II Kronik 1
1 Zmocnił się tedy Salomon, syn Dawidowy, w królestwie swem, a Pan, Bóg jego był z nim, i uwielbił go wysoce.
David capa Solomon loe a prae nuiah kacakah angdoet; anih taengah Angraeng Sithaw oh pongah, anih to paroeai lensawksak.
2 I przykazał Salomon wszystkiemu Izraelowi, półkownikom, rotmistrzom, i sędziom, także wszystkim przełożonym nad wszystkim Izraelem, i przedniejszym domów ojcowskich.
Solomon mah Israel caanawk boih, misatuh sangto ukkung, cumvaito ukkung, lokcaekkung hoi Israel zaehoikungnawk boih, acaeng ukkungnawk boih khaeah, lokthuih pae.
3 I szedł Salomon i wszystko zgromadzenie z nim na wyżynę, która była w Gabaonie; albowiem tam był namiot zgromadzenia Bożego, który sprawił Mojżesz sługa Pański, na puszczy.
Solomon loe a taengah kaom kaminawk hoi nawnto Gibeon ih hmuensang ah caeh; to ahmuen ah loe Angraeng ih tamna Mosi mah praezaek ah sak ih, Sithaw kaminawk amkhuenghaih kahni im to oh.
4 (Ale skrzynię Bożą przeniósł był Dawid z Karyjatyjarym, nagotowawszy jej miejsce; bo jej był namiot rozbił w Jeruzalemie.)
David mah Sithaw ih thingkhong suek hanah Jerusalem ah sak ih kahni im ah, Sithaw ih thingkhong to Kirjath-Jearim hoiah sin tahang.
5 Ołtarz też miedziany, który był urobił Besaleel, syn Urowy, syna Hurowego, był tam przed przybytkiem Pańskim, gdzie Pana szukał Salomon, i wszystko zgromadzenie.
Toe Hur capa, Uri, Uri capa Bezalel mah sumkamling hoi sak ih hmaicam to Sithaw kaminawk amkhuenghaih kahni hmaa ah a suek, to pongah Solomon hoi rangpuinawk loe to Sithaw ih thingkhong hmaa ah caeh o.
6 I przystąpił tam Salomon do ołtarza miedzianego, który był przed namiotem zgromadzenia i ofiarował na nim ofiar palonych tysiąc.
Solomon loe kaminawk amkhuenghaih kahni hmaa ih, Angraeng hmaa ah kaom, sumkamling hoiah sak ih hmaicam ah caeh tahang moe, to hmaicam nuiah hmai angbawnhaih sangto a sak.
7 Onejże nocy ukazał się Bóg Salomonowi, i rzekł do niego: Proś czego chcesz, a dam ci.
To na aqum ah Solomon khaeah Sithaw angphong pae moe, anih khaeah, Paeksak han na koeh ih hmuen to na hniah, tiah a naa.
8 Tedy rzekł Salomon do Boga: Tyś uczynił z Dawidem, ojcem moim, miłosierdzie wielkie, i postanowiłeś mię królem miasto niego.
Solomon mah Sithaw khaeah, Kam pa David khaeah kalen parai tahmenhaih nam tuengsak moe, anih zuengah kai hae siangpahrang ah nang suek boeh.
9 A teraz, o Panie Boże! niech będzie stałe słowo twoje, któreś mówił do Dawida, ojca mego; boś ty mię uczynił królem nad ludem wielkim, który jest jako proch ziemi.
Vaihiah, Aw Angraeng Sithaw, maiphu baktih kapop kaminawk uk hanah siangpahrang ah nang suek pongah, kam pa David khaeah na suek ih lokkamhaih to cak nasoe.
10 Przetoż daj mi mądrość i umiejętność, abym wychodził i wchodził przed tym ludem: albowiem któż jest, coby mógł sądzić ten lud twój tak wielki.
Hae kaminawk salakah zaehhoih thaihaih hoiah ka caeh moe, ka tacawt thai hanah, palunghahaih hoi panoekhaih to na paek ah; hae tih khoek to kapop nangmah ih kaminawk hae mi mah maw uk thai tih? tiah a naa.
11 Tedy rzekł Bóg do Salomona: Dlatego, iżeś to miał w sercu swem, a nie prosiłeś o bogactwa, o majętności, i o sławę, aniś prosił o wytracenie tych, co cię nienawidzą, aniś też prosił o długie życie, aleś sobie prosił o mądrość i umiejętność, abyś sądził lud mój, nad którymem cię postanowił królem:
Sithaw mah Solomon khaeah, hae hmuen loe na koeh ih hmuen ah oh, angraenghaih, lensawkhaih, ahmin pakoehhaih, na misanawk paduek thaihaih, hinglung sawkhaih to nang hni ai; siangpahrang ah kang suek baktiah, kai ih kaminawk uk thaih hanah, palunghahaih hoi panoek thaihaih to nang hnik pongah,
12 Mądrość i umiejętność dana jest tobie; do tego dam ci bogactwa, i majętność, i sławę, tak, że żaden nie był tobie równy z królów, którzy byli przed tobą, i po tobie nie będzie tobie równy.
palunghahaih hoi panoek thaihaih to kang paek; Na hmaa ah kaom siangpahrangnawk mah tawn o vai ai, nang pacoengah kaom siangpahrangnawk mah doeh tawn o vai ai ih, angraenghaih, lensawkhaih hoi ahmin pakoehhaih to kang paek bae han vop, tiah a naa.
13 I wrócił się Salomon od onej wyżyny, która była w Gabaonie, do Jeruzalemu, od namiotu zgromadzenia, i królował nad Izraelem.
To pacoengah Solomon loe Gibeon hmuensang ah kaom, kaminawk amkhuenghaih kahni im hmaa hoi Jerusalem ah caeh moe, Israe prae to a uk.
14 A nazbierał Salomon wozów i jezdnych, i miał tysiąc i cztery sta wozów, i dwanaście tysięcy jezdnych, których rozsadził po miastach wozów, i przy sobie w Jeruzalemie.
Solomon mah hrangleeng hoi hrang angthueng kaminawk to nawnto pakhueng; hrangleeng sang cumvai palito hoi hrang angthueng kami sang hatlaihnetto a tawnh; to hmuennawk boih loe hrangleeng suekhaih vangpui hoi Jerusalem ah a suek.
15 I złożył król w Jeruzalemie złota i srebra, jako kamienia, a cedrów złożył jako sykomorów, których na polu rośnie bardzo wiele.
Siangpahrang mah prae uk naah Jerusalem ah sui hoi sumkanglung loe thlung baktiah oh, sidar thing doeh azawn ah kamprawk thaduet thing baktiah pop.
16 I przywodzono konie Salomonowi z Egiptu, i rozliczne towary; bo kupcy królewscy brali towary rozliczne za pewne pieniądze.
Solomon ih hrangnawk to Izip prae Kue vangpui ah lak o, siangpahrang ih hmuenmae zaw kaminawk mah Kue vangpui ah qanh o.
17 A wychodzili i przywodzili z Egiptu cug woźników za sześć set srebrników, a konia za sto i za pięćdziesiąt. A tak wszyscy królowie Hetejscy, i królowie Syryjscy z rąk ich koni dostawali.
Izip prae ih hrangleeng maeto loe sumkanglung shekel cumvai tarukto hoiah a qanh o; hrang maeto naah cumvai, quipangato paek o moe, Hit siangpahrang hoi Syria siangpahrangnawk khaeah a zawh o patoeng.
