I Tymoteusza 1
1 Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa podług rozrządzenia Boga, zbawiciela naszego, i Pana Jezusa Chrystusa, który jest nadzieja nasza,
อสฺมากํ ตฺราณกรฺตฺตุรีศฺวรสฺยาสฺมากํ ปฺรตฺยาศาภูเม: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย จาชฺญานุสารโต ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: เปาล: สฺวกียํ สตฺยํ ธรฺมฺมปุตฺรํ ตีมถิยํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขติฯ
2 Tymoteuszowi, własnemu synowi w wierze, niech będzie łaska, miłosierdzie, pokój od Boga, Ojca naszego, i Chrystusa Jezusa, Pana naszego.
อสฺมากํ ตาต อีศฺวโร'สฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ตฺวยิ อนุคฺรหํ ทยำ ศานฺติญฺจ กุรฺยฺยาสฺตำฯ
3 Jakom cię prosił, abyś został w Efezie, gdym szedł do Macedonii, patrzże, abyś rozkazał niektórym, żeby inaczej nie uczyli.
มากิทนิยาเทเศ มม คมนกาเล ตฺวมฺ อิผิษนคเร ติษฺฐนฺ อิตรศิกฺษา น คฺรหีตวฺยา, อนนฺเตษูปาขฺยาเนษุ วํศาวลิษุ จ ยุษฺมาภิ รฺมโน น นิเวศิตวฺยมฺ
4 I nie bawili się baśniami i wywodami nieskończonemi rodzaju, które więcej sporów przynoszą, niż zbudowania Bożego, które w wierze zależy.
อิติ กำศฺจิตฺ โลกานฺ ยทฺ อุปทิเศเรตตฺ มยาทิษฺโฏ'ภว: , ยต: สรฺไวฺวเรไต รฺวิศฺวาสยุกฺเตศฺวรียนิษฺฐา น ชายเต กินฺตุ วิวาโท ชายเตฯ
5 Lecz koniec przykazania jest miłość z czystego serca i z sumienia dobrego, i z wiary nieobłudnej.
อุปเทศสฺย ตฺวภิเปฺรตํ ผลํ นิรฺมฺมลานฺต: กรเณน สตฺสํเวเทน นิษฺกปฏวิศฺวาเสน จ ยุกฺตํ เปฺรมฯ
6 Czego niektórzy jako celu uchybiwszy, obrócili się ku próżnomówności.
เกจิตฺ ชนาศฺจ สรฺวฺวาเณฺยตานิ วิหาย นิรรฺถกกถานามฺ อนุคมเนน วิปถคามิโน'ภวนฺ,
7 Chcąc być nauczycielami zakonu, nie rozumieją ani tego, co mówią, ani co za pewne twierdzą.
ยทฺ ภาษนฺเต ยจฺจ นิศฺจินฺวนฺติ ตนฺน พุธฺยมานา วฺยวโสฺถปเทษฺฏาโร ภวิตุมฺ อิจฺฉนฺติฯ
8 A wiemy, że dobry jest zakon, jeźliby go kto przystojnie używał,
สา วฺยวสฺถา ยทิ โยคฺยรูเปณ คฺฤหฺยเต ตรฺหฺยุตฺตมา ภวตีติ วยํ ชานีม: ฯ
9 Wiedząc to, że sprawiedliwemu nie jest zakon postanowiony, ale niesprawiedliwym i niepoddanym, niepobożnym i grzesznikom, złośliwym i nieczystym, ojcomordercom i matkomordercom, mężobójcom,
อปรํ สา วฺยวสฺถา ธารฺมฺมิกสฺย วิรุทฺธา น ภวติ กินฺตฺวธารฺมฺมิโก 'วาโธฺย ทุษฺฏ: ปาปิษฺโฐ 'ปวิโตฺร 'ศุจิ: ปิตฺฤหนฺตา มาตฺฤหนฺตา นรหนฺตา
10 Wszetecznikom, samcołożnikom, ludokradcom, kłamcom, krzywoprzysiężcom, i jeźli co innego jest przeciwnego zdrowej nauce.
เวศฺยาคามี ปุํไมถุนี มนุษฺยวิเกฺรตา มิถฺยาวาที มิถฺยาศปถการี จ สรฺเวฺวษาเมเตษำ วิรุทฺธา,
11 Według chwalebnej Ewangielii błogosławionego Boga, która mi jest zwierzona.
ตถา สจฺจิทานนฺเทศฺวรสฺย โย วิภวยุกฺต: สุสํวาโท มยิ สมรฺปิตสฺตทนุยายิหิโตปเทศสฺย วิปรีตํ ยตฺ กิญฺจิทฺ ภวติ ตทฺวิรุทฺธา สา วฺยวเสฺถติ ตทฺคฺราหิณา ชฺญาตวฺยํฯ
12 Przetoż dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jezusowi, Panu naszemu, iż mię za wiernego osądził, na usługiwanie postanowiwszy mię.
มหฺยํ ศกฺติทาตา โย'สฺมากํ ปฺรภุ: ขฺรีษฺฏยีศุสฺตมหํ ธนฺยํ วทามิฯ
13 Którym pierwej był bluźniercą i prześladowcą, i gwałtownikiem; alem miłosierdzia dostąpił, bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze.
ยต: ปุรา นินฺทก อุปทฺราวี หึสกศฺจ ภูตฺวาปฺยหํ เตน วิศฺวาโสฺย 'มเนฺย ปริจารกเตฺว นฺยยุเชฺย จฯ ตทฺ อวิศฺวาสาจรณมฺ อชฺญาเนน มยา กฺฤตมิติ เหโตรหํ เตนานุกมฺปิโต'ภวํฯ
14 Lecz nader obfitowała łaska Pana naszego z wiarą i z miłością, która jest w Chrystusie Jezusie.
อปรํ ขฺรีษฺเฏ ยีเศา วิศฺวาสเปฺรมภฺยำ สหิโต'สฺมตฺปฺรโภรนุคฺรโห 'ตีว ปฺรจุโร'ภตฺฯ
15 Wierna jest ta mowa i wszelkiego przyjęcia godna, iż Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby grzeszników zbawił, z których jam jest pierwszy.
ปาปิน: ปริตฺราตุํ ขฺรีษฺโฏ ยีศุ รฺชคติ สมวตีรฺโณ'ภวตฺ, เอษา กถา วิศฺวาสนียา สรฺไวฺว คฺรหณียา จฯ
16 Alem dlatego miłosierdzia dostąpił, aby na mnie pierwszym okazał Jezus Chrystus wszelką cierpliwość na przykład tym, którzy weń uwierzyć mają ku żywotowi wiecznemu. (aiōnios g166)
เตษำ ปาปินำ มเธฺย'หํ ปฺรถม อาสํ กินฺตุ เย มานวา อนนฺตชีวนปฺราปฺตฺยรฺถํ ตสฺมินฺ วิศฺวสิษฺยนฺติ เตษำ ทฺฤษฺฏานฺเต มยิ ปฺรถเม ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน สฺวกียา กฺฤตฺสฺนา จิรสหิษฺณุตา ยตฺ ปฺรกาศฺยเต ตทรฺถเมวาหมฺ อนุกมฺปำ ปฺราปฺตวานฺฯ (aiōnios g166)
17 Przetoż królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu samemu mądremu Bogu, niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen. (aiōn g165)
อนาทิรกฺษโย'ทฺฤโศฺย ราชา โย'ทฺวิตีย: สรฺวฺวชฺญ อีศฺวรสฺตสฺย เคารวํ มหิมา จานนฺตกาลํ ยาวทฺ ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
18 Toć rozkazanie zalecam, synu Tymoteuszu! abyś według proroctw, które uprzedziły o tobie, bojował w nich on dobry bój,
เห ปุตฺร ตีมถิย ตฺวยิ ยานิ ภวิษฺยทฺวากฺยานิ ปุรา กถิตานิ ตทนุสาราทฺ อหมฺ เอนมาเทศํ ตฺวยิ สมรฺปยามิ, ตสฺยาภิปฺราโย'ยํ ยตฺตฺวํ ไต รฺวาไกฺยรุตฺตมยุทฺธํ กโรษิ
19 Mając wiarę i dobre sumienie, które niektórzy odrzuciwszy, szkodę podjęli w wierze;
วิศฺวาสํ สตฺสํเวทญฺจ ธารยสิ จฯ อนโย: ปริตฺยาคาตฺ เกษาญฺจิทฺ วิศฺวาสตรี ภคฺนาภวตฺฯ
20 Z których jest Hymeneusz i Aleksander, którychem oddał szatanowi, aby pokarani będąc, nauczyli się nie bluźnić.
หุมินายสิกนฺทเรา เตษำ เยา เทฺวา ชเนา, เตา ยทฺ ธรฺมฺมนินฺทำ ปุน รฺน กรฺตฺตุํ ศิกฺเษเต ตทรฺถํ มยา ศยตานสฺย กเร สมรฺปิเตาฯ
