Ojciec twój włożył na nas ciężkie jarzmo, ale ty ulżyj go nam. Tak rzeczesz do nich: Najmniejszy palec mój mięższy niż biodra ojca mego.
Hagi anante kasefa vahetamima agranema magokama nenama hu'naza vahe'mo'za amanage hu'za asami'naze, negafa'ma knanentake eri'zama tami'nea eri'zana eri o'za hunka osi'a eri'za tamio, hu'zama haza vahetamina, katre nazamo'a nenfa afafa agatere'ne hunka zamasamio.
11 Przetoż teraz, ojciec mój kładł na was jarzmo ciężkie, ale ja przydam do jarzma waszego; ojciec mój karał was biczykami, a ja was będę karał korbaczami.
Hagi nenfa'a amuho eri'za tami'neanki'na anante antegofetu hu'na mago'ene rama'a knaza tamigahue. Nenfa'a kanonu sefura tami'neanki'na, nagrama sefu'ma tami'nua zamo'a segintavemo tamampriankna hugahie hunka zamasamio.
12 Przyszedł tedy Jeroboam i wszystek lud do Roboama dnia trzeciego, jako był im rozkazał król, mówiąc: Wróćcie się do mnie dnia trzeciego.
Hagi ana'ma hutazageno'a kini ne'mo'a huno, 3'a knama umaniteta ehoma hu'nea knare Jeroboamu'ene maka vahe'mo'za kini ne' Rehoboamuntega ete e'naze.
13 I odpowiedział im król surowie, bo opuścił król Roboam radę starców.
Hagi kini ne'mo'a ranra vahetmimofo kea eri netreno, hanavegefinti kenona huzmante'ne.
14 A rzekł do nich według rady młodzieńców, mówiąc: Ojciec mój obciążył was jarzmem ciężkiem, ale ja przydam do niego; ojciec mój karał was biczykami, ale ja was będę karał korbaczami.
Hagi kini ne' Rehoboamu'a ana kasefa vahetmima agri'enema magokama rama hu'naza vahetmimo'zama asamiza kante anteno amanage hu'ne, nenfa'a kna eri'za tami'ne. Hianagi nagra mago'ane ante agofetu hu'na eri'zana tamigahue. Nenfa'a sefu kanonteti tamaheno tamazeri fatgo hu'neanagi, nagrama tami'nua sefu'mo'a segintavemo tamampriankna hugahie.
15 I nie usłuchał król ludu: (bo była przyczyna od Boga, aby dosyć uczynił Pan słowu swemu, które był powiedział przez Achyjasza Sylonitczyka do Jeroboama, syna Nabatowego.)
E'inage nehuno vahetmimo'zama hazankea kini ne'mo'a ontahi'ne. Na'ankure Anumzamo'a Silo kumate kasnampa ne' Ahijama asamigeno, Nebati nemofo Jeroboamuma asami'nea kemo nena rgare'ne.
16 Przetoż widząc wszystek Izrael, że ich król nie usłuchał, odpowiedział lud królowi, mówiąc: Cóż mamy za dział w Dawidzie? a co za dziedzictwo w synu Isajowym? Każdy idź do namiotów swych, o Izraelu! a ty Dawidzie! opatrz teraz dom swój. I rozeszli się wszyscy Izraelczycy do namiotów swoich.
Hagi Israeli vahe'mo'za kazama kini ne'mo'ma kezmima ontahige'za kini nera amanage hu'za kenona hunte'naze, Deviti nagapintira tagra mago'zana e'origahune! Jesi nagapintira tagra mago'zana e'origahune. E'ina hu'negu Deviti nagamota tamagra'a ome kegava hiho, nehu'za Israeli vahe'mo'za atre'za nozmirega vu'za e'za hu'naze.
17 A tak tylko nad synami Izraelskimi, którzy mieszkali w miastach Judzkich, królował Roboam.
Hianagi mago'a Israeli vahe'ma Juda rankumatamimpima mani'naza vahete, Rehoboamu'a kini mani'neno kegava huzmante'ne.
18 I posłał król Roboam Adorama, który był poborcą, i ukamionowali go synowie Izraelscy, że umarł; przetoż król Roboam wsiadłszy co rychlej na wóz, uciekł do Jeruzalemu.
Hagi kini ne' Rehoboamu'a kazokzo eri'za vahete'ma kegava nehia ne' Hadoramuna eri'za vahe ome kegava huo huno huntegeno zamefi vu'ne. Hianagi Israeli vahe'mo'za havenknonu ahe frizageno fri'ne. Hagi anama hazageno'a kini ne' Rehoboamu'a ame huno karisi'afi takaureno freno Jerusalemi vu'ne.
19 A tak odstąpili Izraelczycy od domu Dawidowego, aż do dnia tego.
E'ina hu'negu Israeli vahe'mo'za, Deviti nagamokizmi kvafina omani'za hara rezmanteme e'za ama knarera ehanati'naze.
